Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Page 83

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Page 83
83 þess, er þar byggði fyrstur. Segir Harðar saga, að hann væri mikill bóndi1), og telur hann með héraðshöfðingjum2). Má vera, að hann hafi orðið eptir hjá frænku sinni á Ferstiklu og setzt síðan að í landi föðurbróður sins, er hann hefir þá fengið af Finni eða öllu heldur erfingjum hans. En hvað sem því líður, þá er hann manna líklegastur til að hafa valið bæ sínum rangnefnið af ræktarsemi við frænda sinn. Bendir og til þess, er Harðar saga talar um melana við Saurbæ, þá er Hólm- verjar rændu þar3). En í Gufugerði hefir Þórsteinn öxnabroddur þótzt óhultari fyrir víkingunum úr Geirshólma en í kvosinni í Stekkjarflóa. Föst þjóðsögn er um, að Saurbær hafi staðið í Gufugerði, unz hann brann, hvort sem það var í tíð Hallgríms Péturssonar eða ekki. Þar eru nú óglöggvar tóptir. Mjög er þar fagurt bæjarstæði. Sér þar yztu fjöllin á Reykjanesi í fjarðarmynninu sem bláa' hnúka, enn fremur hina fögru hyrnu Glámunnar til landnorðurs. Gufugerði stend- ur mjög hátt, og er þar því afar veðurnæmt. Þar gat því rokið fljótt úr rústum, svo að nú sjáist kannske ekki örmul eptir. Eg sé fátt til fyrirstöðu því, að þjóðsögnin sé rétt. Vottar þar enn fyrir ævaforn- um túngarði að sunnan og vestan, enda mun þar minnst blásið. Frekara skal hér eigi farið út í sögu Saurbæjar. Ef til vill vinnst mér síðar tími til að kanna hana og semja eptir föngum. III. Skipta má Saurbæjarlandi í tvennt til glöggvunar við skýring ör- nefna. Sýsluvegur liggur um landið mitt í austur og vestur sunnan við háls, þann er áður er á minnzt. Þar eru melgötur sléttar og harðar og hefir ávallt verið frægur reiðvegur, enda snemmendis minnzt melanna við Saurbæ4). Nú mun eg taka syðra hluta Saurbæjarlands og fara réttsælis. Fyrst skal þó túnið tekið sér og sami háttur upp hafður. 1. Bærinn stendur nú norðan við mitt tún uppi á brekku nokkurri eigi langt frá firðinum. Tröð er frá bænum norður úr tún- inu. Austan að henni renna tvær rásir. Milli þeirra, rétt við tröðina er harðbalalegt, og heitir þar Harðhaus. Hesthús tvö úr torfi standa austan við syðri rásina. Austur af þeim er nokkurt stykki allstórt, stórþýft og jarðfastir klettar á milli. Þar heitir Ferstikluvöllur suður að því, er áður var heimreiðin af austri en er nú móvegur. Má vera, að uppgjafaprestur hafi setzt að á Ferstiklu en haft ítak til slægna í 1) Harðar saga, 11. kap. 2) Harðar saga, 31. kap. 3) Harðar saga, 25. kap. 4) L. c. 3*
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.