Morgunblaðið - 13.04.2000, Blaðsíða 58

58 FIMMTUDAGUR 13. APRÍL 2000
■“> "
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
STEFANÍA SIGUR-
* BERGSDÓTTIR
+ Stefanfa Sig'ur-
bergsdóttir
fæddist að Eyri í Fá-
skrúðsfirði 18. júní
1915. Hún lést á elli-
heimilinu Grund f
Reykjavík 7. apríl
sfðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Odd-
ný Þorsteinsdóttir, f.
19.8. 1893, d. 30.10.
1983, og Sigurbergur
Oddsson, f. 6.2. 1894,
'd. 14.3. 1976. Systk-
ini Stefaníu eru: Guð-
laug, f. 5.5. 1916;
Oddur, f. 19.5. 1917;
Þórunn, f. 19.3. 1919; Guðbjörg, f.
10.5.1921; Sigsteinn, f. 19.6.1922,
d. 1.12. 1986; Karl, f. 16.7. 1923;
Arthur, f. 20.11.1924, d. 5.7.1991;
Valborg, f. 26.5. 1926; Baldur, f.
31.10. 1929, d. 24.10. 1986; Bragi,
f. 31.10.1929, d. 24.10.1985.
Hinn 9. október 1938 giftist
Stefanía Helga Sigurðssyni frá
Fáskrúðsfirði. Hann var fæddur
27.10. 1910, d. 9.6. 1977. Börn
„Ert þú kominn til að sækja mjólk-
Þessa setningu var ég nú búinn
að heyra nokkru sinnum þegar ég
keyrði mjólkurbílnum eftir eldhús-
borðinu í Skaftfelli, sem svo oft var
hlaðið af girðingum, heyböggum,
kubbum og endalausum búpeningi.
„Já, ég er að sækja mjólkina."
„Það var nú gott, leggðu þama og ég
kem með brúsana".
Svona man ég eftir ömmu í Skaft-
felli. Að leika sér við mig af þvílíkri
innlifun að ég get ekki munað eftir
öðru eins hjá fullorðinni manneskju.
Þptta gerði hún á meðan hún var að
öáka og vökva en alltaf var tími til að
leika sér. Þá þurfti hún ekki annað en
að hrista hægri höndina og þá var
búið að taka stórbúskapinn af borð-
inu og leggja á borð pönnukökur og
rjóma sem að sjálfsögðu var borið
fram með okkar víðfræga drykk
„kakói kátu krakkanna". Því næst
skundaði hún með mig upp 80° bratt-
an stigann upp á loft, háttaði mig nið-
ur í rúmið sitt og las fyrir mig Jóa
gullgrafara þar til að hún var búin að
lesa okkur bæði í svefn! Elsku amma
í Skaftfelli. Mig langar til þess að
þakka fyrir þessar ómetanlegu sam-
verustundir sem nú fylla hvern kima
af yndislegum bernskuminningum í
hjarta mínu. Þúsund kossar.
A' Jóhann Ingi.
Elsku amma, þetta er hinsta
kveðja okkar til þín.
Kalliðerkomið,
kominernústundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Stefanfu og Helga
eru: 1) Ingi, f. 3.10.
1941, kvæntur Ár-
nýju Arnþórsdóttur,
þeirra börn: Guð-
mundur Stefán, f.
4.4. 1959, d. 19.6.
1981, Helgi Svan-
berg, f. 4.6. 1960,
Amar Þórir, f. 28.5.
1962. Birgir Ómar, f.
5.10. 1971; 2) Sigur-
björg, f. 29.1. 1945;
hennar börn eru
Stefanía, f. 11.9.
1963, og Ágúst, f.
27.10.1967.
Stefanía og Helgi bjuggu allan
sinn búskap í Skaftfelli á Fá-
skrúðsfirði. Eftir lát Helga bjó
Stefanía nokkur ár í Skaftfelli, en
1989 flutti hún í Engihjalla í
Kópavogi og síðar á elliheimilið
Grund, þar sem hún dvaldi til
dauðadags.
títför Stefaníu fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
Vinirnirkveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margseraðminnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margseraðminnast,
margseraðsakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Farþúífriði,
friðurGuðsþigblessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
Gekkst þú með Guði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarímoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hvíl þú í friði.
Helgi, Hanna og fjölskylda.
Mig langar til að minnast í örfáum
orðum Stefaníu Sigurbergsdóttur
frá Eyri í Fáskrúðsfirði, sem jarðsett
verður frá Fossvogskapellu í dag.
Ég kynntist Stefaníu árið 1978 er
ég flutti á Fáskrúðsfjörð og hóf bú-
skap með Helga Ingasyni, sonarsyni
hennar.
Þegar ég lít til baka þá koma ótal
minningar fram í hugann. Hún tók
mig strax að sér og leiðbeindi mér
ungri stúlkunni sem ekkert kunni
fyrir sér í eldhúsinu en hún sjálf var
afskaplega myndarleg húsmóðir.
