Morgunblaðið - 16.01.2000, Side 36

36 SUNNUDAGUR 16. JANÚAR 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Menní
kappi
Stjórnmálamaður sem talar við þjóðina
eins og hún sé safn fábjána hefurgleymt
því að hann er ekki bara í valdabar-
áttu, þarsem er eðlilegt að andstæð-
ingnum sé ekki sýnd ofmikil virðing.
Almenningur í Kína er
farinn að snúa sér til
trúarsafnaða, ekki
bara vegna þess að
i fólk sé búið að fá sig
fullsatt af kommúnismanum, þótt
sennilega séu flestir komnir með
einhvers konar ofnæmi fyrir ein-
ræði flokksins. Fréttaskýrendur
segja að mikil ásókn í samtök á
borð við Falun Gong, stafi ekki
síst af því að fólk sé orðið sinnu-
laust í garð stjómmála yfírleitt -
og stjómmálamanna.
Það fyrsta sem manni dettur í
hug við að heyra þessar fréttir, er
að þarna sé svipað komið fyrir
Kínverjum og
VIÐHORF
Eftir Kristján G.
Arngrímsson
svo fjölda-
mörgum þjóð-
um sem þó
búa við hið
eftirsótta lýðræði. Gott efþetta er
ekki svipað og staðan hjá Islend-
ingum. Og það er alkunna að í for-
setakosningum í Bandaríkjunum
er kjörsókn varla meiri en 50
prósent. En þótt íslendingar, til
dæmis, séu duglegri en Banda-
ríkjamenn við að mæta á kjörstað
og fylla út kjörseðilinn, er full
ástæða til að efast um að þeir sem
greiða atkvæði telji að atkvæðið
þeirra skipti einhverju máli.
Reyndar munu einhverjir töl-
fræðisinnaðir stjórnmálafræðing-
ar í Bandaríkjunum hafa komist
að því að ef hver og einn kjósandi
myndi leggja kalt mat á það
hversu mikið vægi atkvæðið hans
hefði þá yrði niðurstaða hans
óhjákvæmilega sú, að það væri í
hæsta máta óskynsamlegt að eyða
orku í að fara á kjörstað.
En það er nú samt ekki af skyn-
semisástæðum sem fólki, jafnt í
Shanghai sem á Akureyri, er
mörgu hætt að þykja mikið vert
um stjórnmál og stjórnmálamenn.
Það er skynsamlegt að láta sig
stjómmál varða. Er fólkið þá
svona grunnhyggið? Veit það ekki
að stjórnmálamenn ræða og taka
ákvarðanir um hluti sem skipta
hvern einasta þegn máli? Veit
fólkið ekki að með því að láta sig
stjórnmál varða er það að sinna
eigin hagsmunum og um leið
hagsmunum allra hinna?
Jú, fólk veit þetta upp á hár.
Ætti maður þá frekar að spyrja
hvað sé eiginlega að stjórnmála-
mönnum sem haga sér þannig að
umbjóðendur þeirra - kjósendur -
skilja varla hvað gengur á? Ætti
maður frekar að spyrja hvers
vegna í ósköpunum forsætis-
ráðherra Islands komi fram í
fjölmiðlum og tali eins og honum
finnist flestir í kringum hann vera
óttalegir bjánar sem skilji ekki
heiminn?
Hvers vegnatalar for-
sætisráðherra íslands niður til
þjóðarinnar sem kaus hann? (Og
ef einhverjum dettur í hug að
gagnrýna þennan sama for-
sætisráðherra þá svarar hann í
pirringstóni og má eiginlega ekki
vera að þessu.) Kannski myndi
forsætisráðherrann spyrja á móti:
En er ég ekki nákvæmlega eins og
þjóðin vill hafa mig, fyrst hún kýs
mig aftur og aftur og segir í skoð-
anakönnunum að hún telji mig
hæfastan stjórnmálamanna? Góð
spurning.
Kannski er kjarni málsins sá, að
stjómmálamenn, eins og allt ann-
að, eru nú ofurseldir markaðnum
og starf þeirra, eins og önnur
störf, er undirorpið því hvort ein-
hver vill kaupa þjónustu þeirra.
