Morgunblaðið - 14.06.1998, Blaðsíða 32
32 SUNNUDAGUR 14. JÚNÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EIRÍKUR HELGASON
stórkaupmaður,
Laugarásvegi 73,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
þriðjudaginn 16. júní kl. 10.30.
Anna Eiríksdóttir, Bjarni Hákonarson,
Jóhanna Eiríksdóttir, Jón Wendel,
Jóhannes Eiriksson, Kolbrún Steingrímsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför mannsins míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐMUNDAR BRYNJÓLFSSONAR
fyrrv. bónda og oddvita,
Hrafnabjörgum.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk E- og A-deilda
Sjúkrahúss Akraness fyrir hlýtt viðmót og
góða umönnun í veikindum hans.
Lára Arnfinnsdóttir,
Bryndís Guðmundsdóttir,
Ragnheiður Guðmundsdóttir, Matthfas Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
EÍB|alBgiatinpiangkleaRgatBngþamóðir, amma,
JÓNÍNA ÁRNADÓTTIR,
fyrrverandi húsfreyja á Finnmörk,
Miðfirðí,
verður jarðsungin frá Melstaðarkirkju
þriðjudaginn 16. júní kl. 14.00.
Ferð verður frá BSÍ kl. 10.00 og til baka að
athöfn lokinni.
Jóhanna Kristófersdóttir,
Erla Kristófersdóttir,
Jóhannes Kristófersson,
Árný Kristófersdóttir,
Gunnar Kristófersson,
barnabörn, barnabarnabörn
Hörður fvarsson,
Soffía Pétursdóttir,
Skúli Axelsson,
Guðrún Sigurðardóttir,
og bamabarnabarnabarn.
+
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir,
tengdamóðir og amma,
SIGURVEIG MAGNÚSDÓTTIR,
Árskógum 8,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju
þriðjudaginn 16. júní kl. 13.30.
Hilmar Þór Björnsson,
Gunnfríður Friðriksdóttir,
Magnús Þór Hilmarsson, Guðrún S. Benediktsdóttir,
Björn Ingþór Hilmarsson, Birna Katrfn Ragnarsdóttir,
Hilmar Þór Hilmarsson, Þórunn Arinbjarnardóttir
og barnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
FJÓLA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Flatey á Breiðafirði,
sem lést á heimili dóttur sinnar 8. júní sl.,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 15. júní kl. 15.00.
Kristfn Kolbrún Guðmundsdóttir,
Valey Guðmundsdóttir,
Guðmundur Guðmundsson,
Halldór Guðmundsson,
Ingi Vigfús Guðmundsson,
Unnur Guðmundsdóttir,
Samúel Guðmundsson,
Svavar Valdimarsson,
Ólfna Steinþórsdóttir,
Inga L. Þorsteinsdóttir,
Guðjón Þ. Gfslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
UNNUR JONA
GEIRSDÓTTIR
+ Unnur Jóna
Geirsdóttir var
fædd á Akranesi 15.
maí 1923. Hún lést á
heimili sínu í
Reykjavík, 9. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Geir Jónsson
og Margrét Jóns-
dóttir á Bjargi. Al-
systldni Jónu voru
Guðmundur (lát-
inn), Sigurður
Björgvin og Geir-
laug Gróa. Sam-
feðra voru Alexand-
er Reinholt (látinn), Lúðvík
Hafstein og Halldóra (látin).
Eiginmaður Jónu var Gunnar
Ingibergur Júhusson er fæddist
14. janúar 1922. Hann andaðist
14. júli 1991. Jóna og Gunnar
eignuðust flmm böm en þau
em: 1) Ragnheiður Hrefna, f.
25. júní 1950. Maður hennar er
Karl Hjartarson. Börn þeirra
em Jón Þór, Gunnar Kristófer,
Bryndís Margrét og Hjördfs
María. 2) Snorri Ingi, f. 25. maí
1952. Hann andaðist í október
sama ár. 3) Sigur-
geir Snorri, f. 25.
aprfl 1953. 4) Mar-
grét Beta, f. 30. júlí
1957. Maður hennar
er Benedikt Eyjólfs-
son. Böm þeirra
em Jóna Rós, Ólaf-
ur Konráð og
Tryggvi Guðbjörn.
5) Agústína Ing-
veldur, f. 14. aprfl
1960. Maður hennar
er Kári Bjarnason.
Barn þeirra er Jóna
María.
Jóna ólst upp á
Akranesi til fúllorðinsára. Hún
tók snemma að vinna við veit-
ingastörf, sem þjónustustúlka,
þar á meðal í HvalQarðarstöð-
inni þar sem hún kynntist eigin-
manni sínum. Þau fluttu til
Reykjavíkur þar sem þau stofn-
uðu heimili. Síðustu starfsárin
vann hún á kaffistofunni á
Kleppsspítalanum.
