Morgunblaðið - 24.12.1997, Síða 48

48 MIÐVIKUDAGUR 24. DESEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
HANNA SIGRÍÐUR
JÓHANNSDÓTTIR
tHanna Sigríður Jóhannsdótt-
ir fæddist á Akranesi 30. maí
1946. Hún lést á Sjúkrahúsi
Akraness 29. október síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Akraneskirkju 7. nóvember.
Mikið er búið að skrifa um þessa
elskulegu látnu konu, sem öllum
þótti vænt um sem hana þekktu, en
fengu þó ekki að njóta hennar leng-
ur en fimmtíu og eitt ár og þar af
sjö síðustu árin er hún barðist við
voðalegan sjúkdóm og það hetju-
legi'i baráttu.
Eg þekkti vel Sigi-íði Sigurðar-
dóttur móður hennar. Við vorum
saman í Reykholtsskóla fyrsta vet-
urinn sem skólinn var þar. Hún var
mikil sómastúlka frá Hjarðarbóli á
Akranesi. Síðan eignaðist ég ná-
frænda hennar fyrir eiginmann,
Gísla Þórðarson, og voru þau
bræðrabörn. Vináttan hélst því
áfram og alla tíð. Það var sorglegt
hvað hún dó ung frá börnunum að-
eins fjörutíu og eins árs. Þá var
Hanna Sigga ekki nema sjö ára, en
níu ára mun hún hafa verið þegar
hún kom til okkar hingað að Mýrdal
til sumardvalar og var hjá okkur öll
sumrin þangað til sumarið eftir að
hún fermdist. Það var alltaf sama
dýrðin að fá að hafa hana Hönnu
Siggu.
Það var eins og hún væri
ómissandi. Hún var snemma vel
verki farin með afbrigðum sama
hvað það var, heimilishald, bakstur,
saumaskapur svo var einnig um alla
framkomu við eldri og yngri og
minnast þau hennar áreiðanlega
með hlýju yngri börnin sem komu
jafnóðum á heimilið að sumrinu til
svo sem Ágúst, Ingibjörg og Pétur.
Hún var öllum góð. Eg minnist hve
vel hún umgekkst tengdaföður sinn
enda taldi hann hana kærleiksríka
konu. Þá var aðdáunarvert hvernig
hún leit alla tíð til með Gísla frænda
sínum eins og hún nefndi hann enda
var hann móðurbróðir hennar og
hún honum eins og besta dóttir.
Kæri Gústi, þakkir frá okkur öll-
um sem söknum okkar látnu vinu
íyrir alla þína alúð við hana.
Guðrún Guðjónsdóttir,
Mýrdal.
BJORGVIN
JÓNSSON
+ Björgvin Jónsson fæddist á
Hofi á Eyrarbakka 15. nóv-
ember 1925. Hann lést á Kanarí-
eyjum 23. nóvember síðastliðinn
og fór útför hans fram frá Hall-
grímskirkju 9. desember.
Björgvin Jónsson var engum lík-
ur. Hann var framsóknarmaður án
þess að hugsa i sauðalitunum. Ut-
gerðarmaður án þess að verða sæ-
greifi. Heimsborgari þrátt fyrir að
vera fæddur í sveit. Honum var at-
hafnasemin í blóð borin og lifði í at-
höfn til síðasta dags. Björgvini
Jónssyni leið hvergi betur en í miðri
hringiðunni og naut þess að leysa
erííð verk af hendi. Gekk vasklega
fram í hverju máli og geislaði bæði
af lífsorku og lífsgleði. Og Björgvin
var miklu meira.
Björgvin Jónsson var óvenju
rausnarlegur maður og lifði eftir
lífsspekinni að engum líður vel í
landi þar sem öðrum líður illa. Hon-
um var eðiilegt að rétta fólki hjálp-
arhönd og verja minni máttar.
Björgvin Jónsson var bæði vin-
margur og vinfastur og hann naut
þess að gefa vinum og vandamönn-
um fallega og vandaða hiuti af engu
sérstöku tilefni. Leið hvergi betur
en við daglegt spjall í góðum vina-
hópi nema í faðmi fjölskyldunnar.
Og Björgvin er nú fallinn í valinn.
Björgvini Jónssyni er hér þakkað
fyrir samferðina síðustu áratugi.
