Dagblaðið Vísir - DV - 13.09.1983, Blaðsíða 4

4
DV. ÞRIÐJUDAGUR13. SEPTEMBER1983.
ÖKULEIKNIBFÖ—DV:
Spennandi og jöfn keppni i íslands-
meistarakeppni ökuleikninnar
Islandsmeistarakeppni og jafn-
framt úrslitakeppni ökuleikni
Bindindisfélags ökumanna og DV
var haldin sl. laugardag.
Keppnin var mjög erfið og spenn-
andi. Hún hófst fyrir hádegi með um-
ferðarspumingum. Aðeins einn þátt-
takandi haföi þær allar réttar, það
var Fríöa Halldórsdóttir er varö
Islandsmeistari í kvennariðli í fyrra.
Eftir fyrri umferð á þrautaplaninu
voru tveir keppendur efstir og jafnir
með 178 refistig. Það voru þeir Jón S.
Halldórsson, Islandsmeistarinn í
fyrra, og Ámi Oli Friðriksson,
Islandsmeistari 1979, ’80 og ’81. Eftir
fyrri umferð í kvennariðli var Auöur
Yngvadóttir efst og fast á hæla henni
var Fríða Halldórsdóttir en aðrir
keppendur vom mun aftar. Það gat
því allt gerst í seinni umferðinni. Þó
fór það svo í kvennariðlinum að Auð-
ur sigraöi, fékk 467 refsistig og er því
Islandsmeistari í ökuleikni 1983.
önnur varö Fríða Halldórsdóttir
með 492 refsistig og í þriðja sæti varð
Kristín Garðarsdóttir meö 545 refsi-
stig.
I karlariðli var spennan enn meiri
og þegar Jón S. Halldórsson haföi
ekið í gegn var hann samtals með 340
refsistig og hafði hann bætt sig um 11
sekúndur frá fyrri umferð. Það var
því ljóst að Ámi yrði að taka á öllu
sínu ef honum ætti að takast að
sigra. Arna varð þó á ein klaufavilla
í brautinni og þegar upp var staöið
kostaði hún hann Islandsmeistaratit-
ilinn. Hann fékk 348 refsistig en 10
refsistig voru gefin fyrir þessi mis-
tök Ama. Því hlaut Jón S. Halldórs-
son Islandsmeistaratitilinn annaö
áriö í röð. Arni varð annar og i þriðja
sæti varö Einar Halldórsson frá Isa-
firði með 406 refsistig. Keppendur í
þremur efstu sætunum hafa ekki
möguleika á að verða fulltrúar Is-
lands í norrænu ökuleikninni sem er
ungmennakeppni á aldrinum 18—25
ára og því varð að velja fyrstu
keppendur á þeim aldri og urðu það
Björn Björnsson frá Egilsstöðum og
■Magnús Hermannsson er keppti á
Húsavík í sumar. Hvoragur þeirra
hefur farið út fyrir landsteinana áð-
ur og verður því eflaust spennandi
fyrir þá aö fara og auðvitaö vonum
við að þeim gangi vel í norrænu
keppninni og þeir verði Islandi til
sóma. Verðlaunaafhendingin fór
fram aö Hótel Esju er keppendur
höföu snætt veglegan kvöldverö er
tryggingafélagið Ábyrgð hf. bauð
upp á.
I keppninni kepptu allir á eins
bílum og vora þeir frá bílaleigunni
Geysi og kunnum við þeim bestu
þakkir fyrir aö lána þessa bíla endur-
gjaldslaust til keppninnar. Verðiaun-
in í úrslitakeppninni voru gefin af
VéladeiM SlS en byggingarvöruversl-
unin Burstafell gaf farandbikarana í
báöum riðlum. Að lokum vill
Bindindisfélag ökumanna færa öll-
um þeim aðilum þakkir er lögöu
hönd á plóginn til að hægt væri aö
halda keppnimar í sumar og ekki
síst Islandsmeístarakeppnina.
EG.
