Dagblaðið Vísir - DV - 09.05.1984, Blaðsíða 14

ÖI
ÍSLENSKA ÓPERAN ;
___I 111 I GAMLA BiÚ INGÓLFSSTRÆTl
Söngnámskeið
Islenska óperan verður með námskeið fyrir söngvara frá 9.
júli til 2. ágúst.
Kennarar verða próf. Helene Karusso og óperusöngvarinn
Kostas Paskalis, óperustjóri þjóðaróperunnar í Aþenu. Þau
munu leiðbeina söngvurum í raddtækni og vinnu á leiksviði.
Þeir sem hafa áhuga tilkynni þátttöku og fái nánari upplýsing-
ar í síma 27033 daglega milli kl. 15 og 17.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á Einholti 2,
þingl. eign Kauplands sf., fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í
Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn 11. maí 1984 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á hluta í Þing-
holtsstræti 4, þingl. eign Auðar hf., fer fram eftir kröfu Gjaidheimtunn-
ar í Reykjavík á eigninni sjálfri f östudaginn 11. mai 1984 kl. 15.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbi. Lögbirtingablaðs 1984 á hluta i
Barónsstig 19, þingl. eign Hafþórs Guðmundssonar, fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn 11.
maí 1984 kl. 14.45.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 9., 12. og 15. tbl. lögbirtingablaðs 1984 á hluta i
Meðalholti 4, þingl. eign Kristjáns Karlssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn 11. maí
1984 kl. 16.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingabiaðs 1984 á Grettisgötu
54B, tal. eign Vilborgar Karlsdóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimt-
unnar í Reykjavik, Landsbanka íslands og Gunnlaugs Þórðarsonar
hri. á eigninni sjálfri föstudaginn 11. mai 1984 kl. 15.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á hluta í
Miklubraut 76, þingl. eign Guðna M. Henningssen, fer fram eftir kröfu
Ævars Guðmundssonar hdl. á eigninni sjálfri föstudaginn 11. maí 1984
kl. 11.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 9., 12. og 15. tbLLögbirtingablaðs 1984 á hiuta i Lind-
argötu 36, þingl. eign Jóhannesar G. Þorvarðarsonar o.fl., fer fram eft-
ir kröfu Tryggingastofnunar rikisins á eigninni sjálfri föstudaginn 11.
maí 1984 kl. 13.45.
Borgarf ógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á hluta í Hverfisgötu 82, 3. hæð, þingl. eign Jóns
Guðvarðarsonar, fer fram eftir kröfu Gests Jónssonar hrl. á eigninni
sjálfri föstudaginn 11. maí 1984 kl. 13.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á Grettisgötu
58B, þingl. eign Árna J. Baldvinssonar, fer fram eftir kröfu Trygginga-
stofnunar ríkisins, Sparisjóðs Reykjavikur og nágrennis og Iðnaðar-
banka íslands hf. á eigninni sjálfri f östudaginn 11. maí 1984 kl. 10.30.
Borgarf ógetaembættið í Reykjavik.
CSWKKKKIúKA' ■MM m
.4-801 lAM .6 HUDAGUUIVCHM .VQ
DV.MIÐVIKUDAGUR9:MATl984: -
Menning
Menning
Menning
Tónleikar Sinfóníuhljómsveitor islands f Hó-
skólabíói 3. maf.
Stjómandi: Jean-Pierre Jacquillat.
Einleikari: Unnur Sveinbjarnardóttir.
Efnisskró: Johann Sebastian Bach: Svfta nr. 5 f
g-moll BMW 1070; Áskell Mósson: Konsert fyr-
ir lógfiðlu og hljómsveit; Antonin Dvorók:
Sinfónia nr. 9 f e-moll op. 95.
Ekki ætla ég mér að rengja þá sem
skráö hafa og frágengið til flutnings að
svítan sú ama, sem hljómsveitin okkar
byrjaði tónleika sína á, sé í raun og
veru eftir gamla, góða meistara Bach.
En það væri auðvelt að telja hverjum
sem ekki hefði fyrir því óyggjandi
sannanir að svo væri ekki. Svo til að
ýta undir efasemdirnar er eins og sá
kjami, sem vera kynni eftir Bach, hafi
verið lagður í sírópslög hjá Johanni
Nepomuk David og bætt á sykri í hönd-
um Jacquillats og hljómsveitarinnar.
Hreint ekki slæmur leikur—hefði bara
átt betur við eitthvað annað en Bach.
Eitt afkastamesta tónskáld okkar er
Askell Másson og þarf tæpast að tíunda
dugnað hans að undanförnu hér.
Hljómsveitarkaflinn er laglega unninn
með fallegri samtvinnun blásara og
slagverks og einleiksþátturinn stílaður
upp á að hann léki fiðlungur sem kynni
vel um strengi að strjúka. Unnur
Sveinbjarnardóttir lék einleikinn í lág-
fiðlukonsert Áskels í einu orði sagt frá-.
bærlega og þessum áheyrilega konsert
Áskels var tekið í samræmi við eðli
verksins og meöferð.
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Eftir aö hafa skilað lágfiðlukonsert
Áskels Mássonar með prýði var eins og
„stuöið” væri búið hjá hljómsveitinni.
