Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1983, Blaðsíða 10
10
DV. ÞRIÐJUDAGUR17. MAI1983.
Útlönd
Útlönd
Útlönd
Útlönd
Útlönd
90 þúsund Volvo-bif reiðar seldar f Bandaríkjunum í ár:
SÆNSKIR BÍLAR VIN-
SÆUR í N-AMERÍKU
—Volvo og Saab eiga í erfiðleikum með að anna eftirspuminni
Sænskir bílar eru vinsælir í Banda-
ríkjunum um þessar mundir. Bæöi
Saab og Volvo eiga í erfiöleikum meö
að anna eftirspurninni þar. Bæði
þessi sænsku bifreiðafyrirtæki hafa
sett ný sölumet á fyrsta fjóröungi
þessaárs.
Volvo er án efa öflugast allra
sænskra fyrirtækja á Bandaríkja-
markaði og hefur velgengni fyrir-
tækisins haft mikil áhrif á tölumar
yfir sænskan útflutning. Af 12 millj-
aröa s.kr útflutningsandvirðis á
síðasta ári mátti þakka Volvo fyrir
35%.
Velgengni Volvo í Bandaríkjunum
hefur aukist mjög á allra síöustu
árum. Arið 1976 seldi fyrirtækið 40
þúsund fólksbíla og veltan nam 300
milljónum dollara. Á síðasta ári seldi
fyrirtækið 72 þúsund bíla og margt
bendir til þess að 90 þúsund Volvo-
bílar seljist í Bandaríkjunum í ár og
þar meö hefur fyrirtækið þegar náð
því marki sem það setti sér að ná
árið 1985.
Aðalvandamál fyrirtækisins nú
felst hreinlega í því aö anna hinni
gífurlegu eftirspum í Bandaríkj-
unum. Og nú þegar Volvo er farinn
að nálgast 100 þúsund bíla markið
kann nýtt vandamál að skjóta upp
kollinum. Bandarísk yfirvöld hafa
lagt fram tillögu um aö innfluttir
bílar sem fari yfir það mark á ári
veröi aö innihalda visst magn af
bandarískum hlutum. „Við emm þó
ekki áhyggjufullir vegna þessa.
Okkur hefur skilist að Reagan forseti
muni beita neitunarvaidi sínu gegn
þessari tiilögu. Ég hef ekki trú á að
við verðum beittir neinum inn-
flutningshöftum,” sagði Bjöm Ahl-
ström, yfirmaður Volvo North
Americas, ísamtali við fréttamenn.
Volvo er nú kominn í efsta sæti yfir
söluhæstu evrópska bíia í Bandaríkj-
unum, næst á undan Volkswagen og
Mercedes. Saab var í 7. sæti á síðasta
ári með rúmlega átján þúsund seldar
bifreiðar.
En það em ekki bara fólksbílar
sem Volvo seiur á Bandarikja-
markaði. Fyrirtækið stefnir að því
að hasla sér völl með strætisvagna
sína einnig. Fyrirtækiö hefur þegar
fengið pöntun á hundrað vögnum og
takmark þess er að ná undir sig
hálfum bandaríska strætisvagna-
markaðinum.
Svarti sauöurinn í Volvo-fjölskyld-
unni er vörubifreiðin, Volvo White.
Arið 1981 keypti Volvo sig inn á sex
prósent af bandaríska vörubifreiða-
markaðinum. Sú fjárfesting hefur
haft mikið tap í för með sér fyrir
Volvo. Talsmenn Volvo segja að
skýringin sé sú að International Har-
vester, helsti keppinautur þeirra,
freisti þess að ná undir sig markaðn-
um með því að selja bíla sína meö
tapi. Volvo-menn telja að Harvester
haldi ekki lengi út í þessum leik
sínum og reikna með að þegar á
næsta ári muni Volvo White einnig
skila hagnaði í Bandaríkjunum.
Um framtíöina segir Bjöm Ahl-
ström: „Ég tel að Volvo stafi meiri
hætta af samkeppninni við GM og
Chrysler heldur en við japönsku
bilana. Þróunin snerist viö aftur á
árinu 1981 þannig að stóru bíiarnir
tóku á ný að seljast betur en eyðslu-
grönnu smábílarnir. ”
-GA J, Luudi.
