Morgunblaðið - 14.07.1999, Blaðsíða 52

MORGUNBLAÐIÐ
52 MIÐVIKUDAGUR 14. JÚLÍ 1999
HÁSKÓLABÍÓ
# *
HASKOLABIO
Hagatorgi, simi 530 1919
*ar!£*on ciííoijr 00 AfcláÍílrí
★★★ ÓHT Rás2
HI-LO COUNTRY
ÍjjjJjriijjj jjijji
jjorjjir jjjjijj iHjjjj jj.
Irjrrjirjjjjj jjjjjj jjjjj
Ijjjjjj jr Lijjjii úrjp

’wtnjjgtgjgggfl
jjjjdjjijjj jijjjj ri jj. .
jjjjjjr jjjjjj jidJjjgj jj.
[jjjjjjjjjj jjjjjjj jjjjj
Jj/jjjj jr Lijjjjy.^|p
Dnw Bim'woN Davld Ahjbi
_t"fL HUN HEFUR ALDRHj
WÍ TOLLAÐ 1
Never
FfRIR
990 PUNKTA
FERDUÍBÍÓ
Alfabakka 8, simi 587 8000 ocj 587 8905
lælur þiy þollþett hoppo hlteja, oskro oij gnpo fyrtr ougun.
www.samfilm.is
ÞAÐ leið ekki á löngu áður en
kom til átaka.
ÞAÐ var ekkert hangs á liðsmönnum
Svarta dauða.
FARIÐ var að öllu með gát bak
við óvinavíglxnuna.
VARNARLIÐIÐ hafði engu
síður betur.
Þ
AÐ getur allt gerst í stríði,“
her sagt digurbarkalega við
'blaðamann þegar hann reyn-
ir að áaetla heimkomuna.
Hann er á leið til Sandgerðis þar sem
honum er ætlað að fara í árásarleið-
angur með þýskri hersveit í þeim er-
indagjörðum að hertaka höfiiina í
Helguvík. Og engin leið að vita
hvenær hann á afturkvæmt. Þannig
eru jú stríð.
Hersveitin stendur saman af 30
pysKuin nérsifymuneniiómram seiii
flogið var til landsins til að vera í hlut-
verki hryðjuverkasveitarinnar Svarta
dauða. Henni er ætlað að gera árás á
vamarlið Bandaríkjamanna, sem
myndað er af varaliðssveit frá New
York. Lagt er upp á tveimur hvítum
-•bifreiðum og ekið greitt að steypustöð
í grennd við höfnina, en þaðan stend-
ur til að gera árás. Þegar Þjóð-
verjarnir hlaupa illúðlegir úr bifreið-
unum eru blaðamaður og ljósmyndari
óþekkjanlegir eins og sæmir alvöru
hermönnum, svartir og grænir í fram-
an og í felulitum frá hvirfli til iija.
Byrjað er á því á laumuiegan
og skipulegan hátt, svona
eins og í hasarmyndunum,
að ganga úr skugga um að
engir séu andstæðingamir í steypu-
stöðinni. Eftir það er skipt liði, her-
mennimir koma sér í hvarf og liðsfor-
inginn skríður upp á moldarbarð tii að
fá sýn yfir vígvöllinn. Þegar fyrstu
skothvellirnir heyrast er blaðamaður
^kirfiiega falinn undir steypubfl. Og
grúfir sig niður. Skothvellir? Jú, hver
og einn hermaður er vopnaður dráp-
stæki, þó mismunandi öflugu. í vígtói-
unum em púðurskot og senda þau
einnig leysigeisla sem valda blístur-
hjjóði á skotmarkinu ef það næst.
Aðeins er liðinn hálftími og ein-
hverra hluta vegna vita andstæðing-
LIÐSMAÐUR Svarta dauða
fallinn í valinn.
MIKILL viðbúnaður var hjá varnarlið-
inu, enda við öllu að búast.
Blaðamaður á heræfingunni Norður-víkingí
Orrustan um Helguvík
Sumir blaðamenn fá glýju í augun þegar
Deir lesa um stríðsfréttamenn úti í heimi;
langar helst að færa kúlnahríðina í letur
eða liggja örendir á forsíðum stórblaðanna.
Pétur Blöndal blaðamaður og Arnaldur
Halldórsson ljósmyndari kynntust heraga
eina dagstund og prísa sig sæla að allt skuli
vera tíðindalaust af norðurvígstöðvunum.
arnir þegar um staðsetningu hryðju-
verkasveitarinnar. Útsendarar Svarta
dauða, sem vom átta í þessum flokki,
reyna að sækja fram en verða fyrir
árás frá sprengjuvörpum og missa tvo
menn. Nú em góð ráð dýr. Liðnir eru
tveir tímar og blaðamaður, sem hefur
verið aftarlega fram að þessu, sér nú í
fyrsta skipti andstæðinga og þeir em í
órafjarlægð; svona er víst nútíma-
Opið kl. 10 - 18, fimmtudaga kl. 10 - 22, laugardaga kl. 10 - 16.
hernaður. Ljóst er að skotgrafimar
og byssustingimir heyra sögunni tii.
