Fjölnir - 01.01.1843, Síða 64

C-í
fycmt'íi og ebít§ ocerar fyugfaner, 5712-13; á íjonunt Ittíb
ocrbttr feitt, 182; Iábft;rtrbt)rra fíceba, 354-5(erhlaufalegkjenn
ing); aptur og framan bartb, 3511-12; anna tnáít, 51,2; olbin
teit, atnareifub grattbi, 297—8; 6723 er Lóndrángur farinn
aö „naga fjóarbotnínn"; háðir drángarnir „glettpa þaubrtb
i frtngum fíg", 6815; enn sjórinn „fceíijí fugía nib og
margan t'oba", 6818; 798 eru tindarnir að kveða undir
andvörp „OtSra" marina á Islandi; bibílíinn eltír enba oortt
meb áftarfaung og glebilceti, C521—22; frut'fa á uánga, 6523;
stúlkurnar hans vaða fcnin „bara ab þjóunttm", 6318;
fuglar meban tempra fc'ba fóna firánga, 6819; og brpffi
t>nbt'§ anba fmá, fem unbír brjófhmt bttbi, 62*—9; brugga
brattma, 6218; letur fnera (œtft cg jþcr, 6225. Hjeraðaukji
liefir hann búið sjer til stúlku, sem heítir eðalsteína Rósa
(5615), Físi nokkuru að vita, hvurnig sú „oefja gíœtu
ffrattma" (62l4) lítur út, fiá seígjir skáldið sjálft, að liúri
hafi grænt sjáaldur og rauðan hring þar utan um („meb
fmaragbð ffeinum innant ofnum rófafronfum", 538-9); “item”
rauð kjinnbeín og fagurrauða höku (5322); hún heíir „þtbö
f;tib" (enn hvað J>að var ekkji há\ (5325—25); enn haldið þið
hann “hafi sjeð hana innanklæða” (543), f)ó hann hafi “flanað
í ormshíði um iður jarðarinnar” til að leíta hanaupp? (5420),
Af 578 virðist cnn fremur meíga ráða , að unnusta hans
verði firir æði mikjilli ásókn af flugum, einkanlega á vortím-
anum. — Jetta Iítilræði er tekjið á stángli og af handa-
hófi úr nokkrum hluta bókarinnar, þar sem húu á að heíta
skást, og sjer J)ó ekkji högg á vatni. Kveðlíngar Jiessir
hafa ekkji svo mikjið til síns ágjætis, að jieír sje alstaðar
liðugjir; orðin eru víða aflöguð með rángri áherzlu, t. a. m.
S)rfnctjar, 2724; lagábrœbur, 285; Itfaffertrt (hæði danskt
og stirt), 292; briffffíj)t'b, 298; fóícru ftft, 3418; þábcgt,
3724; farnnb, 36l, og fleíra. Hann lætur orðin enda á
er firir ir, j>egar honum liggur á; fugíamt'r verður að vera
fuglatncr, 4910, og eíns í)ugfancv, 5713; o s fr v. Hann