Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.07.1891, Blaðsíða 86

Skírnir - 01.07.1891, Blaðsíða 86
86 Danskar bókmenntir. í ljósnm logum, undir eins og pils flangsar". Hann er ætíð skemmtilegur og öðruvísi en aðrir. Er eins og hann skilji einhvern veginn á sinn hátt alla aðra. Glottandi kveður hann upp með, að hið dýrslega í manninum sé afar-voldugt. María dáist að gáfum hans; en er þau hafa húið saman um stund, þá kemur anuað hljöð í strokkinn. „Stigur, Stígur, því ertu slík þrælssál ? því ertu skríðandi maðkur, sem er troðinu fótum og stingur þó ekki? Ó, að þú vissir, hve ágætur og sterkur jeg hélt þú værir, þú, sem ert svo vesall. En þvi ollu þín gjallandi orð, sem lugu frá mátt, sem þú ekki áttir, sem hrópuðu um sál, er var allt, sem þín sál aldrei var né verður. Stigur, Stígur, ilía var jeg svikin; jeg fann kveifarskap fyrir krapt, vesalan efa fyrir djarfa von, og hvað er orðið úr hinu stóra skapi þínu ?“ Hún gleymdi, að Stígur er dapurmenni og að eðli þeirra er, að þeir treysta og trúa ekki á sjálfs síns mátt og megin, að þeir geta ekki „sveigt hið svarta höfuð efans niður viðjörðu", og að þeir skemma lífið fyrir sjálf- um sér og öllum sínum með því, „að höggva allt timbur lífsins upp í þanka- spæni“. En Stígur er danskur maður af kynslóðinni, sem komst til vits og ára eptir 1864, sem klæðir sína íátækt í stór, digur orð, eða skýlir henni með því að látast glotta að öllu. María giptist síðan Palle Dyre; hann brást henni, enda gerði hún sér engar vonir, er hún giptist honum. Loks giptist hún ferjukarlinum Sören, og sagði við Holberg, sem kom við hjá þeim, að nú liði sér vel. Hún hafði verið svikin svo opt og svo illa, að hver vængfjöður á henni var reitt burtu. Eptir langan sult bragðar brauðið vel, þó það sé hart og svart og myglað. Og þegar hárið gránar, týnir maður draumunum og hættir að dreyma. Skáldsagan „Niels Lyhne“ er um mann, sem ekki getur lifað lífi sinu, því hann befur brúkað alia beztu krapta sína í drauma. Mogens og Maria Grubbe og Niels Lyhne eru sköpuð af manni, sem hugsar mest af öllu um hlutfallið milli lífs í draumi og lífs í vöku. Þau eru líka þrjú stig í æfi höfundar, sem sýna, hvernig brjóstveiki hans ágerist. Mogens Iifir alla æfi i draum og draumur hans sigrar. Draumar Marie Grubbe eru sterkir og hún ber alla kosti til þess að brjóta lífið til hlýðni við sig, cn það fellir liana í glímunni. Niels Lyhne er máttvana dreymandi, viijalaus vesling- ur, beinlaust lindýr, sem dreymir sig fjær og fjær lífinu, sem hann ekki getur lifað. Niels Lyhne er bók um þreyjuþráa — þreyjunana, eins og blóðsugu, sem sýgur lífæð mannsins, jireyju alja æfina, þreyju vetur sgmar vor og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.