Utför Unnar Jónu Geirsdótt-
ur fer fram frá Áskirkju mánu-
daginn 15. júní og hefst athöfn-
in klukkan 15.
Ertu horfin? Ertu dáin?
Er nú lokuð glaða bráin?
Angurs horfí ég út í bláinn,
autt er rúm og stofan þín,
elsloilega mamma mín.
Gesturinn með grimma ljáinn
glöggt hefúr unnið verkin sín.
Ég hef þinni leiðsögn lotið,
líka þinnar ástar notið,
finn, hve allt er beiskt og brotið,
burt er víkur aðstoð þín,
elskulega mamma mín.
Allt sem gott ég hefi hlotið,
hefúr eflst við ráðin þín.
Flýg ég heim úr fjarlægðinni,
fylgi þér í hinsta sinni,
krýp með þökk að kistu þinni,
kyssi í anda sporin þín,
elsku góða mamma mín.
Okkur seinna í eilífðinni
eilíft ljós frá Guði skín.
(Ámi Helgason.)
Börnin.
Tengdamóðir mín Unnur Jóna
Geirsdóttir er látin. Ég kynntist
henni fyrir hartnær þrjátíu árum
er við Ragnheiður Hrefna, elsta
dóttir hennar, fórum að draga okk-
ur saman. Þá bjuggu þau í Gnoðar-
voginum og það var feiminn sveinn
sem þangað kom. En það þurfti
ekki þar sem Jóna var, henni var
einstaklega lagið að stríða mér og
lengi var ég kallaður „Jeppi á
Fjalli“ vegna jeppabílsins sem ég
átti.
Hún mótaði líka líf okkar ungu
hjónanna þegar við byrjuðum að
búa, ung og óreynd. Það var líka
hún sem tók fram fyrir hendur
læknanna þegar ungur sonur okk-
ar var fársjúkur og kom honum á
sjúkrahús þar sem honum var vart
hugað líf fyrstu dagana. Er það
vissa okkar að hann á ömmu sinni
líf og heilsu að þakka.
Þau voru ófá ferðalögin sem far-
in voru á þessum árum, upp á
Skaga, vestur í Ólafsvík eða bara í
útilegur. Þegar við fluttum til
Húsavíkur, fannst þeim Jónu og
Gunnari að við værum alltof langt í
burtu. En uppátækin hennar Jónu
eru eftirminnileg, eins og þegar
hún kom norður og hafði í fartesk-
inu lítinn kettling og færði ömmu-
strákunum. Við þurftum heldur
ekki að fara á hótel þegar við kom-
um í bæinn, alltaf var pláss hjá
Jónu og Gunnari. Og þegar við svo
fluttum suður aftur, upphófst svip-
að ferðamunstur og við héldum
áfram að ferðast saman í sumar-
leyfum. Það voru ófáar sumarbú-
staðaferðirnar sem þau fóru með
okkur og eftir að Gunnar lést, hélt
Jóna áfram að fara með okkur og
öðrum úr fjölskyldunni. Á síðasta
ári fórum við hjónin í fyrstu og
einu utanlandsferðina með Jónu og
var það ógleymanleg ferð. Seinasta
ferðin okkar saman var nú um
páskana, er hún lagði á sig, þá mik-
ið veik, að heimsækja okkur í Mun-
aðames á fimmtugsafmæli mínu.
Það kom í minn hlut sem eina
tengdasonarins, fyrst um sinn, að
aðstoða þau hjónin við búferla-
flutninga. Fyrst úr Gnoðarvoginum
í Dvergabakkann þar sem þau
bjuggu síðan um árabil. Þaðan að-
stoðaði ég þau við að flytja á
Kleppsveginn og eftir að Gunnar
lést, hjálpaði ég til við er Jóna
flutti á Sléttuveginn þar sem hún
lést.
Tilvera okkar er undarlegt
ferðalag, eins og Tómas Guð-
mundsson lýsir svo fallega í kvæð-
inu sínu. Nú kemur það í minn hlut
að fá að flytja Jónu hennar hinstu
ferð.
Hafðu þökk fyrir samfylgdina og
Guð veri með sálu þinni.
Karl.
Elsku amma mín. Nú ertu farin
á góðan stað og skilur eftir margar
góðar minningar sem ég mun
ávallt geyma í hjarta mínu. Ég sit
heima og hugsa um allar þær
stundir sem við áttum saman og
reyni að lýsa tilfinningum mínum. I
þessari stofu sátum við oft og
skemmtum okkur saman, best
þótti okkur þegar mamma keypti
kjúkling því það var uppáhalds-
maturinn okkar beggja. Þú varst
alltaf mikið fyrir handavinnu og
hjálpaðir mér oft, frá því að stytta
buxumar mínar upp í að sauma
heilu kjólana. En músin sem þú
saumaðir um síðustu jól mun alltaf
vera hjá mér og það mun styðja
mig í mínum mikla missi.
