Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1983, Blaðsíða 31

DV. ÞRIÐJUDAGUR17. MAl 1983.
31
Sandkorn
Sandkorn
Sandkorn
Ingólfur Guðbrandsson
kannar samkeppnina.
Skoðuð sumar-
hús
Á laugardaginn var geröist
þaö í Hollandi, í sumarhúsa-
hverfl viö ströndina, að farar-
stjóra, sem vinnur hjá
Samvinnuferöum, bárust boð
um aö tveir íslendingar viidu
gjarna fá að skoöa húsin og
aöstœður þar í kring. Farar-
stjórinn hélt aö hér væru á
ferö kúnnar sem heföu orðið
seinir fyrir, en venjulega er
skipt á föstudögum, og brá
sér út. Hann kannaöist viö
annan islendinginn, sem
starfar hjá Arnarflugi, en
ekki hinn og gekk því til hans
og heUsaði honum. Farar-
stjórinn spurði manninn
hvers vegna honum hefði
seinkað en bætti því þó við að
auðvitað væri húsiö tilbúiö
fyrir hann engu aö síður. En
áður en fararstjórinn komst
lengra kynnti tslendingurinn
sig og sagöist heita Ingólfur
Guðbrandsson.
Það kom heldur á farar-
stjórann en aö lokum fékk
Ingólfur þó að skoöa þaö sem
hann lysti þar í hverfinu og
þakkaði hann fyrir sig og fór
viðsvo búið.
Eftir koníak...
Eftir að KópavogsvöUurinn
var opnaður finnst íþrótta-
fréttamönnum hvergi betra
að vera. Þar er í stúkunni sér-
leg starfsaðstaða fyrir þá og
þar að auki er þar framreitt
heitt kaffi líka eins og hver
vUl hafa. En á leik Víkings og
ÍA um helgina varð viður-
gerningurinn þó sérlega
höfðinglegur. Þá var frétta-
mönnum boðið upp á koníak
með kaffinu. Einn frétta-
mannanna varð hrærður og
spurði: „Kaffi og svo koníak.
Hvað kemur eiginlega
næst?”
„Stelpur,” var svarið.
Rekstrargrund-
völlur fundinn
i nýjasta tölublaði Lögbirt-
Lngablaðsins birtist firmatU-
kynning frá GuUbringusýslu
um stofnun samvinnu-
félagsins „HEPPNER”. Mun
félagið starfa að útgerð og
fiskvinnslu.
Það má ráða af nafninu
hvar finna á rekstrargrund-
völl þeirrar útgerðar.
Ekki í land-
búnaðinum....
Þessi litla saga kemur úr
félagsbiaði Kenuarasam-
bands tslands:
Kennslukona úti á landi,
sem var komin á þann aldur
að verða að hætta kennslu
vegna þess, sagði við
nemendur sina að nú færi að
styttast í þessu hjá sér. En
hún myndi hitta þau seinna
hjá Guði. Þá sagði einn
strákurlnn i bekknum: „Ekki
mig. Eg á að verða bóndi og
pabbi segir að landbúnaður-
inn sé að fara til helvítis.”
Hvaða frétta-
stofa?
i iþróttafrétt, sem nýlega
birtist í Timanum, var sagt
frá því að breska
knattspyrnuliðið Tottenham
hefði unnið Manchester
United með tveim mörkum
gegn engu. Síðan segir orð-
rétt i fréttinni: „Ekki var
getið um markaskorara á
fréttaskeytum.”
Þetta vakti óneitanlega at-
hygli þeirra sem fylgjast náið
með f jölmiðlum á islandi þvi
ekki hafði það spurst út áður
"ottenhanr
vann
lan. Utd?
Tottcnham vann Manchester United 1
I í leik í fyrstu deild ensku knattspymunn- I
l ar í gærkvöld 2-0.1.eikið var á heimavelli I
[ Tottenham, White Hart I.ane. Elcki var j
kgetið um markaskorara á frcttaskeytumJ
að Tíminn hefði samning viö
erlendar fréttastofur. En
kannski einhverjir velþenkj-
andi menn á öðrum
fjölmiðlum leyfi iþrótta-
fréttamönnum Timans að
kikja á strimlana af fjar-
ritunum.
Umsjón:
Ölafur B. Guðnason.
Kvikmyndir
Kvikmyndir
Kvikmyndir
Tónabíó, „Kæri herra mamma...”:
Langdregin
leiðindi
Tónabfó, Kœri herra mamma (La Cage Aux
Follos (Birds of a Father)).
Stjórn: Edouard Molinaro.
Handrit eftir leíkriti Joan Poiret.
Kvikmyndahandrit: Francis Vober, Edouard
Molinaro, Marcollo Danon, Jean Poiret.
Aðalleikendur: Ugo Tognazzi, Michel Serrault.
Tónlist: Ennio Morricone.
Fromloiðondi: Marcello Danon.
Þaö er erfitt að gera góða og gilda
grínmynd, mjög erfitt. Leiöin að
hlátrinum er vandfundin, hvað þá
vegurinn að endalausum bakföllum
áhorf- og tilheyrenda.
