Morgunblaðið - 31.05.1998, Page 39
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 31. MAÍ 1998 39
■»>
VALMUNDUR
ANTONSSON
tValmundur Ant-
onsson fæddist á
Akureyri 29. sept-
ember 1913. Hann
lést á Dvalarheimil-
inu Hlíð á Akureyri
24. maí síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Anton Björn
Tómasson og kona
hans, Jakobína Sig-
urðardóttir, sem
búsett voru á Akur-
eyri. Bræður Val-
mundar voru Osk-
ar, Gunnar, Sölvi,
Hjalti og Tómas.
Valmundur kvæntist 8. des-
ember 1934 Sigrúnu Jóhannes-
dóttur, f. 29. maí 1912, d. 12.
september 1997. Foreldrar
hennar voru Jóhannes Jóhann-
esson, bóndi á Oxnafellskoti í
Saurbæjarhreppi í
Eyjafirði, og kona
hans, Sigurbjörg
Agústsdóttir. Börn
Valmundar og Sig-
rúnar eru: Asta, f.
1935, Jakobína Mar-
grét, f. 1936, Knút-
ur, f. 1938, kvæntur
Ingibjörgu Sigfús-
dóttur, Birna, f.
1944, gift Stig
Driva. Barnabörnin
eru sjö og barna-
barnabörnin íjórtán.
Valmundur var
starfsmaður Raf-
veitu Akureyrar þar til hann lét
af störfum vegna aldurs.
titför Valmundar fer fram
frá Akureyrarkirkju þriðjudag-
inn 2. júní og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Elsku besti afi minn. Nú sefur þú
svefninum langa og friður er kom-
inn yfir þig. Ég veit að amma Rúna
hefur tekið vel á móti þér. Það eru
aðeins átta mánuðir síðan hún
kvaddi okkur og ég veit að þú sakn-
aðir hennar mikið, því þið voruð svo
samrýnd og miklir félagar. Ég átti
ekki von á að missa þig svona
skyndilega, afi minn, við ætluðum
svo margt að gera í sumar, en við
áttum góðar stundir um páskana
sem ég er mjög þakklát fyrir.
Kveðjustundin er alltaf erfið og
mikið sem rennur í gegnum hugann
á þessum dögum. Ég man stundirn-
ar sem við áttum saman þegar ég
var barn og síðan eftir að ég óx úr
grasi, allar veiðiferðirnar sem farn-
ar voru á hverju sumri og ferðirnar
í Vaglaskóg og fram í Eyjafjörð.
Þú varst frábær afi og mun ég
minnast þín með virðingu og þakk-
læti fyrir allt sem þú gerir fyrir
mig, þú varst alltaf svo góður og
hlýr og vildir alltaf hjálpa öllum.
Ég mun sakna þín, er sólin skín, er
vindur hvín, er regnið dvín. Svona
endar kveðjan mín.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guó, þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Þín
Valrún.
Mig langar að skrifa nokkrar lín-
ur í minningu um langafa minn. Afi
Valli er farinn frá okkur þótt erfitt
sé að hugsa sér það. Það er erfitt að
ímynda sér Vanabyggð 4F án þín,
elsku afi minn, en í minningunni
voruð þið amma Rúna fastur
punktur í uppvexti og daglegu lífi
mínu. Það eru margar ánægju-
stundir dýrmætar í minningunni
þegar ég lít til baka, t.d. öll sumrin
sem þú tókst svo vel á móti okkur
mömmu, allar ógleymanlegu veiði-
ferðirnar sem við fórum saman og
ferðirnar í Kjarnaskóg, og er sárt
að hugsa til þess að fá ekki að njóta
hlýju og umhyggju þinnar í fram-
tíðinni.
Nú að leiðarlokum vil ég þakka
þér fyrir allar yndislegu samveru-
stundirnar sem við áttum saman og
allt sem þú hefur gert fyrir mig. Ég
mun sakna þín.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þín
Jakobína Rut.
Elsku afi, það er ekki auðvelt að
ímynda sér að þú sért fai'inn frá
okkur. í þau fáu skipti sem við
komum að heimsækja ykkur ömmu
Rúnu í Vanabyggðina fann maður
alltaf hlýju og umhyggju ykkar. Þú
varst ávallt góður og fjörugur og
gast alltaf komið manni í gott skap.
Við kveðjum þig með söknuði, elsku
afi, og þökkum þér fyrir allar ynd-
islegu samverustundirnar sem við
áttum saman.
Hárið líkist hvítum snjó,
höndin stirð og fætur,
ennþá leynist ylur þó
innst við hjartarætur.
(Margrét Jónsdóttir.)
Þínar
Elín og Jakobína.
Látinn er elskulegur afi okkar,
Valmundur Antonsson, afi Valli.
Okkur systkinin langar að kveðja
afa og minnast hans í fáum orðum.
Fyrstu minningai'nar um afa ei-u
frá bernsku okkar þegar við bjugg-
um í Einholtinu og fengum að koma
og gista í Vanabyggðinni hjá afa
Valla og ömmu Rúnu. Þangað var
alltaf gott að koma og okkur tekið
með mikilli hlýju og óendanlegri
þolinmæði, því að oft gekk mikið á
þegar þrír strákar og síðar ein
dama léku sér saman í fótbolta og
öðrum leikjum hvort heldur var í
garðinum á sumrin eða í kjallaran-
um á veturna. Kjallarinn hjá afa og
ömmu var heill ævintýraheimur
fyrir litla forvitna labbakúta, þar
átti afi til ýmislegt forvitnilegt dót
og þar var líka alltaf til harðfiskur
og ýmislegt fleira góðgæti sem við
fengum að gæða okkur á. A veturna
fengum við strákarnir einnig að
dytta að reiðhjólunum okkar í kjall-
aranum hjá afa og nutum þá í rík-
um mæli ástúðar, þolinmæði hans
og hjálpsemi.
