Morgunblaðið - 27.06.1999, Síða 36

*36 SUNNUDAGUR 27. JÚNÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Eskihlíð 4,
Reykjavík,
er lést sunnudaginn 20. júní, verður jarðsungin
frá kirkju Fíladelfíusafnaðarins Hátúni 2,
Reykjavík, fimmtudaginn 1. júlí kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á kristniboðssjóð Hvítasunnu-
safnaðarins og Félag íslenskra kristniboðssafnaða, Holtavegi 28,
Reykjavík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristján Tryggvi Sigurjónsson,
Sigrún Lovísa Sigurjónsdóttir.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÁSTA STEFÁNSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
áður til heimilis á Klapparstíg 5,
Keflavík,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Víðihlíð í Grindavík fimmtudaginn
24. júní.
Útförin auglýst síðar.
Ingibjörg Þorláksdóttir, Jarl Bjarnason,
Arnar Gauti Sverrisson, Friðrika H. Geirsdóttir.
+
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og
bróðir,
ÁSGEIR ÞÓR ÁSGEIRSSON
verkfræðingur,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 29. júní kl. 13.30.
Hrönn Ásgeirsdóttir, Sverrir Þórhallur Sverrisson,
Egill Össur Sverrisson,
Helga Rut Sverrisdóttir,
Sveinn Ásgeirsson,
Guðmundur Ásgeirsson,
Bragi Ásgeirsson,
Hrefna Ásgeirsdóttir.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma
okkar,
KRISTRÚN G. SIGURÐARDÓTTIR,
Efstasundi 97,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum aðfaranótt laugar-
dagsins 19. júnísl., verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 29. júní kl. 15.00.
Anna Sigrún Guðmundsdóttir, Friðrik V. Halldórsson,
Vilhjálmur Helgi Guðmundsson,
Hugrún Guðmundsdóttir, Halldór Þ. Sigurðsson,
Elma Rún Friðriksdóttir, Eyjólfur Örn Snjólfsson,
Ágúst Ingi Friðriksson,
Davíð Örn Friðriksson.
*
+
Hjartkær móðir mln, tengdamóðir, amma og
langamma,
FRÍÐA ÞORGILSDÓTTIR,
áður Stigahlíð 32,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju þriðju-
daginn 29. júní kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeir, sem vildu
minnast hinnar látnu, láti líknarfélög njóta
þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Auður Eydal, Sveinn R. Eyjólfsson,
Hrafnhildur Sveinsdóttir, Espen Thomming,
Eyjólfur Sveinsson, Hlédís Sveinsdóttir,
Sveinn Friðrik Sveinsson, Halldór Vésteinn Sveinsson,
Rúna Thomming, Hrólfur Eyjólfsson.
+ Ingibjörg Ein-
arsdóttir fæddist
á Eyrarlandi í Eyja-
Ijarðarsveit 5. nóv-
ember 1918. Hún
var yngsta dóttir
hjónanna Margrétar
Eiríksdóttur hús-
freyju og Einars
Ámasonar alþingis-
manns, sem þar
bjuggu.
Systkini hennar
vom Sigríður, Aðal-
steinn og Laufey,
sem öll em látin, og
Hulda sem býr á
Eyrarlandi.
Hinn 3. júní 1945 giftist hún
Jóhanni Benediktssyni og bjuggu
þau allan sinn búskap á Eyrar-
landi. Þau eignuðust tvö börn,
Sólveigu, f. 25.5.
1947 og Einar Grét-
ar, f. 18.1. 1955. Þau
eru bæði búsett á
Eyrarlandi. Barna-
bömin em fjögur og
eitt langömmubarn.
Utför Ingibjargar
fór fram frá
Kaupangskirkju 25.
júní.
Minningargrein
Sólveigar Adams-
dóttur um Ingi-
björgu Einarsdóttur
er endurbirt hér
vegna þess að röng
mynd birtist með
greininni á föstudaginn 25. júní,
af alnöfnu Ingibjargar. Em hlut-
aðeigendur beðnir velvirðingar á
þessum mistökum.
