Fjölnir - 01.01.1843, Page 13

sem að frostnóttin firsta
festi með væng á gjesti.
Gjesti iðar! j)ví ástar
óhvikul trigð til biggða
vorra leíðir á vorum
vegarslínga titlínga.
Lítill fugl skaust úr lautu,
lofaði guð mjcr ofar,
sjálfur sat eg í lautu
sárglaður og með tárum.
Feldur em eg við foldu
frosinn og má eí losast;
andi guðs á mig andi,
ugglaust mun eg j>á huggast.