Morgunblaðið - 23.11.2000, Side 46

46 FIMMTUDAGUR 23. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
EINAR ÖRN
BIRGIS
+ Einar Örn Birgis
var fæddur 27.
september 1973 í
Reykjavík. Hann lést
hinn 8. nóvember sl.
Foreldrar hans eru
hjónin Birgir Örn
Birgis rekstrarstjóri
og Aldís Einarsdóttir.
Systkini Einars Arn-
ar eru Guðrún Hulda,
gift Kristjáni Þór
Gunnarssyni, börn
þeirra eru Helga,
Sindri Þór, Aldís Eva
og Karen Eva; Birgir
Svanur, giftur Ragn-
heiði Hildi Ragnarsdóttur, böm
þeirra eru Birgir Ragnar, Birgitta
Ragnheiður og Sigríður Sara.
Unnusta Einars Arnar er Guðlaug
Harpa Gunnarsdóttir.
Einar Örn ólst upp í Fossvogin-
um. Allt frá bamsaldri tók hann
virkan þátt í íþróttum, þá helst
knattspyrnu, hand-
bolta og körfubolta,
lék m.a. með Víkingi,
Haukum, Þrótti, Val
og KR. Þá var hann
atvinnumaður í
knattspymu í Noregi
í eitt ár. Einar Örn
starfaði sem sölu-
maður hjá Asbimi
Ölafssyni áður en
hann fór til Noregs
og sem innkaupa-
stjóri hjá Ágústi Ár-
mann fyrr á þessu
ári. Fyrir nokkrum
mánuðum stofnaði
hann fyrirtækið Gaps Collection
hér á íslandi og hafði nýverið opn-
að verslunina er hann lést 8. nóv-
ember sl.
títfor Einars Amar fer fram í
dag, fimmtudaginn 23. nóvember,
frá Hallgrímskirkju kl. 14.30 (ath.
breyttan tíma).
Elsku ástin mín. Þú ert mér allt og
án þín er ég ekkert. Við áttum fram-
tíðina okkar saman en núna fmnst
mér ég ekki eiga neitt. Við vorum
loksins búin að fínna hvort annað og
l'ramtíðin brosti svo sannarlega við
okkur.
Af hverju? Af hverju þú af öllum?
Þú ert yndislegastur og fallegastur,
bæði að innan og utan, og ég er þakk-
lát fyrir að hafa fengið að eiga þig í
þennan tíma sem var allt of stuttur.
Ég sakna þín. Ég sakna þess að sofna
hjá þér og vakna og sjá þig úfinn og
sætan. Manstu hvað við hlógum oft
þegar við litum í spegil á morgnana
og sögðum hvort við annað „flott
greiðsla, ég myndi halda þessari í
dag!“ Svo töluðum við svo oft um
hversu hárprúð börnin okkar yrðu,
nöfnin á þeim og að sjálfsögðu hversu
falleg þau yrðu.
Þegar ég hugsa um hversu fallega
þú kvaddir mig um morguninn líður
mér vel. Þegar ég hugsa um þig líður
mér vel. En þetta er svo sárt, ástin
mín, og ég sakna þín svo mikið. Ég
reyni eins og ég get að halda aftur af
reiðinni. Égveit þú vilt að ég sé sterk
og dugleg. Ég ætla að vera sterk og
dugleg en þú verður að hjálpa mér.
Vertu alltaf hjá mér. Mig langar svo
að fínna fyrir þér. Lofaðu mér því að
koma til mín á hverju kvöldi og kyssa
mig góða nótt.
Ljúfi! gef mér lítinn koss,
■þ lítinnkossaðmunniþínum!
Vel ég mér hið vænsta hnoss, -
vinur! gef mér lítinn koss!
Beréghandabáðumoss
blíða gjöf ávörum mínum.
Ljúfi! gef mér lítinn koss,
lítinn koss af munni þínum.
Kossi fóstum kveð ég þig,
kyssi heitt mitt eftirlæti,
fæ mér nesti fram á stig, -
fyrst ég verð að kveðja þig.
Vertu sæll! og mundu mig,
minn í allri hryggð og kæti!
Kossi fóstum kveð ég þig,
kyssi fast mitt eflirlæti.
