Morgunblaðið - 19.03.1997, Qupperneq 34

34 MIÐVIKUDAGUR 19. MARZ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SVEINBJORN
HJALTASON
Sveinbjörn
Hjaltason var
fæddur 27. nóvem-
ber 1930. Hann lést
21. febrúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Sigríður
Sveinbjörndóttir, f.
18.11. 1908, d. 26.2.
1992, og Hjalti Ein-
arsson, málara-
meistari, f.
1904, d. 2.5. 1979.
Systkini _ Svein-
björns voru Aslaug,
f. 26.8. 1926, Sól-
veig, f. 9.8. 1927,
d. 28.1. 1968; Einar, f. 13.12.
1928; Reynir, f. 12.5. 1932;
Eiður, f. 10.2. 1936, d. 6.3.
1987; Sigríður, f. 19.2. 1939;
Sigurður Karl, f. 15.3. 1941;
Elísabet, f. 5.1. 1945.
Sveinbjörn eignaðist tvær
dætur, Sigríði og Klöru. Eftir-
lifandi eiginkona hans er Berit
Gutsveen.
Sveinbjörn var jarðsunginn
frá Fíladelfíukirkjunni 28.
febrúar sl.
„Lofaður sé Guð og faðir Drott-
ins vors Jesú Krists sem eftir mik-
illi miskunn sinni hefir endurfætt
oss til lifandi vonar fyrir upprisu
Jesú Krists frá dauðum, til ófor-
gengilegrar, flekklausrar og óföln-
andi arfleifðar sem yður er geymd
á himnum“ (1. Pétursbréf 1:3-5).
Við megum fagna er
hólpin sál gengur heim
til Drottins. Við þurf-
um ekki að syrgja eins
og þeir sem ekki eiga
von, við vitum að þeir
sem trúa á Jesúm
Krist Guðsson hafa
eilíft líf. Hjá Jesú er
eilfíð dýrð og sæla, þar
þarf ekki lampaljós né
sólar því Drottinn Guð
skín á þá og ásjóna
hans er sem sólin skín-
andi í mætti sínum.
Guði sé lof fyrir heim-
vonina í himininn.
Þó seint sé langar mig að minn-
ast Sveinbjörns Hjaltasonar. Það
var vorið 1932, þá bjuggu foreldr-
ar mínir suður í Skeijafirði. Ná-
grannar okkar í næsta húsi sem
hét Bjarg voru þau Sigríður og
Hjalti Einarsson. Þau voru bæði
fallegt og myndarlegt fólk og það
tókst fljótt vinskapur milli heimil-
anna. Eg man einn morgun í maí,
Sigríður þurfti að fara á sjúkrahús
og Hjalti kom með lítinn dreng á
handleggnum og hann varð eftir
hjá okkur um tíma, lítill drengur
með ljóst liðað hár og sakleysið
skein úr bláu skæru augunum hans
sem voru full af trúnaðartrausti.
Nú var hann orðinn fósturbróðir
minn og af því að ég var yngsta
bam foreldra minna kom það
stundum í minn hlut að fara út
að labba með Sveinbjöm yfir tún

+
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við and-
lát og jarðarför
SIGRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Fagradal.
Jón Ólafsson, Ólöf E. Árnadóttir,
Sólveig S. Ólafsdóttir,
Pétur Sigurðsson,
Guðfinna K. Ólafsdóttir, Erlendur Stefánsson,
Jakob Ólafsson, Elsa Pálsdóttir,
Óskar H. Ólafsson, Margrét S. Gunnarsdóttir
og fjölskyldur.
t
Hjartkær amma, vinkona og systir okkar,
EBBA SIGURBJÖRG
EÐVARÐSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum að kvöldi 17. mars.
Eiríkur Ólafur Emilsson,
Guðbjörg Lilja Magnúsdóttir,
Páll Jónsson,
Lára Eðvarðsdóttir
og systkini.
+
Móðir mín,
SIGRÍÐUR BJARNADÓTTIR,
er látin. Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bjarni Jónsson.
og móa upp í Eskihlíð að tína blóm.
Það þótti honum gaman. Móðir
mín tók miklu ástfóstri við þennan
dreng. Hún bað fyrir honum, las
Guðs orð og reyndi að sá hinu
góða sæði í bamssálina því það
er svo gott að gefa Jesú æskuárin,
meðan vorsólin ljómar svo björt.
Það er svo fagurt að sjá æskuna
á hnjám í bæn að tala við Jesú
um allt.
Tíminn leið svo hratt og brátt
var Sveinbjörn aftur kominn til
sinna forelda og við flutt úr
Skeijafirðinum. Eg þakka Guði
að Jesú mætti Sveinbimi og gaf
honum náð að vilja fylgja Jesú.
