Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1984, Side 14

fií
14
.í-eer haijhai x huoaciumám va
DV. MÁNUDAGUR 2. JANUAR1984.
Menning
Menning
Menning
Menning
Menning
UPPRENN-
ANDIORG-
ANISTI
Orgcltónleikar Björns Steinars Sólbergssonar í
Kristskirkju í Landakoti 26. desember.
Efnisskrá: Johann Sebastian Bach: Prelúdi i C-
dúr, Sálmaforleikur „In dulci Jubilo", Slá þú þú
hjartans hörpustrengi, Pastorale; L. Cl. '
d’Aquin; Noöl nr. 10; Olivier Messiaen: La
nativité du Seigneur; M. Dupró: Variations sur
un Noel.
Ungur organisti, Bjöm Steinar
Sólbergsson, kvaö sér hljóös annan í
jólum meö tónleikum í Kristskirkju í
Landakoti. Bjöm Steinar mun hafa
hleypt heimdraganum eftir nám hér
heima og numiö á Italíu og í
Frakklandi þar sem hann er enn við
nám. Bjöm Steinar ber glögg merki
þess skóla er hann nemur viö en ber
ekki síöur vitni góðri grunnskólun
heiman frá. Af svo ungum
organista aö vera er hann óvenju
sjálfstæöur í leik sínum. Stíll hans
einkennist af nákvæmum leik og
geislar af þrótti. I meöferð sinni á
Bach minnti hann um margt á
jöfurinn Pál Isólfsson. Einhversagöi
víst aö þaö væri þversögn viö það
sem að framan var sagt um franskan
skóla organistans. Vel má vera aö í
því sé um aö kenna hve sterklega
túlkun Björns Steinars á sálmfor-
leiknum „In dulci jubilo” höföaöi til
barnsminnis undirritaös, en ein-
hvern veginn tengir maöur þennan
Tónlist
Eyjólfur Melsted
fagra sálmforleik viö doktor Pál og
aftansöng á aöfangadagskvöld.
En þaö var fyrst og fremst með
hnitmiðuðum leik sínum í Fæöingu
frelsarans eftir Messiaen sem Björn
Steinar sýndi hversu upprennandi
organisti hann er. Þaö er hreint ekki
á hvers manns færi aö koma
flóknum hljómmynstrum Messiaens
svo skýrt til skila. Messiaen, eitt
mesta trúarskáld tuttugustu aldar,
lætur ekki deigan síga. Hálfáttræöur
upplifir hann frumsýningu á nýjustu
óperu sinni, „Heilagur Franz frá
Assisi” á fullveldisdegi Islendinga
síðastliðnum.
Fylgi Bjöm Steinar Sólbergsson
þeim árangri sem hann hefur þegar
náö trúveröuglega eftir, má mikils af
honum vænta og er þá ekki úr vegi aö
ætla að hann orki að bera með sér
ferska vinda í islenskum organleik.
-EM.
STORD

Storö — Heimur í öðru Ijósi.
3. hefti 1983,1. árg.
Þriöja hefti tímaritsins STORÐAR
kom út fyrir jólin. Þaö er glansandi
fínt eins og hin fyrri heftin, stórvel
geröar myndir og texti saminn af
kunnáttumönnum. Forsíða: Félagar
úr Svörtu og sykurlausu, ljósmynd
Páll Stefánsson, stærö: 80 bls., efni:
Laxness heimsóttur, Svart og sykur-
laust, Hérað í þjóðbraut, Ljóöið og
skáldið, Séra Hanna María, Langvían,
Steinka stál, Tíska. Utgefandi:
SAMEIGNARFELAG Almenna bóka-
félagsins og Haralds J. Hamars (Iceland
Review).
Þaö má segja aö í þessu hefti sé
vandað til orösins ekki síöur en til
útlits og mynda. I löngu og
bráöskemmtilegu samtali Illuga
Jökulssonar viö Halldór Laxness fáum
viö margt nýtt aö heyra því skáldið
tæmir sig aldrei. Halldór endurnýjast
„Að vera meðhöndl-
uð eins og skítur”
Sextán dagar í september.
Höfundar: Bibi og Franz Berliner.
Pýðandi: Sigurður Á. Friðþjófsson.
Útgefandi: Svart á hvitu, 1983.
Pía og Brjánn eru 15 ára unglingar,
(ekki 16 og 17 eins og segir á baksiðu).
Bæöi eru alin upp hjá öðru foreldri sínu
á hálfgerðum hrakhólum. Bæði hafa
verið undir verndarvæng félagsmála-
stofnunar. Bæði vel gefin en njóta sín
lítiö í skólanum, einkum stendur
Brjánn tæpt sökum lélegra mætinga.
