Skírnir - 01.01.1890, Side 71

ENGLAND.
71
kippt eðaviðbætt í Ijóðam hans án þess að skemma þau; þau
eru lýtalaus. Aptur á móti má sleppa mörgu í hinum lengri
kvæðum Byrons, svo vel fari á því, og lýti standa í þeim við
hliðina á kostum, óþörf orð við hliðina á ljómandi orðum.
Tennyson er stuttorður, en Byron miklu langorðari, eins og höf-
undar voru almennt á tímabili því, er hann lifði á. I skáldlist-
inni sjálfri er Tennyson Byron fremri. Byron hleypir sér út í
langt kvæði og treystir andagipt sinni; hann lætur kvæðið koma
á pappírinn höppum og glöppum og hugsar ekki út í, hvernig
endirinn eigi að vera, t. d. í Don Juan og Childe Harold.
Tennyson er eins og húsasmiður, sem hugsar sór alla bygging-
una áður en hann byrj'ar að reisa hana. Hver hluti hennar
fellurí sínar fellingar, eptir því, sem smíðinni miðar áfram. Að
skáldgáfu og ímyndunarafli eru þeir ekki síður ólíkir. Tenny-
son er stundum háfleygur, en skáldgáfa hans er þýð og ljúf, og
það einkennir hann, að hann sér fegurð í því, sem smátt er.
Byron er ekki gefinn fyrir það. Náttúran í hennar algleym-
ingi, tign eða reiði, — það fannst honum til um; jökultindur,
hafið, stormur, ljómandi fögur kona, slíkt var honum yrkisefni.
Til að smíða haglegt dvergasmíði var hann óhæfur. Hann
skildi ekki, að það, sem smátt ér, getur að sínu leyti verið eins
mikils virði og það sem stórt er. Byron orti optast um sjálfan
sig; Tennyson gerir það sjaldan. Byron hafði áhrif á alla
Evrópu, frá Svartahafi vestur til Islands, en engin að kalla
á ensk skáld. Tennyson hefur með sinni óviðjafnanlegu skáld-
list haft áhrif á ensk skáld, jafnvel á þá, sem ekki fylgja stefnu
hans; því þeir geta ekki annað en dáðzt að hans óviðjafnan-
legu og lýtalausu list, og lært af henni. En Tennyson hefur
ekki haft áhrif nema hjá þjóðum þeim, er mæla á enska tungu.
jpað er allmerkilegt, að mesta skáldkona Englands, Elíza-
beth Barrett Browning (fláin 1861), mesti náttúrufræðingur
Englands á nítjándu öld, Charles Darwin (dáinn 1882), höfuð-
skáld Englendinga á tímabili Yiktoríu drottningar, Tennyson, og
mesti stjórnvitríngur þess á sama tímabili, William Ewart
Gladstone, eru öll fædd á sama ári.
Gladstone er nú kominn yfir áttrætt, en stendur þó enn í
broddi fylkingar fyrir liði sínu. Að segja sögu hans er sama
og að segja sögu Englands í hálfa öld. Hann hefur verið á
þingi nærri 58 ár.
Maðurinn er höfðinglegur á velli. Augnaráð hans er svo