(Adelbertvon Chamisso, þýð. Jónas
Haligrímsson.)
■' Ég elska þig, ástin mín, og hlakka
tilaðhittaþigaftur.
Þín,
Guðlaug Harpa.
Elsku Einar Örn frændi. Nú ert
þú farinn til Guðs og orðinn engill, og
við horfum alltaf upp í himininn og
sjáum stjömurnar sem minna okkur
alltaf á þig. Við hlökkum til að sjá þig
aftur, þegar við komum öll til þín og
Guðs, taktu frá pláss fyrir okkur ná-
lægt þér, elsku Éinar okkar.
Við skulum ekki gráta
Og ekki tala ljótt,
Þáverðumviðsvostór
Ogvöxumsvof)jótt
Við skum lesa bænimar,
Þásofumviðsvorótt
Guðogallirenglamir
Þeirvakahveijanótt
(Úrþjóðsögum)
Með ástar- og saknaðarkveðju,
þín systraböm,
Sindri Þór, Aldís Eva og
Karen Eva.
Undanfarinn hálfan mánuð finnst
mér ég hafa verið að horfa á lélega
bíómynd. Njörvaður niður í stól og
augunum haldið opnum. sama hversu
viljinn er sterkur er mér fyrirmunað
að yfirgefa bíósalinn. Þetta er raun-
vemleikinn og hann verður að horf-
ast í augu við, sama hversu sár hann
er. Allt frá því að ég kynntist þér
fyrst fyrir nálægt tveimur áratugum
varstu á kafi í íþróttum. Það var al-
veg sama hvaða íþróttagrein þú
komst nálægt, alls staðar hafðir þú
mikla náttúrulega hæfileika. Áhuga-
málin okkar vom mikið til þau sömu
þrátt fyrir aldursmun.
Minningar ánægjulegra samveru-
stunda hrannast upp. Iþróttir aðal-
áhugamálið en við horfðum á kapp-
leiki saman, fómm í veiði,
útreiðartúr, á sjókött og margt fleira.
Síðast en ekki síst fjölskylduboðin
þar sem umræðuefnið var allt milli
himins og jarðar.
Þú hafðir einstaklega þægilega
nærvem. Þetta skynjuðu bömin og
er erfitt að fletta fjölskyldualbúminu
öðmvísi en eitthvað frændsystkin-
anna sé með á mynd. Þau munu
sakna þín mikið. Það er óbærilegur
sársauki sem fylgir þeirri hugsun að
við munum ekki framar njóta þess að
hafa þig hjá okkur í þessum heimi en
þú verður alltaf í hjarta okkar. Okkur
sem fengum að njóta samvista með
þér, gafst þú svo mikið með persónu-
töfrum þínum.
Ég bið Guð um að hugga tengda-
foreldra mína, þína yndislegu unn-
ustu Gullu, systkini, aðra aðstand-
endur og vini í þessari miklu sorg.
Þinn mágur,
Krislján Þór.
é
v/ FossvogskiekjMgai-S
Sw Símii 554 0500 >

Bjartur, brosfagur frændi minn,
Einar Om, er dáinn.
Reiði, harmur og sorg eru ríkjandi
í huga mér. Mig langaði svo innilega
að skrifa huggunarorð til frænda
míns Birgis Arnar, Aldísar, systkina
Einars Arnar, unnustu og fjölskyld-
unnar en orðin tóm og auð blöð eru
uppskera síðustu daga. Leitaði ég því
til vinar míns og hagyrðingsins Sig-
urjóns Ara Sigurjónssonar, sem gaf
mér eftirfarandi ljóð í minningu Ein-
ars Amar Birgissonar.
Eg leita til þín, ljós sem aldrei dofnar,
en lýsa mér um dimma vegi kann.
Ég leita til þín, ást sem aldrei sofnar,
í endurminningu um góðan mann.
Ég leita eftir staðfestu að standa
í styrk sem getur þerrað vota kinn.
Ég leita eftir huggun þeirra handa
semharminnþungagetursefaðminn. ,
Ég leita til þín, sorg sem kyrrðin sefar
er söknuður mér býr við hjarta-streng.
Ég leita til þín, von sem ekkert efar,
í endurminningu um góðan dreng.