Það var að morgni 16. júní sem
Lára hringdi og sagði mér að Ingi-
björg væri dáin. Það kom í sjálfu
sér ekki á óvart, þar sem hún hafði
um langt árabil barist við heilsu-
leysi. Að vissu leyti er þetta því góð
ráðstöfun hjá almættinu og við sem
þekktum hana og vorum henni sam-
ferða um áratuga skeið erum ekki
ósátt við þessa ráðstöfun. En við
minnumst áranna með henni sem
voru mjög góð og gefandi því hún
var alltaf að gefa okkur eitthvað
gott, ekki endilega innpakkað í
pappír, heldur með sínu hlýja og
góða viðmóti. Hver minnist ekki
Ingibjargar þegar setið var við eld-
húsborðið á Eyrarlandi, skrafað og
notið gestrisni hennar, þegar hún
allt í einu stóð við hliðina á ein-
hverju okkar, því hún hafði svo lít-
inn raddstyrk, lagði sína nettu hönd
á öxl og spurðist fyrir um heilsu og
hvíslaði einhverju góðu í eyra.
Skapið var gott og hún hafði góðan
húmor fyrir gamanmálum. Eg furð-
aði mig oft á því að hún virtist aldrei
INGIBJÖRG
EINARSDÓTTIR
EYÞÓR
BJÖRGVINSSON
+ Eyþór Björg-
vinsson fæddist í
Reykjavík 27. mars
1929. Hann var son-
ur hjónanna Björg-
vins Stefánssonar
og Rannveigar
Arnadóttur, sem
bjuggu meirihlut-
ann af búskapartíð
sinni á Klöpp á
Akranesi. Að Björg-
vini Iágu skagfir-
skar og austfirskar
ættir en Rannveig
var Borgfirðingur.
Börn þeirra voru
enn fremur Jón Val-
geir og Sigríður, sem dó ung.
Fósturbörn þeirra voru Guðrún
Guðbrandsdóttir, Robert Fear-
on og Bettý Kristín Fearon.
Herdís, dóttir Eyþórs, ólst
einnig upp hjá afa sínum og
ömmu.
Eyþór lætur eftir sig eigin-
konu og sex uppkomin börn.
Börnin eru: 1) Auður. Maki
hennar er Björn Rasmussen og
hún á þrjú börn. 2)
Herdís Sigríður.
Maki hennar er Vil-
hjálmur Friðþjófs-
son. Móðir Auðar og
Herdísar er Guð-
laug Guðlaugsdótt-
ir. 3) Svanborg. Hún
á íjögur börn. 4)
Björgvin Ólafur.
Kona hans er Ragn-
heiður Gunnarsdótt-
ir og eiga þau fjög-
ur börn. Móðir
Svanborgar og
Björgvins er Guð-
rún Hefga Jónsdótt-
ir. 5) Rannveig.
Maki hennar er Sigurður K.
Guðnason. 6) Hjördís. Maki
hennar er Curtis S. Check og
hún á einn dreng. Móðir Rann-
veigar og Hjördísar er Bryn-
hildur Georgía Björnsson. Eftir-
lifandi eiginkona Eyþórs er
Bryndís Jacqueline Björgvins-
son,f. 27.12. 1927, frá Kaliforn-
íu. Utförin fór fram 9. júní síð-
astliðinn.
Elsku Rannveig, það var sárt að fá
símbréfið frá þér, kæra vinkona. Eg
sá að mikið var að og þú baðst okkur
að hafa samband. Þú gast varla talað
fyrir ekka þegar þú sagðir: „Hann
pabbi er dáinn.“ Elsku vinkona, ég
vissi að fyrir þig var þetta mikið
áfall. Þú og pabbi þinn voruð mjög
samrýnd eins og ég sá oft þegar þið
áttuð hjá mér góðar og fallegar sam-
verustundir á veitingastaðnum. Þið
töluðuð sérstakt tungumál saman.
Þú kallaðir hann stóra bangsa og
hann kallaði þig uppáhaldsstelpuna
sína.
Mér þótti vænt um að fá að kynn-
ast pabba þínum og með okkur tókst
mikil vinátta. Oft kom hann til mín á
veitingastaðinn og spjallaði um hitt
og þetta en þó oftast um þig, sem
honum þótti svo vænt um.
