Morgunblaðið - 08.01.1998, Blaðsíða 44

*"$4 FIMMTUDAGUR 8. JANÚAR 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær eiginmaöur, mágur, faðir okkar, teng-
dafaöir, afi og langafi,
BJÖRN MAGNÚS MAGNÚSSON,
Hofi, Bíldudai,
lést á Landspítalanum sunnudaginn 4. janúar.
Minningarathöfn verður í Langholtskirkju í dag,
fimmtudaginn 8. janúar, kl. 13.30.
Útför fer fram frá Bíldudalskirkju laugardaginn
10. janúar kl. 14.00.
Guðrún Ólafsdóttir,
Jóhannes Ólafsson,
Ólafía Björnsdóttir, Jón Ingimarsson,
Magnús Björnsson, Helga Friðriksdóttir,
Sindri Björnsson, Sif Svavarsdóttir,
Hlynur Björnsson Guðbjörg Klara Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LAUFEY TRYGGVADÓTTIR
frá Meyjarhóli,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
lést sunnudaginn 28. desember sl.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 9. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Náttúrulækningafélag Akur-
eyrar.
Brynjar Skarphéðinsson, Guðlaug Hermannsdóttir,
Birkir Skarphéðinsson, María Einarsdóttir,
Kristján Skarphéðinsson, Marta Þórðardóttir,
börn okkar og barnabörn.
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTÍN VIGDÍS KRISTINSDÓTTIR,
Tjarnargötu 40,
Keflavík,
sem andaðist þriðjudaginn 30. desember,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju á morg-
un, föstudaginn 9. janúar, kl. 14.00.
Erla María Andrésdóttir, Hjalti Guðmundsson,
Andrés Kristinn Hjaltason, Jóhanna María Einarsdóttir,
G. Brynja Hjaitadóttir, Leifur Gunnar Leifsson,
Guðmundur Hjaltason, Helena Svavarsdóttir,
Steinþóra Eir Hjaltadóttir, Kristinn Óskarsson
og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTÍN SIGFÚSDÓTTIR,
Hólavangi 14,
Hellu, Rangárvöllum,
verður jarðsungin frá Oddakirkju laugardaginn
10. janúar kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Krabbameinsfélagið.
Sigfús Þórðarson, Þóra Björg Þórarinsdóttir,
Bogi Vignir Þórðarson, Gunnhildur S. Helgadóttir,
Unnur Þórðardóttir, Bragi Gunnarsson,
Ragnheiður Þórðardóttir, Jón Ólafur Sigurðsson,
Sigrún Þórðardóttir, Þorgeir Hjörtur Níelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
JÓN BJÖRN HELGASON,
Þinghólsbraut 17,
Kópavogi,
sem lést á heimili sínu 30. desember sl.,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju á
morgun, föstudaginn 9. janúar, kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
Heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Kolbrún Gunnlaugsdóttir,
Þorbjörg Jónsdóttir, Ólafur E. Ólafsson,
Kristín Anna Jónsdóttir, René Sedney,
Ásdís Ýr Ólafsdóttir, Kolbrún Ólafsdóttir,
Jón Karel Sedney.
JÓNÍNA
MAGNÚSDÓTTIR
JU Jónína Magnúsdóttir, hús-
I freyja, fæddist í Reynisdal
í Mýrdal 23. janúar 1907. Hún
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur,
Landakoti, 30. desember síð-
astliðinn oja; fór útför hennar
fram frá Askirkju 5. janúar.
Á næstsíðasta degi liðins árs
hvarf úr samferðahópi okkar há-
öldruð kona og náfrænka mín,
Jónína Magnúsdóttir, sem mér
finnst einsætt að minnast með
nokkrum orðum, er leiðir skilur.
Hún var síðust til að kveðja úr
stórri fjölskyldu, sem bjó á Giljum
í Mýrdal á árunum 1882 til 1943
og setti mjög svipmót sitt á mann-
líf í Mýrdalnum um sína daga.
Jónína eða Jóna, eins og hún
vildi helzt láta kalla sig, var komin
af traustum mýrdælskum ættum.
Faðir hennar, Magnús V. Finn-
bogason í Reynisdal, var ættaður
frá Þórisholti, en móðirin, Guðrún,
frá Giljum og lengra að frá Brekk-
um og undan Eyjafjöllum. Urðu
systkinin fjögur, Sigríður, Finn-
bogi á Lágafelli í Austur-Landeyj-
um, Áslaug í Sólheimahjáleigu og
Jóna, sem var yngst þeirra. Enn
Iifir elzta systirin, Sigríður, sem
fylgir næstum öldinni að aldri til
og býr ein í sínu húsi í Hafnarfirði.
