Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.1983, Side 43

DV. MÁNUDAGUR 29. ÁGUST1983.
43
Sandkorn Sandkorn Sandkorn
Vatnahestar
Mannl er spurn, svona í
allri hrossaræktarumræð-
unni — og alveg burtséð frá
öilu tali um fækkun í hrossa-
stofninum — hvort ekki hafi
, vaknað hugmyndir í tíðarfari
eins og í sumar um að flytja
inn graða flóðhesta tii þess að
laga íslenska hestakynið að
rikjandi aðstæðum?
ast þeir að
Þorleifur Ananíasson,
handknattieiksmaður með
KA, hefur birt í ýmsum blöð-
um grein þar sem hann
kvartar yfir þvl að reykvísk
lið tæU aUa bestu leikmenn
landsbyggðarinnar til sín og
gerl handknattleiksíþróttinni
erfitt fyrir að þrífast utan
Stór-Reykja víkursvæðisins.
Þetta er að sjáUsögðu
mikið tU rétt hjá ÞorleUi og
eins og lið i boltaíþróttum
ganga með grasið í skónum
eftir efnilcgum ieikmönnum
hljóta menn að fara að efast
um það að aUir iþróttamenn á
isiandi séu áhugamenn.
En élíkt hafast þeir að
handboitamenn og fótbolta-
menn á Akureyri. Með fót-
boltaUði Þórs á Akureyri
leika 5 ieikmenn að sunnan og
ekki eru þelr mikið færri með
KA. En ekki heyrast fótboita-
menn að sunnan kvarta.
ölium þeim skara viðunandi
kennslu. 1 viðtaU við Morgun-
blaðið er haft eftir Guðmtmdi
Magnóssyni háskólarektor
„að vegna þessa væru fyrlr-
sjáanleg einhver vandkvæðl
vegna fjárskorts, en líklega
yrði hægt að ieysa vandann
með einhverjum erfiðlelkum
fenglst fé tU úrbóta á
húsnæði”.
Þaðergott þegarhægter
að leysa vanda með erfiðleUc-
um!
Sagan endurtek-
ur sig
1 því gagnmerka ritsafni,
íslenskri fyndni, sem Gunnar
frá Selalæk gaf út fyrtr löngu,
er m.a. að finna skemmtilega
sögu af þingeyskum bænda-
höföingja, sem ekki var mjög
hrifinn af þessu langskóla-
gengna fóiki. Var eftir houum
haft að honum þætti þaö ekki
neitt sérstakt gáfnamerki að
þurfa að lesa sér tU um alla
skapaða hiuti á bókum.
Það sem hinn þingeyski
bændahöfðingi átti við er að
brjóstvitið sé betra en bók-
vitið. Þessi saga þótti fyndin
fyrir nokkrum áratugum. Nú
hefur hún endurtekið sig.
I sjónvarpinu á laugardag-
inn var sýnd kvikmyndin
Rokk í Reykjavik. Þar var
fléttaö saman „tóniist” og
viðtaisbútum við fremjendur
hennar. Meðal þeirra var
ungur maður, hörkulegur á
svip, að mestu snoðkUpptur
um koUinn, en það af hári
hans sem óklippt var var
greitt upp í kamb, í svip-
uðum stO og Uncas og Móhik-
anamir tíðkuðu einu sinni.
Ungi maðurinn sagði að jafn-
aldrar hans væro betri en
fuUorðna fólkið, sem væri
uppfuilt með skoðanir sem
það hefði fengið úr bókum!
Liklega er hann ættaður úr
Þingeyjarsýslunum drengur-
inn.
ihaldið
sundrað?
„Tökum þátt í baráttu
kvenna um allan heim,” segir
í fyrirsögn á baksíðu
ÞjóðvUjans á fimmtudag. Og
í undirfyrlrsögninni segir:
„! andstöðu við utanríkis-
stefnu Sjálfstæðisflokksins,
segja Bessí Jóhannsdóttir og
HaUdóra Rafnar.”