Ég er mjög þakklát fyrir að hafa
kynnst þessum góða og hjartahlýja
manni. Fyrir stuttu varst þú og Siggi
að aka honum heim frá Reykjavík og
komuð við hjá mér í Vogunum. Ég
vissi ekki betur en að þið væruð ein á
ferð, en allt í einu birtist stóri bangsi
í gættinni og stormaði til mín, rak
mér rembingskoss og faðmaði mig
hlýlega og var svo farinn, og þetta
var í síðasta skipti sem ég sá hann.
Guð geymi þig og varðveiti, kæra
vinkona.
Guðrún Kolbeins í Vogum.
MAGNÚS
GUÐMUNDSSON
+ Magnús Guð-
mundsson fædd-
ist í Sandvík 26. júlí
1923. Hann lést á
Landspítalanum 6.
júní síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Norðfjarðar-
kirkju 12. júní.
Unnandi lista og
ljóða, leiks og tóna
hefur kvatt okkur
hinztu kveðju. Hann
Magnús var fagurkeri
hinn mesti, unni feg-
urðinni hvar sem hana
var að finna, næmur á litbrigði lífs-
ins, tilfinningaríkur fullhugi sem
tókst á við svo margt og skilaði fá-
gætlega af sér hverju og einu. Ég
gleðst í hjarta mínu
yfir því í hve mörgu
við Magnús áttum
mæta samleið. Báðir
vorum við kennarar, á
mótum austfirzkra
kennara bar fundum
okkar fyrst saman og
gott og gaman var að
kynnast þessum
kostaríka dreng með
kímnina og sagnagáf-
una að farsælum föru-
nautum. Samleið átt-
um við á þjóðmála-
sviðinu, einlægni hins
sanna sósíalista fór
ekki framhjá neinum, lífsskoðun
hans byggð á heitri sannfæringu,
en ekki innantómum varajátning-
um. A sviði leiklistar áhugamanna
+
Móðir mín, tengdamóðir, systir, amma, lang-
amma og langalangamma,
LOVÍSA G. SNORRADÓTTIR,
Sporðagrunni 8,
lést föstudaginn 11. júní sl. Útförin hefur farið
fram I kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Viðar Benediktsson, Bára Jóhannsdóttir,
Hilmar Snorrason
og fjölskyldur.
áttum við langa og góða samleið,
þar var Magnús sannur eldhugi,
hann unni leiksins Ijúfu töfrum og
lagði sig allan fram um að flestir
fengju sem víðast að njóta þeirra
tindrandi töfra, bæði sem áhorf-
endur og ekki síður virkir þátttak-
endur. Báðir unnu tónlist tærri, en
þar var Magnús fengsæll vel sem
víðar, hin skíra sönglist var ein
hinna mörgu gyðja hans og þar
gjörði hann garðinn frægan á sinni
tíð. Magnús Guðmundsson var
ótrúlega fjölhæfur listamaður,
hvar sem hann bar niður var fáguð
ögunin samfara snilligáfunni, allt
varð að komast sem næst full-
komnuninni, einskis látið ófreistað
svo árangur mætti sem allra bezt-
ur verða. Ég hlýddi einu sinni á
ljóðalestur Magnúsar, innlifun
hans einlæg og meðferð textans
eftir því og ég þakkaði honum
þennan fallega flutning hrærðum
huga. Magnús var þá með allan
hugann við það að hann hefði á
einum stað ekki náð að fanga þann
tón sem hæfði. Þannig var Magn-
ús. Hann var heitur unnandi ís-
lenzkrar tungu, talaði meitlað mál
og hreimfagurt, flutti mál sitt
manna bezt. Örfá Ijósbrot frá lið-
inni tíð leita á hug. Samkór Nes-
kaupstaðar var eitt eftirlætisbarna
hans og vel man ég hve ég hlýddi
stoltur á flutning kórsins í útvarp-
inu, þær perlur söngsins fönguðu
ungan hug og þá var gaman að
vera Austfírðingur. Magnús sann-
aði þar sem annars staðar smekk-
vísi sína og tónvísi stjórnandans
um leið, unz náð var því marki að
laða fram hið bezta hjá öllum.
Leikfélagasamband Austurlands
var verk Magnúsar umfram aðra
og hann þar sjálfkjörinn til for-
ystu, farsælt og notadrjúgt var