Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.1982, Blaðsíða 4

4
DV. MIÐVIKUDAGUR 25. ÁGUST1982.
Bjóöa fíest is-
lenzk fyrírtæki
hættunni heim?
Aökoman i skartgripa verzlun Jóhannesar Leifssonar, Laugavegi 30, eftir innbrot aðfaranótt sl. laugardags. Baldur
Ágústsson heur sérhaft sig í þjófa- og brunavörnum og segir nu.: ,pUlt of mörg þessra fyrirtsekja geyma síðan
verðmæti sín í vei aðgengilegum hillum og skúffum, i stað þess að koma þeim fyrir i Öruggum næturgeymslum, þótt
ekkiséannað.” DV-myndS
Innbrot í skartgripaverzlanir í
Reykjavik hafa verið daglegt brauð
undanfariö eins og fram hefur komið í
fréttum fjölmiðla. Kennir þar margra
sameiginlegra grasa. Fæstummun því
hafa komið á óvart, þegar sami'
maðurinn reyndist hafa flest innbrot-
anna á samvizkunni.
Það hefur þó vakið furðu manna að
ekki hafa öryggisráöstafanir í þessum
verðmunaverzlunum reynzt vera upp
á marga fiska. Sumar hverjar virðast
þær jahivel hafa boðiö hættunni heim. I
mörgum þeirra mun t.d. hafa verið til-
tölulega auðvelt aö komast inn um
bakglugga. I hvert skiptið á fætur ööru
kom síðan fram, að allar hillur og
skúffur höfðu verið tæmdar.
Af h verj u eru gull og gersemar geymd
líkt og bækur í bókaskáp — við kring-
umstæöur sem hlýtur að mega líkja við
paradís þjófanna? Er sem margir eig-
endur skartgripaverzlana hafi undan-
farið flotiö hægt að feigðarósi í þeim
efnum, án þess að hreyfa legg né lið til
öryggisráðstafana.
Hvað segja
tryggingafélögin?
Hvað segja tryggingafélögin um
þennan hátt? Almennar tryggingar
hf. leiöbeina um Öryggisráöstafanir og
setja viöskiptavinum sínum ákveðin
skilyrði í þeim efnum. öll veita trygg-
ingafélögin ráögjöf í öryggismálum
fyrirtækja. Kröfur þeirra í garð við-
skiptavina eru þó misjafnar, jafnvel
svo til engar.
Ábyrgð hf., tryggingafélag bindind-
ismanna, hefur hvatt viöskiptavini
sína til ýmissa ráðstafana, svo sem að
setja upp þjófavamarkerfi og geyma
dýra muni í öruggri næturgeymslu. En
fram að þessu hefur félagið ekki gert
öryggisþætti aö skilyrði. Þetta hefur
verið afstaöa flestra félaganna en nú
er komið mun ákveðnara hljóð í
strokkinn.
Hjá Sjóvátryggingafélagi Islands
var okkur sagt að tryggingafélögin
muni nú taka til athugunar hvað hægt
er að gera til þess að fyrirbyggja svona
tjón. Hjá Tryggingu hf. kom fram að
tryggingafélögin þyrftu að taka hönd-
um saman um að veita alls ekki slíkar
tryggingar nema lágmarksöryggis
væri gætt, ekki sízt þar sem verzlað er
með dýra muni.
Hörð orð í
garð lögreglunnar
Aðfaranótt sL laugardags var brotizt
inn í skartgripaverzlun Jóhannesar
Leifssonar, á Laugavegi 30. „Það var
allt gull hreinsaö út úr verzluninni. Um
tjónið get ég ekki fullyrt, en segja
mætti mér að útsöluverð vamingsins
væri um ein milljón króna,” sagði
Jóhannes í DV í fyrradag.
Síöar segir hann: ,,Ég hef veriðmeð
þjófavarnarbjöllu í verzluninni, en hún
var ekki í gangi núna. Bjallan hefur
ekki veriðsettá.”