Þú varst alltaf svo jákvæð, já-
kvæðari konu hef ég aldrei kynnst.
Á meðan á veikindum þínum stóð
varstu svo hugrökk og huggaðir
okkur hin. Amma mín, þú varst góð
móðir og amma, svo blíð og um-
hyggjusöm. Nú er komið stórt
skarð sem við munum reyna að
fylla upp í með öllum yndislegu
minningunum um þig.
Þú vildir alltaf gera allt fyrir alla
og varst ævinlega til staðar. Stund-
irnar sem þú varst með mig og
bræður mína voru margar en alltaf
þótti okkur jafn yndislegt og
skemmtilegt að koma til ömmu. Ég
vil þakka fyrir hverja einustu
stund sem ég hef átt með þér. Ég
veit að ég mun ávallt varðveita
minninguna um þær.
Elsku amma. Ég mun alltaf
sakna þín og þykja vænt um þig.
Þín nafna og vinkona,
Jóna Rós.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál, 76)
Með örfáum orðum langar mig
að minnast tengdamóður minnar
er jarðsett verður á morgun,
mánudag. Ég kynntist Unni Jónu
Geirsdóttur, eða Jónu eins og hún
var jafnan kölluð, fyrir rnn einu og
hálfu ári er yngsta dóttir hennar
kom með vonbiðil sinn á heimili
hennar fyrsta sinni. Ég fann fljótt
að í Jónu hafði ég eignast traustan
vin sem unnt var að reiða sig á er
við hjónaleysin stigum okkar
fyrstu sameinuðu skref. Sá tími
sem ég hef notið samvista við Jónu
hefur ekki orðið langur, en hann
hefur orðið þeim mun dýrmætari.
Við Ágústína nutum aðstoðar
hennar við undirbúning brúðkaups
okkar í hveiju sem til þurfti að
taka, ávallt var hún óþreytandi til
staðar. Þegar ég hugsa til þess að
stuttu áður hafði Jóna greinst með
ólæknandi sjúkdóm og var vart
hugað lengra líf en í fáeina mánuði
get ég ekki annað en dáðst að
henni fyrir að kjósa að eyða þeim
öðrum til aðstoðar. Eftir því sem
ég kynntist henni nánar varð mér
ljósara að lyndiseinkunn hennar
virðist reyndar hafa verið með
þeim hætti að henni þætti allt létt-
ara sem fyrir aðra væri unnið. Það
var okkur hjónum mikils virði að
henni auðnaðist að fá að fylgja
yngsta nafnbera sínum til skímar,
en hún andaðist einungis viku síð-
ar. Mér er minnisstætt hversu
hress mér virtist hún vera enda
þótt líkamlegur máttur færi þverr-
andi. Ég veit að Jónu og hennar
nánustu var mikils virði að hún
fékk að kveðja á heimili sínu.
Sá orðstír sem lifir er minningin
um góða konu ásamt þakklæti fyrir
þá dýrmætu reynslu að hafa
kynnst manneskju sem lagði alúð
sína í að halda saman fjölskyldu
sinni og vera henni allt sem hún
best gat.
Ég votta bömum Unnar Jónu
Geirsdóttur og öðra venslafólki
samúð mína. Blessuð sé minning
hennar.
Kári.
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðrn mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósrn kveiktu mér hjá.
(H. Andrésdóttir.)
Elsku Jóna mín. Ég veit að nú
ertu búin að fá hvíldina langþráðu,
enda varstu orðin þreytt. Én þú
varst alltaf svo dugleg því að það
var sífellt eitthvað sem þú hlakkaðir
til og þú vildir fá að fylgjast með og
taka þátt í.
Þær vora orðnar margar ferðirn-
ar á milli okkar vinkvennanna áður
en yfir lauk, enda bjuggum við á
sama gangi síðustu fímm árin. Fyrir
þær yndislegu samverustundir vil
ég þakka. Ég veit að látinn lifir og
að nú er þér batnað af sjúkdómnum
sem þú barst ávallt eins og hetja.
Ég bið góðan Guð að gefa böm-
um og bamabömum Jónu minnar
styrk í sorg þeirra því ég veit að
missir þeirra er mikill.
Ég kveð kæra vinkonu með orð-
um sálmaskáldsins og bið henni
allrar blessunar á nýrri vegferð.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og(júfaenglageyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
(Matth. Jochumsson.)
Jóhanna.