Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 04.01.1986, Blaðsíða 13

KÚA13ÓT í ÁLFTAVEKI II
45
lega í honum var eitthvað af grjóti og musli. Nokkrar járnleifar voru í
farinu og á botni leifar af trégjörð, innan við hana voru aðrar trjáleifar,
sem gætu hafa verið botn keraldsins.
Þá er að segja frá klefanum, sem gekk út úr norðvesturhorni þcssa
húss. Hann var hringlaga og veggir lians hlaðnir úr grjóti. í gólflaæð
búrsins var tréhringur eða gjörð, sem fyllti út í klefann, og þröskuldur
var í dyrum hans. í sáfarinu var sandur og nokkuð af leir, en stafir sás-
ins voru afar fúnir og sumir þeirra eins og skæni. Þvermál klefans var
um 1,28 m. Niður á botn sásins voru 0,95 m og mátti heita að botninn
væri heill, þótt meyr og ósléttur væri. Virtist hann hafa lagað sig cftir
ójöfnum undir og dældum eftir stcina. Botninn var kringlóttur, 1,38 m
í þvermál og aðeins úr þremur fjölum og var sú í miðið 0,47 m brcið.
Undir hafa líklega verið tveir okar negldir með trénöglum.
E (göng)
Inn af forstofu (C) lágu hellulögð göng, sem enduðu í grunnu skoti
inni í bakvegg. Gengið hefur vcrið úr göngum til vinstri um stutt göng
inn í lítið hús (G), sem líklega liefúr vcrið salerni. En beint á móti var
leiðin til baðstofu (F), sjá nánari lýsingu þar.
Þegar uppgröftur hófst var í gangatóttinni moldarlag cða rof og voru
þakhellur í því, svo og sandur eða aska, en ekki varð vart við torf.
Göngin voru rúmir sex rnetrar á lengd frá norðurvcgg forstofu, þar
sem timburgólfi hennar sleppti, og að skoti. Breidd við þverskurð G—H
var 1,64 m og breikkuðu göngin heldur er innar dró og var skotið innst
um 1,9 m. Veggir voru hlaðnir úr grjóti og var hæð þcirra við áður-
nefndan þverskurð um 0,7 m. Hellulögn var í gólfi og undir henni lok-
ræsi, sem hélt áfram út forstofu svo sem fyrr er getið. Ræsið hafði sama
svip innst og fremst. Var það 0,15 m breitt í botninn en allt að 0,3 m
cfst. Dýptin var nokkuð óákveðin en eigi minni cn 0,3 m. Gólfhæð í
göngum var þannig að neðri brún hellnanna í hellulögninni var í svip-
aðri hæð og efri brún timburgólfsins í forstofu (C).
Stoðasteinar eða ummerki eftir stoðir voru á þremur stöðum í göng-
unum vestan megin en einungis á einum stað að austan og var það
nálægt þverskurði G-H.
Allnokkur timburhrúga var innst í göngunum í sandlagi, sem var yfir
gólfinu, og ofan á henni grjót. Samanstóð hrúgan af röftum og trjá-
leifum og var það allt gjörfúið. Virtist sem því hefði verið fleygt þarna
og var ekkert hægt að lesa úr legu spýtnanna. Undir hrúgu þcssari var
svart kolagólf, miðlungi þykkt með mikilli ösku, þá kom moldarlag.
Undir því voru steinar, liellur og talsverðar trjáleifar og virtist það