Þakkað fyrir einlæga vináttu og vel-
gjörðir. Olínu vinkonu minni og fjöl-
skyidu þeirra bið ég alföður að
styrkja og ljóslifandi minningarnar
um glaðværan athafnamann létti
þeim lund á erfiðum tíma. Björgvin
Jónsson er áfram stórt nafn í mínu
húsi.
Ásgeir Hannes.
* KRISTRÚN STEINUNN
BENEDIKTSDÓTTIR
+ Kristrún Steinunn Bene-
diktsdóttir fæddist í Vigur,
Ögurhreppi, Norður-ísaljarðar-
sýslu, 26. júní 1927. Hún varð
bráðkvödd á heimili dóttur sinn-
ar í Bolungarvík 5. desember síð-
astliðinn og fór útfór hennar
fram frá Hólskirkju í Bolungar-
vík 13. desember.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Einarsson, útfararstjóri
Sverrir Olsen, útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn.
Legg ég nú bæúi líf og önd,
ljúfi Jesú í þína hönd.
Síðast þegar ég sofna fer
sitji Guús englar yfir mér.
Elsku amma, hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Baldur Guðmundur,
Helga Salóme, Soffía Ásrún,
Karítas Sigurlaug
og Anna Ingrún.
Erfidrykkia
í Glæsibæ
Vl-isl IJSMIDJAN
Veitingar og veislusalur, Álfheimum 74,
Glæsibæ, Rvík, sími 588-7400
Athugið að tekið er á móti andlátstilkynningum
til birtingar í sunnudagsblaðinu 28. desember,
laugardaginn 27. desember frá kl. 9 — 11.
Sími 569 1100, 569 1135.
GUÐRUN
OLSEN
+ Guðrún Olsen
fæddist í Reykja-
vík 20. mars 1914.
Hún lést á sjúkrahúsi
t Gladsaxe í útjaðri
Kaupmannahafnar
15. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Helgi
Guðmundsson, tré-
smíðameistari, ættað-
ur frá Gerðakoti í
Flóa, og Ólafía Sig-
ríður Hjartardóttir,
ættuð frá Krossi í
Ölfusi. Guðrún átti
fjögur systkini: Loft-
ur, látinn, Sigfríður,
látin, Gróa Svava,
húsmóðir í Reykja-
vík, og Guðmundur
Ingvi, látinn.
Guðrún giftist
1938 Harrý Olsen,
járnsmíðameistara í
Kaupmannahöfn.
Kjörsonur þeirra er
Vagn Olsen, búsettur
í Kaupmannahöfn.
Utför Guðrúnar
fór fram 21. nóvem-
ber sl.
Mig langar að minnast Dúnu föð-
ursystur minnar með nokkrum orð-
um, en margar minningar koma
upp í hugann þegar litið er til baka.
Dúna, en svo var Guðrún ætíð köll-
uð, bjó mestan hluta ævi sinnar í
Kaupmannahöfn á Daltoftevej 42 í
Söborg. Sem lítill drengur hér uppi
á Fróni, á þeim árum sem utan-
landsferðir voru ekki tíðar, voru
það forréttindi að geta sagt frá því
að maður ætti frænku sem ætti
heima í Danmörku, og ekki bara
eina heldur tvær, en systir Dúnu,
hún Sigfríður, sem nú er látin, gift-
ist líka til Danmerkur og bjó í ná-
grenni við Dúnu. Það var ævintýra-
ljómi yfir heimsóknum systranna
hingað „heim“ til Islands, ég man
alltaf eftir kjólunum sem þær voru
í, mér fannst þær alltaf svo fínar.
Dúna var sérstök kona, hún hafði
svo sérstakt yfirbragð, var svo
dönsk í sér og hafði greinilega
kunnað vel við sig í kóngsins
Köbenhavn. Heimsóknir systranna
til Islands voru iðulegar endur-
goldnar til Danmerkur af foreldr-
um mínum og var siglt með Gull-
fossi á þeim árum og var alltaf
sjai-mi yfir þeim ferðamáta. Nú er
öldin önnur. Ég var 15 ára gamall
þegar ég fór mína fyrstu ferð til
Danmerkur í keppnisferð með 3.
flokki Vals í knattspyrnu og var
siglt með Dronning Alexanderina.
