Morgunblaðið - 06.12.1998, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 6. DESEMBER 1998 B 21
Ljósmynd/Marteinn Heiöarsson
JEPPINN, eins og hann leit út eftir 200 metra fall.
áfram. Ég taldi víst að Hannes væri
kominn að slakkanum austan megin
og væri að leggja af stað niður.“
Snúið við vegna veðurs
Bryndís ók einnig af stað:
„Skyggnið var svo slæmt að við
Bill sáum lítið hvað í kringum okk-
ur var. Við komumst nú að staðn-
um þar sem við höfðum komið elds-
neytistunnunum fyrir kvöldið áður,
um 30 metra fyrir neðan litla hæð
þar sem skálamir standa. Þar biðu
Arni Páll og Nick eftir okkur. Eftir
það komumst við út að austurbrún
fjallsins. Við urðum að reyna að
fara þvert í skaflana, sem voru
mjög háir, til að eiga ekki á hættu
að velta jeppunum.
Mér leist ekkert á veðrið. Færð-
in var erfíð og skyggnið afleitt.
Arni Páll lagði til að við hættum við
að fara niður af fjallinu - það væri
ekkert vit í þessu hjakki og veseni.
Við skyldum bara keyra til baka og
upp að skálunum. Ég var honum
fyllilega sammála. Við áttum í allt
pf miklum erfiðleikum með bílana.
I raun sáum við ekkert hvei*t við
voram að fara.“
Árni Páll var með hugann við
Hannes sem sást hvergi:
„Þegar við komum fram undir
brekkuna austan megin sáum við
ekki snjóbílinn þó að ég þættist
viss um að hann væri bara rétt fyr-
ir neðan okkur. Veðrið var svo
blint. Við Bryndís töluðum saman,
ýmist með því að æpa hvort á ann-
að út um bflgluggana eða nota tal-
stöðvamar. Eftir dálitla stund kom
Hannes upp brekkuna á snjóbfln-
um. Hann skildi auðvitað ekkert í
því hvers vegna við komum ekki.
Eftir að Hannes hafði talað við
okkur ákvað hann að það væri
heldur ekkert vit í því fyrir sig að
fara niður af jöklinum í þessu
veðri. Hann ákvað að fresta heim-
ferðinni. Síðan ók hann af stað í
hina áttina, áleiðis að skálanum."
Bryndís horfði á eftir Hannesi
fara fram hjá jeppunum:
„Þegar Hannes ók upp hallann
og birtist okkur á ný varð ég fegin
því ég hafði haft áhyggjur af því að
geta ekki látið hann vita að við
væmm hætt við. Við voram ekki í
talstöðvarsambandi við hann. Við
hófum nú að snúa jeppunum við.
Til þess þurfti að beygja og bakka
með tilheyrandi hjakki. Þar sem ég
hafði komið á eftir Ama Páli sneri
ég við á undan. Ég komst síðan af
stað yfir skaflana. Ég ætlaði að aka
fyrst þangað sem tunnurnar vora
geymdar. Við Bill voram með GPS-
staðsetningartæki í bílnum og lás-
um sameiginlega af því. Ég hafði
reyndar rekið mig á það í seinni tíð
að það er ekki mjög heppilegt að
stjórna bíl í slæmu skyggni og
fylgjast á sama tíma með GPS-
tæki. Auk þess var tækið á slæm-
um stað - milli sætanna í bílnum.
Þegar maður h'tur niður getur
stýrið snúist og stefnan breyst án
þess að maður taki eftir því. Ég var
í rauninni að keyra í hálfgerðri
snjóskaflasúpu - á ósléttu þar sem
stýrið snerist harkalega til og frá.“
Ámi Páll var í óðaönn að snúa
Dodge-jeppanum í sköflunum:
„Eg var á töluvert stærri og
svifaseinni bfl en Bryndís þannig
að hún var fljótari en ég að snúa
við. Ég leit síðan á eftir henni. Hún
fór í rétta átt. Ég reiknaði með að
hún myndi síðan taka aflíðandi
vinstribeygju og heim að skála eins
og við gerum oft þarna uppi. Ég
hafði Bryndísi í sjónmáli og allt
gekk eins og ætlað var til að byrja
með. Hún var reyndar ekki á neinu
rólegheitadóli enda gerist yfirleitt
allt hratt og ákveðið hjá Bryndísi.
