Dagblaðið Vísir - DV - 24.03.1984, Qupperneq 22

„Ég er aldrei
eiirn með Konna"
„Það er verst að hann er eiginlega
alveg orðinn raddlaus,” segir Baldur
Georgs um félaga sinn Konna þar sem
hann tekur á móti okkur í anddyri
Hótel City. Baldur er í vesti og með
þverslaufu, Konni er í brúnni ferða-
tösku. Þegar upp úr töskunni er komið
segir Konni okkur að hann eigi föt fyrir
hvem dag vikunnar. Þaö séu fötin sem
hannerí.
Annars heitir Baldur Georgs ekkert
BaldurGeorgs.
,,Eg er hálfungverskur. Faðir minn
var Georg Takács. Eg heiti Baldur
Georg Takács. Eg notaði Baldur
Georgs sem sviðsnafn. Faðir minn var
fiðluleikari, móðir mín íslenskur
píanóleikari. Hún spilaði í þöglu
myndunum í Gamla bíói. Eg ólst upp
hjá afa mínum, Þorvarði Þorvarðar-
syni prentsmiðjustjóra í Gutenberg og
fyrsta formanni Leikfélags Reykjavík-
ur. Eg var mikiö í leikhúsinu með
honum og heillaðist af lifinu baksviðs.
Eg hef aldrei skiliö hvers vegna ég
fékk áhuga á töfrabrögðum og búktali.
Líklega er það tilviljun að ég valdi
þessa tjáningu fyrir listræna þörf
mína. Eg hafði séð kvikmynd meö Ed-
gar Burgen sem var búktalari. Hann
lék í kvikmyndum og hafði útvarps-
þátt. I þá daga sagði fólk: Charlie Mc
Carty, en það hét brúðan hans, sagði
og svo framvegis en vitnaði ekki í
stjómmáiamenn.
Eg byrjaði barnungur að æfa töfra-
brögð og náði í bækur um búktal og
töfrabrögö. Nú er þetta að deyja út. Eg
náði i búktaliö af bókum.” Baldur
bætir við dálítið hugsandi: „Það er
dáh'tið einkennilegt að læra taltækni af
bókum.”
„HAA HA. HELVÍTIS VITLEYSA
ER ÞETTA,” gellurí Konna. „HVAÐA
STRAKARERU ÞETTA?”
„Eg fékk enskan brúðusmið til að
smiða Konna eftir minni fjTÍrmynd,”
segir Baldur. Það era f jörutíu ár síðan
við komum fyrst fram á sviði í Lista-
mannaskálanum. Síðustu tíu árin
höfðum við lítið verið í sviösljósinu.
Okkur hefur alltaf samið vel þó við
höfum verið að skjóta hvor á annan.
Eg er þó dálítið afbrýðisamur út í
Konna. Hann stal alltaf senunni. Það
man heldur enginn eftir mér í dag sem
töframanni heldur bara í tengslum við
Konna.”
Hugsa oft hlýlega
til töskunnar
— Hvað er Konni orðinn gamall?
„Hann er búinn að vera sextán í
fjöratíu ár. Eg er orðinn fimmtiu og
sex, ég byrjaði sextán eins og Konni.
Aðalatriðiö við búktal er að vera
tvær persónur í einu. Það virkar ekki
nema manni takist að skapa persónu-
leika fyrir brúðuna og vera tveir menn
í einu en ekki til skiptis. Það var yfir-
leitt reglan að brandarah'nan lenti hjá
Konna. Eg hef alla tíð verið feiminn og
óframfærinn maður og falið mig á bak
við Konna sem leyfðist allt.
Maður verður að hafa á tilfinning-
unni aö maður sé með persónu. Eg
hugsa oft hlýlega til töskunnar,” segir
Baldur og á við snjáðu brúnu ferða-
töskuna hans Konna. „Eg er aldrei
einn með Konna þó hann sé hluti af
mér.”
— HvernigpersónaerKonni?
„Hann er frakkur strákur. Hann
hefur fengiö frjálst uppeldi og lært að
svara fyrir sig. En hann er að öllu öðra
leyti mjög meðfærilegur.”
— Hvernig var ferill ykkar eftir að
þið komuö f yrst f ram?
„Við urðum strax vinsælir. Við kom-
um fram í revíunni Bláu stjömunni,
Sjcmannakabarett og í Tívolí í sautján
ár og fleira. Við áttum eiginlega
skemmtibransann í tuttugu ár. Við
störfuöum saman í þrjátíu ár. Það eina
sem Konni hef ur komið fram sjálfur er
í auglýsingu í rás tvö og svo kom hann
fram í kvikmyndinni Með allt á hreinu.
Þar er hann að horfa á búktalsatriði
sem honum finnst mjög lélegt og segir
að þetta séu greinilega amatörar.”
— Hafiö þið einhvem tímann orðið
viðskila?
