Dagblaðið Vísir - DV - 13.09.1983, Blaðsíða 16

16 •
DV. ÞRIÐJUDAGUR13. SEPTEMBER1983:
Spurningin
Finnst þér að f æra
ætti skoðun bif reiða
frá Bif reiðaeftirlitinu
til einkaaðila?
Hildigunnur Friðjónsdóttir húsmóðlr:
Já, og ég tel að þá gengi fljótar að fái
bílinn skoöaðan.
Unnur Gréta Ketilsdóttir húsmóðir:
Eg hef bara ekki hugsað út i það, ann-
ars tel ég að hún væri betur komin hjá
bifreiöaverkstæðum.
Ragnar Sigurjónsson sjómaður
(Hvammstanga).: Já, það á aö gera,
bílarnir yröu athugaðir betur ef verk-
stæðin fengj u að gera þetta.
Ásta Möller hjúkrunarfræðingur: Já,
að sjálfsögðu, ég tel að þeir sem reka
verkstæðin geti gert þetta alveg eins
vel og fljótar en málum verður að haga
svo að þeir beri ábyrgð á því sem þeir;
gera.
Sigurjón Einarsson húsasmlður: Nei.j
Ég er hræddur um að það yröi erfittí
þegar bílar eru hálfónýtir hjá fólki ogi
peningamálin fara að spila inn í þá
held ég að verkstæðunum sé vart
treystandi.
Björn Sveinbjörnsson, starfsm. Iðn-j
tæknistofnunar: Alveg spuminga-
laust, það myndi auðvelda aUa af-,
greiðslu.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
LÖGREGLANí
ÓLAFSVÍK
SKAUT HUND-
INN MINN
— og mér sárnar það m jög
Einar Þór Einarsson, HeUisbraut 13,
HeUissandi, skrifar:
j Fimmtudaginn 1. september skaut
llögreglan í Ólafsvík hundinn minn án
nokkurrar ástæðu.
Forsaga þessa voðaverks er sú, að
við eigendurnir týndum honum á há-
degi þennan fimmtudag. Hann hafði
farið í næsta þorp, Ólafsvík, en þar var
tík á lóöaríi sem nokkrum sinnum
hafði verið komiö með tU HeUissands.
Síðdegis þennan dag mun hafa verið
hringt tU lögreglunnar í Olafsvík og
henni tjáð aö hundur væri laus þar í
j bænum. Síöar um kvöldið, um kL 21, var
aftur hringt til lögreglunnar og sagt að
hundur hefði bitið dreng. Fór þá lög-
reglan af staö, sá hundinn minn og var
hann umsvifalaust tekinn í bU lögregl-
unnar og skotinn, síðan hent beint á
haugana.
Viö eigendumir vissum ekkert um
þetta og leituðum hundsins allan
fimmtudaginn, föstudag og laugardag.
Við þorðum aUs ekki aö hringja í lög-
regluna vegna þess að við vorum svo
hrædd um aö hún myndi taka hann og
skjóta enda varð sú raunin á. Við vor-
um minnug þess að fyrir um það bil ári
höfðu þeir lokkað tU sín lítinn hvolp og
skotið hann strax. En á laugardeginum
vorum við orðin úrkula vonar um aö
finna hundinn svo við hringdum í lög-
regluna. Þeir þóttust ekki hafa séð
hann. Stuttu seinna hringdu þeir þó og
sögöust hafa skotið stóran gulan hund,
mjög líkan labrador. Sögðu þeir að
hann hefði bitið dreng svo þurft hefði
að flytja hann tU læknis. Einnig að
hundurinn hefði verið aö hræða börn á
gæsluveUinum.
En sannleikurinn er sá að hundur-
„Hundurínn minn var vinsællaf öllum sem umgengusthann,"skrifar Einar
Þór Einarsson, Heiiissandi.
inn var aldrei á gæsluveUinum og
hræddi þar af leiðandi engan þar. Það
var heldur aldrei farið meö drenginn
til læknis. Við höfum fjölda vitna sem
hafa séð hendur drengsins og geta vott-
að að þar voru engin för, hvorki eftir
bit né glefs. Höfum við undir höndum
myndir sem sanna þetta. Enda hafði
engin kæra borist frá foreldrum
drengsins sem átti aö hafa verið bitinn.
Eg er afskaplega sár yfir þessum
atburði. Hundinn hafði ég átt í sjö ár
og bæði mér og öllum sem umgengust
hann þótti mjög vænt um hann. Þetta
var í fyrsta skipti í árin sjö sem hann
komst í hendur lögreglu enda hafði
hann aldrei gert neinum eitt né neitt.