Ég leita eftir sátt í sáru hjarta,
er sorgartárum blæðir hyldjúp und.
Ég bið þig, Drottinn, lát þú Ijósið bjarta
lýsa veginn hverja ögurstund.
Ég bið þess að Ijósið bjarta og end-
urminningin um góðan dreng, Einar
Öm, muni lýsa veginn.
Guðrún Sverrisdóttir.
„Þín augu mild mér brosa“.
Þessi fallega ljóðlína er sönn lýs-
ing á Einari Emi frænda mínum í
hvert sinn er við hittumst.
Ég bið guð og góða krafta að
vernda og styrkja foreldra hans,
unnustu, systkini og aðra ástvini í
okkar miklu sorg.
Þín augu mild mér brosa
ámyrkristund
og minning þin rís hægt
úrtímansdjúpi
sem hönd er strýkur mjúk
um fóla kinn
þínminningbjört
(Ingibjörg Haraldsdóttir.)
Margrét Birgisdóttir
og fjölskylda.
Glæsilegur ungur maður, kær vin-
ur, er fallinn í valinn. Það er svo stutt
síðan við glöddumst með honum við
opnun tískuvöraverslunar á Lauga-
vegi 7 með hið heimsþekkta vöra-
merki GAP sem hann hafði fengið
umboð fyrir. Hann tók á móti gestum
sínum brosandi að vanda, svo glaður
og granlaus um þá vá sem steðjaði að
honum.
Einar var 10 ára þegar hann
tengdist fjölskyldu minni. Systir
hans Guðrún Hulda giftist syni okkar
Kristjáni Þór. Kristján átti einnig
bræður á líkum aldri, syni okkar
Amar og Júlíus, og með þá fóra þau
iðulega með á kappleiki eða buðu
þeim heim til sín. Minnisstæðar era
einnig sumarbústaðaferðimar sem
við fóram árlega saman tvisvar og oft
þrisvar sinnum á sumri. Það vora
gleðilegar stundir og þar kynntumst
við eðliskostum Einars vel, ljúfmenn-
skunni, glaðværðinni, kappinu, heið-
arleikanum. Þar vora settar upp alls-
konar keppnir, með boltum, pílum og
endað á Trivial Pursuit á kvöldin.
Aldrei nokkurn tíma var deilt þótt við
hefðum sett reglur um mínusa á þann
sem giskaði oftar en tíu sinnum án
þess að geta rétta svarið. Einar hefði
talið upp allar höfuðborgir heimsins
til að fá rétta svarið hefði hann ekki
vitað það þrátt fyrir mínusana. Þann-
ig var kapp hans.
Svo liggja leiðir þeirra aftur sam-
an í keppni þar sem synir okkar Sig-
urjón og Júlíus léku með Einari
knattspymu í Víkingi. Síðan fylgd-
umst við einnig áhugasöm með sigr-
um hans í KR. Síðasta sumar gekk
Einar svo til liðs við HK í Kópavogi
þar sem Júlíus lék fyrir og sáum við
því flesta leiki þeirra, m.a. austur á
Reyðarfirði þar sem Einar skoraði
sfna seinustu þrennu.
Að kveðja hinstu kveðju er sá takt-
ur tilverunnar sem er hvað erfiðast-
ur. Þriðjudaginn 7. nóvember hitti ég
Einar í verslun hans og við kvödd-
umst eins og venjulega með „sjá-
umst“. Þótt það hafi verið síðustu
kveðjuorðin héma megin trúi ég að
við eigum eftir að hittast hinum meg-
in.
Elsku Aila, Birgir, Gulla, Guddý,
Biddi og fjölskyldur, ég vildi geta sef-
að sorgir ykkar en veit að þar sem þið
erað trúuð mun Guð gefa ykkur
styrk eins og hingað til. Fjölskylda
mín blessar minningu Einars Arnar,
elskulegs félaga.
Helga Krisljánsdóttir
og fjölskylda.
Það var eitt kvöld að mér heyrðist
hálfvegis barið.
Ég hlustaði um stund og tók af kertinu
skarið.
Ég kallaði fram en kvöldgolan veitti mér
svarið.
Hér kvaddi lífið sér dyra en nú er það
farið.