Var ávallt með fulla dunka af klein-
um eða snúðum. Blómin sín nostraði
hún við af alúð. Ég var stundum
undrandi yfir að hún skyldi nenna að
hugsa um svona mörg blóm, ég með
mína fimm potta og nennti sjaldan að
vökva, enda skildi hún ekki hvernig
blómin fóru að lifa hjá mér. Ég sagði
henni að þau þekktu ekkert annað.
Ég hugsa líka oft til þess þegar hún
var að ganga frá þvotti. Ég hef aldrei
séð neinn gera það eins vel og hana.
Hvert stykki var strokið út í hvert
horn með höndunum svo vel að það
þurfti varla að strauja það og öllu
raðað svo vel.
Margar flíkumar og sokkana tók
hún fyrir mig, gerði við og stoppaði í
fyrir utan svo sængurverasett sem
hún saumaði handa okkur með hekl-
aðri blúndu á svæfilsverum, allt jafn
vel og fallega gert.
Svo þegar börnin fæddust komu
heklaðar hosur og vagnteppi. Oft
kom hún til okkar og sat með börnin
og söng fyrir þau eða las sögur eða
lék við þau í orðsins fyllstu merk-
ingu. Hún skreið á fjórum fótum um
gólfin og keyrði mjólkurbíla og aðra
bíla burrandi eins og börnin. Þessu
fannst mér ótrúlegt að fylgjast með.
Ég var að rifja þetta upp með honum
Jóhanni Inga daginn sem hún dó og
þá sagði hann: „Þú hefðir átt að sjá
okkur þegar við vorum ein, mamma,
þá var sko gaman.“
Ég veit líka að hún gat verið stíf og
erfið ef því var að skipta en aldrei
sýndi hún mér eða okkur það og hún
var sannur vinur vina sinna þessi
stolta kona og ég er afskaplega þakk-
lát fyrir að hafa fengið að kynnast
henni og eignast svona góða ömmu
þar sem ég missti mínar alltof
snemma.
Stefanía mín, ég óska þér góðrar
ferðar og ég vona sannarlega að við
hittumst síðar.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt.
Núsællersigurunninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem.)
Hanna Bára.
Ég er þeirrar gæfu aðnjótandi í líf-
inu að vera eitt af barnabörnum þín-
um og hef þá sérstöðu að vera eina
stúlkan í þeim hópi, og nafna þín að
auki. Ekki vildirðu þó viðurkenna að
ég nyti neins umfram drengina, þeg-
ar mér fannst þú dekra mig úr hófi
fram.
Ég var ekki há í loftinu þegar ég
fór að leggja land undir fót og stelast
í dýrðina til ömmu og afa í Skaftfelli.
Alltaf var tekið á móti litlum gestum
með hlýju faðmlagi og þar átti ég
bestu stundir bernsku minnar.
Fátt var notalegra en að sitja á
eldhússgólfinu í Skaftfelli og dunda
sér, í þeirri kyrrð og ró sem þar ríkti.
Og ekkert jafnaðist á við að sitja í
fanginu á ömmu. Þegar hún hélt í litl-
ar hendur og raulaði bamagælur þá
fannst manni maður svo fullkomlega
öruggur fyrir öllu áreiti heimsins.
Eftir að fjölskylda mín flutti frá Fá-
skrúðsfirði varð það síðan ómissandi
þáttur í tilveru minni og Gústa bróð-
ur að skreppa í sumarheimsókn til
ömmu og afa. Að koma í Skaftfell var
í mínum huga einhverskonar para-
dísarheimt. Allt var svo glansandi og
bónað. Á móti okkur tók ilmur af
blómum og nýbökuðu brauði. Og þið
afi umvöfðuð okkur hlýju og fögnuði.
BRYNDIS (STELLA)
MA TTHÍASDÓTTIR
tBryndís (Stella)
Matthíasdúttir
fæddist í Hafnarfirði
3. september 1930.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 26. mars síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Fríkirkjunni í Hafn-
arfirði 4. aprfl.
Elsku amma: Við
sem til þekktum viss-
um að í stað þess að
tileinka líf þitt ýmsum
veraldlegum hlutum fór mestallur
tími þinn og ást í að hugsa um af-
komendur þína og fjölskyldu.
Alltaf gat maður stólað á það að
þú tækir á móti manni með ást og
alúð þegar maður kom í heimsókn
og alltaf var hagur barnabarna
þinna þér hugleikinn.
Það sem maður man kannski
best eftir voru stundirnar þegar
ég og þú sátum saman
og töluðum um daginn
og veginn með undir-
leik fallegrar píanó-
tónlistar sem þú mast
svo mikils.
Það er með mikilli
sorg og virðingu sem
ég kveð þig, amma, og
mun minning þín og
verk ætíð lifa í hjört-
um afkomenda þinna.
Tryggvi.
Elsku amma, nú
hefur þú kvatt þennan
heim og skilið eftir þig tóm sem
aldrei verður fyllt. Endurminning-
arnar sækja á og upp úr standa
allar litlu stundirnar sem mér
þóttu þá svo sjálfsagðar. Ég man
eftir að trítla við hlið þér á leiðinni
út í Hraunver, það brást aldrei að
þú laumaðir einhverju góðgæti að
mér og þó þurfti ég aldrei að biðja.