Aö lokum vil ég geta þess að málinu
er ekki lokið því ég ætla að kæra lög-
regluna fýrir verknaðinn. DV hafði
samband við lögregluna í Olafsvík sem
staðfesti að kæra hefði borist en vildi
að öðru leyti ekki tjá sig um málið að
svo stöddu.
AÐ BYRJA Á
ÖFUGUM ENDA
— f rystihús nauðsynlegra en banki
á Raufarhöfn
Garðar Björgvinsson, útgerðar-
' maður á Raufarhöfn, skrifar:
, Um þessar mundir er verið að byggja
sjálfstæðan banka á Raufarhöfn ásamt
einbýlishúsi fyrir bankastjóra með til-
heyrandi húllum-hæi.
Hús þessi eru gerð úr steineining-
um, aðfluttum, sem settar eru upp af
aðkomumönnum í nætur- og helgidaga-
vinnu.
Það er Landsbanki Islands sem
stendur fyrir þessum framkvæmdum.
En ég kalla þaö aö byrja á öfugum
enda að hef ja rekstur banka í þorpinu
á undan byggingu nýs f rystihúss.
Á Raufarhöfn er frystihúsið Jökull.
Það er gamalt og fyrir löngu úrelt enda
rekið á framlengdum undanþágum.
Þar eyðileggst hráefni í allstórum stíl
vegna alls ófullnægjandi aöstæðna.
Tel ég rekstur frystihúsa sem Jökuls
allhættulegan þjóðarhag því gæða-
stimpill á fiskafurðum, seldum erlend-
is, mun nú vera okkar eina hálmstrá í
harðnandi samkeppni á þessu sviði.
Þess skal getið að þrátt fyrir alls
óviðunandi ástand frystihússins og
heilsuspillandi aðstæður hefúr fisk-
vinnslufólk á Raufarhöfn hlotið viður-
kenningar fyrir góða vinnu og vandaða
vöru. Þetta fólk á skilið að fá mann-
sæmandi vinnuaðstöðu.
Skreiðarverkun Jökuls er fram-
kvæmd í ryðguðum bárujámsskúrum,
sem komnir eru að falli og gætu reynst
fólki hættulegir í miklum stormi. Eg
stórefa að þeir menn sem standa fyrir
þessari bankabyggingu á Raufarhöfn
séu með öllum mjalla, ef þeir hugsa
Frá Raufarhöfn.
sér að grundvalla rekstur bankans á
ónýtu frystihúsi og ryðguðum báru-
járnsskúrum.
Lífsbarátta er hörð á Raufarhöfn.
Eg tala af reynslu því ég hefi saman-
burð. Vörur em dýrari en annars stað-
ar þekkist og orka til húshitunar fjár-
frek á löngum vetrum. Jöfnun á húshit-
unarkostnaöi var lofaö fyrir seinustu
alþingiskosningar, af öllum flokkum
nema Bandalagi jafnaðarmanna, ef ég
man rétt, en allir kannast við efndirn-
aráþvísemööru.
Á Raufarhöfn er starfrækt bankaaf-
greiðsla í tengslum við Landsbankann
á Akureyri. Hefur svo verið um nokk-
urra ára skeið og gefist vel, enda
stendur fyrir henni traustur maður á
staðnum, sem þekkir fólkið og allar að-
stæður. Sé ég engra breytinga þörf þar
á.
Eg geri mér Ijóst að Landsbankinn
er sjálfstæð stofnun, en við erum ein
þjóð, Islendingar, og allir vita hve er -
lendar skuldir em miklar á hvert höfuð
í landinu. Höfum við efni á eða leyfi til
að haga okkur eins og fífl í fjármál-
um?
BEIÐISIM-
ANUM í
38 MÍNÚTUR
Heimir Gíslason, Drangsnesi, hrbigdi:
Eg var að reyna að ná sambandi við
Bílaborg — varahlutaafgreiðsluna.
Stúlkan á skiptiborðinu bað mig að
bíða og þaö gerði ég — frá kl. 13.22—14.
Þá voru liðnar 38 mínútúr og þolin-
mæði mín gjörsamlega þrotin. Mér
datt þá í hug að kvarta við ykkur.
Þeir hjá Bílaborg tóku að vísu
númerið mitt og ætla aö hringja í mig
seinna, blessaöir vinimir!
En ég held þeir séu alltof fáliðaðir i
varahlutaafgreiðslunni. Þetta er að
vísu ekki í fyrsta sinn sem ég verð var
viö það. Mazda eru einhverjir mest
seldu bílar landsins — og þeir verða að
fjölga starfsfólki í varahlutaþjónust-
unni í samræmi við það.
Það er svekkjandi að þurfa aö biöa lengi i simanum
hringt e r milli landshluta.
— ekki sist þegar