Einnig minnumst við útileganna
á sumrin þegar við ásamt foreldr-
um okkar og afa og ömmu fórum
saman í útilegur í Mývatnssveitina
og fleiri staði. Það voru björt, sólrík
og hlý sumur. Eitt af því sem afa
þótti virkilega gaman að var að
renna fyrir silung. Afi var slyngur
og heppinn veiðimaður og hafði
gaman af að kenna okkur systkin-
unum að renna fyrir fisk, njóta
veiðiferðanna og ekki síst náttúr-
unnar við árnar og vötnin. Við mun-
um alltaf minnast veiðiferðanna
með pabba og afa í Laxá í Aðaldal
og einnig síðar í vötnin í Ljósa-
vatnsskarðinu, þar sem afi kenndi
okkur að beita maðki og renna fyrir
silung.
Öll stærri verk sem vinna þurfti
við heimili foreldra okkar eða heim-
ili afa og ömmu voru unnin, í sam-
einingu hvort heldur var viðhald
húsa eða sláturgerð á haustin. Afi
var alla tíð sérstaklega hjálpsamur
og var alltaf boðinn og búinn til
hjálpar. Oft var hann mættur og
byrjaður áður en við systkinin vor-
um komnir á fætur og varð þá að
draga hann inn í morgunkaffi svo
við fengjum tækifæri til þess að
komast í leppana.
Afi var sérstakt snyrtimenni og
hugsaði vel um alla hluti jafnt úti
sem inni, húsið þeirra ömmu og
Volkswagen-bjölluna sem alltaf var
stífbónuð svo eftir var tekið. Afi var
alltaf til í ærsl og aldrei munum við
eftir honum öðruvísi en í góðu skapi
og til í grín og glens. Síðar þegar
við komum í heimsókn til afa og
ömmu með okkar börn endurtók
sagan sig því að börnin hændust
strax að afa því hann var afskap-
lega góður við þau og þolinmóður.
Því er það svo að langafabörnin
muna ekki eftir afa Valla öðruvísi
en afa sem alltaf var til í að bregða
á leik með þeim.
Afi var einn af gömlu kempunum
sem við heyrum um, þeim sem
unnu hörðum höndum, oft við erfið-
ar aðstæður en kvörtuðu aldrei.
Þegar eitthvað gekk erfiðlega eða
veðrið var grátt og einhverjir
heyrðust kvarta þá sagði hann
venjulega: „Þetta er nú ekkert, í
gamla daga hefði fólk nú ekki einu
sinni tekið eftir þessu.“ Já, þannig
var afi, alltaf bjartsýnn og léttur í
lund.
Elsku afi. Við vitum að þú sakn-
aðir ömmu mikið og varst aðeins
hálfur maður eftir fráfall hennar þó
að þú talaðir ekki um það því að það
var ykkar háttur, bæði þinn og
ömmu, að bera ekki tilfinningar
ykkar á torg. Við munum ætíð
minnast ykkar ömmu saman þvi að
þannig voruð þið, samtaka og sam-
an um allt sem þið tókuð ykkur fyr-
ir hendur.
Við kveðjum þig nú með sárum
söknuði. Okkar áttu dýpstu virð-
ingu og hlýju.
Valur, Sigmar, Jón Ágúst,
Ásta og fjölskyldur.
£
%
¥
Þegar andlát
ber að höndum
Útfararstofa kirkjugarðanna ehf.
Sími 551 1266
Allan sólarhringinn
t
Mín ástkæra eiginkona, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
SIGRÍÐUR G. KRISTINSDÓTTIR,
Grenimel 31,
verður jarðsungin frá Neskirkju þriðjudaginn
2. júní kl. 13.30.
Guðmundur Þ. Magnússon,
Guðrún K. Þorsteinsdóttir,
Elínborg J. Þorsteinsdóttir,
Ólafur G. Þorsteinsson,
tengdasynir og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐFINNU S. WIUM.
Elísa Björg Wium, Gunnar Jónsson,
Dóra Sif Wium,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við fráfall bróður okkar og
frænda,
JÓNASAR KÁRA STEFÁNSSONAR,
Húki,
Miðfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Hvammstanga fyrir hlýhug og góða umönnun.
Kristmann Ágúst Stefánsson,
Ása Sigríður Stefánsdóttir,
Unnur Sveinsdóttir og fjölskylda.
t
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og einstaklegan vinarhug
við andlát og útför elskulegrar dóttur okkar og
systur,
KRISTÍNAR HJALTESTED,
Kúrlandi 23.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erla Hjaltested, Ragnar Kristinsson,
Lára Hjaltested,
Svavar Hjaltested,
Ragnar Hjaltested.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför
AÐALBJARGAR GUÐBRANDSDÓTTUR THORODDSEN.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Karitas og deildar A7 á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur.
Ólafur Thoroddsen,
Guðmundur Björn Thoroddsen, Kristín Ingvarsdóttir,
Ragnhildur Thoroddsen, Svanberg Árnason,
Ólafur Thoroddsen, Jónína Sigurgeirsdóttir,
Ragnheiður Thoroddsen, Haukur Óskarsson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við and-
lát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
RAGNHILDAR GUÐMUNDSDÓTTUR.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Þóra Benediktsdóttir Manger,
Guðmundur Benediktsson.
í