Morgunblaðið - 06.12.1998, Blaðsíða 28

28 B SUNNUDAGUR 6. DESEMBER1998
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Mikið í gangi
HLJÓMSVEITIN Bang Gang sendi frá
sér fyi’stu breiðskífuna á dögunum eftir að
hafa náð góðum árangri með lög á safn-
plötum undanfarið ár. Leiðtogi sveitarinn-
ar, sem er í raun dúó, er Barði Jóhanns-
son, sem semur öll lög og texta, útsetur og
spilar inn á band, en Ester Talía Casey
syngur.
Barði segir að eitt laganna á disknum
sé gamalt en annað á honum sé
samið á síðasta hálfa öðru ári.
Framan af hafi hann samið lög í rólegheit-
um sér til gamans, en síðan þegar sveitin
gerði samning við Sprota um útgáfu hafi
pressan aukist og júní og
júlí hafi streitan tekið að
gera vart við sig og ágúst
og september hafi verið
nánast geðveiki. Hanri tek-
ur undir það að bestu lögin
verði til þegar hann sé að
eftir Árno semja sér til skemmtunar
Malthíasson án tillits til þess hvenær
eigi að gefa þau út, „en samt verða líka til
góð lög þegar ég er að vinna undir pressu.
Eg er aftur á móti oft óánægðari með þau
lög, enda hef ég ekki getað lagt eins mikla
vinnu í þau og ég hefði viljað og sum
smærri atriði eru þá ófrágengin, eitthvað
sem ég hefði viljað gera betur.“
Barði segir að þegar hann fái nægan
tíma til að vinna lög taki þau talsverðum
breytingum með tímanum, hann geri til-
raunir og breytingar til að skemmta sjálf-
um sér. „Ég er mjög lengi að gera lög
vegna þess að ég fæ svo fljótt leið á þeim
og er því sífellt að breyta til að nenna að
hlusta á þau, nenna að klára þau. Sjálfur
hef ég mest gaman af þeim hljómsveitum
sem eru með mikið í gangi í einu og ég fer
svipaða leið. Þannig er ég til að mynda sí-
fellt að breyta trommutaktinum í lögunum
enda finnst mér leiðinleg lög þar sem takt-
urinn er alltaf sá sami. I einu laganna á
plötunni var ég búinn að breyta taktinum
svo oft að hann varð aldrei eins í gegnum
lagið.“
Plata Bang Gang er að mestu unnin á
tölvur, en strengir eru notaðir í einu lagi,
gítar víða á plötunni og í einu lagi er lif-
andi slagverk. Barði segir að hann grípi til
lifandi hljóðfæra eftir því sem honum dett-
ur í hug, hann setji sér engar reglur. „Yfir-
leitt taka hljómsveitir plötur upp í einni
lotu, æfa og fara svo í hljóðver og taka allt
upp. Þessi plata okkar er aftur á móti tek-
in upp lag fyrir lag. Ég sem lag og fer með
það í hljóðver og lýk við það áður en ég tek
til við næsta. Ég legg líka mikla vinnu í
textana, án þess þó að ég fari að skýra út
hvað þeir merkja, það yrði kannski til þess
að einhver færi að lemja mig,“ segir Barði
og bætir við að textarnir skipti miklu máli
í tónlist Bang Gang. „Ég legg einna mesta
vinnu í hljóðin, það skiptir miklu máli
hvort verið sé að syngja a eða e, hljóðið
verður til á mismunandi stað í munninum
DÚÓ Bang gengið, Barði Jóhannsson og Ester Talía Casey.
og því er ekki nóg að passa upp á atkvæða-
fjöldann, það verður að passa að textinn
hljómi rétt.“
Eins og fram kemur er Bang Gang
dúett þeirra Barða og Esterar Talíu og
ekki stendur til að fleiri leggi þar hönd á
plóginn. Þau Ester hafa troðið upp örfáum
sinnum með segul-og myndband sér til
stuðnings, en Barði segir að þau séu að
undirbúa hljómsveit til tónleikahalds. Það
verði aftur á móti ekki fyrr en á næsta ári
sem komi að slíku, enda nennir hann ekki
að vera í einhverjum hamagangi svo
skömmu fyrir jól.