Það þarf eflaust mikinn
kjark tU þess að ganga svo á
svig við vilja flokksins en
það er sUt tUvinnandi fyrir
frlðinn.
Merkileg
tafla
Þessi tafla birtist í Morgun-
blaðinu á föstudag með grein
um bikarúrsiitaleik Akraness
og Vestmannaeyja í fótbolta.
Það skemmtUega vlð töfluna
er það að ekki er ijóst við
' hvort liðlð er átt. Ef liðin hafa
leUdð saman aUs 35 leUti og
annaö unnið sautján sinnum
getur hitt liðlð ekkl hafa
tapað sextán sinnum, eða
þannig.
Umsjón:
Oiafur B. Guönason.
haf-
erfiöleikum
Nú gerist ástand erfitt í
lyfjafræði í Háskóla íslands.
Fjöldl nemenda mun hafa
tæplcga þrefaldast frá því á
síðasta ári og ekki fyrirsjá-
anlegt að hægt verði að veita

Kvikmyndir Kvikmyndir
Regnboginn, 1 Myndrænn leikur
ANNAR
p,ws; 1 er gleður augað
Regnboginn, salur A.
AIMNAR DANS (ANDRA DANSEN);
Stjórn: Lárus Ýmir Óskarsson.
Handrit: Lars Lundholm.
Kvikmyndun: Göran Nilsson.
Aóalleikendur: Kim Anderzon, Lisa Hugoson,
Sigurður Sigurjónsson, Hans BredefekJt,
Tommy Johnson, Göte Fyhring.
Tónlist: Jan Bandel.
Framleiöandi: Per Berglund og Jonas Cornell
fyrir sœnsku kvikmyndastofnunina.
„Eins og vítamínsprauta í rass-
inn,” heyrði ég mann segja er hann
kom út af frumsýningu Annars dans í
Regnboganum síðastliðinn föstudag.
Og vel má taka undir þessi orð
mannsins. Þau lýsa ágætlega þeim
áhrifum sem þessi kvikmynd Lárus-
ar Ymis Oskarssonar hefur á áhorf-
endur.
Annar dans er einstaklega smekk-
lega unnin kvikmynd. I öllu sínu lát-
leysi stafar af henni hlýju, fegurð og
umfram allt einlægni þeirra sem að
henni störfuðu.
Þetta er róleg mynd en samt hvílir
með henni einhver innri kraftur. Það
er margt að brjótast um í öðrum
dansi, margt sem togast á, en iðu-
legaferþaðleynt.
Kvikmyndatakan í myndinni er fá-
dæma góð. Þar eru ekki fetaðar
troðnar slóöir, heldur nýjar og fersk-
ar. Myndmálið er látið ráða, miklu
fremur en talmálið. Kvikmyndavél-
inni er beitt af stakri næmni í
atriðum myndarinnar. Hún leikur
sér að sjónarhomum, fjarlægöum og
blæbrigðum birtunnar. Þetta gerir
Annan dans að svo myndrænu verki
að áhorfandinn fær ekki annað en
hrifist. Hann verður snortinn af
öllum þeim möguleikum sem kvik-
myndavélin sýnir, ailri þeirri hug-
kvæmni og kannski ekki síst hug-
rekki sem er að baki þessara vinnu-
bragða.
Að öörum þáttum myndarinnar
ólöstuðum held ég að það sé einmitt
þetta faglega kvikmyndamál verks-
ins sem gerir það svo einstakt og
frumlegtsemþaðer.
Lárus Ýmir hefur valið þá leið að
sýna þetta verk sitt í svarthvítu. Eitt
og sér gerir þaö myndræna þátt
verksins enn eftirminnilegri en hefði
hún verið í lit. Kontrastar hinna and-
stæðu póia, svarts og hvíts, eiga viö
efnisinnihald myndarinnar. Þeir
eiga við hinn innri kraft og það sem
togast á, undir rólegu yfirborði
Annars dans.
