Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1981, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 4. DESEMBER 1981.
írjálst, áháð dugblað
Útgáfufólag: Fijíto fjölmlStun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjótfsson.
Framkvæmdastjóri og útgéfustjóri: Hörður Einarsson.
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Ellert B. Schram.
AOstoflarritstJóri: Haukur Helgason.
Fróttastjóri: Sæmundur Guövinsson.
Auglýsingastjórar: PéU Stefénsson og Ingótfur P. Stainsson.
Ritstjórn: Siöumúla 12-14. Auglýsingar: Siðumúla 8. Afgreiðsla, éskriftir. smáauglýsingar, skrtfstofa:
Þverholti 11.
Simi ritstjómar 86811-og 27022.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HHmir hf., Siöumúla 12.
Prentun: Árvakur hf., Sketfunni 10.
Áskriftarverð ó ménuði 100 kr. Verð (lausasöiu 7 kr. Holgarblað 10 kr.
Biðlundí velgengni
Einna ljósasti þáttur velgengni þessa sameinaða dag-
blaðs er auglýsingaflóðið, sem hefur sett efnisskipan
þess úr skorðum fyrstu dagana og gerir enn. Ekki má
búast við, að þetta breytist að ráði á þeim tæpu þremur
vikum, sem lifa til jóla.
Fyrirfram hafði verið gert ráð fyrir, að auglýsendur í
hvoru dagblaði um sig vildu auglýsa í hinu sameinaða
blaði. Hins vegar kom á óvart, hversu fljótir nýir aug-
lýsendur voru að taka við sér og hinir fyrri að auka við
sig.
Á móti hefur blaðið takmarkaða möguleika á stækk-
un að sinni. Valda því bæði hinar gífurlegu annir
starfsfólks við undirbúning prentunar og svo ýmsir
tæknilegir þröskuldar á borð við stærð og afkastagetu
vélakosts.
Til að byrja með getum við aðeins haft tvöfalt blað á
laugardögum. Við gerum ráð fyrir að geta komið út 48
síðna eins litar blaði á mánudögum og allt að 40 síðna
tveggja lita blöðum aðra daga vikunnar. Þetta er of
lítið.
Sem betur fer er efnismagn hins sameinaða dagblaðs
þó mun meira en var fyrir í hvoru blaði um sig, þrátt
fyrir auglýsingaflóðið og stækkunartakmörkin, sem
hér hefur verið lýst. Lesendur fá mun meira lesefni en
áður.
Þessi aukning er í bili ekki eins mikil og við hefðum
kosið. Hún verður meiri, þegar auglýsingaflóðinu
linnir að tæplega þrem vikum liðnum. Þá loksins fær
sameinaða dagblaðið sinn eiginlega og ráðgerða heild-
arsvip.
Jafnframt höfum við verið að gera tilraunir með
skipan efnis í blaðið og verðum að halda því áfram
næstu daga. Fyrir bragðið hafa sumir efnisþættir verið
á ferðinni um blaðið og jafnvel út úr því og inn í það.
Af þessu leiðir, að lesendur hafa ekki að öllu leyti
getað gengið að ákveðnum efnisþáttum á föstum
stöðum í blaðinu. Þetta stendur þó til bóta, því að
tímabili tilraunanna fer senn að ljúka og blaðið að fest-
ast í formi.
í millibilsástandinu, sem hér hefur verið lýst, biðjum
við lesendur um biðlund og þolinmæði. Sameinað dag-
blað verður ekki endanlega fullskapað á einum degi,
allra sízt á tíma hins fjöruga viðskiptalífs aðventunnar.
Áskrifendur fyrirrennaranna hafa haldið tryggð við
hið sameinaða dagblað. Þar að auki hafa margir nýir
bætzt við, sem áður voru að hvorugu blaðinu áskrif-
endur, en keyptu kannski í lausasölu annað hvort eða
bæði.
Lausasalan hefur einnig verið meiri en spáð var
fyrirfram. Við vitum ekki enn, hvort því ræður eðlileg
forvitni um nýjungar. Við vitum ekki, hvort þetta fólk
bætist í hóp hinna varanlegu lesenda, en vonum það
auðvitað. i
Ef hinir gömlu og nýju kaupendur sýna hinu samein-
aða dagblaði biðlund á tíma auglýsingaflóðs, tækni-
þröskulda og tilrauna, erum við sannfærð um, að
innan skamms nær blaðið því efnismagni og efnisvali,
sem þeir eiga skilið.
Við stefnum að því að gefa út blað, sem felur í sér
alla efnisþætti fyrirrennaranna. Við ætlum aðeins að
fella niður tvíverknaðinn, sem áður var. Þetta hefur
okkur tekizt að mestu leyti, en ekki öllu.