„Já. Einu sinni, í Kaupmannahöfn.
Þá stal danskur búktalari honum af
mér og var farinn að skemmta með
hann. Konni bjargaöist líka einu sinni
úr samkomuhúsi sem brann. Þetta var
á Fáskrúðsfirði. Það var maður sem
átti leið um húsið um nóttina og sá
töskuna með Konna og ákvað að fara
með hana heim til sín. Seinna um nótt-
ina brann þama alit sem brunniö gat.
Svo var ég nýlega að því kominn aö
leigja út réttinn á Konna en sem betur
fer mistókst það.
Konna á Þjóðminjasafnið
Eg er að hugsa um að setja hann á
Þjóöminjasafnið þegar ég er farinn.
Þar getur hann setið í glerbúri og glott
til þeirra semframhjá fara.”
— Manstu eftireinhverju skemmti-
legu atviki frá því þegar þið voruð aö
skemmta?
Já, til dæmis þegar við hurfum af
sviðinu. Það er stærsti galdur sem ég
hef nokkru sinni gert. Þetta var á
Raufarhöfn. Það var hvíslaragat
fremst á sviðinu meö teppi yfir. Við
lentum niðri í því og fólk spurði:
„Hvar er Baldur?” Til allrar ham-
ingju slösuðumst viö ekki.”
— Var búktalið og töfrabrögðin ein-
hvern tímann eina atvinnan?
„Nei, ég vann ailtaf með sem tungu-
málakennari og eins við skrif-
stofustörf. Þaö var ekki hægt að lifa á
því eingöngu. Stundum komu göt og þá
þurfti maður að hafa eitthvað sem
treysta máttiá.”
Þiðgeröuðplötur?
„Já, við gerðum fimm plötur. Fjórar
meö Alfreð Clausen og eina með Skafta
Olafssyni. Það eru komin tuttugu til
tuttugu og fimm ár síöan við sungum
þetta inn og plöturnar eru sjötíu og
átta snúninga.”
Talinu vfloir aö húmor Baldurs:
„Eg hef aldrei gert grín að öðram en
sjálfum mér á sviðinu. Mér finnst ég
ekki hafa leyfi til að gera grín að
öðrum. Eg gerði þaö að vísu stundum
þegar erfiður áhorfandi var í salnum,
þá spuröi ég hann: „Veistu hver er
munurinn á mér og þér?” „Eg fæ
borgað fyrir að leika fífl en þú ekki.”
Þetta nægði venjulega til að þagga
niður í honum. Annars hafði ég það
fyrir reglu að lítillækka aldrei menn á
sviði. Mér finnst líka salemishúmor
sem sést og heyrist nú til dags
virðingarleysi fyrir sjálfum sér og
áhorfendum. Það er allt í lagi að gera
eitthvað tvírætt upp á sexið en sal-
emishúmor...”
— Hvemigáhorfendurhafðirþú?
„Ailar tegundir og það var yfirleitt
góðsamvinna. Aö hafa lokið við góða
sýningu við góöar undirtektir er
ólýsanlegt og ólíkt öllu öðra. Það var
liaklega þaö sem ég sóttist eftir þegar
ég fór út í þetta. Sérgrein mín var
bömin. Þaö sem ég skrifa er yfirleitt
stílað upp á krakka. Galdurinn við að
skemmta bömum er að setja sig niður
á sama plan og þau. Það sem þau
hlæja að er líkt og h já fullorðnum. Mis-
tök. Eitthvað sem er gert öðruvísi en
vanalega. Það verður að vera eitthvað
sýnilegt og með hreyfingu. Böm era
tvímælalaust kröfuhörðustu áhorfend-
urnir því þau láta óánægju sína í Ijós.”
Sviðsskrekkur
— Var ekki stressandi að standa...
„einn” uppi á sviði og vera skemmti-
legur?
„Guð minn alm... Það var hræðilegt
áður en sýning byrjaði og fór alltaf
versnandi með árunum. En maður lét
sig hafa það. Hélt að það ætti að vera

Myndi gera þetta allt
— segir Konni þegav
Þær era margar sögumar af Konna.
Baldur segir okkur meðal annars frá
því er Konni kom eitt sinn upp á hótel-
herbergi og þá biðu tvær stúlkur eftir
honum. Hann sagði: ..Stúlkur mínar.
Eg er vel upp alinn drengur. Eg verð
að biðja aðra ykkar að fara.”
Við lögðum nokkrar spurningar fyrir
Konna.
Hvers vegna heitirðu Konni?
„Eg heiti Hákon í höfuðið á frænku
minni sem var mjög há kona.
Hvernig er Baldur?
„Það er ósköp slæmt að hann skuli
ekki treysta sér til að vera með mér.
Svo hefur hann allan tímann sem við
höfum komið fram fengið heiðurinn af
atriðunum okkar. En hann er besti