Söguþráður myndarinnar getur
hvorki talist flókinn né stórbrotinn,
enda hefur maður það á tilfinning-
unni út myndina að hún sé fremur
myndrænn leikur kvikmyndavélar
en stíft skorðuðsöguleg frásögn.
Þetta er ljóð, varla saga. Og þaö er
vottur fyrir hrynjandi í uppbyggingu
efnisþráðarins, skírskotanir og lík-
ingar.
Annar dans segir frá tveimur
konum. Anna er önnur þeirra. Hún er
ýmsu vön, er léttlynd en hörð í horn
að taka. Og í meira lagi stelsjúk. Hin
er Jo (sefína), nýbylgjustelpa sem
er róleg og dreymhuga. Hún safnar
brotum úr raunveruieikanum inn á
segulband og myndavél. Jo er tíu
árum yngri en Anna. Tilviljun leiöir
þessar ólíku stöllur saman og þær
ferðast í norðurátt á gömlum bíl.
Þetta verður einskonar landkönn-
unarferðalag hjá þeim um breytilegt
landslag þar sem á vegi þeirra veröa
undarlegir og einmana menn. Þær
lenda í ýmsum óþægindum í
samskiptum sinum við þá og það um-
hverfi sem þær fara um. Og bregðast
mismunandi við.
Kim Anderzon og Lisa Hugoson
leika þessar stöllur og á þeim hvílir
langmestur hluti hins leikræna í
myndinni. En þær rísa vel undir
þeim þunga, enda eru þær báöar
einstaklega góðar leikkonur.
Kim Anderzon þekkja íslenskir
kvikmyndahúsagestir úr myndunum
Göta Kanal og Sóiarlandaferð sem
sýndar voru hér fyrir tveimur árum
eða svo. Kim er afar öguð leikkona
og í meira lagi fjölhæf sem slík. I öðr-
um dansi gerir hún Önnu mjög góð
skil, persónusköpun hennar og lát-
bragð er í fyllsta máta sennilegt. A
afar sannfærandi hátt sýnir hún
áhorfandanum inni líf örvæntingar-
fullrar konu sem hefur reynt flest í
þessum heimi og virðist vera komin í
þrot.
Lisa Hugoson er ekki vön kvik-
myndaleik, enda mun Jo í öðrum
dansi vera fýrsta stóra kvikmynda-
hlutverk hennar til þessa. Einkum
hefur hún fengist við sviðsleik frá því
hún lauk kvikmyndanámi sínu. Það
er þó ekki aö sjá að þetta sé frum-
raun hennar fyrir framan kvik-
myndavélina. Eg efast um að reynd-
ari kvikmyndaleikari hefði gert
betur í hlutverki Jo en hún. Hún nær
slíkum tökum á hiutverki sínu að Jo
stendur eftir sem sérstaklega skýr
og eftirminnilegur karakter í mynd-
inni.
Samleikur þessara tveggja leik-
kvenna í öðrum dansi er sem annað
yfirbragð myndarinnar, fágaður og
smekklegur. Þær ná vel saman og
sýna með afdráttarlausum hætti
hvernig þær ýmist dragast hvor að
annarri eða hrinda frá. Hversu þær
eru í raun ólíkar en verða samt sem
áður hvor annarri nákomnari eftir
því sem á líður.
Um aðra ieikendur Annars dans
verður ekki sagt annaö en þeir skili
því litla sem þeir fá að sýna af sínum
hæfileikum með ágætum hætti. Þeir
falla óneitanlega í skuggann af þægi-
legum en markvissum leik Lisu og
Kim. Vert er samt aö geta þáttar Sig-
urðar Sigurjónssonar í myndinni.
Hann leikur útúrdrukkinn mann og
er sem slíkur afar eðlilegur sem í
sjálfu sér er leiksigur. Það vita það
allir sem reynt hafa aö eitt það erfið-
asta í leik er að leika drukkinn mann
svo trúverðugt sýnist.