Heimilisaðstæöur þeirra eru þó mjög
ólíkar. Brjánn hefur alist upp á flakki
meö fööur sínum og þarf oft aö vera
einn þegar hann er aö vinna. Aðstæöur
Píu eru öUu erfiðari. Hún hefur fylgt
móður sinni sem búin er aö lifa í þrem-
ur hjónaböndum og eignast jafnmörg
böm. Móðirin hefur stundaö bjórkrám-
ar betur en bömin svo aö heimilis-
Bókmenntir
Hildur Hermóðsdóttir
haldiö lendir aö mestu leyti á Píu. Hún
er ófrjáls og veröur aö beygja sig undir
óstillt skap mömmu sinnar og tauga-
ÍFARARBRODDI
AFMÆLISGETRAUN I
Dregið verður í fyrsta hluta afmælisget-
raunar Vikunnar, um skemmtisiglingu
fyrir tvo um Karíbahaf með Maxim Gorki,
12. janúar.
Skilafrestur er til 6. janúar.
Þeir sem hyggjast freista gæfunnar, þegar dregið verður
um þennan vinning, sem er 120 þúsund króna virði, er
eindregið ráðlagt að póstleggja getraunaseðlana nú þegar og
eigi siðar en 6. janúar.
Til þeirra sem ekki eru enn orðnir þátttakendur í ieiknum:
Þið getið enn fengið blöðin með getrauninni á mörgum
blaðsölustöðum og hjá afgreiðslunni Þverholti 11, sími 27022.
Munið: Hver seðill gildir sjálfstætt. Þeir sem hafa sent alla
seðlana fimm eiga fimm seðla i pottinum.
Og þessir fimm seðlar gilda áfram þegar dregið verður um
næsta vinning: Ferð fyrir tvo til Mallorca og tvo til Ibiza.
Takið þátt i léttum leik — enginn veit hvar heppnin ber
niður.
Ath.:
Nýir áskrifendur á höfuðborgarsvæðinu
geta fengið blöðin send heim vikuna 2.-6.
janúar gegn greiðslu áskriftargjalds.
Hringið í síma 27022 kl. 9—18.
veiklun. Þegar bókin hefst er Pia aö
missa þolinmæðina á þessu öllu sam-
an, ekki síst vegna þess að enn einn
karlmaðurinn er aö flytja inn til móöur
hennar.
Nú kynnu margir aö halda aö hér
væri á ferðinni vandamálabók í nei-
kvæðustu merkingu þess orös. Svo er
þó alls ekki. Þó aö bókin fjalli um
vanda þessara ungbnga af mikilli
alvöru þá er hún hæfilega bjartsýn og
skemmtileg aflestrar.
Leiðir Brjáns og Píu liggja í fyrsta
skipti saman þessa septemberdaga
sem bókin gerist. Þau laðast strax
hvort aö ööru, veröa hrifin. Þegar þau
kynnast veröa þau hvort öðru mikils
virði, enda eiga þau margt sam-
eiginlegt og skilja hvort annað.
„Maöur erfir peninga, völd, eignir,
.. . maður getur líka erft fátækt,
valdaleysi, eignaleysi.” (175). Hiö
síöartalda hafa þau bæöi erft, en les-
andinn er skilinn eftir meö þá spum-
ingu hvort þau geti meö sameiginlegu
átaki dregiö hvort annaö upp.
„Kannski á hárinu, en skítt meö þaö.”
(175).
Höfundarnir sýna persónur
bókarinnar frá fleiri en einni hliö.
Sagan gerist á heimilum þeirra, í
skólanum og á félagsmálaskrif-
stofunni. Félagsráögjafinn Malla
Möller er ein persóna sögunnar. Hún
hefur reyndar lika sín persónulegu
vandamál (vinnuálag sem heimili
hennar þolir ekki), en hún leggur sig
mjög fram í málum skjólstæöinga
sinna. Ur skýrslum Möllu fær les-
andinn aö vita um fortíð aöalper-
sónanna.
Allar persónur sem koma viö sögu
eru skýrar og trúverðugar. Einkum er
mamma Píu eftirminnileg meö sitt
veika geö. Hún veltir öllu yfir á dóttur
sína, sem tekur viö þunganum og
buröast meö hann uns hún hefur öölast
nægan þroska og kjark til aö rísa upp.
Táknrænt fyrir hvaö stelpur veröa oft
aö taka á sig heima og eru lokaöar inni
í þokkabót vegna ótta viö aö þær veröi
óléttar. Frelsi Brjáns þó aö þaö hafi sín
vandamál hjá honum, er líka táknrænt
fyrir frelsi karlmannsins.
Þetta er hin læsilegasta unglinga-
bók. Viðburðarík, einkum hvaö varöar
mál Píu, ágætlega skrifuö og
spennandi þegar maöur hefur kynnst
persónunum.
Þýöing Sigurðar Á. Friðþjófssonar
er á liflegri og eölilegri íslensku miöað
viö talaö mál. En þaö má finna nokkra
galla á henni einkum þann að oft er
málfar ekki nægilega vandað.
„Yfirhöfuö” er t.d. leiöinlegt aö sjá á
prenti og ég hef ekki fyrr heyrt aö fólk
„hljómi” á einhvern sérstakan hátt.
Oftar en einu sinni kemur þetta fyrir
t.d. á bls. 147, móöirin er aö hringja í
félagsráðgjafann út af Píu: „Hún
hljómar ööruvísi. Hressari.” Mér
sýnist aö hér sé átt viö að þaö sé gott í
henni hljóðið. Fleiri galla mætti nefna
en oftast er þýöingin þægileg aflestrar.
-HH.,