Morgunblaðið - 27.06.1999, Síða 11

Morgunblaðið - 27.06.1999, Síða 11
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. JÚNÍ 1999 11 „Þad er ekki nokkur vafi á því að staða Landsvirkjunar er sterk þegar til sam- keppninnar kemur vegna þess að stórar vatnsaflsvirkjanir hér á landi eru talsvert ódýrari en gufuvirkjanir nema þær síðar- nefndu séu reknar ásamt hitaveitu." „Það er ekki á valdi Landsvirkjunar að ákveða hvort ákvörðunum Alþingis verður breytt og ákveðið að Fljótsdalsvirkjun fari í sams konar umhverfismat með kærurétti og aðrar stórframkvæmdir eiga að gera samkvæmt nýju lögunum.“ „Það ber ekki að gera lítið úr tilfinningum í þessu máli. En það er ekki þar með sagt að þær eigi einar að ráða. Ég er ósáttur við að menn séu að leika sér með gildis- hlaðin hugtök eins og ósnortin víðerni án þess að vita hvað þau merkja.“ legar ákvarðanir eiga heima annars staðar. Þær eru í eðli sínu stjórn- málalegar og þær á því að taka af þar til bærum yfirvöldum en ekki fela þær í orkuverðinu. Ef niðurgreiðslur eru faldar vinn- ur það gegn hagræðingu í kerfinu, viljinn til að leita hagkvæmustu lausna í framleiðslu og flutningi minnkar." Er arðurinn af starfsemi Lands- virkjunar of lítill núna og er það rétt sem sumir segja að við höfum selt raforku á undirverði til stóriðj- unnar? „Arðurinn er varla viðunandi, innan við 1% af eigin fé. Yfirlýstur vilji eigendanna er að hann verði 5- 6% en því má ekki gleyma að eig- endumir borga sér arð eftir ákveðnum reglum sem þeir komu sér saman um og hafa aðeins að hluta til með arðsemi eigin fjár Landsvirkjunar að gera. Almenningur er ekki að borga hærra raforkuverð vegna stóriðju- fyrh-tækjanna. Stundum eru menn að bera saman tvenns konar raf- orkuverð sem hefði byggst á mjög ólíkum virkjunarkostum. Ef stóriðj- unnar hefði ekki notið við hefði orð- ið að reisa miklu smærri og óhag- kvæmari virkjanir og slík virkjunar- röð án stóriðju hefði valdið hærra verði en notendur greiða núna. En það sem skiptir öllu máli þeg- ar þetta er metið er að í lögum er sagt með skýrum hætti að raforku- sala til orkufreks iðnaðar megi ekki valda hækkunum á raforkuverði til almennra notenda. Eftir þessari reglu er unnið og það er því hvergi verið að greiða niður orkuna til stóriðjunnar. Þar fyrir utan er ljóst að stóriðj- an hefur haft gífurlega þýðingu fyr- ir þjóðarbúið. Orkusalan sjálf er að- eins að hluta skýringin á þeim hagnaði. Endalaust er hægt að deila um forsendurnar. Aðalatriðið er að stóriðjan er forsenda hagstæðustu virkjunarkostanna sem nýtast þannig bæði stóriðjuverum og al- mennum notendum í lægra orku- verði en ella. I framtíðinni má gera ráð fyrir að þessi mál verði öll ljósari vegna þess að samkeppnisumhverfið mun valda því að hver virkjun verði ein- ing sem mun þurfa að standa undir sér og hefur því ekki áhrif á annað raforkuverð í landinu. Líklega verð- ur stofnað sérstakt félag um allar stærri virkjanir.“ Aukið athafnafrelsi Hann segh’ að ef markaðsfrelsi verði innleitt muni Landsvirkjun standa frammi fyrir því að kanna hvar eðlilegt sé að fyrirtækið hasli sér völl, jafnvel hvort rétt sé að fara inn á ný svið. Orkufyrirtæki fái þá miklu víðtækara athafnafrelsi. „Ég tel það vera mjög brýnt að raforkufyrirtækin verði gerð að hlutafélögum og þau greiði skatta, lagi sig að samkeppninni framund- an. Það skapar aðhald. Núna borgum við ekki skatta og getum því ekki farið að keppa við þá sem það gera. Við megum að vísu eiga í öðrum fyrirtækjum á raforku- sviði og taka þátt í rekstri á sviði rannsóknar- og þróunarstarfsemi. Meðal annars tökum við þátt í vetn- isrannsóknum sem er mjög athygl- isvert verkefni og getur reyndar skapað grundvöll fyrir meiri raf- orkuframleiðslu. Einnig tökum við þátt í borun eftir heitu vatni á Oxai-- fjarðarsvæðinu með norðlenskum orkufyrirtækjum.