Morgunblaðið - 28.10.1999, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 28.10.1999, Blaðsíða 28
28 FIMMTUDAGUR 28. OKTÓBER 1999 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Mikill söng- og leiksigur Morgunblaðið/Þorkell Ástæða er til þess að hvetja fólk til að sjá þessa snilldaruppfærslu í Islensku óperunni, segir m.a. í umljölluninni. TOJVLIST íslenska óperan ÓPERAN LA VOIX HUMAINE Flytjendur: Signý Sæmundsdóttir og Gerrit Schuil. Leiksljóri: Ingunn Ásdísardóttir. Leikmynd og bún- ingar: Þórunn Elísabet Sveinsdótt- ir. Lýsing: Ólafur P. Georgsson. Sýningarstjóri: Kristín Kristjáns- dóttir. Miðvikudagurinn 27. októ- ber 1999. SÖNGLAG er í eðli sínu leikhús- verk og einsöngur í óperu hefur ávallt gegnt mikilvægu hlutverki, sem hugleiðing og einfaldlega sem sérstakt söngatriði, utan við lei- kræna framvindu, en oftar þó sem túlkun persónulegra átaka, er mynda andstæðu við atburði leik- verksins. Mannsröddin, eftir þá félaga Pou- lenc og Cocteau, er í raun ein aría, 45 mínútna löng, og sem leikverk, er textinn sérkennilega magnaður, þar sem manneskjan stendur andspæn- is sjálfri sér, eigin sársauka og upp- gjöf þess sem ekkert á eftir til að lifa íyrir. Tónlistin er snjöll, fallega lag- ræn og átökin aldrei oftúlkuð, þar sem Poulenc leikur með tónles og einstaka tónlínur og fellir þær meistaralega vel að textanum. Hér er um að ræða meistaraverk í leik- og tóntækni, sem er einnig mann- legt og sýnir hversu eins manneskja er varnarlaus, gegn einhverju sem hvoi’ki hefur svip né viðveru, er horfið en skilur eftir sig sársauka og kvöl, sem þolandinn einn þarf að standa andspænis. Óperan, La voix humaine, Mannsröddin, var flutt í gær í ís- lensku óperunni í hádeginu, fyi-ir þéttsetnu húsi áheyrenda. Flytjend- ur voru Signý Sæmundsdóttir, er söng hlutverk Madeleine, sem er bæði sönglega erfitt og gerir miklar kröfur í leik. Píanóleikari var Gerrit Schuil og eins og vitað er, var Pou- lene góður píanóleikari, svo að hlut- verk píanósins er snilldarlega ritað, bæði sem samleikur við sönghlut- verkið og sem hljóðtjöld fyrir leik- verkið. Búningar og sviðsmyndin, sem gerð er af Þórunni Elísabet Sveins- dóttur, er einfold, svefnherbergi, þar sem allt er á rúi og stúi og dauð- ur hundur liggur á gólfinu og fellur þar allt að einu, búningar og lýsing Ólafs P. Georgssonar. Leikstjórinn, Ingunn Ásdísardóttir, nær að skapa þama sterkt leikhús. Partur af sviðsmyndinni er leikur píanistans, sem var í höndum Gerrit Schuil og var leikur hans svo eðlilega samof- inn leikritinu, svo meistaralega mót- aður, að leikur hans var í raun leik- verkið sjálft. Samspil hans og Signýjar Sæmundsdóttur var ein- stakt en söngur hennar og leikur, er einn mesti söng- og leiksigur henn- ar. I sem stystu máli, þá var túlkun hennar á umkomuleysi og tilfinning- um hinnar sviknu konu frábærlega mótaðar og söngurinn framfærður af glæsibrag, í einstaklega fáguðu samspili við píanóleikinn, svo að hvergi bar skuggann á. Leikmynd, leikstjóm, söngur og píanóleikur era megin þungamiðja þessa sérstæða verks, sem gerir miklar kröfur til flytjenda og þama standa saman að verki gott tónlist- arfólk, Signý Sæmundsdóttir og Gerrit Schuil og er ástæða til að hvetja fólk til að nota hádegið og hlýða á og sjá þessa snilldarapp- færslu, í Islensku óperanni, á sér- stæðu og fógra listaverki þeirra Cocteau og Poulenc. Jón Ásgeirsson Brota- höfuð út í Banda- ríkjunum BANDARÍSKA tímaritið Kirkus Reviews birti á dögunum lofsam- lega umsögn