(Jón Helgason.)
Elsku Einar minn!
Brosþittvarsvobjart.
Auguþínsemstjömur.
Hjarta þitt svo hlýtt.
Ég var kennarinn þinn.
Aldrei var neitt svo vont að þú
fyndir ekki einhverja jákvæða lausn
á vandanum. Svo varstu svo góður
við mig. Þú sýndir mér svo mikla
hlýju. Ég vona bara að mér hafi tek-
ist að sýna þér það sama. Þú áttir
þátt í því að mér fannst gaman að
vera kennarinn þinn. Það gerðu einn-
ig vinir þínir. Þú hafðir mikil jákvæð
áhrif á þá. Og hún Sólveig mín sendir
þér hinstu kveðjur frá New York en
þið lékuð ykkur oft saman í Fossvog-
inum. í dag felli ég tár. En á morgun
ætla ég að hugsa um allar ánægju-
stundirnar sem við áttum saman. Og
Guð einn veit að þótt þú sért horfinn
héðan munt þú alltaf lifa í sál minni,
elsku vinurinn minn.
Æskan leikur ærslagöm
umþaðvilégskrifa.
Stöðugt munt þú Einar Öm
íokkarhugalifa.
Sit ég hér með særðan streng
sorginaaðmeta.
Minningin um mætan dreng
muneidáiðgeta.
(AmórÞórðarson.)
Vonandi hittumst við heil á nýjum
ströndum.
Ólöf Rafnsdóttir kennari.
Þegar dauðinn leggur ungt fólk að
velli breytist líf ættingja og vina sem
misst hafa hluta úr eigin lífi. Fyrir þá
sem eldri era blandast missinum til-
finning um að eðli hlutanna hafi verið
snúið við. Örlög Einars Arnar fylla
alla sem hann þekktu ekki aðeins
söknuði heldur einnig máttleysi.
Þetta er svo óraunveralegt og sárt.
Grandvallarspumingar um lífið
sækja á huga: Hvers vegna? Hvers
vegna? Það er svo sannarlega erf-
itt að sætta sig við orðinn hlut.
Allt er gangur til grafar, segir mál-
tækið, og má það til sanns vegar færa
en ganga Einars Amar var allt of
stutt, hann átti svo margt ógert.
Við minnumst þess að í stórfjöl-
skylduboði síðastliðið sumar sagði
Einar Örn okkur frá því að sér hefði
tekist að fá umboð fyrir þekkt banda-
rísk fatamerki ogynni hann að stofn-
un verslunar. Anægja hans var
fölskvalaus við opnunina, mikil vinna
að skila árangri, búðin glæsileg og
unnustan, ættingjar og fjölmargir
vinir samfögnuðu honum. Nýtt ævin-
týri var að hefjast og draumur að
rætast. Sex dögum síðar var þessi
ljúflingur allur.
í bandarísku orðtæki segir að það
sé mikilvægara að gefa áranum líf en
lífinu ár og vissulega átti Einar Örn
viðburðaríka ævi. Við, sem fylgdumst
með honum frá fæðingu, munum
hversu snemma beygðist krókurinn.
Hann var smápolli farinn að spila fót-
bolta og íþróttir skipuðu stóran sess í
lífi hans, eins og margra í fjölskyld-
unni, því góð íþrótt er gulli betri. Við
fylgdumst með glæstum ferlinum
sem steig honum þó aldrei til höfuðs.
Hann var til fyrirmyndar á vellinum
og utan: Reglusamur, glaðvær og
hjálpsamur svo af bar. Hann var
snyrtimenni, fallegur maður og
drengur góður. Það var því ekki að
furða að fólk laðaðist að honum því á
viðmóti má merkja manninn. Vina-
hópurinn var fjölmennur og til hans
teljast böm okkar. Hversu vina-
margur Einar Öm var kom t.d. í ljós í
þeirri óeigingjörnu leit sem átti sér
stað eftir hvarf hans.
Einar Örn sýndi og sannaði á
stuttri ævi að hann var í senn dreng-
skapar- og baráttumaður. Það fund-
um við oft, t.d. þegar hann heimsótti
okkur til Bonn í Þýskalandi.