Hann gaf honum kristna, heilaga
eiginkonu sem hjálpaði honum á
veginum sem til lífsins liggur. Guð
gaf honum yndislegt heimili þar
sem Guðs orð hljómaði, lofsöngur
og bæn. Sveinbjörn tók niðurdýf-
ingarskírn í maí 1988 og gekk í
Hvítasunnusöfnuðinn. Á tímabili
lánuðu þau heimili sitt svo Guðs
börn máttu koma þar saman og
lofa Drottin og biðja um blessun
yfir land og þjóð. Ég sem þetta
rita naut þess að mega koma á
heimili þeirra og njóta þar gest-
risni, hjálpsemi og mikillar bless-
unar frá Drottni. Oft tóku þau
mig með sér á samkomur og spör-
uðu ekki bílinn sinn heldur keyrðu
mig þangað sem Guðs blessun
flæddi í lofsöng og bæn. Já, Guði
sé lof fyrir alla þeirra hjálp og
greiðvikni og gjafir mér til handa.
Guð launi þeim það ríkulega í
upprisu réttlátra á efsta degi.
Ég sendi öllum ástvinum Svein-
björns hugheilar samúðarkveðjur.
Guðs náð og blessun sé með ykkur.
Anna G. Jónsdóttir.
+ Anna Bergþórs-
dóttir fæddist á
Akureyri 14. júní
1925. Hún lést á
heimili sínu, Linda-
síðu 4, Akureyri, 4.
mars síðastliðinn og
fór útförin fram frá
Akureyrarkirkju
17. mars.
„Eruð þið komin til
landsins? Þið verðið að
koma norður. Það verð-
ur bara skutlast eftir
ykkur. Verst að við
skulum vera komin í
svona litla íbúð, en þið getið fengið
rúmin okkar, við sofum hjá ein-
hverri stelpnanna og komum svo á
morgnana og útbúum morgunmat
og bílinn fáið þið auðvitað." - Sem
betur fer þurftir þú aldrei að víkja
úr rúmi fyrir okkur, en gestrisni
þinni og örlæti voru engin takmörk
sett.
Það var alltaf gaman að koma
norður til ykkar Guðna. Þar var ein-
att líf og fjör, oft fullt af fólki, há-
værar umræður um allt milli himins
og jarðar, kýtt um pólitík og radd-
styrkurinn bara aukinn þegar eng-
inn vildi láta sannfærast af rökum
hinna.
Þegar fara átti út var um að
gera að brynja sig þolinmæði, því
þá hringdi síminn. Það þurfti að
setjast niður og ræða eitthvað, auð-
vitað gleymdir þú einhveiju og um
leið og gengið var fram og aftur
og leitað barst kannski einhver bók
eða höfundur í tal og þá varð að
finna bókina eða grein-
ina og líta á, áður en
hægt var að leggja af
stað.
Fyrir mig, einbirnið,
var þetta andrúmsloft
svo ótrúlega heillandi
og ég naut þess fram
í fingurgóma að fá að
vera með í einhveiju
sem líktist mest ítölsk-
um farsa. Þegar ég síð-
ar meir kynnti manninn
minn fyrir fjölskyld-
unni var honum strax
tekið opnum örmum,
enda féll hann fljótt inn
í lífsstílinn, sem minnti hann á sínar
suðrænu heimaslóðir. Þú varst ekki
lengi að fá heiðurssæti í hjarta hans.
En það var ekki bara líf og fjör
í kringum þig. Þú bjóst yfir mikilli
hlýju og samkennd með öðrum og
alltaf var þér annt um lítilmagnann.
Við mamma, Alexander og Róbert
Alexander viljum þakka þér fyrir
þá gleði og hlýju sem þú hefur veitt
okkur og allt annað sem þú hefur
fyrir okkur gert. Samkvæmt syni
mínum getur þú ómögulega verið á
himnum, þar sem þú kannt ekki að
fljúga, en kannski ertu einhvers
staðar með syni þínum, Baldvini,
og systkinum þínum, pabba og
Völlu. Eitt er víst að þú ert áfram
í huga okkar allra sem söknum þín
sárt núna.
Elsku Guðni, Olga, Agnes, Dolla
og Steina og fjölskyldur, megi guð
eða einhver annar góður kraftur
gefa ykkur styrk í sorginni.
Olga Harðardóttir.
ANNA
BERGÞÓRSDÓTTIR
Sérfræðingar
í blóniaskrcytinfíum
við öll tækifæri
Skólavörftustíg 12.