Þar á ofan stefnum við að nýjum efnisþáttum og
auknum. Við teljum okkur vel í stakk búna til þess, um
leið og rýmið fer að aukast á síðum blaðsins. Eins og
lesendur bíðum við þess með eftirvæntingu. Og teljum
dagana til jóla.
J.Kr.
KVENNAVÖLD
Enginn sem ég hef heyrt ræða
hugsanleg kvennaframboð við sveit-
arstjórnarkosningar á vori komanda,
hefur mælt því mót að hlutur kvenna
i stjórnsýslu landsins sé óeðlilega lítill
og valdaleysi þeirra, bæði í póli-
tískum flokkum og verkalýðsfé-
lögum þess vegna svo til algert.
Enginn hefur heldur í mín eyru ekki
talið rétt að þessu þyrfti að breyta.
Það þyrfti að auka áhrif kvenna í
pólitískum flokkum, í stjórnum
verkalýðsfélaga og verkalýðssam-
banda og áhrifastöðum víða í stjórn-
kerfinu. Reyndar hef ég stundum ef-
ast um heilindi sumra þeirra karl-
manna sem þetta segja. Ég held að
mörgum þeirra finnist allt harla gott
eins og það er. Að minnsta kosti hef
ég engan pólitíkus, sem stendur fram-
arlega í flokki, heyrt segjast vilja gefa
konu eftir sæti sitt. En þetta er útúr-
dúr og skiptir ekki meginmáli.
Hitt skiptir meginmáli að gaum-
gæfa þær leiðir sem til greina koma
fyrir konur til að fá þau eðlilegu og
sjálfsögðu völd sem þeim ber í þjóð-
félaginu. Og þá fer bæði karla og
konur að greinaá.
Þrjú sjónarmið
Aðallega eru það þrjú sjónarmið
sem uppi eru. Fyrst það að konur
skuli vinna enn betur en áður að því
að koma sér á framfæri og sem hæst í
valdakerfi þeirra pólitísku flokka
sem starfa í landinu. í annan stað eru
þeir sem telja þá leið illfæra og ef til
vill ófæra. Pólitísku flokkarnir séu
það sterkar og vallgrónar karlveldis-
stofnanir að valdhafarnir þar muni
fara létt með að halda konum í hæfi-
legri fjarlægð og valdalausum innan
flokkanna jafnvel þó að virkum
konum fjölgaði þar eitthvað og þeim
yrðu falin ábyrgðarstörf í talsverðum
Kjallarinn
Helga Sigurjónsdóttir
mæli, s.s. formennska í nefndum og
ráðum eða seta á Alþingi og í sveitar-
stjórnum. Sumar konur í þessum
hópi telja sig þó enn geta átt samleið
með sínum flokkum en eru hlynntari
kvennaframboði sem lið i því að
kenna pólitískri flokksforystu
ákveðna lexíu í þeirri von að afstaða
þeirra til kvenna breytist.
Þriðja sjónarmiðið er svo það að
enginn hinna pllitísku flokka hafi
þannig stefnu og starfshætti að sé í
nægilega miklu samræmi við þá póli-
tík sem þær eru sem óðast að móta.
Ekki aðeins hér á landi heldur hvar-
vetna í þeim löndum þar sem kvenna-
hreyfingin nýja hefur fest rætur.
Pólitík þessi hefur enn ekki hlotið
viðurkennt nafn. Við erum margar
sem viljum kalla hana kvennapólitík
sem byggist á kvennamenningu.
Öðrum finnst það of þröng skil-
greining og hræðast jafnvel þessi orð
telja að þau geti valdið misskilningi.
Hvað um það, við getum allt eins
nefnt þessa pólitfk (eða hugsjónir)
mannúðarpólitík eða lífspólitík.
Að vísu er að finna i stefnuskrám
fiokkanna margt sem er í góðu sam-
ræmi við þessa pólitfk, sérstaklega í
stefnuskrá Alþýðubandalagsins.
