Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1981, Blaðsíða 6

6
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 4. DESEMBER 1981.
Spurningin
Ferðu ofttil
kirkju?
Júlíus Krisljinsson: O, nei, ekki geri ég
það nú. Ég læt annaö og áhugaverðara
sitjai fyrirrúmi.
Jón G. Hreiðarsson: Nei, ákaflega
sjaldan. Til hvers ætti maöur svo sem
að vera að pína sig með því.
Edda Þórarinsdóttir: Nei, ég fer mjög
sjaldan til kirkju.
Hákon tsaksson: Nei, en ég held ég
hafí nú einhvern tímann kíkt inn á
svona samkomu.
Helgi Pélursson: Nei, en ég fer stund-
um á páskunum. Að öðru leyti hef ég
ekkitímatil þess.
Ægir Agústsson: Eg fer nú frekar
sjaldan í kirkjur. Það er þá aðallega á
þessum stórhátíðum sem maður lætur
sjá sig þarna fyrir siðasakir.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesen
Vegna Broadway:
Fær fólk yfir fimm-
tugt ekki inngöngu?
Ragna Jónsdótlir hringdi: . hvaða aldurstakmark þeir setji. Jafn- linum. Merkja þær að ekki einungis
í samtali við Dagblaðið & Vísi, framt segir Ólafur: „Ég vil fá spari- fólki undir aldri, heldur einnig
27.11., segir Ólafur Laufdal, eigandi búið hjónafólk á aldrinum 21 tii 50 okkur, sem eldri erum en 50 ára,
hins nýja skemmtistaðar Broadway ára.” verði vísað frá?
að veitingamenn séu sjálfráðir um Ég óska eftir skýringum á þessum
Um Broadway:
VERÐUR SÝNINGA-
FÓLKIUNDIR TVÍ-
TUGU HLEYPTINN?
Ingunn Sævarsdóttir, Díana Ólafs-
dóttir, Sólveig Adamsdóttir, Jónína
Pálsdóttir, Hjördis Eyjólfsdóttir og
Vala Anganlýsdóttir standa að eftir-
farandi fyrirspurn:
Við erum 6 tvítugar sem viljum fá
að vita á hvaða forsendum Ólafur
Laufdal getur haft 21 árs aldurstak-
mark á nýja skemmtistaðnum Broad-
way, eins og m.a. kemur fram í við-
tali við Ólaf í Morgunblaðinu 26.11.
'sl.
Siðan viljum við vita hvers vegna
þetta kemur ekki fram í auglýsing-
unniísama blaði.
Ætlar hann að hleypa þessu sýn-
ingafólki inn, sem ekki einu sinni er
orðið tvítugt? Það hefur hann gert 1
Hollywood, þar sem þetta fólk
gengur óhindrað inn hvenær sem er.
Vegna fyrirspuma um Broadway:
Skemmtistaðurinn er ekki
ætlaður yngsta fólkinu
—segir Ólaf ur Lauf dal
Blaðamaður DV hafði samband
við Ólaf Laufdal, eiganda Broadway
og Hollywood, vegna beggja þessara
bréfa, sem eru það svipuð, að beinast
liggur fyrir að svara þeim saman.
„Löngum hefur verið kvartað und-
an þvi, að ekki væri til skemmti-
staður fyrir fólk sem komið er yfir 21
árs aldurinn en nú er það mál úr sög-
unni. Sá skemmtistaður er kominn,”
sagði Ólafur.
Hann minnti jafnframt á að veit-
ingamönnum er frjálst að setja ald-
urstakmark hvar sem er ofan við lög-
aldur þann sem heimilar aðgöngu að
vínveitingahúsum.
Ólafur sagði að lágmarksaldurinn
Ólafur Laufdal og frú fá sér smá
snúning á nýja skemmtistaðnum sin-
um, Broadway.
væri settur til þess að halda yngsta
fólkinu frá, enda væru nægir staðir
fyrir það, ekki sízt Hollywood, Hvað
þessi efri aldurstakmörk varðaði, þá
hefði hann alveg eins getað sagt
áttrætt. Hér væri einungis um skila-
boð að ræða, til yngra fólksins, um
að því yrði ekki hleypt inn í Broad-
way.
„Sýningafólki undir 21 árs aldri
verður hleypt inn, þegar það á að
skemmta, en fer síðan út, að vinnu
sinni lokinni,” sagði Ólafur Laufdal
að lokum.
-FG.
öll tæki geta bilað
— það er grundvöllur
ábyrgðar, segir Nesco
Ásta Jóhannsdóttir hringdi:
Fyrir þrem árum og tveim mán-
uðum keyptum við Grundig litsjónv-
arpstæki hjá Nesco. Myndlampinn
fór endanlega tveim mánuðum eftir
að tækið fór úr ábyrgð, en hafði
verið að smádofna lengi.
