Skírnir - 01.04.1914, Qupperneq 65

Pereatið 1850.
177
hannesi Halldórssyni undanskildum, sé veitt hæíileg ofaní-
gjöf, er kennararnir orðuðu, og að þeim sem nefndir eru
i 2., 3. og 4. lið sé skipað að halda þau bindindislög, sem
rektor hafði samið, meðan þeir séu í skóla.
»Sé þetta ekki gert, fáum vér eigi séð, að skólinn
hafi tilætluð not af kenslu vorri*. Með þeim orðum
klykkir bréíið út.
Daginn eftir, 16. janúar, kom Helgi biskup í hús
rektors, þar sem hann og aðrir kennarar skólans sátu á
ráðstefnu. »Áður en biskup lagði fram svar stiftsyfirvald-
anna, undirbjó hann hugi kennaranna með því að beina
athygli þeirra að tíðarandanum og umbyltingum í þjóð-
lifinu, hann benti á almenningsálitið, og hve mikla eftirtekt
það myndi vekja, yrði hörku beitt, og hve svíða mundu
hjörtu feðranna, yrði strangleika beitt. öllum oss virtist
svo, sem hinn háæruverðugi herra væri gersamlega um-
snúinn frá 14. janúar«. Því næst afhenti biskup bréf
stiftsyfirvaldanna dagsett sama dag, og hljóðar aðalkafli
þess um þetta mál þannig:
»JafnveI þótt stiftsyfirvöldunum hafi fallið það þungt
að heyra um það athæfi, sem lærisveinar lærða skólans
hafa nú um hríð gert sig seka í, og þann anda, sem virð-
ist ríkja þeirra á meðal bæði alment, og sérstaklega að því
er snertir sambúðina milli kennaranna og þeirra, svo og
einkanlega um það tiltæki pilta, að segja sig allir (svo!)
úr bindindisfélaginu, álítum við þó eigi alveg nægilega
ástæðu til að fallast á tillögur rektors og kennaranna í
bréfi í gær um að vísa nokkrum piltum úr skóla, svifta
þá styrk o. s. frv. Við verðum líka að líta svo á, að
eftir málavöxtum sé naumast ráðlegt að beita valdi til
þess að fá þá til að ganga inn aftur í nefnt félag. Hins
vegar teljum við sjálfsagt, að gæta þess vandlega, hvort
beinar afleiðingar sjáist af burtför þeirra úr félaginu, og
óskum við, ef svo fer, að fá skýrslu um hvert einstakt til-
felli ásamt tillögum rektors um, hvernig refsa beri fyrir
slikt brot á þeirri sjálfsögðu reglu, sem á að ríkja í
lærða skólanum.
12