Jóhannes var harðorður í garö lög-
reglunnar: „Það á aö vera lögreglunn-
ar aö halda uppi reglu en það virðist
ekki vera vakt við Laugaveginn að
næturlagi. Þessi innbrot í gullvöm-
verzlanir hafa flest verið framin við
Laugaveginn eða Bankastræti. Það er
ekki nóg að keyra einu sinni eða tvisv-
ar eftir Laugaveginum að nóttu til í
lögreglubíl. Það verður að skipuleggja
vaktir gangandi lögreglumanna. Með-
an löggæzlan er ekki meiri bíðum við
bara eftir næsta innbroti. ”
„Víða er pottur brotinn,"
segir Bjarki Elíasson, yfirlög-
regluþjónn
,,Auk venjulegrar löggæzlu eram viö
með sérstakan mann, Grétar Norð-
f jörð, sem vinnur eingöngu að afbrota-
vömum á vegum lögreglunnar,” sagði
Bjarki Elíasson, fyrilögregluþjónn í
Reykjavík. „Grétar hefur þráfaldlega
bent, einmitt gullsmiöum og skart-
gripasölum, á nauðsynlegar varúðar-
ráöstafanir í þessum efnum, Iíkt og
hann hefur f arið í f jölmörg önnur f yrir-
tæki og fundaö með mönnum. Þótt
flestir hafi bragöizt vel við og gert úr-
bætur, er víða pottur brotinn.
I því sambandi má geta þess, að
margir þeirra, sem fyrir tjóni hafa
orðið, hafa látið þessar aðvaranir eins
og vind um eyrun þjóta. Hafa ber í
huga að í Reykjavík eru milli 40 og 50
skartgripaverzlanir. Við gerum okkar
bezta og m.a. er Grétar líka á sérstöku
nætureftirliti á óeinkenndum bíl, en
meira þarf ef duga skal.
Það er framskilyrði að öryggisráð-
stafanir verzlana og annarra fyrir-
tækja séu í lagi. Ekkert eftirlit getur
komið í veg fyrir innbrot, ef svo er
ekki.”
Hættunni
boðið heim
Baldur Ágústsson hefur sérhæft sig í
alhliða þjónustu á sviði þjófa- og
brunavarna. Fyrirtæki hans, Vari er
eina islenzka fyrirtækið sem eingöngu
veitir slíka fyrirgreiöslu. Baldri finnst
við eiga langt í land í þessum efnum:
,»Ekki bara gullsmiðir, heldur flest
íslenzk fyrirtæki bjóða hættunni heim.
Þetta er skiljanlegt vegna þess að inn-
brotsþjófar hér hafa verið fáir og smá-
ir. Hingað til hafa fíkniefni líka verið
svo til óþekkt hér á landi en nú eru þau
orðin hvati að innbrotum.
Annar orsakavaldur að slæmu
ástandi í öryggismálum fyrirtækja er
sá að tryggingafélögin hafa ekki gert
kröfur um fullkominn öryggisbúnað
þeirra, þrátt fyrir að eiga þar hags-
munaaðgæta.
Hér á Islandi hefur tíðkazt aö gull og
önnur verðmæti liggi bara á bak við
kannski 6 millimetra gler í lélega frá-
gengnum húsakynnum. Þetta er auð-
vitað aldeilis fráleitt. Allt of mörg
þessara fyrirtækja geyma síðan verð-
mæti sín í vel aðgengilegum hillum og
skúffum, í stað þess að koma þeim fyr-
ir í öruggum næturgeymslum, þótt
ekki sé annaö. Sumir bera því við að
það sé allt of mikil fyrirhöfn.
Ef við lítum nú á hvað tíðkast hjá
gullsmiðum erlendis, t.d. í London, þá
era þeir í fyrsta lagi í traustum húsa-
kynnum. Læsingar og skrár erutraust-
ar. Öryggisgler er í gluggum. Þjófa-
bjöllukerfi er tengt m.a. öllum glugg-
um og huröum. Jafnframt era öryggis-
net eða grindur fyrir öllum gluggum aö
næturlagi — jafnvel sumstaðar lika á
daginn. Auk alls þessa er verðmætum
komið fyrir í sérstökum öryggisnætur-
geymslum.
tslenzku tryggingafélögin hafa ekki
gefið öryggisráðstöfunum nægan
gaum hingað til. Þau hafa m.a. ekki
veitt fyrirtækjum, þar sem þess háttar
er í góðu horfi, neinn markverðan af-
slátt. Hvað þá að öryggisráðstafanir
séu almennt tryggingaskilyrði. Síöast
en ekki sízt er áríðandi aö þjófavamir
séu skipulagðar sem heild fyrir hvert
fyrirtæki.” -FG.