Og þá var notað tækifærið og farið í
heimsókn til frænku í Söborg og
gleymi ég aldrei þeim móttökum,
en þá fékk maður að kynnast
dönsku heimili, en þó með íslensk-
um blæ. Nær undantekningarlaust
í ferðum mínum til Danmerkur, var
komið í smá heimsókn til systranna
og alltaf var það jafn spennandi.
Heimili þeirra stóðu öllum fjöl-
skyldumeðlimum opin og var það
óspart notað.
Dúna varð ekkja fyrir allmörg-
um árum, og eftir það flutti hún sig
frá Söborg til Gladsaxe, en þar býr
sonur hennar.
Dúna fór allar sínar ferðir um
Kaupmannahöfn á hjóli, eins og
flestir Danir gera og hélt sér
þannig vel og fannst mér Dúna
alltaf vera eins, létt á fæti og létt í
lund, en það var reyndar einkenni
allra systkinanna. Oll eru þau nú
farin yfir móðuna miklu nema Gróa
sem komin er á níræðisaldur.
Það verður tómlegt að fara til
Danmerkur og geta ekki farið í
heimsókn og sagt fréttir að heiman
og spjallað á íslensku í Danmörku.
Margar góðar minningar á ég frá
þeim heimsóknum mínum til Sö-
borg og kem ég til með að sakna
þess að geta ekki komið við hjá
Dúnu og fengið „gron Tuborg“.
Ég vil þakka Dúnu fyrir þær
móttökur sem hún veitti mér og öll-
um þeim fjölskyldumeðlimum sem
nutu gestrisni hennar. Öll söknum
við Dúnu sem var svo hlý og góð.
Syni hennar og systur og öðrum
ættingjum votta ég samúð mína.
Blessuð sé minning hennar.
Lárus Loftsson.
OLAVIA GUÐRIÐUR
NIELSEN
+ Ólavía Guðríður
Nielsen var fædd
í Reykjavík 25. des-
ember 1908. Hún lést
26. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Sigríðð-
ur Ólafsdóttir Niel-
sen, húsmóðir, og
Martin Cr. Peter Niel-
sen, bakarameistari.
Systkini hennar voru
þrjú, en eru öll látin.
Eiginmaður: Pétur
Ketilsson, húsasmiða-
meistari, f. 17.9. 1907,
d. 15.4. 1981. Börn:
Ketill, Sigríður og Marteinn.
Barnabörn og barnabarnabörn
eru átta.
Utför Ólavíu hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Hergstaðastrætis,
sími 551 0090
í sambandi við neytendur
frá morgni til kvölds!
- kjarni málsins!
Er fuglar hefja flug og
morgunsöng
og fagna því, aú ljómar dagur
nýr,
þá koma öll hin ungu dýr
aú uppsprettunnar silfurtæru
lind
öll nema þessi eina hvíta hind.
(Davíú Stefánsson.)
Elsku amma! Mér
finnst svo skrítið að þú
sért farin frá okkur.
Samt fannst mér,
þegar ég kom og
kvaddi þig í sumar, að
ég væri að sjá þig í
síðasta sinn. Þú varst mikil
handverkskona, og ég var ekki stór
þegar þú kendnir mér að sauma út.
Það var svo skemmtilegt þegar við
sátum saman fyi-ir jólin,
saumuðum út og spjölluðum um
alla heima og geima. Það var alltaf
mikið tilhlökkunarefni að koma til
þín í afmælið þitt á jóladag og það
verður afskaplega skrítið að halda
jól án þín. Kostir þínir voru margir
og ég dáðist alltaf að hugrekki þínu
og bjartsýni. Þú reyndir alltaf að
sjá björtu hhðamar á öllu, alveg
sama á hverju gekk, og hversu veik
þú varst, þá sagði þú að það hlyti
að fara batnandi. Þú hafðir alltaf
trú á mér og hvattir mig til að
halda mínu striki og það er mér
mikils virði. Mér þótti svo leitt að
geta ekki verið heima hjá þér undir
það síðasta. Ég vissi að þú varst
hrædd við að deyja en ég veit líka
að þú þurftir ekkert að hræðast.
Elsku amma, ég sakna þín en ég
veit að þú ert á góðum stað og að
nú líður þér vel. Við sjáumst síðar,
trúi ég.
Þín
Kristín Elfa.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kr-
inglunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið grein-
ina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegi'i
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast
við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverkn-
að. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali
eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.