Liðsforinginn tekur skyndilega
strategíska ákvörðun og hleypur út í
móa með tvo menn á eftir sér en skil-
ur eftir þrjár leyniskyttur við vígið.
Blaðamaður reynir að fylgja á eftir.
Hann hefur ekki þorað að segja félög-
um sínum, hinum kaldsvímðu hryðju-
verkamönnum, frá því að hann togn-
aði í leik með hinu fomfræga fótbolta-
félagi Ufsanum kvöldið áður og
ökklinn fer heldur illa í þúfóttum mó-
anum og ójöfnum klungmm. Bæði er
að blaðamaður vill ekki tefja hemað-
inn og eins varð hann vitni að því að
einn hryðjuverkamaðurjnn tognaði og
var skotinn með það sama því ekki
höfðu sprengjuvargarnir nennu til að
burðast með hann. Þannig vinnur
Svarti dauði og eirir engum.
Nú taka við hlaup með bogið
bak eftir strandlengjunni
og er ætlunin að koma aft-
an að vamarliðinu. Oft og
tíðum þurfa hinir meintu hryðju-
verkamenn að skríða eftir jörðinni,
hmflaðir á hnjám og höndum, og á
iöngum kafla er þverhnípi á aðra
hönd. En hermönnunum hefur verið
innrætt harðneskjan og tekst að kom-
ast aftur fyrir óvinalínuna. Aðeins til
að uppgötva aðra vamarlínu. Þá kem-
ur loks að því að þeir þurfi að gera
upp við sig hvort þeir blási til sóknar.
Astæðan fyrir þessum feluleik er sú
að hryðjuverkamennimir em mun fá-
liðaðri en vamarliðið og að auki ekki
eins vel vopnaðir. Þá hefur vamarliðið
komið sér fyrir í góðri vígstöðu. En
það hjálpar að leyniskyttumar hafa
náð að felia nokkra vamariiðsmenn og
haldið þeim uppteknum við annað.
Það er að duga eða drepast. Hryðju-
verkamennimir em aðeins þrír eftir
auk blaðamanns og ljósmyndara, sem
em til lítils gagns, koma sér fyrir í
hvarfi, hefja rifflana á loft og byrja
skothríð.
Alíka gáfulegt hefði verið fvrir
óþekk börn að vekja Grýlu. En til
bardagans varð að koma því þetta er
nú heræfmg eftir allt saman. Fyrr
en varir eiga skytturnar þrjár, sem
eru að verða uppiskroppa með skot-
færi, við her manns að etja sem
beita handsprengjum, sprengju-
vörpum og stórskotaliði. Einn af
öðrum týna útsendarar dauðans lífi
sínu þangað til sá síðasti stendur
upp, lætur byssuna munnhöggvast
við varnarliðið áður en hann beinir
henni að sjálfum sér og stendur á
blístri. Þannig gera liðsmenn Svarta
dauða allt til þess að falla ekki í
óvinahendur.
Annað á við um blaðamann
sem er óvopnaður og getur
engan drepið, ekki einu sinni
sjálfan sig. Hann er tekinn
höndum, skellt á grúfu á jörðina og
þuklaður í bak og fyrir í vopnaleit.
Eftir það em hann og ljósmyndari
leiddir að höfninni í Helguvík þar sem
til stendur að yfirheyra þá. Þar er
mikill viðbúnaðui’ og engum hlátur í
hug; enda er þetta ekki tindátaleikur
heldur alvöraþmnginn hernaður sem
ætlað er að draga upp mynd af að-
stæðum í raunveranni.
Jafnvel eftir að orrustan er yfir-
staðin og blaðamaður á leið til síns
heima fær hann illúðlegar augngotur
frá sumum varnarliðsmönnum í
keppnisskapi. Aðrir em hinir vina-
legustu, spyrja út í höfuðborgina, ís-
lenskan þjóðarkarakter og veðrið,
sem hafði verið vott og vindasamt.
Blaðamaður fær að smakka á nær-
ingargóðu hrískexi áður en hann
rigsar aftur í bækistöðvar Svarta
dauða til að skila búningnum og þvo
af sér málninguna. Víst er að ekki
fær hann heiðursmerki fyrir þessa
ormstuna og fleiri verða þær ekki.
Þá er betra að sleppa stríðsmálning-
unni og halda sig við Ufsabúninginn;
togna í mesta lagi í leikjum og geta
hvílt í hálfleik.