Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1985, Qupperneq 40

DV. LAUGARDAGUR 23. NOVEMBER1985.
40
>.
>

Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 86., 96. og 100. tbl. Lögbirtingablaðs 1985 á Bræöra-
borgarstlg 8, þingl. eign örnólfs Árnasonar, fer fram eftir kröfu Gjald-
haimtunnar I Reykjavik og Veödeildar Landsbankans á eigninni sjálfri
þriöjudaginn 26. nóvember 1985 kl. 11.15.
Borgarfógetaembættiö í Reykjavlk.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 86., 95. og 100. tbl. Lögbirtingablaös 1985 á hluta I
Hjaltabakka 12, tal. eign Aöalbjargar Kjartansdóttur, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar I Reykjavlk á eigninni sjálfri þriöjudaginn 26. nóvember
1985 kl. 16.30.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 86., 95. og 100. tbl. Lögbirtingablaðs 1985 á hluta I
Bræðraborgarstlg 9, tal. eign Péturs Magnúsar Sigurössonar, fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar I Reykjavlk á eigninni sjálfri þriöjudaginn 26.
nóvember 1985 kl. 11.45.
Borgarfógetaembættið i Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 86., 95. og100. tbl. Lögbirtingablaðs 1985 á hluta I Ira-
bakka 20, þingl. eign Guömundar Guöjónssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar I Reykjavik á eigninni sjálfri þriöjudag'mn 26. nóvember
1985 kl. 15.45.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavlk.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 86., 95. og 100. tbl. Lögbirtingablaös 1985 á hluta I
Jörfabakka 26, þingl. eign Emils Þórs Guðjónssonar, ferfram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar I Reykjavik á eigninni sjálfri þriðjudaginn 26. nóvember
1985 kl. 15.15.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 42., 51. og 57. tbl. Lögbirtingablaðs 1985 á hluta I
öldugranda 5, þingl. eign Sigurjóns Jóhannssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar I Reykjavik á eigninni sjálfri þriöjudaginn 26. nóvember
1985 kl. 10.30.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavlk.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 42., 51. og 57. tbl. Lögbirtingablaös 1985 á hluta I
Þórufelli 16, þingl. eign Áslaugar Magnúsdóttur, fer fram eftir kröfu
Þorfinns Egilssonar hdl. og Gjaldheimtunnar I Reykjavík á eigninni sjálfri
þriöjudaginn 26. nóvember 1985 kl. 16.00.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 71., 75. og 81. tbl. Lögbirtingablaös 1985 á hluta I
Jörfabakka 28, þingl. eign Hildar Ottesen, fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar I Reykjavik á eigninni sjálfri þriðjudaginn 26. nóvember 1985
kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annaö og síöasta á hluta I Vesturgötu 23, þingl. eign Sólrúnar Katrlnar
Helgadóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar I Reykjavík á eigninni
sjálfri þriöjudaginn 26. nóvember 1985 kl. 10.45.
Borgarfógetaembættið I Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 71., 75. og 81. tbl. Lögbirtingablaðs 1985 á hluta I
Asparfelli 8, þingl. eign Þóris E. Steingrímssonar, fer fram eftir kröfu
Veödeildar Landsbankans á eigninni sjálfri þriöjudaginn 26. nóvember
1985 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 71., 75. og 81. tbl. Lögbirtingablaös 1985 á hluta I
Asparfelli 4, þingl. eign Ernu V. Jónsdóttur, fer fram eftir kröfu Veð-
deildar Landsbankans á eigninni sjálfri þriöjudaginn 26. nóvember 1985
kl. 13.45.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavlk.
Skemmtilegir náungar í sjónvarpinu.
SJ0NVARPER
EKKISKÚU
Eins og alþjóð veit hefur sjón-
varpið hleypt af stokkunum
fræðsluþáttum um íslenskt mál
undir lipurri stjórn málfarsráðu-
nautarins, Árna Böðvarssonar.
Þetta er þó alls ekki í fyrsta sinn
sem sjónvarpið stendur fyrir slíkri
kennslu; skemmst er að minnast
ágætra þátta um orðtök fyrir
nokkrum árum.
Hljóðfræðiþættirnir, sem núna
eru sýndir, eru vonandi aðeins
upphaf þess að sjónvarpið sinni
kennslu í meðferð málsins. Það er
víst ekki annað en maklegt. Er
ekki sjónvarpið talið bera einna
mesta ábyrgð á meintum enskum
áhrifum? En það getur síðan verið
álitamál hvað eigi að kenna og
hvernig.
Af hverju hljóðfræði?
Mér dettur til dæmis í hug að
spyrja fyrst af hverju byrjað hafi
verið á því að fræða hlustendur um
hljóðfræði á þann hátt sem gert er
í sjónvarpinu.