Síðdegisstundir við píanóið rifjast
+
Systir okkar og frænka,
KRISTÍN RÓBERTSDÓTTIR
frá Sigríðarstöðum
í Ljósavatnsskarði,
sem andaðist sunnudaginn 9. apríl sl., verður
jarðsungin frá Hálsi í Fnjóskadal laugardaginn
15. apríl kl. 14.00.
Arnfríður Róbertsdóttir,
Kristján Róbertsson,
systkinabörn og aðrir ástvinir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður minnar, tengda-
móður, ömmu, langömmu og langalangömmu,
ODDFRÍÐAR SÆMUNDSDÓTTUR,
frá Elliða í Staðarsveit.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Dalbraut 27
og Droplaugarstöðum, Reykjavík, fyrir góða
umönnun.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Sæmundur Ingólfsson.
Hetur bú engan að tala við
til að deila með sorg og gleði?
Uinalína Rauða krossins,
sími 800 6464
öll kuöld frá kl. 20-23
Bylting
Fjölnota byggingaplatan
sem allir ■--*=* -~=“'
VIR0C byggingaplatan er fyrir veggi, loft og gólf.
VIR0C byggingaplatan er eldþolin, vatnsþolin,
höggþolin, frostþolin og hljóðeinangrandi.
VIROC byggingaplatan er umhverfisvæn.
VIROC byggingaplatan er platan sem
verkfræðingurinn getur fyrirskrifað nánast blint.
Staðalstærð: 1200x3000x12 mm.
Aðrar þykktir: 8,10,16,19, 22, 25, 32 & 37 mm.
Mesta lengd: 305 cm. Mesta breidd: 125 cm
utanhussklæöning
PP
&co
sem
gólfefni
Þ.ÞORGRÍMSSON & CO
ÁRMÚLA 29 S: 553 8640 & 568 6100
Þú varst alveg einstök manneskja
og amma. Það var svo skemmtilegt
hvemig þú lifðir þig inn í bernsku-
leikina með okkm- og tókst fullan
þátt í hverju því sem okkur datt í
hug, hvort sem um var að ræða
dúkkufatasaum, vegagerð í kringum
húsið, smíðar á sveitabæjum, stíflu-
gerð í lækjum. Þú meira að segja
bakaðir sérstakar dúkkukleinur
handa mér.
Samt varstu ákveðin í lund. Alltaf
vissum við hvar mörkin lágu og virt-
um þær reglur sem giltu í Skaftfelli.
Þú varst það sem uppeldisfræðin
mundi kalla í dag ástríkur leiðbein-
andi, en slíku er einmitt mjög hamp-
að í fræðingaþjóðfélaginu í dag.
Þegar ég eltist tóku síðan við ann-
ars konar samverustundir. Þá var oft
spjallað saman yfir kaffibolla og ég
kynntist því hversu góða frásagna-
gáfu þú hafðir og næmt auga fyrir
því spaugilega í tilverunni.
Samt var það hlýjan sem alltaf var
mest ríkjandi þátturinn í skaphöfn-
inni og þörfin til að hjálpa öðrum.
Mér finnst að í eðli þínu hafir þú
verið hjúkrunarkona og ég er viss
um að þú hefðir orðið frábær á þeim
vettvangi. Enda gekkstu oft inn í það
hlutverk í gegnum árin.
Síðustu árin voru erfið. Þú þurftir
að lúta í lægra haldi fyrir alzheimer-
sjúkdómnum. Það hefur verið átak-
anlegt að horfa upp á þig, þessa
sterku og kraftmiklu konu, liggjandi
alveg ósjálfbjarga. En nú er kallið
komið og alveg er ég viss um að núna
leiða þeir afi og Gummi þig hvor í
sína hönd.
Þín ömmustelpa,
Stefanía Guðmundsdóttir.
upp, þú varst alveg óþreytandi við
að spila eftii’lætislögin mín aftur
og aftur og í dag skil ég hversu
ómetanleg áhrif þín voru. Ótal
myndir af þér í eldhúsinu að útbúa
kvöldmat og kalla fram „Siggi,
matur“ renna saman í eina. Skiln-
ingur á pjatti lítillar stúlku og
endalaus þolinmæði eru meðal
þeirra dýrmætu eiginleika sem þú
bjóst ávallt yfir. Þó að það hafi lát-
ið lítið yfir sér þá skil ég nú
hversu mikils virði þeir voru mér.
Ég vona og trúi að þér líði vel nú
og hugga mig við að einhvers stað-
ar vakir þú yfir fjölskyldunni og
bíður þolinmóð þar til við hittumst
að nýju.
Þín
Þórunn.
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað. Þá er enn
fremur unnt að senda grein-
arnar í símbréfi (569 1115) og
í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er,
að símanúmer höfundar/send-
anda fylgi.
Um hvern látinn einstakl-
ing birtist formáli, ein uppi-
stöðugrein af hæfilegri lengd,
en aðrar greinar um sama
einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við með-
allínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Til-
vitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.