Nýja-heimssinfónían er músíkölsk
þjóðsaga. Enn þann dag í dag er veriö
að þvæla um áhrif nýja-heimsins ,í
henni blessaðri og varla hefur nokkurt
verk verið kópíerað jafnrækilega í
kvikmyndamúsík vestrans. En ætli
það sé ekki með hana eins og T-beins
steikina að eiga uppruna sinn í Bæ-
heimi og Slóvakíu, en verða fyrir knýj-
andi þjóðsagnaþörf hins þjóðsagna-
lausa, vestrænust af öilu vestrænu. En
það var þetta með stuðið sem gufaöi
upp. Eg veit að samkvæmt formúlunni
á svona lagaö ekki að geta skeð — að
hljómsveit spili ágætlega framan af
konsert, en detti svo niður, og það nið-
ur fyrir meðalmennskustrikið í glimr-
andi lokaverki sem gaman er að spila.
En svona er þetta nú samt, jafnvel hjá
meistarakokkum getur sósan átt það
til að hlaupa í kekki og skilja sig og
þetta var bara ekki happadagur hljóm-
sveitarinnar að öllu leyti. Hefði ekki
komið til enska-homssóló Daða
Kolbeinssonar í largokaflanum væri
varla nokkurs góðs að minnast frá
þessum argintætuflutningi.
EM
Dreifbýlið og byggðastefnan:
Set/a togaraút-
geih fyrír sunn-
an á hausinn?
Það má lesa það út úr skrifum Jón-
asar Guðmundssonar rithöfundar í DV
þ.20.og30. marssl.
Þó svo að mánuöur sé síöan þau
skrif birtust almenningi til lestrar þá
er þaö svo að viö, sem stundum sjó-
mennskuna, fáum blööin ekki reglu-
lega, en þess í stað í stórum bunkum.
Þessar greinar hans Jónasar eru svo
skemmtilega vitlausar á köflum að ég
má til að benda honum á nokkur atriði
ef það gæti víkkað sjóndeildarhring
hans nokkuð sem mér virðist vera
fremur þröngur.
Þér veröur tíðrætt um þá verkun
sem togarar á Suðvesturlandi og
Reykjavík fá í sambandi viö skiptingu
á þorskinum og er það vel að einhver
skuli bera hag þessara útgerða fyrir
brjósti eins og þú virðist gera. En hefði
ekki verið rétt að athuga forsend-
ur þess aö þau skip, sem þú vitnar í,
fengu ekki stærri þorskkvóta í stað
þess að birta á prenti annað eins rugl
og í grein þinni 30. mars sl.? Þar segir
þú að BÚR togari fái 470 tonn af þorski
aö meðaltali. En hver hefur þá meðal-
afli þessara togara verið á ári viðmið-
unartímabilið af þorski? Sennilega um
877 tonn á ári sé sömu reikningskúnst
>. beitt og fyrir það skip, sem ég er á, en
þar var þorskurinn skorinn niöur um
46,4% og ætli við séum nokkuð ánægð-
ari með það en þið þama á suðvestur-
hominu? Enn sami gamli draugurinn.
Allir hafa viðurkennt að við þurfum að
draga saman seglin í þorskveiðum, en
hvar? Jú, hjá einhverjum öðrum( en
okkur sjálfum. Allir vilja halda sínú og
helst fá meira, og benda á þann næsta
og segja að hann hafi nóg og þar megi
minnka við. Þetta gengur víst ekki en
er, að mér sýnist, þinn hugsanagangur
í þessu máli eins og svo margra ann-
arra. Það virðist vera þér þyrnir í aug-
um aö U.A., Hólmavíkur- og Skaga-
strandartogaramir, sem þú tilgreinir
sérstaklega, hafi fengið meira í sinn
hlut af gulu kökunni. Skoðaðu aflasam-
setningu þessara togara síðustu 3 árin
,og skrifaðu svo aðra harmakveisu-
grein um ranga skiptingu þorsksins og
kúgun dreifbýlisins yfir Stór-Reykja-
vikursvæöinu.
Einnig má ráða af skrifum þínum aö
við dreifbýlismenn og byggöarstefnan
séum valdir að þeim samdrætti í tog-
araútgerö sem átt hefur sér staö i Rvk
og Hafnarfirði og ert með tölulegar
upplýsingar þar um (það dró ekki af
því). Sjálfsagt kemst þú aö þeirri nið-
urstöðu næst að okkar sé lika sökin að
sömu togarar hafa að mestu stundað
karfa- og ufsaveiðar undanfarin ár
með dágóðum árangri í tonnum talið, á
sama tima og togarar dreifbýlisins
hafa að mestu skrapað slóðir þorsksins
með færri tonnum en sennilega fleiri
krónum (betra fyrir útgerðina). Eg
kem ekki auga á það réttlæti að ann-
arsvegar skip, sem hefur karfa aö
uppistööu í afla sínum, og hinsvegar
skip, sem hefur þorskinn sem uppi-
stöðu viðmiðunartímabilið, séu sett
hlið við hlið er að skiptingu þorsksins
kemur, enda hafa þeir menn er að
þessum málum unnu blessunarlega
ekki séð það heldur. Og með því skipt
sér heldur mikið af sóknarhætti skipa
(nóg er það samt) og einnig að úthluta
þeim stærri hluta af þorski sem þeir
hafa lítið borið sig eftir undanfarin ár
(samanb. aflasamsetn.). Heldur hald-
ið sig við karfann. Sjálfsagt má finna
þessari úthlutunarreglu allt til foráttu
og fæstir ánægðir með sinn hlut. En
hún ætti að sýna hverjum og einum í
stórum dráttum aflasamsetningu
hvers skips eða báts síðustu þrjú árin
og menn verða að súpa seyðið af því nú
hvernig hún hefur verið, en ekki bölsót-
ast út í þá sem kannski hafa fengið eitt-
hvað skárri skiptingu.
Þú spyrð um viðbrögð Norðlend-
inga, hefðu þeir fengið sömu verkun og
Reykvíkingar, eins og þú orðar það.