Skírnir - 01.01.1840, Blaðsíða 9

11
Frá Suðurálfu.
f)ó álfa fiessi sje lielmíngji stærri enn IVorfc-
urálfa, er hún Noröurálfubiggjum að mestu lei'ti
ókunn, aö norðurströnd liennar fráskjilinni. f>ar
er ((Alsírs”-ríkji og Egjiptaland, og verður peírra
minnzt í Frakka sögu ogTirkja. SiÖst er Höfða-
land, sem Bretar eíga. Fjöldi bænda hefir farið
fiaðan árið sem leíð, og numið lönd hjá „Köffum’’
með oddi og eggju. Bretar hafa reínt til með
öllu móti, að leíða f>á heím aptur, enn bændur
vilja það ekkji, og hafa sett sjer lög sjálfir. Bret-
ar liafa [iar ekkji liðsmegu til að fara móti þeím,
því bændur eru fjölmenuir og vel vanir að beíta
vopnum. Ættinenn Dingaatia, sem Skjirnir gat
um í firra, hafa ílúið á náðir fieírra firir Dingaan,
og bændur veítt fieíra viðtöku, þó vera meigi að
svik búi undir af hendi Dingaans.
Frá Austurálfu.
Frá Kjínverjum. f)ó Kjínland sje mikjið
ríkji og fjölmennt, herast þó vestur híngað fáar
fregnir af því, nema af kristniboði við þá eða öðr-
um viðskjiptum þeírra við kristnar þjóðir. Kjeís-
arinn lætur ekkji af að leggja mikjinn fjandskap
á kristna trú, og er þetta til merkjis. Tveír ætt-
menn hans höfðn við trú tekjið, og kastað henni
aptur; enu i firra'tóku þeír aptur upp rjettan sið;
varð þá kjeísari so reíður, að hann skjipaði að
taka af þeím rauða lindann, og afmá nöfn þeírra
úr ættartölubók sinni, enn flitja sjálfa þá túfí/ys
á „Tataralandi,” og láta þá vinna þar svívirðileg-
ustil þrælaverk. 3VIá þá nærri sjeta, hvurs þeír eígi