um Brotahöfuð Þórarins Eldjárns, en bókin kemur á markað vestra nú í nóv- ember. I umsögn blaðsins segir að Brotahöfúð sé afar athyglis- verð íslensk skáldsaga, Iíf- leg frásögn af prakkaralegri, oft kaldhæðnis- legri, and- spyrnu gegn harðstjórn í hvers kyns mynd og áhugaverð lýs- ing á heil- steyptum manni. „Mjög góð og sérstaklega skemmtileg," segir í lok gagn- rýni Kirkus Review. Áður hefur alþjóðlega tímarit- ið Publisher’s Weekiey birt já- kvæðan dóm um Brotahöfuð en þar sagði að bókin næði tökum á Iesandanum og væri „afar eftir- minnileg og einstaklega raun- sönn“. Brotahöfuð kom út fyrr á þessu ári í Englandi. Vaka- Helgafell hefur einnig gengið frá samningum um finnsku út- gáfu hennar og kemur hún út í nóvember næstkomandi. Eldjáin Golden Chest sjónvarpsverðlaunin Islenskur leikstjóri fær fyrstu verðlaun LARUS Ýmir Óskarsson kvik- myndaleikstjóri hlaut nýverið Gold- en Chest verðlaunin fyrir leikstjóm á sjónvarpsþáttaröðinni Lángtans Bláa Blomma sem hann stýrði fyrir sænska sjónvarpið á síðasta ári. Verðlaunin vora veitt á alþjóðlegu sjónvarpsmyndahátíðinni Golden Chest sem í ár var haldin í Sofia í Búlgaríu. Leikstjómarverðlaunin sem Lár- usi Ými féllu í skaut vora veitt í flokki sjónvarpsmynda fyrir full- orðna en ein verðlaun era veitt í hverjum flokki fyrir leikstjórn, kvik- myndatöku, handrit, og besta leik í aðalhlutverkum. Láras Ýmir hefur undanfarin ár verið búsettur og starfandi í Svíþjóð og þetta verkefni var mjög umfangsmikið, fjögurra klukkutíma langir þættir og sögu- sviðið er Stokkhólmur og Finnland í upphafi 18. aldar. Kostnaðaráætlun við myndaflokkinn nam tæpum 300 miUjónum íslenskra króna. Leikarar í þáttunum era í hópi þekktustu leik- ara Svía, þeirra á meðal Harriet Anderson, Bibi Anderson, Agnete Ekmanner, Hans Alfredson og Eva Rööse. Þess má geta að Hilmar Öm Hilmarssop er höfundur tónlistar. Láras Ýmir sagði í samtali við Morgunblaðið að myndaflokkurinn væri byggður á skáldsögu eftir Alice Lytkens, sem út kom í kringum 1940. „Þetta er rómantísk saga um ástir og örlög ungra elskenda sem eiga erf- itt með að ná saman. Aðalpersónumar era fátæk stúlka í Stokk- hólmi og ungur aðals- maður sem fella hugi saman. Hann er sendur í stríð til Finnlands þar sem Svíar og Rússar berjast og ijölskylda hans er því einnig mót- fallin að hann gangi að eiga stúlku af svo lág- um stigum." Að sögn Lárasar Ýmis var myndaflokkurinn sýndur í sænska ríkissjónvarpinu fyrir ári og hefur verið seldur til sjónvarpsstöðva ann- arra landa. „Það má gera ráð fyrir að þessi verðlaun ýti undir sölu á myndaflokknum og veki athygli á honum. Fyrir mig pers- ónulega þýðir þessi verð- launaveiting vonandi að staða mín sem leikstjóra á alþjóðlegum markaði verði sterkari.“ Láras segist vera með fleiri verkefni í undirbúningi fyrir sænska aðila og einn- ig sé hann að undirbúa umsókn í Kvikmyndasjóð íslands. Hjá Sjónvarpinu feng- ust þær upplýsingar að hugsanlega mætti vænta þess að verðlaunaþættim- ir yrðu sýndir íslenskum áhorfend- um á næstu mánuðum. „Við höfum verið í viðræðum við Svíana um kaup á þessum þáttum,“ sagði Guð- mundur Ingi Kristjánsson hjá inn- kaupadeild Sjónvarpsins. Lárus Ýmir Óskarsson Svigar í heild MYND af þessu verki birtist með viðtali við Hjálmar Sveinsson um sýningu Lista-. safnsins á Akureyrar, Dauða- hvöt, sem opnaði laugardag- inn 16. október. Fyrir mistök birtist ekki mynd af Svigum, verki Haraldar Jónssonar, í heild heldur aðeins hluta þess. Verkið lítur svona út