Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1930, Síða 97

97
stínga upp á að byggja hús á Þíngvelli fyrir Alþing! Þetta hefir
skýlið vaxið i vetur. Eg benti yður á, að við mættum eiga von á
þessu, og furðar mig samt, að það kom ekki fram í stórkostlegri mynd.
Allar þessar vitlausu uppástúngur gjöra almenníng ringlaðan.
En hvað haldið þér að verði seinna? Það á sannarlega að fara að
kveikja í bióðinu á Mörlandanum. Hér er nú að koma út stór katólsk
trúarjátníng á íslenzku; hér eru prestarnir settir fallega milli tveggja
elda, milli katólskra og gamla Magnúsar Eiríkssonar. Hver skyldi
trúa því, að gamli frater hristi kirkjunnar þjóna með eins hörðum
járngreipum? Prestarnir róa eins og menn, sem hafa tannpínu; tala
um bál og bruna, og drekann, sem dragi þriðjúng stjarnanna í hal-
anum (það er Magnús frater). Þetta hugsa þeir um hann, þegar hann
er má ske saklaus að naga hángiketsrif eða hákallsruðu, sem lítill
matur er í. Bændurnir bölva stiptsyfirvöldunum og öllu, og mun
víst liggja við að þeir fari að prestunum af gremju, alt út af Magnúsi
Eiríkssyni; því allir eiga að sannfæra hann, eða eyðileggja, því ann-
ars eru þeir ekki réttir kirkjunnar þjónar. Það er mikið að hugsa sér
alt ísland í baráttu við þann mikla heros, Magnús. Hann verður
annar Áslákur hólmskalli í sögunni, og það ódauðlegur, því Vigfús
Víga-Glúmsson vantar. Ekki er eg samt hræddur við þetta, því það
þarf eitthvað til að vekja þessa okkar svo-kölluðu drottins þjóna, úr
þeirra aðgjörðaleysi.
En mér er alt ver við Brasilíu-uppþotið og þennan Einar í Nesi,
sem er víst slæmur refur. Hann vill fá menn í það um alt land, og
halda menn fyrir norðan að það geti horft til landauðnar, ef þessi
ferð tekst vel. En verst er, að margir heldri menn að hálfu leyti
fallast á þetta, enda er það eðlileg afleiðíng af þessu stjórnleysi, sem
gengur yfir alt land. Norðlendíngar hatast svo við Sunnlendínga út af
kláðanum, að þeir eru að tala um í bréfum til mín að fara í herferð,
eða að gaman væri að geta farið í herferð móti Sunnlendíngum, ef
þeir hefðu vopn eins og þegar þeir fóru að Grími. Eg skrifaði þeim
að þetta væri hreystilega hugsað, og óskaði þeim, að það hefði ekki
verri afleiðíngar fyrir þá, og gengi eins þegjandi af og þegar þeir
fóru að Grími. Líka óskaði eg þeim, að þeim gengi dálítið betur við
Sunnanmenn en forðum á Örlygsstöðum.
Um Þíngvöll gengur líkt og með safnið. Dasent svarar ekki
bréfum, sem eg hefi skrifað honum, eptir hans eigin beiðni, og því
síður veit eg nokkuð um kortið, en þetta alt hindrar mig að gjöra
nokkuð verulegt í því máli. Samkvæmt okkar samníngi, þá má eg
ekki gjöra annað kort þess kyns yfir Þíngvöll, eins og eg hefi skrifað
yður; — þar með fylgdu og yfir 20 aukamyndir, sem hann má prenta
7