Ég brosti þrisvar að kvikmyndinni
,díæri herra mamma...” sem nú er
verið að sýna í Tónabíói og sem er
auglýst með þeim orðum; stórkost-
leg skemmtun... vekur óstöðvandi
hrossahlátur... dásamlegageggjuð...
og fullkomlega útfærð í öllum smá-
atriðum!
Síteringarnar hér að ofan eru
fengnar úr blaðadómum kvikmynda-
gagnrýnenda vestanhafs og eftir að
hafa skoðað þessa „stórkostlegu
skemmtun” verð ég að segja um þær
að annaðhvort er þar um að ræða
beinar þýðingarvillur eða
gagnrýnendur vestanhafs búa yfir
allt annarri kímnigáfu og
andstæðum fegurðarsmekk en ég hef
yfir að ráða.
Kvikmyndin , Jíæri herra
mamma...” verður dæmd hér með
einu orði: léleg. Þessi bandarísk-
fransk-ítalski bræðingur sem á að
höfða til hláturtauganna í manni er
svo afkáralegur og illa gerður í alla
staði að furöu vekur að einhverjum
skuli hafa dottið í hug að malla hann
saman í kvikmynd.
Fyrir það fyrsta er söguþráöurinn
ákaflega takmarkaður en því miður
teygður upp í einn og hálfan tíma á
hvíta tjaldinu. Umfjöllunarefnið er
tengt hómósexualisma í sinni ýkt-
ustu mynd. Greint er frá miðaldra
næturklúbbseiganda sem hefur síð-
ustu tuttugu ár verið í sambýli meö
kynbróður sinum á sama aldri. Þó
ólíklegt.megi virðast á þessi nætur-
klúbbseigandi son sem ku hafa
komiö undir í eina skiptið sem hann
átti mök viö kvenmann. En það var
fyrir rúmum tuttugu árum. Þegar
svo þessi sonur ákveður aö kvænast
inn í siðprúða fjölskyldu, þar sem
faöirinn er meðal annars formaður
einhvers siðaregluflokks, veröur
uppi fótur og fit því erfitt er að út-
skýra fyrir slíku fólki að aðstand-
endur hins verðandi tengdasonar séu
hommar og í þokkabót sé annar
þeirra eigandi í meira lagi djarfs
næturklúbbs.
Það fer mikið fyrir langdregnum
köflum í þessari atburðarás og í raun
hefði mátt stytta hana niður i
fimmtán mínútna sprell því
brandararnir í myndinni eru teygðir
svo mikið og ofnotaðir að þeir hinir
fáu sem hlæjandi er að missa algjör-
lega marks sakir sífelldra endur-
tekninga.
Ásamt leikstjóm er leikurinn
slakasti þáttur myndarinnar. Vissu-
lega er hlæjandi að því að sjá
„ósvikna hommatakta” af og til en
þegar leiktilþrif leikaranna sem fara
með hlutverk hommanna eru svo
takmörkuð sem raun ber vitni í
þessari mynd þá verður útkoman
leiðindi og ofleikur sem jaðrar við
fíflalæti. I þeim hlutverkum sem
ekki kalla á hommatilburði í „Kæri
herra mamma... ” hafa valist f remur
hæfileikasnauðir leikarar. Þetta á
einkum við þann mann er leikur for-
mann siöareglnaflokksins, en
„leikur” hans verður að teljast með
slökustu vitnisburðum um kvik-
myndaleik.
Sem fyrr segir er þessi bandarísk-
fransk-ítalski bræðingur léleg
kvikmynd. Þeim sem ætla sér að
hlæja í bíó er bent á aö reyna að
komast hjá því að sjá hana.
-Sigmundur Ernir Rúnarsson.
Franski kvikmyndaklúbburínn
endursýnir:
Lily elskaðu mig
Kvikmyndaklúbbur Alliance
Francaise endursýnir næsta
miðvikudags- og fimmtudagskvöld
frönsku góðmyndina „Lily, elskaðu
mig” sem gerð var árið 1974 af
franska leikstjóranum Maurice
Dugowson. Er þetta gert vegna
fjölda áskorana, en myndin hlaut
miklar vinsældir er hún var sýnd
áöurhérálandi.
Rétt er aö benda á að i þessari
mynd getur að líta leikarann Patrick
Dewaere — unga stjörnu í franskri
kvikmyndagerð síðastliðinna tíu ára
— en hann varð sér að aldurtila í
ágústmánuði 1981. Þótti Dewaere
einhver fremsti leikari Evrópu á
meðan hann lifði og þykir þáttur
hans í „Lily, elskaðu mig” mikils-
verður. Aðrir leikarar í myndinni
eru Jean-MichelFolon og Zouzou.
„Lily, eiskaðu mig” veröur sýnd í
E-sal Regnbogans áðumefnda daga.
-SER.
Kvikmyndir
Kvikmyndir
Kvikmyndir
NÚ RAKAR ÞÚ ÞIG
HVAR SEM ER
OG HVENÆR SEM ER!
Litla rakvélin frá Sanyo sér til þess að þú þarft ekki að koma
órakaður á stefnumót. Hún er það lítil, jafnframt því að gefa góðan
rakstur, að þú gengur bara með hana á þér (vegur aðeins 90 grörnm).
VELTIRHF @