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Stungið af með Anker
Heimsókn Anker Jörgensen hingaö
til lands er mikil himnasending fyrir
Gunnar Thoroddsen forsætisráð-
herra. Nú, þegar bráðabirgðaráð-
stafanir rikisstjórnarinnar eru á
allra vörum er forsætisráðherra á
þeytingi vítt og breitt um landið meö
Anker. Á meðan Svavar og Stein-
grímur, Ragnar og Tómas, reyna að
halda uppi vörnum fyrir ríkisstjórn-
ina, skiptast þeir Anker og Gunnar á
gamansögum á yfirreið sinni. Gunn-
ar er ekki i kallfæri pressunnar og
svo einkennilega vill til að Pálmi
Jónsson og Friðjón Þórðarson guf-
uðu hreinlega upp um leið og ríkis-
stjórnin hætti við að springa. Af
þessu leiðir, að sjálfstæðismenn í
ríkisstjórn eru vart orðaðir við þær
óvinsælu ráðstafanir sem stjórnin
greiptil.
Ekki er vafi á, að vel fer á með for-
sætisráðherrunum tveimur. Anker,
þessi litli naggur, hefur sýnt það og
sannað á undanföraum árum að
hann er sleipur stjórnmálamaöur og
vinsæll meðal þegna sinna. Honum
hefur tekist á einhvern óskiljanlegan
hátt að halda þannig á spöðunum að
Danir bera höfuðið hátt þótt ástandið
sé ekki björgulegt. Landið er að
sökkva í erlendar skuldir og atvinnu-
leysið heldur stöðugt áfram að auk-
ast. Búið er að þjarma svo að efna-
mönnum í Danmörku með skattaof-
sóknum að þar má enginn eiga meira
en spjarirnar utan á sig. Alvarlegum
glæpum f jölgar óhugnanlega í Dana-
veldi og þar er líka vinsæl íþrótt að
gera út á styrktarkerfið.
Þrátt fyrir þessa óáran eru Danir
stórhrifnir af Anker Jörgensen.
Hann hvetur fólk til dáða og neitar að
gefast upp fyrir erfiðleikunum sem
við er að etja. Ekki er vafi á að Gunn-
ar Thoroddsen mun fara í smiðju
Ankers þessa dagana. Astandið hér
ætti ekki að koma þeim danska
ókunnuglega fyrir sjónir, nema hvað
atvinnuleysið vantar. En eflaust
verður þess ekki langt að bíða að við
jöfnum metin við Dani á því sviði
iíka.
Á meðan Gunnar heldur veislur til
heiðurs Anker og Pálmi og Friðjón
felast til fjalla, stígur Eggert Hauk-
dal fram á sviðið á nýjan leik. Bónd-
inn á Bergþórshvoli er nú endanlega
búinn að gefast upp á rikisstjórninni.
Hann tekur ekki í mál að styðja hana
lengur, jafnvel þótt lofað yrði að
byggja tvær nýjar brýr yfir ölfusá.
Hann er hreinlega ekki til viðtals um
frekari stuðning við stjóm sem hefur
innbyrðis menn á borð við Hjörleif
Guttormsson og Steingrim Her-
mannsson.
Eggert Haukdal henr oft orðið fyr-
ir aðkasti vegna stuðningsins við
ríkisstjóraina og hann óspart sakað-
ur um að hafa gert þennan stuðning
að söluvöra. Má vera að eitthvað sé
til í þvi en hvaða þingmaður hefur
hreinan skjöld hvað varðar stuðning
við aðgerðir eða aðgerðarleysi rikis-
stjóraa yfirleitt? En það er ekki vafi
á að yfirlýsingar Eggerts þessa dag-
ana munu falla í kramið h já kjósend-
um hans. Þeir eru ekki margir þing-
mennirnir okkar sem þora að láta
örla á nokkru sjálfstæði i orðum eða
gerðum. Þessir fáu sem ekki láta
teyma sig á asnaeyrunum í það óend-
anlega vekja eftirtekt og jafnvel að-
dáun. Og það er víst engin lygi þótt
sagt sé að fleiri stjóraarliðum en
Eggert Haukdal blöskrar flugmála-
stefna Steingrims og orkustefna
Hjörleifs.
Meðan Eggert lætur móðan mása
er ekkert lát á gleðinni hjá Gunnari
og Anker. Eflaust er Gunnar búinn
að þýða hin fleygu orð; Vilji er allt
sem þarf, á dönsku. Það getur hins
vegar vafist fyrir honum að skýra út
fyrir Anker að annars sé það nú fyrst
og fremst Haukdal sem hafi tekið
þessi orð bókstaflega, seint og síðar
meir.
Svarthöfði.