Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.1983, Qupperneq 4

4
DV. MANUDAGUR 31. OKTÖBER1983.
Sandeyjarslysið:
Leit engan árangur borið
Björgun skipsins undirbúin
Leitarmenn á leið út úr Reykjavikurhöfn með björgunarskipinu Gísla J. Johnsen.
DV-mynd S.
Um helgina hefur verið leitaö án árangurs að
bátsverjunum sem fórust er Sandey n hvoifdi
við Engey á föstudagsmorgun. Einnig hefur
verið unniö við að undirbúa tæki til björgunar á
skipinu þar sem það marar við Engeyjarrif.
A laugardag leituðu sex sjóflokkar björgunar-
sveitarfélagsins með f jörum á slöngubátum og
gengu fjörur inn um sund og út um eyjar allar.
Auk þess leitaði þyrla Landhelgisgæslunnar TF
GRO úr lofti. Leitin bar engan árangur.
Um hádegi á sunnudag var farið með björgun-
arskipið Gísla J. Johnsen og tvo slöngubáta út
að Engey. Átti að legg ja mesta áherslu á leit við
Engey og Engeyjartaglið. Veður hefur hamlað
nokkuð við leitina en á laugardag tókst að fara
nokkuð vel yfir svæðið.
Fyrirtækið Könnun hf., eigandi skipsins, hefur
um helgina mestmegnis hugað að tækjum til að
undirbúa björgunina. Að sögn Þóris H. Kon-
ráðssonar, framkvæmdastjóra fyrirtækisins, er
ætlunin að nota flotkrana frá Reykjavíkur- og
Hafnarf jarðarhöfh til að koma Sandey II á rétt-
an kjöl. Kranarnir hafa ekki verið notaðir í
mörg ár og þarf því að gera viö þá áöur en þeir
verða notaðir. Þórir sagöi að Sandey hefði lagst
á hliðina strax fyrstu nóttina og bæst í hana sjór.
Stútar hefðu verið settir á botn skipsins til að
dæla í súrefni til aðstoðar við björgun þess.
1 morgun átti að skoöa skipið með aðstoö kaf-
ara frá Köfunarstöðinni hf. sem hafa ótakmark-
að súrefni, síma og sjónvarp til aðstoðar við
rannsóknina.
-SGV.
Landsfundur Samtaka um kvennalista:
MIKIÐ FJÖR
í UMRÆÐUM
,,Nú standa yfir umræöur um stefnu-
yfirlýsingu og þaö hefur verið miki f jör
í þeim umræðum,” sagði Guðrún Agn-
arsdóttir, formaður þingflokks Sam-
taka um kvennalista, er DV ræddi við
hana á yfirstandandi landsfundi í gær.
Landsfundur Samtaka um kvenna-
lista hófst á laugardagsmorgun. Mörg
mál lágu fyrir fundinum, svo sem
skipulagsmál um innra starf samtak-
anna, lagabreytingar, stefnuyfirlýsing
og skipulagning á framtíöarstarfi. Á
laugardag var innrás Bandaríkja-
manna í Grenada m.a til umræðu.
Samþykktu landsfundarmenn ályktun
þar sem innrásin var fordæmd og
íhlutun stórþjóðar í málefni smáþjóöar
varmótmælt.
1 gær var stefnuyfirlýsing samtak-
anna til umræðu, eins og fyrr sagði, og
var hún síðasta máliö á dagskrá.
Landsfundinn sóttu um 80 konur víðs
vegar af landinu. Var gert ráð fyrir að
honumlykisíðdegisígær. -JSS.
Fjörugar umræður urðu á landsfundi Samtaka um kvennalista sem haldinn var um helgina. Á meðfylgjandi mynd,
sem tekin var á landsfundinum, má m.a. sjá þrjá þingmenn samtakanna, þær Sigríði Dúnu Kristmundsdóttur,
Guðrúnu Agnarsdóttur og Kristínu Haildórsdóttur. DV-mynd Bjarnleifur.
Svo mælir Svarthöfðs Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Með kveðju frá Svarthöfða
Þá er komið að nokkrum timamót-
um h já okkur hérna í svarta hominu.