Sigurvegarar Islandsmeistarkeppninnar ásamt fulltrúum isianas i norrænu
ökuleikninni.
Þrautiraar í íslandsmeistarakeppninni voru mjög erfiðar enda saman komið
einvalalið ökuþóra.
Ferðamálaráð veitir viðurkenningu:
HARALDUR J. HAMAR
HLAUT FJðLMIÐLABIKARINN
„Þessi bikar er veittur sem viöur-
kenning af hálfu íslenskra aðila fyrir
málefnaleg skrif um ferðamál,” sagði
Heimir Hannesson, formaður Ferða-
málaráös lslands, er hann afhenti í
gær Haraldi J. Hamar, útgefanda og
ritstjóra Iceland Review, fjölmiðlabik-
arráðsins.
Er þetta í annaö sinn sem bikarinn
er veittur og að þessu sinni fyrir árið
1982.
I ávarpi sem formaður Feröamála-
ráðs héit við þetta tækifæri sagði hann
það hafa verið samdóma ákvörðun
þeirra sem um hefðu f jallað að veita
Haraldi bikarinn að þessu sinni. Tíma-
ritið Iceland Review hefði veitt víð-
tæka landkynningu þau ár sem það
hefði verið gefið út. I því hefðu verið
kynnt með eftirminnilegum hætti:
menning, þjóðlíf, saga og bókmenntir
á Islandi. Það hefði því í höndum
Haralds gegnt víðtæku kynningarhlut-
verki sem Feröamálaráð vildi þakka
fyrir með veittri viðurkenningu.
Tímaritið Iceland Review var fyrst
gefið út 1963 undir stjóm Haralds J.
Hamars og Heimis Hannessonar. Það
vill því svo skemmtilega til aö ritið á
tuttugu ára útgáfuafmæli um þessar
mundir.
-JSS
Heimir Hannesson, formaður Ferðamálaráðs, afhenti Haraldi J. Hamar fjói-
miðlabikarinn. Einnig afhenti Heimir ritstjóranum persónulegan minjagrip
„sem þú getur notað á skrifborðið hjá þér”, eins og hann komst að orði.
-DV-mynd Helgi
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Fjármálaráðherra mótar efnahagsstefnu
Albert Guðmundsson, fjármála-
ráðherra, stendur nú í ströngu í
margvíslegri sparnaðaraðgerð við
samningu fjárlaga. Virðist sem hið
margþætta ríkiskerfi æpi meira og
hærra út af niðurskurði en launþegar,
sem hafa þó orðið að taka á sig sinn
hluta af almennum samdrætti. Hið
furðulega er að fjármálaráðherra
virðist standa nokkuð einn í ríkis-
stjórainni, m.a. vegna þess að ein-
stök ráðuneyti verða að hugsa betur
um pyngjuna en hingað til, og ekki
þýðir að koma á miðju ári, og vera
þá búin með fjárveitingu ársins og
óska eftir aukafjárveitingum. Þetta
hefur verið venjan, en fjármálaráð-
herra mun vilja brjóta hana niður,
sem eölilegt er, því að ekkert þýðir
að setja fjárlög ef menn geta síðan
vaðið inn og út um ríkiskassann að
vild á miðju ári, af því að enginn hef-
ur hirt um að halda sig við fjárhags-
áætlanir. Angi af þessu hefur komið í
ljós vegna skuldamáia einstakra
skóla, en forráðamenn þeirra verða
alveg hissa, þegar ekki er hægt að
borga reikning fyrir umframeyðslu á
liðnu ári. Svo virðist sem fréttaflutn-
ingur af svona óreiðu beinist að því
að telja almenningi trú um, — hinum
raunverulegu greiðendum, — að al-
veg sé ótækt að skólastjórar og
skólanef ndarf ormenn skuli ekki vera
frjálsir að eyðslu opinbers fjár. En
menn spyrja á móti: Til hvers er
fjárlagagerð?