Ævintýri Einars Arnar var ekki
nema rétt hafið þegar klippt var á
lífsþráð þessa mikla öðlings. Mestur
harmur er kveðinn að foreldram
hans, unnustunni Guðlaugu Hörpu
Gunnarsdóttur og systkinum og
sendum við þeim innilegustu samúð-
arkveðjur okkar. Megi góður Guð
styrkja þau í sorginni.
Einar Örn lifir áfram í minningum
okkar sem áttum með honum
ánægju- og gleðistundir.
Guð blessi minningu Einars Amar
Birgissonar.
Anna Birgis.
Hjálmar W. Hannesson.
Hvernig má þetta vera?
Getur verið að Guði hafi vantað
góða engla?
Þegar stórt er spurt verður oft lít-
ið um svör.
Hvað hittir maður oft á lífsleiðinni
manneskju sem snertir öll skynfær-
in, manni þykir strax vænt um þó
maður hafi í raun ekki hugmynd um,
af hverju?
Hversu margir era sannir í sínu,
þora að sýna tilfinningar og einlægni.
Einar Örn kom þannig inn í mitt líf
og er mér ómetanlegt
hvílíkur gullmoli hann var.
Einar Óm Birgisson var sam-
ferðamaður minn og vinur, maður
sem enginn gat talað illa um, maður
sem geislaði af heilbrigði og kæti.
Hann var mikil tilfmningavera, það
nægði okkur tveimur t.d. að horfast í
augu, við vissum hvað við áttum sam-
eiginlegt.
Ég minnist heiðarlegs og fallegs
manns sem bar utan á sér góð-
mennsku, ég minnist samtala okkur
um knattspyrnu, vonir hans og vænt-
ingar og núna síðast um drauminn
hans. Búðina nýju sem hann lagði all-
an sinn kraft og metnað í. Loksins
vora langþráðir draumar orðnir að
veraleika, draumurinn um búðina,
nýju íbúðina og yndislega unnustu.
Allt var svo fallegt, og þá hvað?
Eftir situr unnustan unga og fólkið
hans allt með allar spurningarnar
sem aldrei fást svör við.
Guð minn góður, viltu passa þau og
senda alla englana þína til þeirra og
gefa þeim styrk.
Að lokum þakka ég Einari Emi
stutta samfylgd, yndislegt hlýtt við-
mót, heiðarlegt bros og öll fallegu
orðin í minn garð.
Mér er illt í hjartanu þegar ég bið
Guð um blessun til handa Gullu, Al-
dísi og Birgi, Gúddý og Bidda og fjöl-
skyldum þeirra, ættingjum öllum og
vinum.
Guð blessi ykkur öU.
Hér er genginn fallegasti og
heiðarlegasti maður sem ég hef
kynnst.
Valdís Gunnarsddttir.
Það kom mér ekki á óvart eftir
kynni mín af Aldísi og Birgi að þau
ættu son eins og Einar Örn. Kurteis
fallegur drengur sem vildi öðram vel.
Einar var glæsilegur, íþróttahetja,
en umfram annað blíður og hjálp-
samur.
Við Birgir heimsóttum Einar í
húsnæði verslunar hans við Lauga-
veg stuttu áður en verslunin var opn-
uð. Var augljóst hversu innilegt og
náið samband þeirra feðganna var og
unnu þeir saman löngum stundum að
undirbúningi verslunarinnar áður en
hún var opnuð. Eftirvæntingin var
mikil.
Einar er allur og er mikið skarð
fyrir skildi. Þjóðin er slegin þegar sá
sem helst gat orðið öðrum fyrirmynd
er frá henni tekinn. Vinafjöld Einars
er þess órækur vitnisburður.
Harmur er kveðinn að þeim stóra
hópi vina. Mestur er þó harmur fjöl-
skyldu Einars. Fjölskyldu sem hefur
vakið aðdáun íslensku þjóðarinnar
með dugnaði sínum og hugrekki und-
angengna daga. Hugur minn dvelur
hjá þessu fólki, foreldram einars,
unnustu og systkinum sem svo mikið
hafa misst.
Ég bið Guð að vemda þau og leiða
þau heil í gegnum sorgina. Einnig
alla þá sem þekktu Einar og elskuðu