Fjölnir - 01.01.1843, Page 28

Fláráðuni nianni
í faðm eg hneíg;
dó þar Dagrúnar
digð í tómi.
Nú er eg úr höggorms
hjarta slitin,
þess er aðra
ástum glepur;
veít eg hann hrosir
og veígar kjís,
meðan eg gjeíng
til grafar minnar.
Leíknr hann að lokkum
Ijósrar meíar,
kjassmáll og kjissir
og kossa þiggur,
meðan að bunar
lilóð mitt úuga
á hörðum höggstokkji
hálsbenjum úr.
Friðþjófur fagri!
á fjarlægri strönd
duni þjer Dagrúnar
dauðahljómur,
gjalli ógnelfilar
um eíru (ijer
saungdimmar bjöllur
úr sálarhliði.
Svo ()á af mjúkum
meíar vörum
ástar orð
þjer unað færa,