Pehr Gyllenhammar, forstjóri Volvo, hefur fyllstu ástæöu til að vera ánægður þessa dagana. Hér sést hann ganga
kampakátur á fund Olofs Palme forsætisráðherra.
Adelsohn
vlllVíet-
namstyrk
tilkaf-
bátavama
Ulf Adelsohn, leiðtogi sænska Hægri
flokksins, sagöi á stúdentafundi í
Lundi í síöustu viku að sænska stjómin
ætti aö láta af fjárhagsstuðningi sínum
við Víetnam eða a.m.k. minnka hann
verulega. „Segjum þeim að þeir fái
minni peninga vegna þess aö banda-
menn þeirra athafna sig í skerjagaröi
okkar,” sagði Adelsohn meðalannars.
Sænska stjómin hyggst í ár styðja
Víetnam með 365 milljónum s.kr. Adel-
sohn segir að stjómin eigi að taka
a.m.k. 50 milljónir s.kr. af þessum
peningum og verja til kafbátavama.
Aðspurður um afstöðuna tii Nató
sagði Adelsohn aö það heimskulegasta
sem Sviar gætu gert í þeirri aðstöðu
sem þeir væru nú í væri að halla sér að
Nató. „Þaö er ekki til friðsamari þjóö
en Svíar og við förum ekki fram á
annaö en fá að lifa í friði. En einmitt
þess vegna þurfum við að styrkja
vamir okkar,” sagöi Adelsohn enn-
fremur.
-GAJ, Lundi.
Palme
færað
bjóða
uppá
áfengi
Olof Palme og aörir sænskir ráöherr-
ar mega nú á ný bjóða gestum sínum
upp á áfengi í opinberum veislum.
Sænska þingiö samþykkti það á dögun-
um meö 176 atkvæöum gegn 121.
Ekki hefur mátt bjóða upp á vín í
opinberum veislum í Svíþjóð frá 1980
er þingið samþykkti frumvarp þess
efnis. Utlendir gestir hafa á stundum
gert grín aö þessari samþykkt þingsins
og fundist undarlegt að fá sérrí meö
kaffinu í stað koníaks eins og tíðkast
víðast hvar annars staöar.
Svíar hafa sem kunnugt er fengið orð
á sig fyrir aö vilja leysa öll sín vanda-
mál með því að banna en einhver
merki þess sjást upp á síðkastið að þeir
séu smám saman aö snúa af þeirri
braut.
GAJ, Lundi.
Deilt um tæknivæðingu i sænskri blaðaútgáf u:
GRAFÍSKIR LEGGJAST
í ÓÞEKKTAINFLÚENSU
Miklar truflanir hafa orðið á út-
gáfu tveggja stærstu dagblaða Sví-
þjóðar, Dagens Nyheter og Ex-
pressen, að undanförnu. Blöðin hafa
margsinnis komið út upp á síðkastið
þannig að stórir hiutar þeirra hafa
veriö auglýsingar einar og jafnframt
hefur það borið við, cinkum með
Dagens Nyheter, að ekki nema hluti
upplagsins hefur komið út.
Ástæður þessa má rekja til skyndi-
legs heilsubrests í liði grafískra
sveina. Inflúensa sú er herjað hefur
á þá er að því leyti undarleg að hún
bítur ekki á aðrar starfsstéttir og
ekki hafa grafískir séð ástæðu til að
leita til læknis vegna þessa krank-
leika. Þá hefur þaö einnig verið áber-
andi að hinir grafísku sveinar hafa
ekki getað unnið ncma á hálfum
venjulegum starfshraða þegar þeir
hafa mætt til vinnu og þarf því engan
að undra þótt erfiðlega hafa gengið
með útgáfu stórblaðanna tveggja.
Það hefur auðvitað ekki dulist að
„sjúkleiki” grafísku sveinanna
sænsku á rætur sínar að rekja tii
deilna þeirra við vinnuveitendur sína
um hvernig skuli staðið að því að inn-
leiða nýja tækni við blaðaútgáfuna.
