Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Blaðsíða 94

94
og Laxdælu. Thorlacius sagðist þekkja vel örnefni í Gísla sögu Súrs-
sonar, og mundi hann fást að skrifa um hana. Séra Páll í Hvammi
i Laxárdal er að skrifa um örnefni í Skagafirði, sem koma fyrir í
sögunum. Páll í Árkvörn hefir verið að skrifa um örnefni í Njálu og
safna til þess, en hann er nú veikur, svo hans lífi og heilsu er mikil
hætta búin sem stendur, og er það skaði. Viljið þér ekki skrifa þess-
um mönnum og hvetja þá, ef þér hafið ekki áður vitað af þessu,.
eða gjört það (en látið mín ekki verða við getið). Eg hefi og nokkra
von um að skrifað verði um örnefni og þíngstaði í austfirðíngafjórðungi.
NB. Það væri sannarlega óskandi að menn vildu leggjast á eitt
bæði utan lands og innan, að hjálpa hver öðrum í að safna forn-
menjum, eða í öllu, sem getur komið þjóð vorri upp, eða orðið henni
til sóma bæði að fornu og nýju, í staðinn fyrir að menn vilja hlaupa
sinn í hverja áttina eins og ótemjur, — eða reka hver annan af
stalli eins og graðhestarnir hans Ófeigs gamla í Skörðum. Eg vildi
óska að þeirri þjóðlegu óöld færi bráðum að linna.
Yðar einlægur vin
Sigurður Guðmundsson.
2.
Reykjavik 26. Október 1864.
Góði vin!
Eg þakka yður fyrir yðar góða bréf. Ekki býst eg við að eg
geti mikið séð um, að það fari í lagi, sem bygt kann að verða á
Þingvelli. Eg er búinn að heyra svo mikið um alt það, að eg ein-
úngis vona, að hamingjan gefi að ekkert verði úr því. Eins og eg
áður benti á, þá vilja sumir klaungra einhverju upp úr torfi og grjóti,
sem jafnóðum geti hrunið niður, en tvö eru hófin og ratar heimskur
hvorugt. Eg hefi heyrt undir væng, að Norðlendíngar vilji setja á
Lögberg tviloptaða riddaraborg með spánnýju lagi, og á hún að
ógna öllum fjórðungum landsins með sínum 4 portum! og brúm yfir
Lögbergs-gjárnar. Þar á víst að vera Ingólfs-minni og alþíngishús,
því þeir vilja róa undir niðri að því, að þíngið verði flutt á Þíngvöll
um leið og hálfur skólinn verður fluttur að Bessastöðum, en hálfur
að Hólum. Þetta eru nú uppástungur sumra hefðarmanna og kæmi
mér ekki óvart, þótt það kæmi í blaðinu í vetur, því í ritgjörðinni
góðu í Íslendíngi var tæpt á mörgu þessu, en vera má að þeir þori
ekki að koma með hitt. Svona eru margar uppástungur um alt, svo
ekki verður neitt úr neinu, því sinn fer í hverja áttina. Og að mánga