“ Umhverfisáherslur hafa tekið stakkaskiptum. Hvað finnst þér al- mennt um þá gagnrýni sem komið hefur fram á hugmyndir og áform Landsvirkjunar um Fljótsdalsvirkj- un og fleiri framkvæmdir? „Það er auðvitað blindur maður sem tekur ekki eftir því að tíðarand- inn er að breytast. Ég tel það vera fagnaðarefni að fólk virðist vera miklu betur meðvitandi um um- hverfi sitt og náttúruna en áður og það er forsenda þess að við tökum réttar ákvarðanir. Það þarf að vera jafnvægi milli þess annars vegar að varðveita umhverfið, hvort sem sjónarmiðin þar að baki eru fjár- hagsleg eða tilfinningaleg og hins vegar nýta auðlindimar. Það ber ekki að gera lítið úr til- finningum í þessi máli. En það er ekki þar með sagt að þær eigi einar að ráða. Ég er ósáttur við að menn séu að leika sér með gildishlaðin hugtök eins og ósnortin víðemi án þess að vita hvað þau merkja. Hér á landi er fjölsóttasti ferðamanna- staðurinn Bláa lónið sem var búinn til af orkufyrirtæki, var ekki til áð- ur. Lónið þykir frábær auglýsing fyrir landið og sýnir hvemig tilgerð orkumannvirki og ferðaþjónusta geta vel farið saman. Kannanir sýna að erlendir ferðamenn hafa flestir ekkert á móti virkjunum í náttúr- unni vegna þess að orkan er græn og endumýjanleg. Uppistöðulón á Islandi, að ein- hverju leyti manngert, er í sjálfu sé ekkert mjög frábrugðið lóni, tjörn eða vatni sem náttúran hefur skilið eftir. Hálslón, sem er teiknað við Kárahnjúka, er á nákvæmlega sama stað og lón sem þarna var fyrir löngu áður en það braust fram og myndaði gljúfrin í Jökulsá á Brú. Náttúran er alltaf að breytast. Frá mínum bæjardymm séð er mjög mikilvægt að við Islendingar skiljum að maðurinn er hluti af náttúranni, á að vera það en getur ekki eingöngu verið í hlutverki áhorfandans og aðdáandans. Þetta merkir hins vegar að maðurinn þarf að umgangast náttúrana þannig að hann skili henni helst betri en hann tók við henni. Umræðurnar munu breytast þeg- ar rammaáætlun stjómvalda um virkjunarkosti og mat á þeim verð- ur fullgerð. Við munum þá hætta að taka afstöðu með eða móti einum kosti, fremur verður rætt um að raðað verði þeim kostum sem koma til greina og þá verður miðað við einkunnir sem ekki era einungis fjárhagslegar. Þær geta orðið til- finningalegar, vísindalegar og svo fra. Mér finnst mikilvægt að um- ræðurnar komist úr því fari sem þær era nú í og málin séu skoðuð með yfirsýn í huga. Landsvirkjun leggur að sjálf- sögðu metnað sinn í að koma fram við náttúrana með þeim hætti að til fyrirmyndar sé. I því sambandi bendi ég á að fyrirtækið hefur lengi lagt mikla áherslu á ýmiss konar uppgræðslu og nú vinna yfir 200 unglingar að slíkum störfum fyrir Landsvirkjun á landinu öllu á sumr- in. En ef við ætlum að nýta landið komumst við ekki hjá því að hrófla við því, spumingin er hvernig við getum gert það þannig að tjónið verði sem minnst með hliðsjón af því sem fæst í staðinn. Það er keppikefli okkar. Fossaröð og gæsir Ef ég fjalla um lónið við Eyja- bakka verður að líta á málið með hliðsjón af því hvemig ákvörðun um það var tekin. Aðdragandinn var langur og fjarri því að farið hafi ver- ið fram hjá þeim sem umsagnarrétt áttu í málinu, síður en svo. A áínum tíma var það niðurstaðan í sam- komulagi við náttúruvemdaryfir- völd og aðra að búa til lón sem er nauðsynlegt til að hægt sé að virkja Jökulsá á Fljótsdal en jafnframt ákveðið að verja Þjórsárver. Verkefnið hefur tekið breytingum með áranum. I stað þess að safna saman vatni á yfirborði jarðar með alls konar skurðum og lónum sem hefðu sett ljótan svip á landslagið hefur hönnuninni verið gjörbreytt. Nú er vatnið tekið