Fjölnir - 01.01.1843, Page 19

Lautigum mun eg,
(irr hiu ljósa miud
mjer úr minni líöi,
á [>;i götu,
er [)ú gánga hlítur,
sorgaraugum sjá.
Sólbjartar meíar,
er eg síðau leít,
allar á [>ig minna;
[>ví gjcíng eg eínn
og óstuddur
aö [>eim dimmu diruin.
Stið eg mig aö steíni,
stirðnar túnga,
Iilaktir önd í hrjósti;
hnigjiö er heims ljós,
himinstjörnur tindra —
cína [>reí’ eg [>ig.