Morgunblaðið - 19.02.1999, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1999 39
GUÐBJORG
JÓHANNSDÓTTIR
+ Guðbjörg Jó-
hannsdóttir
fæddist í Skógum á
Fellsströnd 3. sept-
ember 1914. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 8. febr-
úar síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Áskirkju
17. febrúar.
Kæra frænka.
Mig langar að segja
frá hvað þú átt traust-
an sess í huga mér.
Margar af mínum björtustu
æskuminningum tengjast þér órjúf-
anlegum böndum. Eg man vel hvað
mér þótti mikil upphefð í því þegar
þú færðir okkur bræðrunum lestr-
arkennslublöðin í umslagi. Mér
fannst þau óendanlega mörg enda
mikil vinna að lita þau og stauta sig
fram úr þeim. Ekki varð upphefðin
minni þegar við fengum að fara með
þér á jólatrésskemmtun í skólanum
þínum með öllum stóru krökkunum
og ganga í kringum stærsta jólatré
sem ég hafði séð. Ómissandi hluti af
jólaundirbúningi okkar var að heim-
sækja ykkur systkinin. Þar fengum
við gestaþrautir að glíma við, þú
spurðir okkur út í námið og svo
gerðum við kökunum góð skil.
Kæra frænka, ég þakka fyrir þessar
góðu minningar.
Baldur Grétarsson.
Haustið 1962 hóf stór hópur 7 ára
barna skólagöngu í Breiðagerðis-
skóla. Argangar eftirstríðsáranna
voru stórir og þessi nýlegi stóri
skóli var þegar orðinn of lítill. Þess
vegna var líka kennt úti í Háagerði
og í Víkingsheimilinu. Bekkirnir
voru stórir. 7 ára bekkurinn hennar
Guðbjargar Jóhannsdóttur var þar
engin undantekning. Ég var svo
lánsamur að lenda í þessum bekk og
vera hjá Guðbjörgu allt þar til við
útski-ifuðumst vorið 1968. Lengst af
voru 33 börn í bekknum. Ekki veit
ég hvort Guðbjörgu þótti það til-
tökumál að hafa svona mörg börn í
bekknum en víst er að aldrei fann
ég fyrir því á neikvæðan hátt
hversu stór bekkurinn var. Kannski
skipti það miklu að stelpurnar voru
í miklum meirihluta eða 21 talsins.
Agavandamál voru ekki til í þess-
um bekk. Guðbjörg tók við okkur
ungum og lítt þroskuðum og með
styrkri hendi þroskaði hún okkur
svo um munaði á næstu árum. Um-
hyggja hennar fyrir okkur réði all-
an tímann ferðinni. Þess vegna
gerði hún til okkar miklar kröfur á
öllum sviðum. Við fórum í tvöfalda
röð úti áður en gengið var inn í
fatahengið og aftur áður en gengið
var inn í skólastofuna. Röðin átti að
vera bein og jafnt bil á milli. Á
sama hátt yfirgáfum við skólastof-
una að loknum skóladegi og hún
kvaddi okkur með handabandi. Allt
var í föstum skorðum, röð og regla
á öllu. Aldrei hefði okkur dottið í
hug að sýna henni ókurteisi. Við
bárum virðingu fyrir henni frá
fyrsta degi. Hún ætlaðist líka til
þess að við sinntum öllum verkefn-
um vel. Hún sætti sig aldrei við illa
unnin verk. Góð frammistaða okkar
var henni mikið metnaðarmál. Hún
lagði líka á sig ómælda vinnu til
þess að þroska okkur. Hún fór yfu-
öll þau ógrynni verkefna sem hún
lét okkur vinna heima og skrifaði á
þau leiðréttingar, leiðbeiningar og
hrós.
Hugurinn reikar aftur í tímann.
Tvær tvöfaldar stelpuraðir og ein
tvöföld strákaröð í skólastofunni.
Spurningakeppni milli raða í hinum
ýmsu námsgreinum t.d. í landa-
fræði. Ég man enn hvað ég varð sár
þegar ég féll úr keppni vegna þess
að ég vissi ekki hvor er sunnar Róm
eða Madrid. Lukkutröll á hverju
borði líklega í 10 eða 11 ára bekk.
Auðvitað gekk okkur betur með
lukkutröll á borðinu. Svo voru það
Bítlatreflamir, þeim mun lengri
þeim mun betri.
Fyrstu dagana sátum
við með þá í kennslu-
stundum. Guðbjörg
spurði hvort okkur
væri ekki of heitt. Eftir
það var óþarfi að vera
með þá í tímum. Svo
var það dagurinn þeg-
ar ég kom í skólann án
þess að hafa lokið öll-
um heimaverkefnun-
um. Guðbjörg spurði
um ástæðuna og ég
svaraði borubrattur að
ég hefði ekki haft tíma
vegna fótboltaæfingar.