Þegar við höfðum samband viö
fyrirtækið, viðurkenndu þeir að
tækið væri gallað, töldu sig hafa
orðið vara við 2 slík af öllu sinu upp-
lagi og fannst þeim ekki mikið til
koma.
Þjónustustjóri Nesco, Birgir Sig-
mundsson, kvaðst ekkert vilja gera,
nema senda lampann utan en við
yrðum að borga kostnaðinn. þetta
finnst mér vera fyrir neðan allar
hellur og vil ég vara fólk við því að
skipta við þetta fyrirtæki.
Með hliðsjón af því, að þeir viður-
kenndu að tækið hefði verið gallað,
finnst mér vera makalaust að þeir
skuli ekki sjá sóma sinn í því að bæta
okkur þetta, þrátt fyrir að þeir geti
haldið sér i nýútrunna ábyrgð.
Að auki finnst okkur öll viðbrögð
Nesco vera til skammar. Þar var
hvorki fyrir að finna lipurð né greið-
vikni, heldur beinlfnis hortugheit.
Þriggja ára ábyrgð
á myndlampanum
Blaðið hafði samband við Nesco,
vegna skrifa þessara, og barst eftir-
farandi bréf frá Birgi Sigmundssyni,
afgreiðslu- og birgðastjóra fyrirtæk-
isins:
„Umrætt sjónvarpstæki var keypt
31. júli 1978 og afgreitt daginn eftir,
þ.e. 1. ágúst 1978. Tækið var því
komið liðlega 3 mánuði fram yfir 3ja
ára myndlampaábyrgðina, er það
kom á verkstæði okkar 5. nóvember
s.l.
Lögbundin og almenn ábyrgð hér-
lendis er aðeins 1 ár, en við höfum
veitt viðskiptavinum okkar 3ja ára
ábyrgð á myndlömpum sjónvarps-
tækja, til að reyna að tryggja hag
þeirra sem bezt og firra þá hugsan-
legum áföllum í lengstu lög. Er
myndlampaábyrgð okkar þannig þre-
falt lengri, en hjá flestum öðrum
sjónvarpsseljendum, og ætti því að
vera ljóst, aö við verðum að halda
okkur við þau mörk, sem það endan-
tega í slíkum málum, komi ekkert sér-
stakt til.
Sumir vilja skilja ábyrgð á þann
veg, að ábyrgð sé tekin á, að tæki bili
ekki á ábyrgðartímanum, og, að tæki
séu „verksmiðjugölluð”, ef slíkt
gerist. Þetta er, auðvitað, grundvall-
armisskilningur. Útgangspunktur
ábyrgðar er einmitt, að öll tæki geti
bilað.
Aðrir halda því fram, ef tæki bila á
einn hátt eða annan, skömmu eftir að
ábyrgð er útrunnin, að líkur séu til,
að bilun hafi myndast áður en ábyrgð
lauk. Slíkar hugleiðingar má skilja,
en því miður er ógjörningur að leggja
slík likindi til grundvallar í meðferð
ábyrgðamála, einhvers staðar verður
að draga skýr og afgerandi mörk,
annars mætti teygja lopann í það
óendanlega.
Okkur þótti miður aö umræddur
myndlampi skyldi ekki duga betur,
enda slikt afar sjaldgæft, og iánuðum
við eiganda tækisins, Helga Björns-
syni, sem vera mun tengdasonur
Ástu, svart-hvítt tæki strax, þegar í
ljós kom, að nýr myndlampi sömu
gerðar var ekki til á lager hjá okkur.
í samráði við Ástu/Helga var farin
ódýrasta leiðin við útvegun nýs
lampa. Sú leið er, að senda bilaða
lampann til verksmiðjanna og fá
viðgerðan lampa i staðinn. Því miður
tekur slikt nokkurn tíma.
Þess má hér einnig geta, að Helgi,
aðspurður, tjáði forstjóra NESCO,
að ekki hefði hann handbæra pen-
inga til greiðslu nýs myndlampa, og
bauö forstjórinn honum þá, að fá
lampann og viðgeröina með afborg-
unum, eftir greiðslugetu hans.
Ekki ætla ég að eltast við fullyrð-
ingar um framkomu mína eða ann-
arra starfsmanna NESCO, en eðlilega
er það Ástu ekkert gleðiefni, að sjón-
varp tengdasonar hennar skyldi bila
svo sem raun ber vitni.”
-FG.
Hjá Nesco er mun lengri ábyrgð á
sjónvarpstækjum en tiðkast hjá flest-
um öðrum slíkum fyrirtækjum.
Ábyrgð er hins vegar ekki allra melna
bót.