Til að halda vinnunni verða þeir að
hegða sér í samræmi við kröfur
markaðarins (kjósenda), og það er
svo sannarlega erfiður markaður
að ráða í. Wall Street og Dow Jon-
es eru Gagn og gaman í saman-
burði.
Er það þá vandinn? Að stjórn-
málamenn geti ekki fylgt sann-
færingu sinni vegna þess að þeir
eru ofurseldir markaðnum, (sem
er orðinn að Guði samtímans)? Ef-
laust er þetta hluti vandans, en
ekki kjarni hans. Hann er miklu
fremur sá, að þótt stjórnmála-
menn líti á stjórnmál sem valda-
baráttu - sem hún kannski er ef
horft er á hana „innan frá“, ef svo
má að orði komast - þá lítur fólk
flest ekki á stjómmál sem valda-
baráttu heldur sem vettvanginn
þar sem teknar era ákvarðanir um
það sem varðar hag samfélagsins
alls.
Þegar stjórnmálamenn fara að
sjá alla tilveruna með sama hætti
og þeir sjá stjómmálin innan frá
detta þeir úr takti við kjósendur.
Og ef kjósendur fara að líta á
stjómmál sömu augum og stjórn-
málamennirnir, það er, sem valda-
baráttu eingöngu, þá fara kjós-
endur að líta á stjórnmál eins og
kappleik og stjómmálamenn sem
keppendur.
En um leið fer kjósendum að
finnast stjómmálin orðin að ein-
hverju sem þau eigi alls ekki að
vera, og kjósendum finnst að það
séu stjórnmálamennimir sem hafi
gert stjórnmálin að kappleik og
kjósendur verða heldur kuldalegir
í garð stjórnmálamannanna, og
finnst þeir famir að hugsa um það
eitt að sigra andstæðinginn.
Stjómmál em valdabarátta, en
þau era það ekki einvörðungu.
Þau hafa líka aðra hlið, en manni
virðist sem stjómmálamenn
gleymi því oft. Stjómmálamaður
sem kemur fram í fjölmiðlum er
að tala við alla þjóðina, en ekki
bara við pólitíska andstæðinga
sína. Stjómmálamaður sem talar
við þjóðina eins og hún sé safn fá-
bjána hefur gleymt því að hann er
ekki bara í valdabaráttu, þar sem
er eðlilegt að andstæðingnum sé
ekki sýnd of mikil virðing.
Kannski hættir stjómmála-
mönnum til að líta svo á, að jafnvel
þótt stjórnmálin hafi aðra hlið, sé
valdabaráttan nú samt kjarninn í
þeim og skipti því í raun og vera
mestu máli. Restin sé bara spurn-
ing um markaðssetningu. En hin
hliðin á stjómmálunum, sú hlið
sem að flestum kjósendum snýr,
er alveg jafnraunveraleg og sú
hlið sem að stjórnmálamönnunum
sjálfum snýr.
Stjórnmálamaður sem lítur á
valdabaráttuna sem hið eiginlega
eðli stjórnmálanna verður vinsæll
meðal þjóðarinnar af sömu ástæðu
og Kristinn Bjömsson skíðamað-
ur er vinsæll meðal þjóðarinnar.
Fyrir sigurvilja og keppnisskap.
Slíkt er viðeigandi þegar um
íþróttamann er að ræða, en
stjórnmál era ekki bara keppni.
ÞÓRA
ÞÓRÐARDÓTTIR
+ Þóra Þórðardótt-
ir fæddist á fsa-
firði 17. mars 1923.
Hún lést á Land-
spítalanum 10. jan-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Þórður Guðmunds-
son húsasmfðameist-
ari, f. 17. mars 1884,
frá Torfhóli í Skaga-
firði, d. 18. júlí 1972,
og Magnea Ágpísta
Þorláksdóttir,
saumakona og síðar
organisti á Barði í
Fljótum, f. 10. sept-
ember 1888 á Lambanesreykjum í
Fljótum, d. 20. ágúst 1974. Bræður
hennar eru Jóel Ólafur Þórðarson,
verslunarmaður á Isafirði og í
Reykjavík, f. 5. júní 1924, kvæntur
Bryndísi Bjömsdóttur, og Rögn-
valdur Þór Þórðarson, húsasmiða-
meistari, f. 31. maí 1927, kvæntur
Elínu Skarphéðinsdóttur. Magnea
og Þórður ólu upp tvö fósturbörn,
þau Önnu Sigmundsdóttur ljós-
móður, gifta Jóni Kristjánssyni frá
Siglufirði, og Guðmund Skúlason,
húsasmíðanieistara á fsafirði,
kvæntan Oldu Ólafsdóttur. Fyrir
átti Þórður soninn Jón sem nú er
látinn. Hann var bifreiðastjóri í
Reykjavík.