Albert Guðmundsson létti af
skatti á ferðamannagjaldeyri í sum-
ar, og var þá bragðið við og talað um
að ekki munaði hann um að svipta
ríkið tekjustofnum. Eitthvað diguaði
stjórnarandstaðan í málinu, þegar í
ijós kom að t.d. kjósendur Alþýðu-
bandalagsins fóru í feröalög eins og
aðrir, til að létta sér upp á erfiðu
sumri. Skattur af ferðamannagjald-
eyri nam engum teljandi upphæðum,
en verkaði eins og refsiskattur á þá,
sem vildu sækja sólskinslöndin heim.
Annað skipti þó meira máli: Það er
ekki leyfilegt að skrá hér tvöfalt
gengi og veldur erfiðleikum í sam-
skiptum við þá, sem við þurfum að
leita til um fyrirgreiðslu erlendis.
Slíkir aðilar voru hér fyrir skömmu
til viöræðna, vegna þess að skuldir
okkar eru orðnar hrikalegar, —
nema 60% af þjóðartekjum. Þessir
innheimtumenn segja skýrt og
skorinort, að við verðum að koma
lagi á fjármálin og lækka verðbólg-
una. Þeir hafa haft samskonar orð
við aðrar stórskuldugar þjóðlr eins
og Brasiliumenn og Mexikana. Vlð
getum nefnilega ekki lifað i
sérislenskum draumum hér heima
með skuldir upp á 60% af þjóðartekj-
um hjá alþjóðlegum peningastofnun-
um.
En það er auðvitað ekki nóg að Al-
bert Guðmundsson geri sér Ijóst, að
vinsældaskuldir fyrri rikisstjóraa
verða léttar i maga þjóöarinnar ef
ekkert er að gert. Rikisstjórain ÖU
verður að skUja, að tU þess er ætlast
af henni að hún snúi þessum dæmum
við. Hún getur ekki sótt á vinsælda-
miðin á meðan, en það virðist henni
næsta blöskranlegt, enda era marg-
ar hendur á móti þegar tU undan-
sláttar kemur. Hér á árum áður var
oft minnt á örlög Nýfundnalands út af:
smávægUegum atriðum. Nú biasa
þau við fáist ríkisstjórnin ekki tU að
standa einhuga að þeirri fjárlaga-
gerð sem hafin er.
Með fjárlögum er að vænta breyttr-
ar efnahagsstefnu. Annars staðar
mótast hún ekki. Þess vegna brýtur
nú mjög á Albert Guðmundssyni,
fjármálaráðherra, sem verður að
koma fjárlögum sínum fram og fá
þau samþykkt af samherjum sem
draga lappirnar, og forustu stjóraar-
andstöðu, sem telur að stóra stundin
nálgist, þegar hægt verður að yfir-
taka stjóra á landi, sem misst hefur
efnahagslegt sjálfstæði sitt. Stjóra-
arandstaðan bendir á að Albert hafi
aðeins verið að minnka tekjumögu-
leika með því að afnema skatt af j
ferðamannagjaldeyri. Nú hefur hann
tekið upp annað sjálfsagt mál, sem
er að ákveða að ríkið greiðl vexti af
skuldum. Það er óþarfi að margvís-
legur stofnanahroki fái að starfa
vaxtalaust.
Vextirnir veröa til þess að opin-
berir aðilar munu fara sér hægar í
eyöslu. Négu lengi hafa menn orðið
að þola að ríkið skuldaði þeim fé á
sama tima og þeir hafa verið hund-
eltir með refsivöxtum af hinu opin-
bera, þótt þeir hafi átt nógar inni-
stæður hjá ríkinu til aö greiöa refsi-
vaxtaskuldirnar. Má í því sambandi
nefna að helstu tekjur Gjaldheimt-
unnar eru refsivextir. Þá eru dæmi
þess að menn hafi verið sviptir um-
ráðum yfir eignum sínum á sama
tima og opinber stofnun hefúr skirrst
við að greiða viðkomandi stóra
skuld, sem búin var að liggja um
tima án nokkurra vaxta.
Þótt erfitt sé í ári er alveg ástæðu-
laust að reka ríkið á ósanngirai.
Svarthöfði