Hún var á talsverðri ferð.“
Bill Menke sat við hlið Bryndís-
ar og hafði hugann við GPS-stað-
setningartækið: „Það hafði raglað
mig dálítið þegar jepparnir tveir
vora að snúa við á þröngu svæði á
sama tíma og við mættum snjóbfln-
um í mjög litlu skyggni. Ég reyndi
að átta mig á stefnunni að skálun-
um og hafði fundið út að við væram
í um 80 metra fjarlægð frá þeim.
Mér fannst Bryndís samt ekki aka
í rétta átt.
„Bryndís! Tækið segir að við sé-
um ekki að fara í rétta átt. Við fjar-
lægjumst skálana," sagði ég.
„Þetta er allt í lagi, Bill. Ég hef
tilfinningu fyrir því hvar við eram
núna,“ svaraði hún.“
Þau hrapa!
Bryndís sat ákveðin við stýri
Toyotunnar:
„Ég var viss um að ég stefndi í
áttina að tunnunum þótt ég hefðj
ekki komið auga á þær enn þá. í
mínum huga var enginn vafi á því
hvar við vorum, enda var ég orðin
nokkuð öragg með sjálfa mig
þarna uppi á fjallinu eftir fjölda
ferða á jökulinn. Sjálfstraustið var
í lagi. Nú fannst mér ég farin að
grilla í tunnurnar.
Eða hvað?
Allt í einu var bfllinn kominn
fram á snjóhengju. Einhverra
hluta vegna hafði ég tekið 90 gráða
beygju án þess að gera mér grein
fyrir því! Við voram komin alveg út
að norðurbrún fjallsins. Mér fannst
allt vera að hrynja undan jeppan-
um.“
Árni Páll var enn með Toyotuna
í sjónmáli:
„Ég var nýlega lagður af stað á
eftir Bryndísi þegar ég sá að hún
tók skarpa hægribeygju. Ég fylgdi
jeppanum eftir. Um leið og ég sá
að Bryndís beygði hugsaði ég:
„Hvert er hún að fara? Hvað er
að gerast?" Ég var alveg hlessa.
Eg byrjaði að fálma eftir talstöð-
inni til að kalla í hana. Um leið og
ég opnaði munninn til að tala í
stöðina sá ég mér til mikillar skelf-
ingai- hvað var að gerast."
Bi-yndís fann að náttúraöflin
tóku af henni stjómina:
„Ég horfði fram á vélarhlífina á
bílnum. Hún var á leiðinni niður.
Og við líka. Niður í tómið. Samt
vissi ég nákvæmlega hvert við vor-
um að fara. Ég var einfaldlega að
aka fram af fjallinu!
Allt í einu fylltist ég gríðarlegum
söknuði.
„Nú er allt búið,“ hugsaði ég.
„Þú ert búin að vera!“
Ég afskrifaði sjálfa mig úr þessu
lífi.
Um leið og ég fann hvaða mistök
ég hafði gert iðraðist ég þeirra.
„Við höfum þetta aldrei af!“
Þrúgandi söknuður greip mig.
Ég hélt bara um stýrið og hallaði
mér aftur - á svipaðan hátt og ég
héldi í tauminn á hesti sem væri að
stökkva fram af háum bakka.
Ég náði ekki einu sinni að verða
hrædd ...“
Bryndís var að missa meðvitund.
Árni Páll stífnaði upp með tal-
stöðina i annarri hendi. Hann hætti
við að kalla - það stoðar víst lítið að
kalla á fólk í bíl sem er að falla
fram af háu fjalli:
„Ég sá þegar jeppinn hennar
Bryndísar endastakkst fram af
fjallsbrúninni. Við Nick horfðum á
afturljósin og síðan upp undir
hásinguna. Bfllinn fór niður og ljós-
in hurfu.
Jeppinn var bara farinn! Þetta
var hrikalegt.
„Andskotinn sjálfur, hvað var
hún að gera,“ hugsaði ég.
„Þau fóra fram afi Þau fóru fram
af!“ æpti ég.