Hinn 18. mars 1944 giftist Þóra
Jóni Kristjánssyni sem var með
meistarapróf í húsgagnabólstrun,
f. 14. febrúar 1919 í Þernuvík í Ög-
urhreppi, d. 1. nóvember 1996.
Foreldrar hans voru hjónin Krist-
Elsku amma mín, hún er þungbær
sú hugsun að þér skyldi ekki auðnast
að ganga með mér út af spítalanum út
í svalan vetrardaginn.
Eftir stutt en erfið veikindi lét lífið
undan aðgangshörðum dauðanum.
Eftir situr tóm sem er verkefni ótal-
inna daga að íylla. Nú halla ég mér að
fallegum minningum um liðna daga
sem átti ég með bæði þér og afa. Það
var sama hvenær ég kom til ykkar,
alltaf mætti mér mikil hlýja og alúð.
Það var gott að þiggja góðu ráðin þín,
amma mín, enda vora þau innihalds-
rík og full af kærleika.
Það er ekki oftnælt þegar ég segi
að þér hafi verið í blóð borið að veita
allt sem í þínu valdi stóð og meira til.
Það var mikilvægt fyrir þig að reyna
að uppfylla óskir bamanna þinna og
af því hafðir þú ómælda gleði. Þú
gafst mér það góða veganesti að
betra er að gefa en þiggja enda varstu
vön að segja að manni myndi bætast
fyrir góðvildina „hinum megin“. Nú
ert þú komin þangað, amma mín, og
sannreynir eflaust þann boðskap þinn
því þú varst svo sannarlega búin að
ávinna þér inngöngu í himnaríki.
Sú hugsun gerir för þína bærilegri
að á himnum tekur elsku afi á móti
Þóru sinni. Að hugsa um ykkur fallast
í faðma og taka upp þráðinn þar sem
írá var horfið er yndislegt. Þið vorað
svo samhent og ást ykkar og kærleik-
ur var til eftirbreytni. Afi minn orti
fallegt ástarljóð til þín, elsku amma,
sem er mjög lýsandi.
Astkæra meyja,
unnirþúmér.
Ei ég get lifað
hjá annarri en þér.
Framtíðinblasir
fógurmótoss.
Fæégeistaðfestan
heitbundinnkoss?
Elsku amma, þú varst svo stór
þáttur í lífi mínu. Afi bað mig um að
vera þér innan handar þegar hann
lagðist í þung veikindi. Slíkt var mér
Ijúft og léttbært. Það var svo auðvelt
að gera þér til hæfis og innilegt þakk-
læti þitt var mér mikilsverðara en allt
heimsins gull því ég fann íyrir til-
gangi lífsins. Mig langar til að þakka
þér fyrir allt það traust sem þú barst
til mín. Þú hvattir mig til dáða og
varst óþreytandi að mála lífið og til-
verana björtum litum framtíðar.
Það er óhætt að segja að þú varst
ávallt ung í anda enda sóttust barna-
börnin og bamabamabörnin eftir
nærveru þinni. Laufey mín og þú átt-
ján Benedikt Jónsson
og Elísabet María Her-
mannsdóttir. Eldri
dóttir Jóns og Þóru,
Hildur, fæddist á
æskuheimili Þóru,
Sundstræti 41 á ísa-
firði 1. ágúst 1946.
