Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1986, Side 2

2
DV. FIMMTUDAGUR 3. APRÍL1986.
Fréttir Fréttir Fréttir
Brunamála-
stjóri kærir
tilsiða-
nefndar
Blaðamanna-
félagsins:
Ærumeiðandi frétta-
flutningur sjónvarps
Þórir Hilmarsson brunamála-
stjóri hefur kært skrif Helgarpósts-
ins um brunamálastjóra og umfjöll-
un Páls Magnússonar, fréttamanns
hjá sjónvarpinu, um þau skrif til
siðanefndar Blaðamannafélags ís-
lands.
Telur Þórir skrifin og frétta-
flutninginn ærumeiðandi og ósam-
boðin góðri blaða- og frétta-
mennsku.
„Óskað hefur verið leiðréttingar
hjá báðum þessum aðilum i sömu
fjölmiðlum en án árangurs,“ segir
brunamálastjóri í bréfi til siða-
nefndarinnar.
„Bæði Halldór Halldórsson,
fi-éttastjóri hjá HP, og Páll Magnús-
son, fréttamaður hjá sjónvarpinu,
hafa fengið ýmis gögn í hendur, sem
málið varða, í þeim tilgangi að þeim
gæfist kostur á að koma nýjum
upplýsingum á framfæri.
Þeir hafa hvorugur séð sóma sinn
í að koma leiðréttingum eða nýjum
upplýsingum um málið á framfæri.
Þeir hafa jafnvel haft á orði að
slíkt hefði ekkert fi-éttagildi lengur.
Sjónvarpið birtir gagnrýnislaust
rógskrif Helgarpóstsins á skjánum
og þverbrýtur með því þá hlutlægu
og vönduðu fréttamennsku, sem
þessum íjölmiðli er ætlað að veita
landsmönnum.
Meðan þessir fréttamenn skorast
undan því að leiðrétta rangar upp-
lýsingar og birta skýringar bnma-
málastjóra hljóta þeir að teljast
hlutdrægir í málinu þótt undirritað-
ur kunni engar skýringar á þeirri
afstöðu þessara fréttamanna," segir
Þórir Hilmarsson.
-KMU
Mikið magn af fíkniefnum
sjóleiðina til landsins:
„Hasshund-
arnir
eruvita
gagnslausir“
- fíknief nalögreglan nær aðeins
viðvaningum, segir sjómaður í við-
tali við Sjómannablaðið Víking
„Við erum ekkert hræddir við hass-
hundana þegar við komum úr sigling-
um. Þeir eru gjörsamlega gagns-
lausir ef þeir finna ekki lykt. Ráðið
er einfalt; fíkniefnunum ér einfald-
lega pakkað vandlega inn þannig að
engin lykt finnist af þeim,“ segir sjó-
maður einn í viðtali við Sjómanna-
blaðið Víking, í grein þar sem rætt
er um sjómenn og fíkniefni.
Sjómaðurinn segir að bestu menn-
imir í fíkniefnaflutningum til lands-
ins séu þeir sem ekki em á skrá hjá
fíkniefnalögreglunni, þvi það er aldr-
ei leitað á þeim. „Hundurinn getur
þess vegna gengið hring eftir hring í
kringum þá án þess að neitt finnist;
þeir stinga þessu bara í vasann og
þramma með það í land. Fullgallaður
sjómaður á leið í land getur haft á
sér 1-2 kg af fíkniefnum án þess að
þau sjáist,“ sagði sjómaðurinn.
Það kemur fram í greininni að
mikið magn af fíknieíhum komi sjó-
leiðina til landsins. Sjómennimir
kaupa þó ekki nema rétt fyrir sig. Það
er sagt frá því að mikið sé um það
að fjársterkir aðilar í landi fari er-
sést hasshundur vera að leita að fíkniefnum í trolli um borð í fiskibáti. „Hundarnir eru gjörsamlega
gagnslausir ef þeir finna ekki lykt,“ segir sjómaður.
lendis til að kaupa fíkniefni. Mæli
þeir sér síðan mót við sjómenn og fái
þá til koma efnunum fyrir sig til
landsins - eða þá fara um borð og
fela efnin þar sjálfir. Nálgast þeir þau
síðan þegar heim er komið, eins og
dæmi eru til um. Flest stóm smyglin
hérlendis hafa verið framkvæmd á
þann hátt.
„Það er til mikils að vinna fyrir
strákana um borð, því fyrir að koma
kílói af amfetamíni í land heima fá
menn 3-400.000 krónur. Hressilegur
aukapeningur," sagði sjómaðurinn í
viðtalinu við Víking.