Móðir þeirra systkina féll frá,
þegar Jóna var aðeins nokkurra
vikna gömul. Var hún þá tekin í
fóstur af ömmu sinni og afa á
Giljum, þeim heiðurshjónum Sig-
ríði Jakobsdóttur og Jóni Jóns-
syni. Þar var þá fyrir kornung
sonardóttir þeirra Gilnahjóna,
Hulda Ragnheiður, sem hafði
einnig misst móður sína í frum-
bernsku. Ólust þær frænkur svo
upp á Giljum með skyldmennum
sínum til fullorðinsára eða þar til
þær giftust og héldu að heiman.
Ég minnist þessara náfrænkna
minna allt frá bemskudögum mín-
um, því að ég dvaldist meira og
minna í návist við þær bæði á Gilj-
um á sumrin og síðar hér í Reykja-
vík með móður minni, en hún var
föður- og móðursystir þeirra og
jafnframt uppeldissystir. Ekki
verða þær mörgu ánægjustundir,
sem ég átti með öllu þessu góða
Gilnafólki, riíjaðar upp hér.
Vel man ég þann sólbjarta júlí-
dag árið 1930, þegar Jóna frænka
gekk að eiga mann sinn, Jón Páls-
son á Litlu-Heiði í Mýrdal, og þá
dýrðlegu veizlu, sem þar var hald-
in. Þessi mætu hjón höfðu þannig
búið saman í rúm 67 ár, þegar Jón
kveður konu sína, kominn vel á
tíræðisaldur.
Ungu hjónin settu fljótlega saman
bú í Vík í Mýrdal, og þar fæddust
börn þeirra fjögur, en fjórða barn
þeirra og hið yngsta lézt nokkurra
vikna gamalt. Jón fékkst við margs
konar störf, sem til féllu, enda
veitti ekki af, því að kreppan svo-
nefnda reið í garð, þegar þau hófu
búskap sinn í Víkinni.
Árið 1945 fluttust þau til
Reykjavíkur, enda þar allt auðveld-
ara um vinnu en í Mýrdalnum. Þá
voru börnin líka að vaxa úr grasi
og því þægilegra um alla skóla-
göngu hér syðra en þar austur frá.
Engu að síður slitnaði taugin aldr-
ei við heimahagana. Um það ber
órækast vitni sumarbústaður, sem
þau reistu við Deildará á land-
spildu, sem Markús frændi okkar
hélt eftir, þegar hann seldi Giljurn-
ar 1943. Þannig varð Jóna í nánd
við bernskustöðvar sínar á sumrin
og Jón ekki langt frá Heiðarvatni,
þar sem hann hafði oft unað marg-
ar stundir við veiðiskap. Á þessum
slóðum dvöldust þau fjölmörg sum-
ur og nutu þess að hvíla sig þar
og ylja sér jafnframt við minningar
löngu liðinna sumra. Þá höfðu þau
mikla ánægju af að taka á móti
frænd- og vinafólki, sem að garði
bar, því að þau hjón voru gestrisin
með afbrigðum.
Þegar Jóna og Jón settust að hér
í Reykjavík fékk húsbóndinn nóg
að starfa, enda lagtækur vel. Fljót-
lega gerðist hann húsvörður við
Landsbankann, og bjó fjölskyldan
þá á efstu hæð Ingólfshvols í Hafn-
arstræti. Minnast áreiðanlega
margir Mýrdælingar og aðrir vinir
þeirra þess, hversu notalegt var að
heimsækja þau þar. Svo var og á
öðrum þeim stöðum, sem þau
bjuggu á, þegar Jón hætti hús-
vörzlu sinni í bankanum og gerðist
mælingafulltrúi hjá málarameistur-
um. Allt var hið sama, hvort sem
það var á Grenimelnum, suður í
Skeijafírði, í Safamýri og síðast á
Dalbrautinni, þar sem J>au hafa
dvalizt síðustu tíu árin. Eg og mín
fjölskylda gleymir t.d. aldrei þeim
ágætu jólaboðum, sem við áttum á
heimili þeirra um mörg ár.
Síðustu ár voru Jónu frænku
erfið á marga lund, þegar aldur og
þróttleysi sóttu að. Þá var aðdáun-
arvert, hversu vel Jón hlúði að henni
á alla lund, enda þótt Elli kerling
sé vissulega farin að heimsækja
hann h'ka. Jóna hélt allt til enda-
dægurs óskertu minni, bæði um
löngu liðna tíð og eins líðandi stund.
Um það get ég borið vitni eftir
heimsóknir að sjúkrabeði hennar.
Slíkt er vissulega lofsvert. En svo
fór, að Jóna frænka varð að lúta
því lögmáli, sem bíður okkar allra.
Hún lézt á Landakotsspítala að
jöfnu báðu hádegis og nóns 30.
desember síðastliðinn, nær 91 árs
að aldri.
Að endingu sendi ég Jóni og fjöl-
skyldu hans samúðarkveðjur mínar
og fjölskyldu minnar ásamt beztu
nýársóskum.
Jón Aðalsteinn Jónsson.
JÓHANNA
STEFÁNSDÓTTIR
+ Jóhanna Stefánsdóttir var
fædd á Fossi í Suðurfjörð-
um við Bíldudal 13. mars 1996.