Nick hafði aldrei horft fram af
þessu fjalli í góðu skyggni og virt-
ist ekki gera sér grein fyrir alvör-
unni.
En ég vissi hvert jeppinn var að
fara - niður hundraða metra þver-
hnípi.“
William Menke horfðist í augu
við dauðann:
„Ég hafði enga tilfinningu fyrir
því að bfllinn væri að hrapa. Það
var bara hvít snjódrífa sem flygs-
aðist með fram bflnum. Þetta var
eins og að fara gegnum hljóðlátan
helli eða göng.
„Nú deyjum við,“ hugsaði ég.
Eftir óratíma kom gríðarlegt
högg. Við rákumst utan í eitthvað
sem ég veit ekki hvað var. Mér
brá rosalega en hugsaði: „Ég er
ekki að deyja.“ Þetta voru lengstu
sekúndur sem ég hafði lifað. Það
var snjór allt í kringum mig. Bíll-
inn hélt áfram að hrapa. Það var
eins og snjórinn væri að toga
handleggina á mér út. Ég kastað-
ist til og frá. Hjálmurinn rakst ut-
an í.
„Hvar eru sætisbeltin, ég finn
ekkert fyrir þeim,“ hugsaði ég. Ég
reyndi að berjast á móti af öllu afli
og hallaði mér aftur. Mér fannst
rúðurnar í bflnum famar úr. Það
var eins og snjórinn væri að plægja
sig gegnum bílinn. Ég reyndi að
þrýsta handleggjunum upp að lík-
amanum svo þeir slitnuðu ekki af
mér. Þrisvar fann ég óviðráðanleg-
an kraft toga í mig og kasta mér
upp í bílþakið. Högg, högg, högg.
Nú fann ég hvorki fyrir hræðslu né
eftirsjá - það greip mig einbeittur
vilji að berjast á móti.
Allt í einu varð þögn.“
• Bókarheiti er Útkall - Farið
fram af fjalli en höfundur Óttar
Sveinsson. Útgefandi er íslenska
bókaútgáfan. Bókin er alis 256 bls.
með fjölda mynda.
r S * 4 {
1 h ,5 •A—C T 4
SÝNISHORNIÐ er OPIN SIÓNVARPSRÁS
sem þú færð sjálfkrafa aðgang að
sýnÍshornið þegar þú tengist breiðbandinu-
Sýnishomið næst einnig á kapalkerfi
Rafveitu Hafnarfjarðar. í Sýnishorninu eru kynntar þær
stöðvar sem í boði em á Breiðvarpinu. Hver stöð er send
út opin í heilan mánuð að jafnaði og þannig gefst góður
tími til að kynna sér efni hennar.
SÝNISHORN
í DESEMBER
CQRQoHn
□eOwQrQ
j í desember verður cartoon network barnarásin
? kynnt í Sýnishorninu. cartoon network sendir út
i úrvals bamaefni allan sólarhringinn á Breiðvarpinu.
VÖNDUÐ JÓLADAGSKRÁ í DESEMBER
Dagskráin á Cartoon Network verðui sérstaklega vönduð í
desember og verður jólastemmningin allsráðandi í teikni-
myndaheiminum. Fylgist með uppáhalds teikni-
myndahetjunum halda upp á jólin.
GAMLIR OG GÓÐIR KUNNINGJAR
í opinni dagskrá á Breiðvarpinu í desember verður
m.a. að finna Tomma og Jenna, Steinaldarmennina,
Addams fjölskylduna, Scooby Doo og The Mask.
GÓÐ BYRJUN Á NÝJU ÁRI
Cartoon Network byrjar nýja árið með
maraþonsýningum á Tomma og Jenna.
Þessir óviðjafnanlegu þættir verða sýndir
stanslaust í 24 klukkustundir.
20.000 HEIMILIEIGA PESS NÚ KOST
AÐ TENGJAST BREIÐBANDINU OG
MUNU ÞÚSUNDIR HEIMILA BÆTAST
VIÐ Á NÆSTU MÁNUÐUM.
Hrzngdu stkax
OG KYNNTO frÉlt MÁUtD!
Opið allan sólarhringinn