UPPRIFJUN Gunnai- úti að ganga með ungmennin.
HLJÓMSVEITIN Unun sneri aftur
til lífsins fyrir skemmstu með breið-
skífunni Óttu eftir langt hlé. Sveitin
sendi frá sér breiðskífu fyrir langa
löngu og naut hylli um stund, en tók
síðan til við að reyna að koma sér á
framfæri ytra og sinnti ekki öðru upp
*li'rá því.
Fyrir ýmsar sakir gekk ekki hjá
sveitinni að komast á samning ytra og
á endanum urðu breytingar á manna-
skipan; Þór Eldon sem stofnaði sveit-
ina með Gunnari L. Hjálmarssyni
gekk úr skaftinu en Gunnar var eftir
og Ragnheiður „Heiða“ Eiríksdóttir,
sem gekk til iiðs við Unun áður en
fyrsta breiðskífa sveitarinnar kom út.
Gunnar segir að honum hafi með-
al annars flogið í hug að taka upp
breiðskífu og gefa út einn síns liðs,
en hann hafi langað til að vinna með
Heiðu og því ekki ástæða til annars
J-að hans mati en halda áfram með
Unun. „Heiða er vitanlega geðbil-
uð,“ segir Gunnar og hlær við, „en
mér finnst gott að vinna með henni
og hún kemur með nýjar hugmynd-
ir inn í það sem ég er að gera. Sum
laganna á plötunni voru til áður en
önnur urðu til á æfingum okkar
tveggja þegar við sátum með tvo
'*kassagítara.“ Gunnar segist líka
Unun
lifir
hugsa sér gott til glóðarinnar að
semja með þeim Viðari Hákoni
Gíslasyni bassaleikara og Þorvaldi
Gröndal trommuleikara, enda hafi
þeir, og þá sérstaklega Viðar, verið
iðnir við að semja grípandi lög á
undanförnum misserum. „Það kem-
ur önnur plata strax á næsta ári og
þá verða öll lögin „hittarar“,“ segh-
Gunnar og bætir við að vegna þess
hvernig Otta er til komin byggist
starf sveitarinnar á því nú að flytja
lögin af henni í sem líkustum bún-
ingi, en þegar því verki er lokið
verði samruni. „Birna Helgadóttir,
þaulæfður pínóleikari, mun líka ör-
ugglega eiga skemmtileg innlegg."
Gunnar lét þau orð falla í viðtali
fyrir skemmstu að hann hefði haft á
tilfinningunni að menn hefðu gleymt
því hvers vegna þeir fóru að fást við
tónlist á sínum tíma. „Það rifjast upp
smám saman,“ segir hann um þá Un-
un sem hann æfir með núna. „Ég er
náttúrlega gamli karlinn í hljómsveit-
inni og þessir krakkar sem spila með
mér láta eins og þeir séu í íyrsta bekk
í menntó, láta illa og drekka mikið, en
ég er fýlupokinn sem þarf að hugsa
um bókhaldið.
I því að vera í hljómsveit felst að
hafa gaman af því og vera stoltur af
sinni sveit, það er eins og að vera í
litlu íþróttafélagi sem býr til músík,
en ekki eins og heildsala sem er alltaf
að bíða eftir næsta tékka.“
Gunnar segir að á Óttu sé blanda
laga ft'á síðustu árum og laga sem
samin eru beinlínis fyrir plötuna, en
hann segist eiga góðan sjóð í að
sækja, hann hafi safnað lögum á
snældur á síðustu árum og komnar
átján spólui’.
