Þingvallafundartíðindi - 01.01.1888, Síða 37
ST
cn ef peir fá áskorun frá fingvallafundi,
eins og bjer er um að ræða, tel jeg mjög
líklegt, að peir annaðhvort láti að óskum
lrjósenda sinna, og verði með, eða að peir
leggi niður umboð sitt.
Jakób Ouðmundsson alpm.: Af pví að
konungkjörnu pingmennirnir báru fyrir sig
pá ástæðu í stjórnarskrármálinu, að pað
væri ekki vilji pjóðarinnar að breyta stjórn-
arskránni, pá vil jeg láta pessa áskorun
einnig ná til hinna konungkjörnu.
Benedikt Sveinsson alpm. kvaðst ekki
telja pað rjett, að sampykkja áskorun til
binna konungkjörnu um að leggja niður
pingmennsku, pví að pað mundi verða
skoðað eins og hálfgjörður barnaskapur;
en aptur á móti var bann mjög með-
mæltur aukatillögunni, eins og hún var
frá nefndinni.
Jón Einarsson kvaðst telja óvíst, hvort
hann hefði heimild til að sampykkja auka-
tillöguna.
Páll Pálsson prestur sagðist sjá hjer
fulltrúa frá hverju kjördæmi, og pví sæi
hann ekki betur en að fulltrúarnir hefðu
fulla heimild til að sampykkja aukatil-
löguna.
Sig. Stefánsson kvaðst hafa skilið penn-
an fund svo, að hjer væru fulltrúar allra
kjósenda á landinu, og pví fyndist hon-
um undarlegt, að fulltrúar skyldu hika
við að sampykkja aukatillöguna, pví að
pað miðar til að flýta fyrir framgangi
stjórnarskrármálsins, sem er áhugamál
peirra. Hann kvaðst jafnvel telja pað
heinlínis skyldu pingmanna að leggja nið-
ur umboð sitt, ef peir geta ekki verið
fylgjandi vilja kjósenda sinna.
Fundarstjóri (B. J.) kvað hætt við, að
minni hluta menn mundu síður telja sjer
skylt að gefa gaum slíkri áskorun frá
pingvallafundi, heldur en ef hún kæmi
frá kjósendum peirra hvers fyrir sig. Hann
vildi pví stinga upp á, að aukatillagan
væri paunig orðuð:
»Fundurinn lýsir pví yfir, að hann á-
lítur æskilegt, að kjördæmi peirra ping-
manna, er eigi fylgdu fram stjórnarskrár-
endurskoðuninni á síðasta pingi, skori á
pá að leggja niður pingmennsku sína, nema
peir lofi pví skýlaust, að halda eptirleiðis
hiklaust fram stjórnarskrárendurskoðuninni
í frumvarpsformi, í pá stefnu, sem farið
er fram á í aðalályktuninni í pessu máli».
Af pannig lagaðri yfirlýsingu sæist
greinilega skoðun og vilji pingvallafundar-
ins, og pá kæmi áskorunin sjálf úr rjett-
um stað, frá kjósendum hvers pingmanns
fyrir sig.
Skúli Tlioroddsen: Mjer finnst ræð-
urnar hera vott um hreppa-»pólitík». Hver
pingmaður er pingmaður fyrir allt landið,
en ekki að eins fyrir sitt kjördæmi, og pví
hefir pessi fundur fullkominn rjett til að
koma fram með pessa tillögu.
Jón Einarsson: Jeg er ekki sannfærð-
ur af umræðunum enn, og er alveg á
móti aukatillögu nefndarinnar, en með
uppástungu fundarstjóra. pað tilheyrir
kjósendunum að koma með svofellda á-
skorun.
Jón Jónsson prófastur: Mjer finnst
pað bæði rangt og skaðlegf, að álíta, að
enginn megi tala til pingmanna nema
peirra eigin kjósendur. Mjer finnst jeg
hafa hæði rjett og skyldu til að láta mig
varða framkomu allra pingmanna í öllum
landsmálum.
Arnór Árnason: Enginn hefur gefið
pingmönnum valdið nema peirra eigin
kjósendur, og pví eru pað peir, sem eiga
að skora á pingmennina að leggja niður
umboð sitt, en ekki vjer.
Fundarstjóri kvað sjer vera fullkunnugt,
að hver pingmaður væri pingmaður alls
landsins, og ekki einungis síns kjördæmis.
En samt sein áður hefðu kjósendur 1
kjördæmi hans langhelzt húsbónda-
rjett yfir honum, par sem meðal
annars pingmaðurinn ætti endurkosningu
eingöngu undir peim og ekki öðrum.
|>ess vegna væri langrjettast og líka ef-