Fréttir frá Íslandi - 01.01.1872, Side 13

ATVINNBVEGIIÍ.
13
landi næstliðinn vetur, en þeir urðu með þeim atburðum, er nú
skal greina: 16. dag aprílmánaðar fundu menn allvíða smákippi
norðanlands, en gáfu lítinn gaum að því, með því að smákippir
eru þar eigi ótíðir. Að kveldi hins 17. fundust þeir aptur, og
þá Bokkru meiri; voru kippirnir mestir í Húsavík og í hjeruðun-
nm þar í grennd. Klukkan 11 um kveldið varð þar svo snarpur
kippur, að fólki þótti eigi ugglaust að vera f húsum inni, ef
annar kœmi jafnsnarpur, enda varð þess eigi langt að biða; kom
þá hver kippurinn á eptir öðrum, og svo títt, að eigi voru nema
4 -8 mínútur á milli þeirra; gekk á þessu alla nóttina; klukkan
4 að morgni hins 18. kom einn kippurinn, og svo harður, að
húsin ljeku öll á skjálfl, og allt, sem laust var innanhúss, gekk
úr sínum skorðum. Smábœirnir og kotin kringum kaupstaðinn
skekktust þá svo mikið, að fólk flýði úr þeim, annaðhvort til timbur-
húsanna eða út á bersvæði. Eptir þennan skjálfta kom enginn
stórkostlegur um hríð, en þó voru sífellt smákippir við og við
fram að dagmálum. Klukkan 10 um daginn laust aptur á svo hörð-
um jarðskjálfta, að við lá, að hvert hús mundi hrynja; fjellu þá
allir torfbœir í kaupstaðnum og þar í kring, nema að eins tveir,
sem löskuðust mjög; timburhúsin skekktust mjög á grundvelli
sínum, viðir brotnuðu, reykháfar hrundu, þökin rifnuðu og flest-
ir munir innanhúss, sem brotnað gátu, fóru í marga parta;
skemmdust þá margar vörur kaupmanna; flest húsin höfðu
skemmzt svo mjög, að þau urðu lítt byggileg, og sum með öllu
óbyggileg. Undir eins og kippur þessi kom, flýði allt fólk út
úr búsunum, og þyrptist saman á bersvæði; mœðurnar komu
með börnin á bakinu hálfnakin, og sumir mjög fáklæddir, því
að hjer var um að gjöra að forða lífi sínu. Meðan fólkið var
að flykkjast saman, kom hver kippurinn öðrum harðari, og það
svo ótt og títt, að eigi gátu nema styrkustu menn staðið á ber-
svæði. Fólkið tók þá sem óðast að Ðýja bœinn, þar sem jarð-
skjálflinn var mestur, og fóru sumir út á Tjörnnes, en sumir
inn i Reykjahverfi. Jarðskjálftarnir stóðu þann dag allan, og
næstu daga, en snarpasti kippurinn var sá, er kom klukkan 11
fyrir miðjan dag hinn 18.; var það þá, að flest húsin hrundu,
og allir hlutir gengu úr skorðum. Jörðin gekk þá öli í öldum,
og sprakk víða; mesta sprungan var l1/* alin á breidd; hún lá
ofan frá Húsavíkurfjalli, og niður svo nefndan Laugardal, fyrir