neðanjarðar frá lóninu niður í Fljótsdal og yfir- borðsáhrifin í heild eru mjög lítil. Og í stað þess að virkja þama til að nota orkuna á Keilisnesi með til- heyrandi línulögn og raski þvert yf- ir landið hefur verið ákveðið að afl virkjunarinnar sé eingöngu til ráð- stöfunar á Austurlandi. Þetta er auðvitað gífurleg breyting frá þeim áformum sem uppi vora. En það væri fásinna að segja að Eyjabakkalón hefði ekki áhrif á náttúrufarið á svæðinu. Undir vatn fer svæði sem er tiltölulega vel gró- ið, amk. miðað við hæð yfir sjávar- mál en annað mál er að gróðurinn þarna er ekki einsdæmi hér á landi, það er ekki rétt að verið sé að eyði- leggja eitthvað sem hvergi sjáist annars staðar. Ég tel líka að eftirsjá sé að því að fossaröðin niður Jök- ulsá í Éljótsdal mun hverfa veruleg- an hluta ársins. Ég hef á hinn bóginn minni áhyggjur af fuglalífinu á Eyjabökk- um. Þetta er ekki varpsvæði gæsanna heldur svonefnt fellisvæði og ég hef trú á því að heiðagæsin muni færa sig til eins og hún hefur alltaf gert. Lón getur auk þess verið ágætur staður fyrir heiðagæs þegar hún er að fella fjaðrir. Ég bendi á að varpsvæði heiðagæsarinnar hefur verið að aukast mjög á undanförn- um áram hér.“ Friðrik segir að vinnubrögðin hafi verið eðlileg. Samkvæmt lögum um umhverfismat frá 1993 annast fyrirtækin sjálf matið eða fá til þess bæra rannsóknaraðila, þai- sem krafist er mats. Niðurstaðan er síð- an lögð fyrir Skipulagsstofnun sem leggur dóm á matið og þá er fyrir hendi kæra- og áfrýjunarréttur. Fljótsdalsvh-kjun var sem kunnugt er undanþegin umhverfismati er lögin vora sett. „Það er ekki á valdi Landsvirlg- unar að ákveða hvort ákvörðunum Alþingis verður breytt og ákveðið að Fljótsdalsvirkjun fari í sams konar umhverfismat með kærarétti og aðrar stórframkvæmdir eiga að gera samkvæmt nýju lögunum. Leyfið er fyrir hendi, fyrirtækið undirbýr framkvæmdimar á grund- velli stefnu sem nýtur meirihluta á Alþingi og fráleitt væri að það færi að eigin frumkvæði að tefja þær. í haust verður lokið við skýrslu um niðurstöður rannsókna á vegum Landsvirkjunar á svæðinu og hún áend stjórnvöldum. Þegar skýrslan liggur fyrir geta Alþingi og ríkis- stjóm breytt fyrri ákvörðunum sín- um ef þeim þykir ástæða til. Þá verða menn hins vegar að hafa í huga að verði það gert mun það að sjálfsögðu fresta öllum viðræðum um hugsanleg not fyrir rafmagnið. Síðan yrði, ef hætt yrði við fram- kvæmdir, að greiða Landsvirkjun bætur, alls um þrjá milljarða króna, fyrir kostnað við rannsóknir og framkvæmdir. Fyrirtækið er ekki ríkisfyrirtæki, það er að hálfu í eigu tveggja sveit- arfélaga og það mun því að sjálf- sögðu áskilja sér þann rétt að út- lagður kostnaður, ekki síst beinar greiðslur til Orkustofnunar og ann- arra ríkisstofnana, verði endur- greiddur ef virkjunarleyfið verður skert eða tekið aftur.“ Raddir almennings Hefur Landsvirkjun verið of sjálfsöragg og lokuð, ekki hlustað á raddir almennings vegna umhverf- ismálanna? „Ég hef sagt að Landsvirkjun þurfi að stíga af stallinum. Forverar mínir unnu mikilvægt framkvöðla- starf við að virkja auðlindir til út- flutnings með stóriðjunni, þannig tókst að stórbæta lífskjörin í land- inu. Það var almennur skilningur á því meðal þjóðarinnar að fyrirtækið væri að vinna þetta verk með þeim hætti að ekki væri gagnrýnisvert. Við breyttar aðstæður verðum við sem hér störfum að opna fyrirtækið meira og fá fólkið til okkar því að við getum ekki ætlast til þess að all- ir skilji að fram fari þjóðþrifastarf á bak við luktar dyr með áletruninni Háspenna! Lífshætta! Við þurfum að opna orkufyrir- tækin betur fyrir almenningi hér og sýna honum og erlendum ferða- mönnum hvemig við framleiðum orku með hringrás vatnsins í nátt- úranni, með endumýjanlegum og hreinum hætti og gera fólki kleift að skoða virkjanirnar. I þessu skyni þurfum við að starfa meira með ferðamálayfirvöldum á hverjum stað og það starf er þegar hafið.