Skírnir - 01.01.1840, Qupperneq 67

69
tnaiiiiaiina, eða nokkurrar stjettar út ef tirir sig,
iieldur aliö |>jer jafnt öun firir ölluin efuum þegna
iðvarra. — Vjer iifum á merkjilegri og mikilvægri
öld, og injög hættufullri, bæði firir þjóðirnar og
drottua Jieírra. Um uudanfarnar aldir hafa uí öfl
verið að magnast: fróðleíkur og framfarir hafa
ekkji að eíus aukjizt so undrum gjegnir, heldnr og
tekjið níar stefnur, so að við sjálft liggur, að allt
liið forna skjipulag muui þegar umturnast, nema
því sje breítt með vizku og stillingu , til að reísa
skorður við stórkostlegum uinbiltingura, er eíngj-
inn þeírra, sem nú eru á lífi, raindi sjá tirir end-
ann á. [>að er góð tilhugsan og huggunarrík, að
ineutun Iðar, konúngur ! er samboðin þessari öld,
og ]>jer hafið þegar sínt með ímsu móti, að húu
er lður fullkunuug. Firir [>á sök reíðum vjer
oss ekkji að eíns á vitsmuni iðra í framkvæmd-
um, og umönnun iðra firir þvi, að allt gángji
fljótt og vel, og lag iðvart til að koina hreífíngu
ásjerhvað þessháttar — er [>jer hafið óður optlega
í Jjós leítt; lieldur fögnuin vjer því enn fremur,
að vjer höfum feíngjið þann höfðíngja ifir oss,
þar sem [>jer eruð, Konúugur! er iítur sömu
augum á frelsi þjóðanna, sem aðrir menn á þess-
ari öld, þeír sem vitrir eru og góðgjarnir, og liefir
þar aðauk öðlazt mikla reinslu og skjíra þekkjingu
á heiminum. }>jer munuð eflaust ekkji gjöra Iður
{ hugarlund, að vjer vonimst eptir snögglegum
umbiltingum af stjórn iðvarri; því fer so fjarri,
að vjer treístum því staðfastlega, þar [>jer eruð
maður að öllu feíti ódeígur, að }>jer munið, Kon-
úngur! allt í eínu kröptuglega koma á stað þeíin