Unun á annadaga framundan því í
mars næstkomandi fer sveitin í tón-
leikaferð um Norðurlönd og til Eist-
lands, aukinheldur sem Gunnar seg-
ist vera að skipuleggja tónleikaferð til
Grænlands og hyggist fá hingað
grænlenska sveit í kjölfarið.
Rætur og
vængir
HÖRÐUR Torfason heldur ótrauður
sínu strlki; sendir frá sér breiðskífur
af ki'afti samhliða því sem hann hefur
tryggt að eldri plötur hans séu til, en
misbrestur hefur verið á því. Platan
nýja heitii' Rætur og vængir.
Hörður segir að lögin á plötunni
hafí verið að tínast til eins og venju-
lega; hann fain um landið og heyi'i
sögur, fari jafnvel á staðinn og kynni
sér staðhætti og yrki síðan upp úr
því. „Ég byrjaði á laginu um veginn,"
segir Hörður og vísar þar í fyrsta lag
disksins, Vegurinn, „og svo er ég
bara að rifja upp frá ferðalagi í kring-
um landið“.
Hörður segir að eins og jafnan hjá
honum sé áherslan á textunum, hann
hafi aldrei áhyggjur af laglínunum,
þær komi fljótandi með þegar hann
sé búinn að finna tónhæðina. „Ég veit
ekki hversu gamlir textarnir eru, það
er ómögulegt að segja hvenær hug-
myndimar kvikna.“
Undanfama mánuði hefur Hörðui'
unnið að því að koma nokkrum plötum
sínum í stafrænt form og
tryggja að þær séu þá til
útgefnar. Ekki er
hann þó á því að
það að hann sé að
grúska í eldra
eírii hafi haft
meiri áhrif á
lagasmíðamar
en hvað annað.
„Ég er lítið fyr-
ir að endur-
taka mig, en I
það er kannski |
fyrir aðra að
meta frekar en
mig. Ég hef
reyndar ekld verið
svo mikið að hlusta
á sjálfan mig, þeg-
ar ég er búinn að
gefa út disk er
það sem á hon-
um er
afgi'eitt og ég hugsa ekki um að meir;
það er viss léttir, hægt er að byija á
nýjum verkum, því búið er að tryggja
að hitt glatist ekki.“
Hörður segir aftur á móti að text-
amir haldi áft-am að þróast hjá hon-
um, enda séu flest gömlu laganna
hans á tónleikadagskránni, fólk sé sí-
fellt að biðja um þau. „Ég er alltaf að
spá í textana og fyrir kemur að ég
breyti þeim lítillega vegna þess að ég
hef séð þá í nýju ljósi þegar ég hef
verið að spila eitthvert lag á tónleik-
um. Það kemur fyrir að ég geri smá-
vægilegar breytingar eins og að
breyta og í en, sem getur breytt
merkingu lags í gmndvallaratriðum,
eins og til að mynda í textanum við
lagið Trúðurinn, sem ég sá skyndi-
lega í nýju ljósi þegar ég var að spila
það að beiðni áheyrenda fyrir stuttu,“
segir Hörður og bætir við að fjar-
lægðin og tíminn gefi nýja sýn á allt
og ekki nema eðlilegt að textamir
taki breytingum með tímanum; „það
er ekkert heilagt".
Hörður hélt útgáfutónleika í lið-
inni viku og heldur aðra tón-
leika 17. desember í Ala-
foss föt best, en ekki
segist hann halda
miklu fleiri tónleika
að sinni, þetta sé
erfiðasti tími ársins
til slíks, það sé svo
mildð í gangi og fólk
sé nánast hætt að
sækja tónleika. „Það
er í sjálfu sér til lítils
að halda tónleika nú
um stundir, en það
verður að gera til að
sá hópur sem vill
kaupa plöturnar mínar
að ég er búinn að
gefa út nýja plötu.“
Morgunblaðið/Þorkell
ÞRÓUN Hörður
Torfason.