Dagblaðið Vísir - DV - 24.03.1984, Page 12

DV. LAUGARDAGUR 24. MARS1984.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 191. og 195. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á
Funaböfða 6, þingl. eign Astvalds og Halldórs sf., fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavik á eigninni sjálfri miðvikudaginn 28.
mars 1984 kl. 16.39.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á Smiðshöfða 9, þingi. eign Bílasmiðjunnar Kyndils
hf., fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri
miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 14.39.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
scm auglýst var í 98., 191. og 195. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á Hraunbæ
45, þingl. eign Önnu M. Samúelsdóttur, fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar í Reykjavík, Guðjóns A. Jónssonar hdl. og Kristjáns
Stefánssonar hdl. á eigninni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl.
15.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á Heiðarási 1, þingl. eign Kristins Magnússonar, fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík og borgarsjóðs á eign-
inni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 15.99.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem augiýst var í 91., 94. og 99. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Gnoðarvogi 54, þingl. eign Björgvins Sigurðssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaidheimtunnar í Reykjavík og Arna Guðjónssonar hrl. á eigninni
sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 11.39.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á Hyrjarhöföa 6, þingl. eign Arnar Guðmundssonar,
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavik og Iðnlánasjóðs á
eigninni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 14.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á hluta í Hraunbæ 19, þingl. eign Omars Sverris-
sonar o. fl., fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík,
Vilhjálms H. Vilhjálmssonar hdl., Steingríms Þormóðssonar hdl., Líf-
eyrissjóðs stéttarfélaga í Skagafirði, Iðnlánasjóös og Utvegsbanka
Islands á eigninni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 13.39.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 65., 69. og 73. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1982 á
eigninni Skemmuvegi 46, þingi. eign Hólabergs sf., fer fram að kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík og Iðnlánasjóðs á eigninni sjálfri
miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 16.45.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 134., 136. og 149. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1983 á
eigninni Engihjalla 17 — hluta —, þingl. eign Þorvarðar Einarssonar,
fer fram að kröfu Veðdeildar Landsbanka Islands og Bæjarsjóðs Kópa-
vogs á eigninni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 14.15.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 116., 119. og 122. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1983 á
eigninni Kjarrhólma 6 — hluta —, þingl. eign Ömars Magnússonar og
Þórveigar Gísiadóttur, fer fram að kröfu Landsbanka Islands og
Bæjarsjóðs Kópavogs á eigninni sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984
kl. 10.99.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 96., 98. og 162. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1983 á
eigninni Engihjalla 17 — hluta —, þingl. eign Alfreðs Alfreðssonar, fer
fram að kröfu Veödeildar Landsbanka Islands, Bæjarsjóðs Kópavogs,
Ólafs Gústafssonar hdl. og Þorvarðar Sæmundssonar hdl. á eigninni
sjálfri miðvikudaginn 28. mars 1984 kl. 19.15.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
— . Nlku\ás> N'ck'trVé
Mtsstö
ekki
af Nikulúsi
A sunnudaginn klukkan hálftíu
hefjast sýníngar í sjónvarpinu á
sviðsetningu Royal Shakespeare
leikflokksins af sögunni um Nikulás
Nickleby eftir Kalla gamla Dickens.
Þetta er fyrsti hlutinn af níu, tæpur
klukkutími á lengd, festur á mynd-
band á sýningum í Old Vic-leik-
húsinu með fullan sal af sprelllifandi
og fagnandi áhorfendum sem sjá má
stöku sinnum þegar atburðarásin á
sviðinu æsist og leikurinn berst út í
sal.
Það má ekki nokkur lifandi maður
missa af þessari frábæru skemmtun
sem sjónvarpiö hefur fest kaup á.
• Dallas og aðrir álíka ópusar hverfa i
samanburði, enda örlögin umsköpuð
af stærra og voldugra hugarflugi hjá
Dickens í Nikulási: þarf mörg tonn
af amerískum handritahöfundum til
að jafnast á við hann í hugarflugi og
skáldskap, og þá mælum við
einungis magn, ekkigæði.
Það var af hreinni neyð að þeir hjá
RS-kompaníinu lögðu út í að svið-
setja þessa firaalöngu og viöamiklu
sögu. Þeir voru blankir, gátu ekki
lagt í nýjar og viðamiklar sviðsetn-
ingar. Trevor Nunn, leikhússtjórinn
þeirra, var nýkominn frá Rússlandi
og hafði heyrt sér til furðu að þar
tíökaðist mikiö að setja sögur
Dickens á svið. Það kom honum á
slóðina.
