Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1847, Síða 5

5
me& og i kyrhjunni ad J'ii vald yfir gjörvöUum innra
manni vorurn, yfir skilningi vorum, tilfinningum og
vilja.
I.
I kyrkjunni eigum yér hægra, enn annarstaðar,
með að ná-réttum skilníngi águðsorði, af því að-
alatryði kristinnar trúar eru {>ar svo jafnaðarlega
og á svo margan hátt útþýdfl og brýnd fyrir
oss. Einsog tilhagar hér í landi, er uppfræðíng
barna að miklu leiti falin prestunum á hendur. En
vegna þess gáfur andans eru margbreyttar, og staða
barnanna ýmisleg, þá verður trúarbragða þekkíng
þeirra misjöfn; sum verða vel að sér, sum miður,
þó eru eingin svo vel að sér, að þau þurfi ekki
alltaf að vaxa í þekkíngu guðsorða, og gjöra hana
skýrari, Ijósari, áhrifameiri. En stöðu flestra er
svo varið, að þegar þeir dragast á legg, þá gefa
þeir sig við öðrum sýslunum og umsvifum lífsins,
og fá þaðanaf litið tækifæri til að auka trúarbragða
þekkíngu sína; hvergi er mönnum því nauðsýnlegra,
enn hér, að sækja rækilega helgar tíðir, og kyrkjan
er nærfelt sá einasti staður, er þeim gefst kostur
á, að fá ljósara og greinilegra skynbragð á aðal-
atryðum kristinnar trúar. Að sönnu liöfum vér
bæði Jónsbók og Árnapostillu til að lesa í á
helgum dögum, og í annari liverri þeirra eiga allir
að lesa, sem ekkí ná til kyrkju, og eru það ágætar
bækur, sín með hverju móti; en bæði er þaö, að
þeim, sem með öllu vanrækja kyrkjugáungu af lítil-
fjörlegum ástæðum, mun líka verða hætt við, þegar
frammí sækir, að fella uiulan sunnudagalestra í
heimahúsum, og líka er það því miður alltítt, að
menn hugsa minna útí það, sem þeir heyra dag eptir
dag, ogár eptir ár; þeii' lesa það einsog aðra þulu,
og taka síðtir eptir því, enn liinu, sem er nýtt og