Bókasafnið - 01.11.1985, Blaðsíða 34

Leiðbeiningar um frágang handrita
Leiðbeiningar
um frágang handiita
Handrit skal vélrita öðrum megin
á vélritunarpappír af stærðinni
DIN A4. Línubil skal vera tvöfalt
og minnst 15 stafabil frá vinstri
jaðri blaðsins, svo að þar sé hægt
að skrifa leiðréttingar og leiðbein-
ingar til setjara. Blaðsíður hand-
rits skal tölusetja í röð í hægra
horni að ofan.
Rétt er að geta þess að ein
myndlaus prentuð síða rúmar
u.þ.b. 3 vélritaðar síður.
IJppsetning
Löngum greinum skal skipta í
kafla með fyrirsögnum. Þá skulu
efnisatriði sett upp á greinilegan
hátt, t.d. meðþvíað tölusetja þau.
Ný málsgrein skal byrja á inn-
dreginni línu (slá 3 stafabil).
Leturbreytingar
Breytt letur skal gefa til kynna
með því að undirstrika orð, sem
hafa skal með breyttu letri. Æski-
legt er að hafa sem fæstar letur-
breytingar og einungis fyrirsagnir
feitletraðar.
Skýringamyndir
Myndir, töflur og línurit skal
merkja þannig, að skýrt sé livar
þau eigi að birtast í meginmáli.
Myndatextar skulu fylgja, og skal
merkja aftan á bverja mynd titil
greinar, tölu myndar og mynda-
texta. Myndatexta skal vélrita
aftan við grein, og þá með tölu-
sctningu ef myndir eru 2 eða fleiri.
Heimildir
Heimildum sem notaðar eru skal
raða í stafrófsröð í lok greinar, og
skal farið eftir nöfnum höfunda,
stofnana eða titlum séu höfundar
fleiri en 3. Sé vitnað bcint í heim-
ildir, skal greina innan sviga rað-
orð í heimildalistanum fyrir til-
greint atriði ásamt blaðsíðu, þar
sem tilvitnun er að finna í heimild-
inni (sjá Dœmi). Orðréttar tilvitn-
anir skulu vera innan gæsalappa.
Titla bóka og tímarita skal
undirstrika. Geta skal um útgáfu-
stað og útgefanda prentaðra hcim-
ilda annarra en tímarita. Athygli
skal vakin á því hvar útgáfuár skal
setja í heimildagreiningu. Ef rit cr
óprcntað skal þess getið innan
sviga í lok heimildargreiningar.
Nafni heimildarmanns skal
fylgja starfshciti og nafn vinnu-
staðar.
Dœmi
Ummæli Jóhannesar Hclga í
Bókasafninu (1982) urðu til þess
að hleypa af stað umræðum um
tengsl bókasafna og bókaútgáfu.
Um þau hafði Eiríkur Hreinn
Finnbogason þetta að segja:
„Bókasöfnin eru þjónustumiðstöðuar
fyrir almenning, en hvorkifyrir höf-
unda né bókaútgefendur, en geta orðið
það óbeint með því að örva áhuga á
bóklestri“ (1983:12). Ronald
Benge hefur bent á að útgefendur
og bóksalar reiði sig meira á við-
skipti við bókasöfn nú en áður
(1975:114). Þetta gildir vafalaust
um dýrar útgáfur og þá sérstak-
lega um fræðirit (Schmid
(1979): 289). Melcher hefur
skrifað fróðlega grein um útgef-
endur og bókasöfn (1978), þar
sem drepið er á marga þætti í sam-
spili þeirra.
Heimildir
Benge, Ronald (1975): Libraries
and cultural change. Rcpr.
London, Bingley.
Eiríkur Hreinn Finnbogason
(1983): Hverjir þjóna hvcrjum?
Bókasafnið7 (1): 12.
Jóhannes Helgi (1982); „Mikill
misskilningur ef bókaverðir
halda sig inna af hcndi cinhvcrja
þjónustu við rithöfunda . .
Bókasafnið 6 (2): 12-13.
Melcher, Daniel (1978): Publish-
ers and the library. Encyclopedia
of library and information science.
Executive editors Allen Kent,
Harold Lancour, Jay E. Daily.
N.Y., Dekker. Vol. 25:1-8.
Schmid, Thomas M. (1979):
Libraries and publishing : the
uneasy partnership. Background
readings in building library collec-
tions. 2nd ed. Ed. by Phyllis Van
Orden and Edith B. Phillips.
Metuchen (N.J.), Scarecrow:
289-292.
Útdrættir
Hverri grein skal fylgja stuttur
útdráttur á íslensku, sem rit-
stjórnin sér um að láta þýða á
ensku.
Greinum um íslensk bóka-
safnsmál verður gert hærra undir
höfði cn öðru efni, því að útdrátt-
unum er ætlað að upplýsa erlenda
lesendur um bókasöfn og bóka-
verði á Islandi.
Handrita- og
prófarkalestur
Ritstjóri les handrit og gerir
athugascmdir við þau cf ástæða er
til. Nauðsynlcgt er að höfundar
láti nöfn sín og heimilisfang fylgja
handritum, svo að hægt sé að
senda þeim atluigascmdir áður cn
þau fara í setningu. Því er nauð-
synlegt að þeir haldi eftir afriti.
Höfundar skulu dagsetja greinar
sínar.
Ritnefndarmenn lesa prófarkir
af efni blaðsins. Þó geta höfundar
grcina lcsið 1. próförk, ef þcir
óska þess sérstaklega. Ritnefnd
metur hverju sinni livort ástæða
sé til að breyta settunr texta, sem
er réttur skv. handriti.
Leiðbeiningar um leiðréttingu
prófarka er að fmna í íslenskum
staðli, ÍST 3, Handrit og prófarkir.
VG
34
BÓKASAFNIÐ