Ný félagsrit - 01.01.1844, Blaðsíða 156

HÆSTARETTAIUíOMAn.
loG
eiginlegum eigum fyrst gjaldist í'gjald þess stolna
nauts, 16rbd. nafnverbs, og j)ess stolna saubar, 2 rbd.
nafnverbs, til áfiurnefndra eigenda, og síBan, ab j)ví
leiti eigur j)eirra til hrökkva, allur löglegur kostnaður
til j)essarar sakarfærslu fyrir undirrettinum, eptir
amtsyfirvaldsins atkvæbi. þarámebal sem salaria:
til actors fyrir þessum rfetti, administrator Johnsens
á Stóraármóti 4, og til defensors í sökinni, hrepp-
stjóra Stepháns Pálssonar á Oddgeirshólum, 1 rbd. 4S
sk., hvorttveggja í nafnverbi. Nái eigur j)essara hjóna
ekki til ]>essa kostnahar lúkningar, bctalist })ab sem á
brestur af Arnes-syslu sakafalls-kassa, mót lögskipubu
endurgjaldi til hans, vib niburjöfnun á almenninginn.
Dóminum ber fullnustu aö gjöra eptir yfirvaldsins
frekari ráöstöfun ])arum.”
Hæstaréttardómur, er í málinu var upp kvebinn 4-
Octbr. 1826, er svolátandi:
„Gísli Olafsson á ab sæta 20 vandarhagga
refsíngu. I endurgjald til prófasts sira Jak-
obsÁrnasonar og tilGuömundarEyjólfssonar
greibi hann: hinuin fyrrnefnda 16 rhd., en hin-
um síbar nefnda 2rbd. í seölum. Svoborgihann
og allan löglegan kostnaö ])essararmálsóknar,
og j)arámebal málsfærslulaun j)au, er í lands-
yfirréttardóminum ákvebin eru.”
Eptir málalyktum j)eim, er })annig urbu í hæsta-
rétti, mun hinn ákæröi hafa dæmdur verib eptir álitum
(arbitrairt), cn einkum mun }>aö hafa veriö til grcina
tekib, ab svo mun hafa j)ótt, aö gripirnir hafi ekki veriö í
neinsmanns vörzlum, j)á er j)eir voru teknir, og hafi ljár-
takan þessvegna ekki veriö kölluö jýófnaöur eptir lögj)ýö-