Eins og allir vita eru nú komnar til
sögunnar tölvur sem unnið geta
mikið af því starfi sem verið hefur í
höndum grafískra sveina og prent-
ara áður. Þessi staðreynd hefur víða
um heim leitt til erfiðleika og deilna
og vandamálið virðist engan veginn
leyst hér í Svíþjóð.
Á tímabili leit þó út fyrir að a.m.k.
tímabundin lausn væri fundin á
þessu máli í Svíþjóð er samtök blaða-
útgefenda gerðu friðarsamkomulag
viö stéttarfélag grafískra sveina.
Samkomulagi þessu var ætlað að
tryggja vinnufrið og var í því kvcöið
á um að hugsanlegur ágreiningur
skyldi leystur án stríðsaðgerða.
Blaðaútgefendur segja nú að
grafíska stéttarfélagið hafi með
„veikindum” sínum að undanförnu
brotið gegn friðarsamkomulaginu og
aðgerðirnar séu í raun tilræði við lýð-
ræðið í landinu. Þeir benda á að rétt-
urinn til blaðaútgáfu hafi vcrið
tryggður í sænsku stjórnarskránni í
um tvö hundruð ár og sýni það best
hversu mikilvægur hann sé álitinn
fyrir lýðræðið í landinu.
Blaðaútgefendur hótuðu að segja
upp friðarsamkomulagi sínu við
Grafíska stéttarfélagið ef það tæki
ekki skýrt og skorinort afstöðu gegn
„skemmdarstarfsemi” félaga sinna.
Það hefur félagið nú gert og hvatt fé-
laga sína til að láta af „veikindum”
sínum. Blaðaútgefendur eru þó ekki
fyliilega ánægöir þar sem útgáfa
blaðanna hefur ekki verið tryggð
þótt eðlileg mæting hafi verið í liði
grafískra. Vinnuþrck þeirra virðist
nefnilega ekkí eölilegt.
Ekki er því séð fyrir endann á
þéssu deilumáli frekar en víða ann-
ars staöar. Sture Ring, formaður
Grafíska stéttarfélagsins, sagðí í
sjónvarpsviðtali á dögunum að
grafískir sveinar í Svíþjóð vildu alls
ekki standa í veginum fyrir því að ný
tækni gæti hafið innreið sína. Þar
stæði þvert á móti á blaðaútgcfcnd-
um. Blaðaútgefendur svara því hins
vegar til að þcir hafi ckki efni á að
innleiða hina nýju tækni nema þeir
geti samtímis mínnkað launakostn-
aðinn og því verði talsverð fækkun í
liði hinna grafisku sveina að eiga sér
stað. Deilan stendur um hversu mikil
sú fækkun eigi að vera. Blaðaútgef-
endur benda á að hvergi sé meiri tví-
verknaöur en í blaðaútgáfu og megi
það rekja til óraunhæfra krafna
grafískra sveina sem kref jist þess að
vinna störf sem blaðamenn gætu
leyst af hendi.
Þó undanfarna daga hafi útgáfa
blaðanna gengið nokkuð betur en
áður er ljóst að endanleg lausn á
þessu viðkvæma deilumáli er ekki
fundin.
GÁJ, Lundi.
Feldt
hefur
ákveðið
4% verð-
bólgu
Kjell-Olof Feldt, fjármálaráðherra
Svía, hefur ákveðið að verðbólgan í
Svíþjóö skuli á árinu 1984 einungis vera
4%.
Feldt segir að ef veröbólgan haldi
áfram að vera í kringum 10% markið
muni það auka mjög á erfiðleikana í
sænskum þjóðarbúskap á næstu árum.
En ríkisstjórninni er þaö höfuðnauð-
syn ef hún á að ná þessu marki sínu aö
fá verkalýðssamtökin í lið með sér.
Komi til alvarlegra átaka á vinnu-
markaðinum á næsta ári eins og óttast
hefur verið má ljóst vera aö ríkis-
stjórnin veröur aö gefa markmið sitt
upp á bátinn. Sósíaldemókratar ráða
hins vegar lögum og lofum í verkalýðs-
hreyfingunni þannig að alls ekki er úti-
lokað aö Palme takist að fá hreyfing-
una til að hafa hægt um sig er kemur
að launasamningum á næsta ári.
Gunnlaugur
A. Jónsson
skrifarfrá
Svíþjóð