Skírnir

Volume

Skírnir - 01.04.1914, Page 14

Skírnir - 01.04.1914, Page 14
126 Nokkur orð um þjóðtrú og þjóðsiði Islendinga. mesti misskilningur. Það eru margvíslegar vísindalegar undirstöður, sem má leggja með þessum söfnum, og þess vegna er mest um vert að geta fengið alt sem réttast, til þess að á því megi áreiðanlega byggja. Slíku verður sjaldan náð með góðu móti hjá mönnum nema með yfir- legu og eftirgangsmunum. Það er varla orðið annað ná en gamla fólkið, sem til er að leita með trú og venjur lands- manna fyrrum. Það er orðið um undarlega snauðan garð að gresja hjá unga fólkinu. Það hlær að heimskunni í gamla fólkinu og setur hana ekki á sig, og gætir þess ekki, að í þessu efni er um vísindaleg mál að ræða. Þess vegna eru nú svo mörg merkisatriði í þjóðsiðum, háttum og trú manna gersamlega horfin eða að hverfa, og nú eru síðustu forvöð að bjarga því sem bjargað verður. Má minna hér á orð Karls Weinholds, hins mikla þjóðsiða- fræðings Þjóðverja, er hann ritaði 1862: »Það verður engum auðið að stífla straum tímans. Þeir, sem unna heiÞ brigðu þjóðlífi og rannsaka fornar menjar, tína saman brotin, sem hann skolar frá sér, og rita þau upp. Schlesía var áður fyrrum auðug að fornum venjum, en nú er alt það gamla að hverfa í einum svip. Því er þess nú orðin brýn þörf að lýsa því í héraði hverju, sem eftir er af siðum og fornum venjum . . . Þar má engu gleyma«. Það er eins og þessi orð væru rituð nú í vorn garð. Margt er að vísu enn til — en enginn veit hvað margt er nú orðið gleymt og glatað, og margt er nú alveg að gleymast að fullu. Kaupstaðirnir eiga sinn þátt í því að breiða almenna menningablæinn yfir alt, og sópa því sérkennilega burtu. Árlega deyr nú í landinu fjöldi af gömlu fólki, sem mundi gamla siði og trú, sem þeim var samfara — og það deyr með þeim, og það má um það segja eius og um steininn forðum: Það kemur ekki upp aftur að eilífu. Og fræði- mennirnir sitja með sárt ennið af því að hafa mist af vís- indagrundvelli, sem nú er tapaður eða að tapast að fullu, en hefði getað upplýst margt um skyldleika þjóðanna. Eg gæti tilfært nóg dæmi, en sleppi því að sinni, af því að
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.