Hún lést á Hrafnistu I Reykja-
vík 23. desember síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Dómkirkjunni 5. janúar.
Elsku amma. Undanfarna daga
hafa óhjákvæmilega riíjast upp
alls kyns minningar um allar þær
samverustundir sem við áttum
saman. í mínum huga varst þú
ekki bara hin hefðbundna amma
því þú varst líka góður félagi og
vinur. Til dæmis er það nánast
óskiljanlegt hvernig þú hafðir þol-
inmæði í að spila við okkur bræð-
urna á Bárugötunni. En við spila-
mennsku gátum við skemmt okkur
allan daginn og langt fram á næt-
ur. Og sama var hvernig við ærsl-
uðumst í stiganum, hlupum um,
börðum á hurðir og létum öllum
illum látum eins og sannir óþekkt-
arangar, öllu tekið með stóískri ró.
Toppurinn var svo þegar búið var
að ærslast allan daginn gaukaðirðu
að okkur smápening til að kaupa
Spur, og síðan byrjuðum við að
spila aftur. Sannarlega eru minn-
ingarnar af Bárugötunni margar
og manni hlýnar um hjartaræturn-
ar þegar þær rifjast upp. Einnig
man ég vel þegar þú passaðir okk-
ur bræðurna. Já foreldrarnir í fríi
og við bræðurnir lifðum í vellyst-
ingum á Hótel Ömmu. Pönnukök-
ur, fiskibollur og annað góðgæti á
borðum á hveijum degi. Ef mamma
og pabbi hefðu vitað af þessu hefðu
þau aldrei farið í frí. Þá gafst góð-
ur tími til að kynnast betur og
hafði ég mjög gaman af sögum
þínum af afa, Jón Birni, sem ég
kynntist aldrei en sá hann fyrir
mér ljóslifandi í þinum skemmti-
legu frásögnum.
Hin seinni ár voru ekki minna
minnisstæð. Sannarlega hafðir þú
gaman af því að skemmta þér,
ekki minna en aðrir ijölskyldumeð-
limir. Margar á ég minningarnar
af þeim stundum og efast ég um
að margir hafi dansað við ömmu
sína undir dúndrandi músik langt
fram á nótt eins og við gerðum á
85 ára afmælinu þínu. Slík kvöld
voru nokkur og á slíkum kvöldum
kynntust félagar mínir nýrri hlið á
ömmum þegar þú tókst þátt í gleði-
stundum með okkur, og eru þær
ógleymalegar í minningu okkar
allra.
Já, það var alltaf gaman að vera
með þér enda gleðigjafi mikill. Ég
á eftir að sakna þeirra samveru-
stunda mikið en á í staðinn ótal-
margar skemmtilegar minningar
og sögur um þig sem ég mun segja
strákunum mínum frá í komandi
framtíð.
Bless, elsku amma.
Jón Björn Skúlason.
Á Þorláksmessu lést á Hrafnistu
sómakonan Jóhanna Stefánsdóttir,
er hátíð Ijóss og friðar var að ganga
í garð.
Kynni okkar Jóhönnu hófust
fyrir 20 árum. Þá var ég kosin í
Mæðrastyrksnefnd Reykjavíkur.
Þremur árum síðar var ég kosinn
formaður, Jóhanna var þá varafor-
maður, búin að gegna því starfi í
mörg ár og var öllu málum kunn-
ug. Stuðningur Jóhönnu var mér
ómetanlegur. Gott var að leita til
hennar með ýmis mál og geta
treyst á hennar miklu þekkingu
og reynslu. Hún var glögg og fljót
að koma auga á það sem betur
mátti fara.
Jóhanna var glæsileg kona í
útliti og klæðaburði. Bar hún ávallt
af á fundum í nefndinni. Ég minn-
ist afmælisveislu Jóhönnu þegar
hún varð áttræð. Þá bauð hún til
stórveislu á sínu fallega heimili á
Bárugötu 15, þar sem hún bjó í
50 ár. Á 90 ára afmæli hennar var
okkur aftur boðið í veislu á heim-
ili hennar. Þá hélt afmælisbarnið
skörulega ræðu og þakkaði gestum
fyrir heimsóknina og ræður sem
þar voru fiuttar henni til heiðurs.
Einnig þakkaði hún dætrum sínum
fyrir veisluhátíðina. Þessum há-
tíðisdegi gleymi ég seint. Aldurinn
bar hún vel enda lánsöm að halda
góðri heilsu á sinni löngu ævi.
Fyrir hönd Mæðrastyrksnefndar
Reykjavíkur vil ég setja fram þakk-
læti fyrir störf hennar í nefndinni.
Guð blessi minningu hennar. Við
vottum börnum hennar og öðrum
ættingjum innilega samúð.
Unnur Jónasdóttir.
Ókeypis lögfræðiaðstoð
íkvöld milli kl. 19.30 og 22.00
í síma 551 1012.
Orator, félag laganema