Þá sagði hún að ég skyldi koma upp
að kennaraborði og segja bekknum
hvers vegna ég hefði átt að láta
heimanámið ganga fyrir fótboltaæf-
ingunni. Ég gerði það og hafði gott
af.
Ég held að Guðbjörg hafi lagt
sérstaka áherslu á móðurmáls-
kennsluna. Ótal ritsmíðar og mál-
fræðiæfingar skiluðu sínu að ekki sé
minnst á Ijóðalestur og aðrar bók-
menntir. Skólaljóðin í bláu kápunni
sem við fengum öll til eignar urðu
okkur brátt mjög kær. Við lærðum
þessi ljóð, lærðum að meta þessi
menningarverðmæti, lærðum að
skilja þau. í minningabókinni minni
sem bekkjarfélagar mínir skrifuðu í
vorið 1968 kusu langflestir að skrifa
ljóð. Sum þeirra eru meira að segja
frumsamin. Enda fór það svo að
nemendur í bekknum stóðu sig sér-
lega vel í íslensku á bamaprófi og
fengu fyrir það verðlaun. Ég held
reyndar að Guðbjörg hafi verið tals-
vert stolt af okkur þegar við kvödd-
um hana vorið 1968. Fjórir nemend-
ur hlutu verðlaun frá skólanum fyr-
ir góðan námsárangur í heild og í
einstökum greinum. Sjálf keypti
hún bók og gaf mér. Á titilsíðu bók-
arinnar stendur ritað fallegri hendi.
„31. maí 1968. Til Björns Guð-
mundssonar. Með þökk frá Guð-
björgu. Mér þykir ákaflega vænt
um þessa gjöf.
Guðbjörg gat verið stolt af því
sem hún gaf okkur frá þvi hún tók
við okkur 7 ára gömlum og þangað
til hún kvaddi okkur árið sem við
urðum 13 ára. Vegarnestið sem hún
gaf okkur reyndist okkur vel til
frekara náms og starfa.
Skila-
frestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í
sunnudagsblaði ef útför er á
mánudegi), er skilafrestur
sem hér segir: I sunnudags-
og þriðjudagsblað þarf grein
að berast fyrir hádegi á föstu-
dag. I miðvikudags-, fimmtu-
dags-, fóstudags- og laugar-
dagsblað þarf greinin að ber-
ast fyrir hádegi tveimur virk-
um dögum fyrir birtingardag.
Berist grein eftir að skila-
frestur er útrunninn eða eftir
að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum
birtingardegi. Þar sem pláss
er takmarkað getur þurft að
fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
Starfið sem hún Guðbjörg gegndi
er áreiðanlega • eitt af þeim mikil-
vægustu sem hægt er að sinna í
hverju samfélagi. Barnakennara er
falin sú mikla ábyrgð að taka við
þeim leir sem ung börn eru og móta
þau, hjálpa þeim að þroska hæfleika
sína, aga þau og kenna þeim
mannasiði. Úndarlegt er það virð-
ingarleysi sem ráðamenn þessarar
þjóðar sýna þessu vandasama og
mikilvæga starfi. Sá sem handleikur
peninga eða verðbréf er miklu
meira metinn en sá sem fær það
verkefni að þroska fólk, að auka hin
andlegu verðmæti sem falin eru í
fólki. Síðarnefnda starfið er talið
verðskulda svipuð laun og það starf
að dæla bensíni á bíl svo eitthvert
dæmi sé tekið. Ráðamenn þjóðar-
innar hefðu þurft að kynnast kenn-
ara eins og Guðbjörgu. Kannski
gerðu þeir það. En það er sitthvað
að vera skólagenginn og menntað-
ur. Sumir ná bara aldrei að mennt-
ast þrátt fyrir góða viðleitni kennar-
ans. Menn þurfa að skilja það að
mannauður verður í vaxandi mæli
forsenda velmegunar og verðmæta-
sköpunar.
Vorið 1988 hitti ég Guðbjörgu í
síðasta sinn. Bekkurinn kom saman
í tilefni af 20 ára útskriftarafmæli.
Guðbjörg las upp eins og í gamla
daga og sat með okkur fram eftir
kvöldi. Við stóðum upp hvert á fæt-
ur öðru og gerðum grein fyrir námi
og störfum, mökum og bömum.
Grunar mig að Guðbjörgu hafi þótt
þetta fróðlegt.
í maí 1968 skrifaði Guðbjörg í
minningabókina mína:
„Það er eins og öldurnai- glitri,
það er eins og ströndin titri,
er æskan stígur á stokkinn helga
og strengir sín fyrstu heit,
- heit sem eru stoltari, sterkari
og stærri en nokkur veit.