Trewi kaliaði á Didtensfræðinga
og bað þá segja sér í stuttu máli frá
plottinu í nokkrum sögum. Þekki ein-
hverjir lesenda minna til annarra
sagna Dickens en Olivers Tvist, þá
vita þeir að þaö er ekki heiglum hent
aö endursegja Dickens — svo vel sé.
Maður ruglast fljótt. Þetta er svo
flókið. Nema Nikulás, hann er
einfaldur og samslunginn í senn. Þvi
var miðaldra, róttækur rithöfundur
ráðinn til að skrifa leikrit upp úr sög-
unni og það gekk, nema sýningin
varð að vera nokkuð löng — níu
klukkustundir. Hvað sem olli því,
menn deila um kveikjuna að vinsæld-
um leiksins — var það leikdómur
Bernards Levin í Times? Eða
sagan? Eða þessi óvenjulega lengd?
Hvað um þaö — sýningin var stór-
kostlegur sigur — beggja vegna
Atlantshafsins, því þeir fluttu hana
til New York og gerðu það gott þar.
Og svo var hún f est á myndband.
Vitaskuld er allt annað að sitja
heima í stofu og horfa á leiksýningu í
sjónvarpi en aö vera í salnum á
fimmta bekk og sjá hvað illa er farið
meö drengina í skóla fantsins
Squeers þar sem Nikulás kennir. En
það er skárra að fá það af skerm-
inum en að fara alveg á mis við það.
Að ekki sé talað um frama hans í
leikflokknum, harmsöguna af vini
hans og skjólstæðingi, vanvitanum
Smike og illmenninu Ralf, föður-
bróður Nikulásar. Eg vil ekki eyði-
leggja neitt, setjist bara á sunnu-
dag og takið frá næstu átta sunnu-
dagskvöld.
Það sem merkast er við leik-
sýninguna, eins og hægt er að greina
heildarmynd hennar af bandinu, er
hversu samkvæmir allir eru í leik-
flokknum. Allir sameinast í stóru
sem smáu til að skapa andrúmsloft í
hverju atriði fyrir sig, jafnvel svo að
þeir megna að breyta leiftursnöggt
andanum á sviðinu. Þeir eru
óhræddir við að beita fyrir sig
gamaldags áhrifsbrögðum, til-
finningasemin flóir, þeir vinda á þér
tárakirtlana ef þeir eru á annaö borð
virkir. Og svo draga þeir upp fjölda
af skýrum og ljóslifandi persónum.
Og hraðinn er slíkur að hvergi er
staðar numið í framgangi sögunnar
á sviðinu.
Það er ósanngjamt að benda sér-
staklega á einhvem þeirra sem í
leikflokknum em. Roger Rees kemst
ég varla hjá að nefna fyrir leikinn í
titilhlutverkinu. Nikulás er á sviðinu
nær allan tímann, sem Roger kvað
hafa sagt vera nokkra raun, hann
hafi mátt gæta vel að mat og drykk
fýrir sýningar. Allir aðrir hafa fleiri
en einu hlutverki að sinna.
Við þekkjum vel til sviðsetninga á
skáldsögum hérlendis, frá Manni og
•Jkonu til Sölku Völku. I milli eru
margar tilraunir við að koma
löngum og flóknum sögum á svið,
alltaf inn í stutt skeið kvöldsýningar.
Ef til viil væri það tilvinnandi næst
þegar leikhússtjórar vorir ákveða
slíka tilraunastarfsemi að gefa lista-
mönnum okkar lengri tíma fyrir það
efni sem oft er nauðsyn að sýna á
fjölunum. Víst er að þeir gætu ýmis-
legt lært ef þeir horfa á Nikulás kom-
andi mánuöi.
Ekki hefur enn orðið af því að inn-
lendar leiksýningar færu á mynd-
bönd. sem er sjálfsagt áframhald í
notkun á þeim miðli, bæði fyrir
skóla, sjómenn og fólk úti á landi.
Fróðlegt væri að vita hvort ráöa-
menn leikhúsa, leiklistardeilda og
leikarafélagsins hafa hugsaö það
mál. Kannski gætu upptökur orðið í
steríó, eins og á Nikulási, þó það
fylgi ekki í útsendingu að þessu sinni.
-PBB.