Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.1984, Side 16

16
Spurningin
Hvað ert þú að gera
til New York?
Stefán Bjarnason yfirflugvélstjóri: Eg
þarf að fara til Denver í flugþjálfun.
Eg stoppa bara í N.Y. í eina nótt, en,
vildi að ég gæti verið þar lengur.
Ólafur Jónsson aðstoðarframkvæmda-
stjóri: Eg er ekki að fara til N.Y. Eg er
að fara til Pennsylvaniu að skoða fisk-
réttaverksmiðju SIS. Hefði kosið aö
fljúga beintþangað.
Ásta Ríkharðsdóttir myndlistarnemi:
Ég er í námi þar, búin að vera á annað
ár. N.Y. getur verið heillandi, það fer
eftir hverju maöur er aö sækjast eftir.
Sólveig Bjarnadóttir kvikmynda-
gerðarnemi: Eg er aö læra kvik-
myndagerð þar, N.Y. er besti staöur-
inn til þess. En það er erfitt aö búa'
mannsæmandi lífi þar.
Sæmundur Guðmundsson fisktæknir:
Skipta um flugvél. Eg er á leið til
Harrisburg. Eg ætla ekki að stoppa í
N.Y. en ég hefði áhuga á því. Eg hef nú
komið til N.Y., en ég get varla sagt að
ég kunni vel við hana.
Gunnar Ásgelrsson, forstjóri: Sofa
þar, í þann stutta tíma sem ég stoppa
þar. Ætla að fara til Florida að slappa
af. Ég hef ekki gert það í mörg ár,
maöur er alltaf á fleygiferð vegna við-
skiptaferöanna.
DV. ÞRIÐJUDAGUR 7. FEBRÖáRÍ984.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Hundamenn i borginni eru ófáanlegir til að hlýða lögum, segir bréfritari.
Þessi litli lætur sér fátt um finnast þvi sennilegast er myndin tekin úti á
landi.
HUNDADAGAR
í REYKJAVÍK
Áðalheiður Jónsdóttir skrifar:
Ymsir merkisatburðir hafa gerst í
höfuðborginni í þessum fyrsta mánuði
ársins: Kona nokkur er látin laus úr
varðhaldi, vegna vinsamlegra tilmæla
fjármálaráðherra. Tildrög fangelsis-
vistarinnar voru þau að konan átti
hund sem hún var með á heimili sínu
þrátt fyrir hundabann í borginni og
heldur en greiöa tilskilda fjársekt
kaus hún aö sitja inni i nokkra daga og
konan segist reyndar ætla að eiga sinn!
hund af því að hana langi að eiga hund.
Ráðuneytisstjórinn í dómsmálaráðu-
neytinu virðist alveg niðurbeygöur yfir
þessu öllu saman og gefur þá yfirlýs-
ingu í f jölmiölum aö þaö sé ekki venja
að lögunum sé framfylgt. Þetta hafi
gerst fyrir hrein mistök. Vonandi færir
hann þetta nú allt saman inn í möpp-
urnarsínar.
Fjármálaráöherra auglýsir sig sem
hundamann í borginni og fær síðan
kæru fyrir að brjóta lög. En Albert
verður ekki svarafátt og segir að þetta
sé reyndar 12 ára gömul tík sem hann
ætli sér aö eiga svo lengi sem hún geti
lifað og fremur en hlýða lögum muni
hann fara úr landi með sína tik.. .
Vilja nú ekki allir Islendingar vera svo;
góðir að sameinast í bæn og óska þeim
fararheilla og langra lifdaga þar úti?
En borgarstjóri Reykjavíkur lætur
hendur standa fram úr ermum eins og
hans var von og vísa og hefur í hyggju
að leyfa hundahald í borginni fyrst
hundamenn með Albert í fararbroddi-
eru ófáanlegir til að hlýða lögunum.
Eftir valdatöku Davíðs í borgar-
stjórn minnir mig að einhverjir hafi
fundið upp á því að kalla Reykjavík
Davíðsborg. Ef borgarstjóra tekst að
lögleiða hundahald í Reykjavík gegn
vilja mikils meirihluta borgarbúa
sýnist mér liggja í augum uppi að rétt
sé að sanna enn betur eignarrétt hans
á borginni og kalla hana Hunda-
Davíösborg. Og þannig virðist það nú
eiga fyrir borginni okkar að ligg ja eftir
valdatöku íhaldsins aö fara algjörlega
í hundana og hreint og beint verða
hundunumaöbráö.
isima
86611
múli
kl. 13
og 15
eða
Varahlutir:
Mikill
verðmunur
6770-1755 skrifar:
Mér finnst ekki stætt á öðru en að
vekja athygli á lífsreynslu er ég varð
fyrir í síðustu viku'.
Mig vantaði kúplingsdisk í bifreið
og fór í varahlutaverslun viðkom-
andi umboðs og keypti hlutina fyrir
kr. 7.026,00.