Ég hylli hiklausa sporið
Ég hylli æskuna og vorið
- því þar er öll von minnar þjökuðu jarðar
og þar er öll framtíð míns lands,
ástin, trúin, eldurinn, krafturinn
og - andi sannleikans."
„Þökk fyrir samveruna. Lifðu
heill. Vertu jafnan drengur góður.“
Sú lífsreynsla mín að hafa notið
leiðsagnar hjá þeim góða kennara
sem Guðbjörg var er mér dýrmætur
fjársjóður sem ég bý að alla ævi. Ég
kveð kennarann minn, Guðbjörgu
Jóhannsdóttur, með hlýhug, þakk-
læti og djúpri virðingu.
Björn Guðmundsson.
Utfararstofa Islands sér um:
Útfararstjóri tekur að sér umsjón útfarar
í samráði við prest og aðstandendur.
- Flytja hinn látna af dánarstað I líkhús.
- Aðstoða viö val á kistu og líkklæðum.
- Undirbúa lík hins látna í kistu og
snyrta ef með þarf.
Útfararstofa íslands útvegar:
- Prest.
- Dánarvottorö.
- Stað og stund fyrir kistulagnlngu
og útför.
- Legstað i kirkjugaröi.
- Organista, sönghópa, einsöngvara,
einleikara og/eða annað listafólk.
- Kistuskreytingu og fána.
- Blóm og kransa.
- Sálmaskrá og aðstoöar við val á
sálmum.
- Ukbrennsluheimild.
- Duftker ef líkbrennsla á sér stað.
- Sal fyrir erfidrykkju.
- Kross og skilti á leiði.
- Legstein.
- Flutning á kistu út á land eða utan af
landi.
- Fiutning á kistu til landsins og frá
landinu.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Sverrir Olsen,
útfararstjóri •
Útfararstofa fslands - Suðurhlíð 35
- 105 Reykjavík. Sfmi 581 3300 -
allan sólarhringinn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR KRISTÍN JÓNSDÓTTIR
frá Gemlufalli,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi, mið-
vikudaginn 17. febrúar sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Aðalsteinn Eiríksson,
Jón Eiríksson,
Hildur Eiríksdóttir,
Ágústa Eiríksdóttir,
Jónína Eiríksdóttir,
Magnús Eiríksson,
Guðmundur Eiríksson,
Ásmundur Eiríksson,
Aldís Eiríksdóttir,
Ingveldur Eiríksdóttir,
barnabörn og
Guðrún Larsen,
Sjöfn Kristjánsdóttir,
Hreggviður Heiðarsson,
Snorri Björn Sigurðsson,
Guðlaugur Óskarsson,
Ástþóra Kristinsdóttir,
Dagmar Hrönn Guðnadóttir,
Jón Kristleifsson,
Páll Skaftason,
barnabarnabörn.
•*
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SVEINBJÖRG KRISTINSDÓTTIR, fÍ||
Aðalgötu 5, - ' *** é
Keflavík, Brf- l M * M M
andaðist á heimili sínu miðvikudaginn
17. febrúar. y ’ í
Jarðarförin auglýst síðar. \ ,W
Birgir Sveinsson,
Sigríður Sveinsdóttir,
Guðleif Sveinsdóttir,
Sigurbjörg Sveinsdóttir,
Júlía Vincenti
Grétar Grétarsson,
Halldóra Grétarsdóttir,
Gisli Grétarsson,
Sigurður Bjarnason,
Ragnar R. Magnússon,
Heimir Jóhannsson,
Joseph Vincenti,
Guðný Björnsdóttir,
Elís Kristjánsson,
Sigríður J. Jóhannesdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
POVL HILMER BOVIEN HANSEN
kaupmaður,
Aðalstræti 9,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
17. febrúar.
Brynhildur Guðjónsdóttir Hansen,
Guðjón Jóhannsson, Auður Inga Ingvarsdóttir,
Henry Kristján Hansen,
Jóhanna Hansen,
Brynhildur, Ingvar, Jóhann
og Rebekka Brynhildur.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR EINARSSON,
Egilsbraut 23,
Neskaupstað,
sem andaðist fimmtudaginn 11. febrúar,
verður jarðsunginn frá Stokkseyrarkirkju laug-
ardaginn 20. febrúar kl. 11.00.
Guðleifur Guðmundsson, Bára Stefánsdóttir,
Einar Guðmundsson, Kolbrún Skarphéðinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn,
GUNNAR ÞORSTEINSSON,
Víkurbraut 24,
Grindavík,
verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju laug-
ardaginn 20. febrúar kl. 14.
Fjóla B. Guðnadóttir.
X