Hún er gift Þór Sigur-
jónssyni tæknimanni
og eiga þau fjögur
börn. Þau eru Kristín
Ásta Þórsdóttir, gift
Herði Valgeirssyni og
eiga þau þrjú börn;
Sigurjón Örn Þórsson,
kvæntur Laufey
Bjarnadóttur og eiga þau eitt
barn; __ Ása Þórsdóttir, í sambúð
með Ágústi Gylfasyni og eiga þau
tvö börn; og Camilla Þóra Þórs-
dóttir, trúlofuð Guðmundi Rafni
Gylfasyni. Yngri dóttir Þóru og
Jóns, Guðrún Eli'sabet, fæddist í
Reykjavík 8. maí 1950. Hún er í
staðfestri samvist með Valgerði
Marteinsdóttur. Guðrún á eina
dóttur, hún er Sigríður Björk
Sævarsdóttir, gift Sigurði Emi
Þorleifssyni og eiga þau þijú börn.
Sigríður ólst upp hjá ömmu sinni
og afa sem væri hún dóttir þeirra.
Þóra vann til margra ára við
saumaskap bæði á fsafirði og í
Reykjavík og sem unglingsstúlka
fór hún í Húsmæðraskólann Ösk á
ísafirði.
Utför Þóru fer fram frá Foss-
vogskirkju á morgun, mánudag-
inn 17. janúar og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
uð ótal góðar stundir saman bæði hér
heima og ekki síður á ferðum ykkar
erlendis. Þið skemmtuð ykkur kon-
unglega enda vora áhugamálin svip-
uð. Sólargeislinn okkar Laufeyjar,
Sóley Karen, naut samverunnar með
langömmu sinni og var gaman að sjá
ykkur ærslast saman. Það er með
söknuð í hjarta sem þær kveðja þig,
amma mín.
Fjölskyldan spilaði stórt hlutverk í
þínu lífi, á velferð hennar nærðist þú
og tókst þátt í gleði hennar og sorg.
Nú sameinast öll fjölskyldan okkar í
sorginni og leitar leiða til að takast á
við hana. Oll geram við það á okkar
hátt enda búum við að fallegum minn-
ingum um stórkostlega konu sem ég
var svo heppinn að eiga fyrir ömmu.
Hvíl í friði, elsku amma.
Þinn
Siguijón.
Elsku besta amma mín. Nú ert þú
farin yfir móðuna miklu í annan heim,
þú ert komin til hans afa og nú erað
þið loks sameinuð á ný.
Það er svo skrítið að hafa þig ekki á
meðal okkar lengur. Við sjáum þig
ekki lengur í jólaboðunum, bamaaf-
mælunum eða í skemmtilegu kaffi-
boðunum okkar. I hjarta mínu er
mikill söknuður, mér finnst ég hafa
misst eina af mínum bestu vinkonum.
Elsku amma, manstu hvað var alltaf
gaman hjá okkur? Þú hitaðir fyrir
okkur spákaffi og spáðir fyrir mig.
Þér fannst svo gaman að spá fyrir
mig og athuga hvemig strákamálin
stæðu. Svo spáðirðu fyrir mér um
hann Gumma og þegar hann kom svo
í fyrsta skiptið til þín sagðirðu að
hann ætti örugglega eftir að verða
maðurinn minn.
Það var svo gott og hlýlegt að
koma til þín. Ef mér leið illa varst þú
sú besta tO að láta mér líða betur. Eg
nefndi það oft við þig hvað mér liði vel
hjá þér. Þá sagðirðu að það væru svo
góðir andar í íbúðinni og að hann afi
Jón væri alltaf hjá þér.
Þú varst alltaf svo góð við okkur öll
og vildir allt fyrir okkur gera. Ef þú
gast eitthvað hjálpað okkur stóð ekki
á þínu. Þú lést okkur bamabömin og
barnabamabörnin alltaf finna hversu
mjög þér þótti vænt um okkur. Þú
vildir alltaf hafa okkur í kringum þig
og ef við höfðum ekki komið í þijá
daga eða svo varstu búin að hringja
og spyija hvort við ætluðum ekki að
fara að láta sjá okkur.
Ég á svo margar fallegar minning-
ar frá því ég var lítil í Bogahlíðinni.
Það voru ófáar helgarnar sem ég bað
um að fá að gista hjá ykkur afa. Ég
vissi alltaf hvað beið mín hjá ykkur.