Framkvæmdir og viðhorf of margra í
þeim flokki eru aftur á móti I svo
hrópandi mótsögn við kvenna- eða
mannúðarpólitíkina að um þá má
segja eins og Hallgrímur Pétursson
sagði forðum um toppmennina í hinu
forna gyðinglega karlveldi:
„Hræsnarar þeir sem hrekki og synd
hylja þó undir frómleiksmynd”
Konur geta
sameinast
Af starfi mínu í sumar að undir-
búningi kvennaframboðs í Reykjavík
tel ég ljóst að þær konur sem aðhyll-
ast tvö hin síðari sjónarmið, geti og
vilji vinna saman að framgangi
kvennapólitíkur (mannúðarpólitíkur)
sem tekur mið af reynslu og lífi
kvenna og miðar að því að breyta
þeim lífsskilyrðum sem tækni- og
vísindahyggja karlveldisins hefur
þröngvað öllu mannkyni inní. Hvort
sem einhverjar af þessum konum
hyggja á að starfa síðar með sínum
gamla flokki skiptir ekki höfuðmáli
eins og sakir standa. Þær eins og
hinar sem gert hafa endanlega upp og
sagt skilið við flokkapólitík karlveld-
isins eins og hún leggur sig, finna og
skilja að eigi að stemma stigu við
mannfjandsamlegri drápspólitík
valdhafa heimsins, hvort sem þeir
teljast kapítalistar eða sósíalistar, er
ekki nema um eitt að velja. Að láta
þá sem ekki hafa skapað þennan
heim heldur reynt að gera lífið í
honum eins bærilegt og unnt er fá
Flest félög innan ASÍ, sem áttu
aðild að sameiginlegri kröfugerð
Alþýðusambandsins og stóðu að
sameiginlegum viðræðum um
samningamál undir forsæti ASÍ-
forystunnar, hafa nú fjallað um hið
óvænta skammtímasamkomulag.
Hjá sumum félaganna hefur fundar-
sókn verið með eindæmum slæm.
Hjá öðrum hefur stór hluti fundar-
manna ekki tekið þátt í afgreiðslu
málsins — setið hjá. Hjá enn öðrum
hefur samkomulagið verið samþykkt
með 3—5 atkvæða mun. Á fundi í
verkalýðsfélagi Eskifjarðar var
samkomulagið samþykkt með því, að
einn félagsmaður greiddi því at-
kvæði. Allir aðrir sátu hjá!
Þessar undirtektir verkafólks
virðast hafa komið ASÍ forystunni í
opna skjöldu. Svo er að sjá, sem
Ásmundur Stefánsson, Guðmundur
J. Guðmundsson, Björn Þórhallsson
og þeir félagar hafi vænst þess, að
verkafólk tæki því með húrrahrópum
og lófataki þegar sú ákvörðun var
tekin af innsta kjarna ASÍ-
forystunnar fyrir tilstilli forseta og
varaforsta sambandsins að hafa
forystu um að öllum kröfugerðum
verkalýðshreyfingarinnar skyldi ýtt
út af samningaborðinu — þeim
blásið burtu eins og rykkornum — og
í staðinn gert samkomulag um hluti.
sem engum hafði einu sinni dottið í
hug að orða í félögunum. Svo
sannfærðir voru þessir menn um að
verkafólk vildi nú engu fórna fyrir
bætt kjör og almenningur yrði því
úrræði fegnastur, að menn
framlengdu bara úrræðaleysið, að
þeir töldu sig ekki einu sinni þurfa að
hafa samráð við 72ja manna
samninganefnd ASÍ um efni bráða-
birgðasamkomulagsins, heldur stilltu
samninganefndarmönnum einfald-
lega upp við vegg eins og frammi
fyrir aftökusveit, þegar 72ja manna
nefndin kom til Iöngu boðaðs fundar
i Reykjavík, þar sem átti að marka
stefnuna I samningamálunum. Þegar
sá fundur kom saman var ASÍ-
forystan búin að ganga frá öllum
hlutum þannig, að samninganefndar-
menn höfðu ekki lengur neitt val —
urðu bara að beygja sig fyrir gerðum
hlut. Og forystan hélt að hún yrði hyUt
fyrir vikið af alm^nnu félagsfólki
'verkalýðsfélaganna! Niðurstaðan er
ekki aðeins áfall fyrir ríkisstjórnar-
meirihlutann í Alþýðusambandinu,
sem var þarna að semja við sig
sjálfan, heldur til vitnis um það
hyldýpi, sem orðið er milli launa-
fólksins annars vegar og hinnar há-
skólamenntuðu forystusveitar þess
hins vegar, sem sjálf starfar á allt
öörum kjörum og út frá allt öðrum
forsendum, en fólkið I verkalýðs-
félögunum.
„Auðvitað harðneita allir þessir menn því, að póli-
tik hafi verið með í spilinu, þegar þeir ákváðu án
samráðs við samninganefnd ASÍ að henda öllum kjara-
kröfum sambandsins fyrir björg fyrir 3,25% — en þeim
yfirlýsingum trúir enginn maður,” segir Sighvatur
Björgvinsson, sem telur „tölvur” á toppnum í ASÍ.