í heild sinni og er beðist velvirðingar á þessu. ERLEJVDAR BÆKUR Spennusaga Utan líkamans OUT OF BODY“ cftir Thomas Baum. St. Martin’s Paperbacks 1999.248 síður. THOMAS Baum heitir banda- rískur spennusagnahöfundur sem sent hefur frá sér sakamálasög- una Out of Body“ en hún kom nýl- ega út í vasabroti hjá St. Martin’s útgáfunni. Titill bókarinnar, sem kannski má útleggja sem Utan líkamans á íslensku, er tilvísun í einskonar sálarflutning sem aðal- persóna sögunnar upplifir og virðist ekki hafa neina stjórn á en lýsir sér í því að hann getur séð atburði gerast án þess að vera á staðnum nema þá í andanum. Lík- ami hans situr sem fastast á sín- um stað en andi hans getur reikað um og verður vitni að ýmislegu gruggugu. Af þeim undrum hefur Thomas Baum ætlað sér að búa til nokkra spennu en verður ekki kápan úr því klæðinu því sagan hans er meira furðuleg en spenn- andi og sérstaklega ólíkindaleg Þegar fer á eins og hann vinnur úr efninu. Minnistap fangans Eg fæ ekki betur séð en að þetta sé fyrsta skáldsaga Thomas Baums en hann mun vera kunnur handritshöfundur og kvikmynda- framleiðandi vestra. Miklu lofi er hlaðið á bókina á bókarkápu og víðar og vitnað í ólíklegustu manneskjur úr kvikmyndageiran- um þar sem Baum starfar (og á greinilega góða vini), m.a. kvik- myndagagnrýnandann Pauline Kael, hryllingsmynda leikstjór- ann Weas Craven og Stanley Donen, leikstjóra Singin’ in the Rain“, auk fjölda rithöfunda og tímarita. (People-tímaritið valdi hana eina vikuna þá sögu sem fólk ætti helst að taka með sér á ströndina!) Svo það er kannski ekki nema von að maður láti glepjast. Denton Hake heitir aðalpers- andinn flakk óna sögunnar sem jafnframt er sögumaður bókarinnar. Hann hef- ur setið í fangelsi fyrir nauðgun, sem hann ekki framdi að eigin sögn. Hann á hins vegar í erfið- leikum með að sanna það því hann virðist hafa verið á sálarflakki þegar nauðgunin átti sér stað og hann man ekki neitt á meðan á slíku stendur, dettur algerlega út og veit ekki meir. Þegar nokkuð er liðið á söguna er honum sleppt úr fangelsi til reynslu og hann tekur að búa hjá bróður sínum, Elliott. Þeir upp- lifðu saman í æsku skelfilegan fjölskylduharmleik þegar strang- ur og ofbeldisfullur faðir þeirra tók líf sitt en atburður sá er líkleg ástæða fyrir aumu sálrænu ást- andi Dentons og sálarflakkinu, sem herjar á hann. Ut í réttardrama Lýst er hvernig honum gengur að fóta sig í tilverunni eftir fanga- vistina, fortíðinni sem hvílir á honum eins og mara og ástar- sambandi sem hann á í og hlýtur slæman endi. Out of Body“ er ekki löng saga en það fer gríðar- lega mikill tími í það að kynna persónur og lýsa kringumstæðum og sinna hugarvíli mannsins vegna sálarflakksins og ekkert af því kveikir neista eða vekur áhuga manns á sögumanni eða raunum hans; aðalpersónan er ótrúverðug í meira lagi og sagan er ekki spennandi eitt andartak. Einhvers staðar um miðbikið tekur hún óvænta stefnu og breytist í réttardrama og Baum gerir tilraunir til þess að krydda frásögnina með því að halda lesandanum í óvissu um hvort sögumaður detti í sálarflakkið í miðju réttarhaldi eða lafi með meðvitund nógu lengi til þess að segja frá sinni hlið málsins; það er hámark spennunnar í þessari sögu. Sálarflakk er ekki nýtt við- fangsefni spennusagnahöfunda eða kvikmyndagerðarmanna. Thomas Baum bætir engu við það sem áður hefur verið gert í þeim efnum og af talsvert meira and- ríki. Arnaldur Indriðason
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.