Svo vildi til að annar viðskipta-
vinur var við hlið mér og spuröi
hverju það sætti að varahlutir hér
væru oft allt að því þrefalt dýrari en í
næstu verslun. Afgreiðslumaðurinn
gat að sjálfsögðu ekki svarað
spumingunni en þetta varð til þess
að ég brá mér inn í næstu varahluta-
verslun og viti menn, þar keypti ég
sams konar hlut, sennilega frá sömu
verksmiðju en í ööruvísi umbúðum,
og verðið var kr. 2.509,00.
Umboðsverslunin ætlaði aö hirða af
mér kr. 4.517,00 (næstum hálf lægstu
mánaðarlaun) fyrir ekki neitt. Tekið
skal fram að hluturinn var orðalaust
endurgreiddur í fyrri versluninni.
Mér er spum: Hvað er hér að
gerast? Er þetta hægt? Á svona okur
eða óhagkvæm innkaup rétt á sér? Á
svona verslun að halda verslunar-
leyfi?
Fordæmi fyrir
öfgahópa
Erlingur Jóhannesson skrifar:
Nú verður maður vitni að enn ein-
um öfgunum, ráöist hefur verið að
sjónvarpinu fyrir sýningar á Dave
Allen-þáttunum. Ákærandinn segir
þá vera særandi fyrir sig persónu-
lega.
Ef þessi vitleysa nær fram að
ganga þá gefum við öfgahópum
hættulegt fordæmi og skerðum
mannréttindi.
Eg er nú ágætlega trúaður, en
þetta gaman í þáttunum er þaö
barnslegt og saklaust að það getur
varla verið hættulegt eða særandi.
Ef einn einstaklingur getur knúið
fram skoöun sína með kæru, því
gætu þá ekki allir kært það sem þeim
hentaði. Þá yrði allt gamanmál
bannaö.
Alla gagnrýni á opinberum vett-
vangi yrði að banna og það yrði aö
setja í lög aö bannað væri að hafa
særandi og stór orð í fjölmiðlum.
Þingmenn gætu verið í fullu starfi
við að bera fram kærur vegna sær-
andi ummæla.
Eitthvað virðist ákærandi Dave
Allen-þáttanna skammast sín fyrir
kæruna, þar sem hann lætur ekki
nafns sins getiö.
Svona fordæmi má ekki gefa, því
þá láta öfgahóparnir til sín taka.
Það er um að gera að skoða bílinn irel áður en ákvörðun er tekin. Bréf-
ritari talar um að bilasalar noti bila sem eru i sölu til eigin þarfa. En bila-
salar segja að oft biðji menn þá um að fara heim á bílum þeirra.
Bflar á bflasölum
Einn forviða skrifar:
Það hefur tíðkast hér sem annars
staðar að þegar menn ætla að kaupa
bíl eöa selja þá fari þeir til bílasala
sem sér um kaup og sölu á notuðum
bílum. Þessum mönnum verðum við
að geta treyst í hvívetna.
Meðal annars eigum við aö geta
treyst þeim til aö þeir bílar sem viö
skiljum eftir séu ekki lánaðir öðrum i
snatt eða þá aö bílasalarnir sjálfir
séu aö keyra á bílum okkar eins og
þeir eigiþá.
Það vill svo til að ég bý nálægt
heimili eins af bílasölumönnum
borgarinnar. Það sem hefur vakið
furðu mína er að þessi bílasali hefur
mjög oft komið heim til sin á hinum
og þessum bilum, jafnt bílum utan af
landsbyggðinni sem úr Reykjavik.
Eg hef séð hann koma á pallbílum
sem hann hefur notað vegna
annarrar vinnu sem hann er í. Núna í
ófærðinni hef ég tekiö eftir því að
hann hefur komið heim á jeppa.
Þetta hefur hneykslað mig mjög
vegna þess að ég get ekki ímyndað
mér að þeir sem hafa bílana sína á
sölu hjá honum gefi honum leyfi til
aö nota þá eins og honum sýnist í
eigin þágu.
Starfsmaður á bílasölu tjáði DV að
oft kæmi fyrir að menn sem hefðu
bíla í sölu bæðu starfsmenn að fara
heim á bílum þeirra af ýmsum
ástæöum, til dæmis ef ekki væri hægt
aölæsaþeim.
Smáfuglar:
Varið
ykkurá
strompunum
Fugla vinur hringdi:
Mig langar til að vara þaö fólk við
sem hefur kaminu í húsum sínum. Eg
heyrði þegar lítill þröstur féll niður og
gat því bjargaö honum. Ef ekki hefði
komiö til þess hefði beðið hans hræði-
legur dauðdagi. Við verðum að koma í
veg fyrir að svona geti gerst, þessir
litlu fuglar eiga betra skilið en að
kafna í þröngum kamínum. Og mig
langar til að nota tækifærið og minna
alla á að nú eiga þessir litlu fuglar fáa
aö og þurfa þess vegna á okkur að
halda.
Við getum öll séð af nokkrum
krónum í fóður handa þessum litlu
skinnum sem vekja gleði alls staðar
sem þeir koma. Munið eftir smáfuglun-
um og þá munu þeir muna eftir okkur í
sumar.
Smáfuglar, þið verðlð að passa ykkur á
þessum strompi og öllum öðrum, því
þið getið dottið ofan í þá og dáið.