Ég fékk að vaka svo lengi og þú last
fyrir mig textann á sjónvarpinu til að
ég gæti fylgst með. Afi fór alltaf með
mig út í búð og keypti sælgæti í poka
til að eiga með bamatímanum. Þið
voruð alltaf svo góð við mig. Þegar afi
vann á næturvöktum hjá Sjónvarpinu
sagðir þú alltaf við mig: „Viltu ekki
sofa í afaholu í nótt? Hún er svo hlý,
elskan mín.“ Svo þegar ég vaknaði
morguninn eftir svaf afi greyið í sóf-
anum í stofunni.
Það er svo margs að minnast og
margs að sakna. Ég geymi allar mín-
ar fallegu minningar í hjarta mínu og
þær munu aldrei gleymast.
Elsku besta amma mín, ég á eftir
að sakna þín svo mikið. Þú gerðir svo
margt fyrir mig, gafst mér svo margt
til að muna eftir og þú kenndir mér
svo margt sem á eftir að nýtast mér
vel í framtíðinni. Að góðmennsku
þinni bý ég alla ævi. Ég veit þér líður
vel núna, þú hefur nú öðlast frið og
hann afi er kominn til að passa þig.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svoallrisyndéghafhi.
(HaUgr.Pét)
Guð gefi þér góða nótt, amma mín.
Þín
Camilla Þóra.
Elsku langamma, okkur þótti voða
vænt um þig. Við vitum öll að þú ert
komin til langafa og þá verðið þið aft-
ur saman.
Heiður Sunneva og Hera.
Elsku besta amma mín, nú ertu
búin að kveðja okkur. Ég trúi þessu
ekki ennþá. Það er svo stutt síðan þú
varst hjá okkur á nýársdag í kaffi og
allt virtist í góðu lagi. En veikindin
gera ekki alltaf boð á undan sér. Við
sátum hjá þér alveg þangað til þú
kvaddir okkur. Og ég veit að þú vissir
af okkur allan tímann. Það er svo
skrýtið að hafa þig ekki héma hjá
okkur, þú varst miðpunkturinn hjá
okkur. Álltaf svo ánægð að fá mann í
heimsókn og alltaf var jafn gott að
koma til þín. Þú vildir alltaf hafa fólk í
kringum þig. Þú varst svo sjálfbjarga
og vildir nær aldrei þiggja neina að-
stoð og ég veit að þér fannst erfitt að
þiggja frá mér aðstoð þegar þú þurft-
ir á að halda. Þú þakkaðir samt alltaf
svo mikið fyrir, en ég segi nú eins og
þá að það var yndislegt að fá að gefa
til baka eftir allt sem þú hafðir gert
fyrir mig. Þér fannst alltaf svo gaman
ef ég tók bömin með mér og ef þau
vora ekki með vildirðu alltaf að ég
tæki smágotterí í poka til þeirra frá
ömmu Þóra.
Þú varst alveg yndisleg manneskja
og var tekið eftir þér hvar sem þú
komst. Enda alltaf í nýjustu tískunni.
Þér fannst alltaf jafn gaman að kaupa
föt og varst aldrei í svokölluðum
„ömmufötum“. Nei, þú fylgdist vel
með öllu og verslaðir í sömu búðum
og við ungu stelpumar, enda kom
maður oftar en einu sinni að fá lánað
hjá þér eitthvað smart.
Þegar afi Jón var á lífi leist honum
nú ekki alltaf á blikuna, en þú hafðir
góð ráð við því, þú geymdir bara nýju
flíkina í nokkrar vikur til að geta sagt
við afa: „Nei, nei, nei, það er langt síð-
an ég keypti þetta.“ En afi þekkti sína
og brosti bara. Og hann brosir breitt
núna því nú er Þóra hans aftur komin
í fang hans.
Elsku amma, ég veit þér líður vel
núna og ég varðveiti allar perluminni-
ngarnar um þig sem era svo margar
frá því að ég man eftir mér í Boga-
hlíðinni hjá ykkur afa, sumarbústaða-
ferðimar á Laugarvatn og allai- þær
stundir sem við bamabörnin áttum
með ykkur.
Elsku amma mín, þín verður svo
sárt saknað að orð fá því ekki lýst, en
ég veit að þú munt alltaf vaka yfir
okkur. Megi Guð vera með þér, elsku
hjartans amma mín.
Ása Þórsdóttir og fjölskylda.
• Fleiri minningargreinar
uni Þóru Þórðardóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu dugn.