Hundurinn þefaði út í loftið
Annar sjómaður, sem viðtal var við
í blaðinu, hafði þetta að segja í sam-
bandi við samskipti hans við hass-
hund: „Ef þess er vel gætt að ganga
rétt frá hassinu finnur það enginn.
Ekki einu sinni hasshundurinn. Ég
hef lent í því að fá hundinn inn í
klefann til mín, þar sem ég var með
fullt af hassi, en hann þefaði bara út
í loftið og fór svo út. Galdurinn er
pökkunin. Það er ekki rétt sem sagt
er að hasshundurinn finni lykt í
gegnum hvað sem er. Hann finnur
lykt sem skilin er eftir á umbúðum.
Ég notaði þá aðferð við að pakka
inn t.d. hassi að fyrst breiddi ég vand-
lega úr umbúðunum á borð og lagði
hassköggulinn þar ofan á. Síðan fór
ég og þvoði mér vandlega um hend-
urnar til að ná af mér hasslyktinni.
Því næst vafði ég umbúðunum utan
um köggulinn og gætti þess þá vand-
lega að snerta ekki efnið með hönd-
unum. Ef pökkunin er nægilega vel
framkvæmd á þennan hátt finnur
hundurinn enga lykt, sama hvað
menn segja um yfimáttúrlegt lyktar-
skyn,“ sagði sjómaðurinn.
Stéttaskipting í fíkniefnum
Sjómaðurinn sagði að það væri
stéttaskipting í sambandi við neyslu
fíkniefna. Það er peningafólk sem
notar kókaín. 75% af því er yfir 30
ára aldri. „Einn bauð mér einu sinni
30.000 krónur fyrir gramm af kóki.
Þú þekkir þetta fólk á veitingastöð-
um. Það drekkur mikið án þess að
það sjái neitt á því að ráði, strýkur
sér gjaman um nefið vegna ertingar
í slímhúð og er vel til fara,“ segir
sjómaðurinn í viðtalinu við Víking.
Það kemur margt fróðlegt fram í
greininni í Sjómannablaðinu Víkingi
en hún er ellefu blaðsíður. -SOS
Smyglaði
hassi
inn í frí-
hafnarpoka
Skipstjóra-
íbúðir not-
aðar til
að fela I
fíkniefni?
Það em ýmsar aðferðir notaðar til
að smygla hassi til landsins. I Sjó-
mannablaðinu Víkingi segir einn
sjómaður frá því hvemig hann hefur
smyglað hassi inn í landið með því
að koma því fyrir í frihafharpoka.
„Þegar ég fór utan keypti ég mér
tvö karton af sígarettum. Þegar út
kom opnaði ég annað kartonið; skar
sellófanið utan af því með rakvéla-
blaði og gætti þess að skemma það
ekki. Síðan tók ég allarsígarettumar
úr pökkunum og setti sömu þyngd
af hassi í staðinn, lokaði þeim og gekk
þannig frá að ekki sást missmíði.
Þegar svo heim kom hafði ég hasskar-
tonið í handfarangri og setti það i
innkaupakörfuna í fríhöfninni, með
víninu og sælgætinu. Borgaði síðan
fyrir það eins og allt hitt í grindinni
og kom því fyrir ásamt öllu hinu í
fríhafharpokanumn.
Þegar ég var svo stoppaður - sem
gerðist nánast undantekingarlaust -
settu tollaramir fríhafnarpokann til
hliðar en rótuðu i öllum öðrum far-
angri. Létu jafnvel hasshundinn þefa
á mér, en fundu aldrei neitt. Réttu
mér svo fríhafnarpokann með hassinu
og sögðu að ég mætti fara.“
Tollvörður skoðar í fríhafnarpoka
og kannar hvað hann hefur að geyma
Um borð í skipum em margir staðir
þar sem hægt er að koma fyrir litlum
en dýmm skömmtum af fíkniefnum.
I Sjómannablaðinu Víkingi segir sjó-
maður svo frá: „Það eru ótrúlegustu
staðir notaðir í sambandi við smygl á
fíkniefnum. Yfirleitt er um litlar
pakkningar að ræða og auðvelt að
koma þeim fyrir. Til dæmis em íbúðir
skipstjóra gjarnan notaðar og þá án
þess að þeir viti af því. Það em nefni-
lega hásetarnir sem skúra þær og þá
er auðvelt að smeygja böggli einhvers
staðar á bak við eða inn í skáp. Síðan
er bara að ná í þetta þegar í land er
kornið," sagði sjómaðurinn.