á horni Bergstaðastrætis.
sími 551 9090
i
ERFI
SALOME HELGA
SÓLBJARTSDÓTTIR
+ Salóme Helga Sólbjartsdótt-
ir fæddist í Bjarneyjum á
Breiðfirði 12. október 1915.
Hún Iést á heimili sínu hinn 26.
febrúar síðastliðinn. Foreldrar
hennar voru þau Sólbjartur Júl-
íusson og Sigríður Gestsína
Gestsdóttir. Systkini Helgu
voru Júlíus, Kristján, Gestur,
Guðrún, Jóna, Svanfríður,
Helgi, Salómon og Katrín, sem
er ein eftirlifandi.
Sambýlismaður Helgu var
Sigurbjörn Jónsson, f. 1959.
Þau eignuðust fjögur böm sem
eru: 1) Hulda, f. 1944, húsmóðir
í Reykjavík, gift Orwille G. Ut-
ley og eiga þau fimm syni og
fimm barnabörn. 2) Margrét
Guðrún, f. 1947, var ættleidd,
maður hennar var Finnur Guð-
mundsson og eiga þau þijú börn
og eitt barnabarn. 3) Sigbjartur
Björn, f. 1949, sjómaður, d.
1979. Kona hans var Helga
Guðmundsdóttir og áttu þau tvö
börn og tvö barnabörn. 4) Guð-
rún Margrét, f. 1953, húsmóðir
í Reykjavík, gift Jóni Guð-
mundssyni og eiga þau einn son.
Útför Salóme fór fram frá
Fossvogskirkju 7. mars.
DRYKKJUR
Látid okkur annast
erfidrykkjuna.
Fyrstaflokks þjónusta
og veitingar.
Rúmgód og þœgileg
salarkynni.
Upplýsingar í síma 552-9900
Elsku mamma mín, nú ert þú
farin og nú fæ ég ekki að sjá þig
lengur í rúminu þínu eins og svo
oft áður þegar ég kom í heimsókn
til þín. En nú ert þú komin í annan
og betri heim. Til allra þeirra sem
á undan þér fóru, og taka á móti
þér opnum örmum. Nú ertu búin
að hitta þinn heittelskaða son, sem
þú hafðir saknað svo mikið, og bor-
ið harm þinn í hljóði. En nú ert þú
ánægð með honum og pabba.
Mamma mín, mikið Ieið mér oft
illa. Að sitja hjá þér og geta svo
lítið tjáð mig, að geta ekki sagt þér
hve yndisleg kona þú værir. En
heym þín var svo slæm að þú heyrð-
ir ekki í mér. En mér leið vel að
sitja og halda í höndina á þér. Svo
horfðir þú á mig, síðan á hægri
höndina á þér. Sem þú hélst svo oft
uppi. Ég þakka þér, mamma mín,
að vera móðir mín.
Ég man þegar ég var lítil stúlka,
þá varst þú að vinna hjá saumakonu
í húshjálp. Og hún gaf þér kjóla á
mig, og hvað ég var glöð þegar ég
fékk nýjan kjól. Þú hafðir okkur
alltaf svo hrein og fín. Ég man líka
hvað þú hafðir fallegt kastaníubrúnt
hár sem var allt liðað. Þú þurftir
ekki að fá þér permanent eins og
hinar konurnar og varst þú alltaf
vel til höfð. Eins og þegar þú og
Mæja vinkona þín fóruð saman í
bæinn, þá voru þið búnar að dressa
ykkur upp og gera ykkur fínar og
tókuð ykkur síðan leigubíl, en þið
kölluðuð það að fara í flugvél. Þið
eruð kannski búnar að hittast og
eruð að hlæja saman, þið vomð svo
góðar vinkonur. Ég man þá góðu
stund þegar þú fórst með okkur
systkinin á Hressó og gafst okkur
kakó og stóra ijómatertu, þetta
fannst mér æðislega gaman.
Elsku mamma mín, ég kveð þig
með söknuði og tár í hjarta. En
seinna hittumst við aftur, því öll
föram við sömu leið. Ég bið Guð
um að gefa okkur styrk í sorginni
og þakka vil ég Gunnu systur fyrir
alla þá góðu hjálp sem hún sýndi
mömmu okkar því hún var henni
stoð og stytta. Guð geymi þig, elsku
mamma mín. Þín dóttir,
Hulda Sigurbjörnsdóttir.
+
Ástkær sambýlismaður minn,
ÞORVALDUR GUÐMUNDSSON
prentarl,
Nóatúni 29,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 20. mars kl. 13.30.
Guðrún Gísladóttir.
og systkini hins látna.
i
í
í
i
i
I
i
i
i
(
I
I