Annar dans gleður augað. Þetta er
einhver myndrænasta kvikmynd
sem lengi hefur verið sýnd hér.
Hugrekkið að baki hennar, ferskleik-
inn og ekki síst einlægnin við gerð
hennar, er slík að áhorfandinn er
snortinn þegar hann stígur upp frá
myndinni.
Þetta í lokin. Takk,tárus,fyrir að
sýna okkur hvers kvikmyridin er
megnug, hversu margar nýjar leiöir
er enn hægt að fara í henni — ef þorið
er fyrir hendi.
-Sigmundur Erair Rúnarsson.
Kvikmyndir
Borgarnes:
Ráðstefna
um iðnþróun
í strjálbýli
Iðnþróun í strjálbýli er verkefni nor-
rænnar ráðstefnu sem haldin verður í
Borgamesi dagana 29.—31. ágúst. Þar
hittast í fyrsta sinn og bera saman
reynslu sina þeir aöilar á Norðurlönd-
um sem af opinberri hálfu vinna að efl-
ingu iðnaðar og sjá um tækniþjónustu
og ráðgjöf utan stórborgasvæðanna.
A Norðurlöndunum öilum er nú
unniö aö því og taiiö aðkaiiandi að
auka fjölbreytni atvinnulífsins í strjál-
býli og þá fyrst og fremst með því að
efla iðnað og fjölga smáfyrirtækjum.
Mikilvægur liöur í þessari viðleitni er
að veita hagræna og tæknilega ráðgjöf
og upplýsingar á sviði framleiðslu og
rekstrar.
Samstarfsnefnd lun iðnráðgjöf í
landshlutunum (SIL) stendur að
ráðstefnunni af Islands hálfu og skipu-
leggur hana, en formaður SIL er
Hörður Jónsson, framkvæmdastjóri
Þróunardeildar Iðntæknistofnunar Is-
lands. Á ráðstefnunni verða flutt
nokkur erindi frá hverju landi, en
síöan unnið í hópum. Hópverkefni
verða um tækniþjónustu við smáfyrir-
tæki, atvinnuþróun og stofnun fyrir-
tækja, nýsköpun og dreifingu tækni-
þekkingar og um iðnvæðingu í dreif-
býli. Einn hópurinn mun sérstaklega
taka fundarstaöinn, Borgames, fyrir
sem dæmi og ræða skilyrði til iönvæð-
ingar í bæ af þeirri stærð. —JGH.
Fjármálaráðuneytið:
Heimilar meira
af tollf rjálsum
varningi
Fjármálaráðuneytiö hefur heimilaö
hækkun á verðmæti á tollfrjálsum
varningi sem ferðamenn og farmenn
mega koma með til landsins frá út-
löndum.
Upphæöin, sem ferðamenn hafa
mátt kaupa fyrir um borð í flugvél,
skipi eða í fríhöfninni, var 2.400 krónur
en sú upphæð fer nú upp í 3.200 krónur.
Af þessum 3.200 krónum má andvirði
matvæla, þar sem talið sælgæti, vera
800 krónur í stað 600 króna áður.
Skipverjar á millilandaskipum, svo
og flugliöar, mega nú hafa með sér við
komuna til landsins vaming fyrir allt
að 800 krónum í stað 600 króna ef þeir
hafa verið 20 daga eða skemur í
ferðinni. Fyrir lengri ferð en 20 daga
mega þeir koma meö vaming til lands-
ins fyrir 2.400 krónur og ef þeir eru
lengur í ferðinni en 40 daga fer
upphæðin upp í 3.200 krónur.
Sérstakar reglur giida um magn
áfengis og tóbaks sem ferðamenn og
farmenn hafa heimild til að taka með
sér inn í landið umfram fyrrgreindan
varning en þær hafa ekki breyst. -klp-