Svarthöfði þarf aö taka sér fri um
sinn til að slnna öðrum og aökallandi
störfum, en hann kemur aftur og
mun þá væntanlega halda áfram að
benda á eitt og annað i þjóðfélaginu
án tillits til stjómmála, trúar-
bragða, fjármála eða sauðaelgnar
landsmanna. Svarthöfði hóf göngu
sina í Tímanum fyrir f jöldamörgum
árum og kvaddi þá lesendur sina
með pompi og prakt einhvera tíma á
árinu 1972. Síðan gerðist það fyrir
hátt í áratug að Tíminn blrti grein
undir þessu gamla dulnefnl. Það
þótti ekki nógu gott og þess vegna tók
Svarthöfði slg tU og hóf að birta
greinar í Visi með hjálp nokkurra
manna, og hefur þeim verið haldið
úti með sama hætti síðan, fyrst í Visl
og siðan í DV. Á þeirrl göngu hefur
Svarthöfði elgnast stóran hóp and-
stæðinga og ekki minni hóp
stuðnlngsmanna. Sjálfur er Svart-
höfði elns og Jóhann Iandlausl. Hann
styðst ekkl við flokk eða sjónarmlð
ritstjóra og útgefenda, þótt þessir
aðUar teljl út af fyrir sig rétt að birta
þættina, og umbera þá um leið skrif,
sem þeim eru ekki aðskapi.
Auðvitað gerist það í langflestum
tUfeUum, að viðkomandi aðUar séu
sammála Svarthöfða, enda væri tU
litUs að birta slíkan þátt, sem gengi
alla daga gegn skoðunum og vUja
þeirra, sem hafa fyrir því að ritstýra
og reka blöð. En það er inntak frjáis-
lyndis að umbera aðrar skoðanir en
sínar eigin. Svarthöfði vUl fyrir sitt
leyti þakka gott samstarf þann tíma,
sem hann hefur komið út í Vísi fyrst
og siðan DV, og væntir þess að hann
hitti fyrlr hressa menn og frjáls-
lynda, þegar hann byrjar að nýju
eftir nauðsynlegan fritima.
Einstaka aðUar hafa löngum gert
mikið úr því hver skrifaði þessa
þættl. Vlrðist elns og á því velti
meira en hvað í þeim stendur. Þessir
þættir hafa verlð skrifaðlr á ábyrgð
ritstjóra, og reynt að haga svo tU að
þelr fengju ekkl stóra dóma. Veit
Svarthöfði ekki tU þess að hann hafl
valdið slíkum skrokkskjóðum á rit-
stjóra, og má það merkUegt heita.
Hann hefur jafnvel sloppið við
áminningar frá ábyrgðarmönnum sín-
um, þótt þær hefðu eflaust verið
þarfar. Greinar Svarthöfða era svo
sem ekkert heUagra manna tal, og
menn hafa oft og tíðum snúist gegn
þeim af nokkmm alvöruþunga og
svarað þeim á prenti. Það feUur í
góðan jarðveg, enda er umræða
nauðsynleg.
Erfitt hefur verið að finna höfunda
að þáttum Svarthöfða, enda hafa
margir um vélað á löngum tfma. En
seeia má að þættirair hafi verið
undir einskonar samræmdri stjóm.
(Af þeim ástæðum er það frí komið,
sem nú er að byrja, að um frekarl af-
skipti af þáttunum getur ekki verið
að ræða í bUl af hálfu viðkomandi, og
ósanngjarat að ætlast tU þess að
þættirnir geti komið út meðan svo er,
einkum þegar haft er í huga aö einn
maður hefur verið tUnefndur sem
höfundur þeirra öðram fremur.
Við þakkláta lesendur vUl Svart-
höfði segja, að vonandi halda þeir
vöku slnni áfram. Að þjóðfélagi
okkar hafa sótt um sinn aðfengín
stefnumið og tUlærðar hugsanlr, sem
eiga ákaflega lítið erindi við ey-
þjóðina. Þessar aðfengnu áráttur
hafa síast um aUt þjóðfélaglð, enda
er lögð áhersla á þær í skólum, og
þær munu fara vaxandl. Á mótl
kemur að ekkl er auðvelt að vera lítil
eyþjóð með nasir flenntar eftir öUum
straumum og stefnum, sem aðrar
þjóðlr og öðravisl tlleinka sér sem
einskonar heimsmeðui. Er þá vert að
hafa i huga að sama gUdlr um austur
eða vestur. Það er orðlð nánast ævi-
starf að vera tslendingur, og engum
gengur það betur með eftlröpun.
Þess vegna skulum við um sinn vera
í nokkra andófl fyrir hönd erfða
okkar og framtíðar.
Svarthöfði vUl svo að lokum, áður
en hann fer i fríið, þakka liðsmönn-
um sínum, sem skrifað hafa þessa
þættl, fyrlr drengUega penna, og
væntir liðsinnis þeirra síðar melr.
Svarthöfði.