Ekki fyrir það að mér finnist
hljóðfræði minniháttar fræðigrein
eða að hún eigi lítið erindi til
almennings heldur fyrir það að
önnur atriði málsins eiga að mínu
mati brýnna erindi á þennan vett-
vang. Að auki finnst mér þættirnir
vera of fræðilegir til að koma að
verulegu gagni.
Mér dettur til dæmis í hug að vel
mætti gera myndarlega þætti um
máltöku og máluppeldi barna en
það er atriði sem snertir þá íslend-
inga beint sem eru að ala upp börn
og þeir eru víst geysimargir.
Almenn fræðsla um sögu íslensk-
unnar og um sérstöðu hennar ætti
sömuleiðis erindi í sjónvarp.
Mér finnst að þegar valið er efni
verði að hafa tvennt í huga: Að
efnið snerti hagi sem flestra, sé með
öðrum orðum praktískt, enda lifum
við á slíkum tímum, og að efnið sé
ekki of fræðilegt þannig að það
fari fyrir ofan garð og neðan.
Yfirskriftin á að vera að efla
virðingu manna fyrir móðurmálinu
og sjálfum sér um leið og að menn
gerist sínir eigin málfarsráðunaut-
ar.
Leiðinlegt eða skemmtilegt
Ég bað nemendur mína að setjast
fyrir framan sjónvarp nokkur
mánudagskvöld og fylgjast með
fræðsluþáttunum um hljóðfræði.
Þeir áttu síðan að gefa mér skýrslu
um hvað þeim sýndist um þættina.
r
Islensk tunga
Eiríkur Brynjólf sson
Niðurstaðan var í stuttu máli
þessi: Þeir eru leiðinlegir!
Niðurstaðan var óvenjusam-
hljóða.
Auðvitað getur maður einfald-
lega undið upp á sig og sagt: Sjálf
getið þið verið leiðinleg!
En ég held að það sé meiri ástæða
til að leggja eyrun við þessum
röddum því ef ekki er horft á þætt-
ina af því þeir séu leiðinlegir þá
er betra að hætta að gera fræðslu-
þætti um íslenskt mál til sýningar
í sjónvarpi.
Aðeins góðir og skemmtilegir
þættir koma að gagni. Leiðinlegir
þættir fæla frá!
Skóli-sjónvarp
Sjónvarp er ekki skóli. Þetta hélt
ég að væri hverjum manni ljóst.
Af því leiðir að aðferðir skólans
duga alls ekki í sjónvarpi. Þótt það
reynist ágætlega að kenna hljóð-
fræði í kennslustofu með venjuleg-
um aðferðum og töflu og talfærum
er alls ekki þar með sagt að það
henti í sjónvarpi.
1 venjulegri kennslustofu breytir
kennari framsetningu kennslunnar
eftir því hvemig viðbrögð orð hans
fá meðal nemenda. Hann hagar að
vissu leyti seglum eftir vindi og
kennslan tekst þá fyrst þegar
nemendur og kennari koma sér
saman um að fara að læra.
Þetta er ekki hægt í sjónvarpi.
Kennarinn á skjánum fær engin
viðbrögð og veit þess vegna ekkert
hvernig hefur tekist.
Nemendur gætu þess vegna setið
og ullað á hann allan tímann og
hann heldur áfram jafnbrosandi og
áður.
Án gamans: Sjónvarp er sjónvarp
og skóli er skóli. Þetta verða menn
að skilja. Og líka það að nemendur
eru í skólum af því þeir verða að
vera þar en sjónvarpsáhorfendur
horfa á sjónvarp ef þeim finnst
eitthvað skemmtilegt á dagskrá.
Annars gera þeir eitthvað annað.
Þess vegna verður að beita allt
öðrum aðferðum í sjónvarpi og
nýta þá kosti sem það hefur um-
fram aðra miðla. Það er til dæmis
engin ástæða til þess að málfræð-
ingurinn sé alltaf á skerminum.
Þjóðinni er sennilega alveg sama
hvemig málfræðingar líta út en
hún vill fá mola af þeirri þekkingu
sem þeir búa yfir.
Skemmtilega fræðsluþætti,
takk fyrir
Ég geri þá kröfu til fræðsluþátta
um íslenskt mál í sjónvarpi að þeir
séu skemmtilegir.
Þeir verða ekki skemmtilegir
nema málfræðingar og þáttagerð-
armenn sjónvarpsins starfi saman
um að finna bestu leiðimar. Mál-
fræðingurinn leggur til efnið. Það
er hans sérgrein. Þáttagerðarmað-
urinn leggur til tæknina. Það er
hans sérgrein.
Og ef sjónvarpið tímir ekki að
eyða fé í vandaða þætti þá er miklu
farsælla fyrir framtíð tungunnar
að láta það einfaldlega vera.