“ Hvað finnst þér um viðvaranir erlendis frá áhrifamiklum samtök- um eins og Alþjóða náttúravemdar- sjóðnum, WWFN og breska fugla- verndunarfélaginu vegna Fljóts- dalsvirkjunar og hvernig verður staða okkar ef ekki fást undanþágur frá Kyoto-bókuninni fyrir aukna koltvísýringslosun hér? „Ég tek þessum yfirlýsingum al- varlega, annað væri rangt og ég vil að við bregðumst við þeim með eðli- legum hætti. Það er hægt að gera t.d. með því að benda á það hve Is- lendingar hafa í raun lagt mikið á sig til þess að koma í veg fyrir út- blástur koltvísýrings og annarra óheppilegra efna. Atakið kostaði skattborgara hér mikla fjármuni en nú eru nær öll hús hér hituð með jarðvarma, flestar aðrar þjóðir nota til þess orku úr óendurnýjanlegum orkugjöfum sem menga andrúms- loftið. Vatnsaflsvirkjun mengar ekki loftið. Þess vegna er það mjög heppilegur kostur að koma upp ál- veri hér. Þegar menn segja að það sé ekki lengur í tísku að starfa við stóriðju finnst mér að þeir verði að svara vissum siðferðilegum spurn- ingum. Eru þeir þá tilbúnir til þess að kaupa vörur sem eru framleidd- ar í stóriðjuverum erlendis með orku sem mengar miklu meira en vatnsorkan? Eða vilja menn hætta að nota flugvélar og bfla sem ál er notað í, ál sem veldur því að farar- tækin verða léttari en ella og menga því minna? Fólk verður að svara slíkum spurningum heiðar- lega því að annars er um tvískinn- ung að ræða. Um stöðuna varðandi nýtingu orkunnar hér ef við fáum ekki frek- ari undanþágur frá Kyoto-bókun- inni er mjög erfitt að fullyrða nokk- uð núna vegna þess að útfærslan á samningnum er að miklu leyti eftir og ekkert er vitað hvemig samið verður um losunarkvóta. Ég tel að það sé mikilvægt að íslendingar geti notað orkulindir sínar til þess m.a. að byggja hér upp stóriðju. Hún myndi draga úr loftmengun í heiminum í heild vegna þess að víða eru stóriðja rekin með raforku sem framleidd er með olíu, gasi eða kol- um. En stefnan varðandi Kyoto- sáttmálann er að sjálfsögðu mál rík- isstjómarinnar." A sínum tíma urðu afar harðar deilur um virkjun í Alta-fljóti í Nor- egi, hér á Islandi sprengdu menn eitt sinn stíflu Laxárvirkjunar. Óttastu að deilurnar um Fljótsdals- virkjun, Kárahnjúka og fleiri áform geti klofið þjóðina þannig að erfitt verði að ná sáttum? „Það er mjög óskynsamlegt að hunsa tilfinningar fólks enda eiga þær fullan rétt á sér í þessu máli en þær eiga ekki einar að hafa allan rétt. Andstaðan við virkjanir bygg- ist á svo mörgum sjónarmiðum, sumir era á móti tiltekinni virkjun og benda á aðra kosti en aðrir era á móti virkjunum almennt og sérstak- lega ef stóriðja á í hlut. Það verður að taka verulegt tillit til beggja sjónarmiða. Þessi mál eru ekki þess eðlis að allir geti orðið ánægðir með lausnina. En ég er sannfærður um að hægt er að ná víðtækri sátt milli þeirra sem vilja nýta og þeirra sem vilja eingöngu njóta.“ L0ND0N Irá kr. 16.645 í SUMAR MEÐ HEIMSFERÐUM Heimsferðir bjóða nú beint leiguflug vikulega til London í sum- ar, en við höfum stórlækkað verðið fyrir íslenska ferðalanga til þessarar mestu heimsborgar Evrópu. Nú getur þú valið um að kaupa flugsæti eingöngu, flug og bíl eða valið um eitthvert ágæt- is hótel Heimsferða í hjarta London. Brottför alla miðvikudaga í sumar. Bókaðu strax og tryggðu þér lága verðið. Verð kr. 16.645 M.v. hjón með 2 börn, 2-11 ára, flugsæti og skattar. Verð kr. 19.990 Flug og skattur. HEIMSFERÐIR Austurstræti 17, 2. hæð • sími 562 4600 • www.heimsferdir.is

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.